RomeVsJulie - (PUBLISHED UNDER LIB) 2011

Chapter 2

"Rome kailangan ko ba talagang gawin ito?" Hindi ko na talaga kaya ang pamba-baboy niya sa akin. Akala ko pa naman ay palalampasin niya iyung pagtulog ko sa klase peru ang loko pinairal ang pagiging disciplinarian niya sa klase. "Kung bakit kasi siya pa ang ginawang president sa klase?" I murmured. Hindi pa nakuntinto sa paging Student Council President.

"Narinig ko iyun," now he was facing me. "Hindi porket naga-gwapuhan ka sa akin ay palalampasin ko iyung ginawa mong pagtulog sa klase. Akala ko ba binasa mo ang handbook ng section ninyo?" I twitched my lips.

"Binasa ko noh! At saka hindi ako naga-gwapuhan sayo. Like duh, kamukha mo kaya si Shrek. Manalamin ka nga."

He leaned his face closer to me, "Hindi ka pa umaamin eh. Anyway," ipinasok niya bigla iyung ulo ng bunny custome sa ulo ko. "Huwag puro reklamo at gawin mo nalang ang pinag-uutos ko."

"Rome naman eh!" Tinanggal ko ulit iyung ulo ng bunny. "Papatayin mo ba ako sa kahihiyan ha? Naka bunny suit pa ako, mukha akong ewan. Maawa ka naman sa akin." Hinawakan ko pa yung braso niya. Eww naman nito. "Payag na akong tawagin mo akong Julieta huwag mo lang akong pasayawin ng Oppa Gangnam Style with this freakin outfit."

Mukha namang umeepekto. Sige lang Julie ipagpatuloy mo ang iyung pagmamakaawa face at mukhang lumalambot na ang mukha niya sa iyo. Rome tapped my head. "Oh well, fine."

Yehey! Niyakap ko siya. Syempre Judas hug. "Salamat Rome! Salamat talaga at hindi mo na ako pag-sasayawin!" Kadiri naman itong yakapan na ito. At ang loko hinigpitan pa lalo ang pagyakap sa akin.

"Oo nga eh, kaya imbes na naka all bunny custome ka." Kumalas siya bigla sa pagkakayakap ko sa kanya at hinablot sa akin ang ulo ng bunny costume ko. "Magsasayaw ka ng wala itong ulo ng bunny." Ngumisi siya sa akin ng nakakaloko. "Isn't it a good idea?"

"Arggh! I hate you." Sinubukan kong hablutin sa kanya ang ulo ng bunny. Mas mabuti ng may takip ang mukha ko kaysa makita nilang lahat ang mukha ko. "Akin na iyan!" Peru ang loko dahil nga mas mataas siya 'di ko maabot. "Ano ba Rome! Akin na nga iyan! Hooy!"

"Awat na kasi Julieta." Habang busy na busy ako sa pag-abot sa ulo ng bunny ay nakuha pa niyang tignan ang relo niya sa bisig at nagsimulang magbilang. "5, 4, 3, 2," bigla namang tumunog ang dismissal bell. "Oops, times up." Pinihit niya ako paharap at itinulak ako mula sa likod papunta sa gitna kung saan naka-tayo ang rebulto ni Jose Rizal.

"Rome! Huwag please." Nanlalaban pa talaga ako para naman 'di ako mapunta doon sa gitna. "Sige na please. Parang awa mo naaaaa..." desperado na talaga ako. "Sige na payagan mo na akong suotin yang ulo ni bunny."

"Nope," nanlalamig na ako nang makita kong dumarami na ang tao sa paligid. "You have to learn your lesson."

"Rome!"

"Julieta huwag na kasing makulit." Ngayon na sa gitna na ako at mukhang na-curious lahat ng mga estudyante kaya pinalibutan na kami. "You know what to do."

"Ayoko!"

"Kapag 'di mo ginawa ito ipapaalam ko sa crush mong pangit na crush mo siya." Napangiwi pa iyung mukha niya. Anong pangit? Ang gwapo kaya ni Paris! "Now, do it." Pinaningkitan ko muna siya sa mata bago ko hinila ang neck tie niya sa polo.

"Pagbabayaran mo talaga ito!" I hissed.

"I'm willing to pay now, so how do you like a kiss in front of them?" He grinned. "That would be so awesome, right?"

"Gross," pinakawalan ko na siya. Tatawa-tawa na pumunta na siya doon sa kinuha niyang sound equipment at mukhang ipi-play na niya ang kanta. Great! Now, I'm doomed. Oh, how I hate my life.

"Ladies and gentlemen!" At naka-megaphone pa siya. "Presenting Julieta the bunny girl!"

I swear, kung bibigyan ako ng isang kahilingan. Hihilingin ko talagang mawala na sa buhay ko iyang si Rome Montague!