FATE : Amelia Celine (Completed ✔)

Epilogue 3

HER POV

Nakakainis!

Its been months since I woke up. At nitong mga nakaraang buwan ay lagi akong mabilis na magalit. I already have a hunch on what's happening to me. Even every morning na magigising ako ay palagi rin ang  pagsusuka ko. Morning sickness as they call it. And I know I'm pregnant.

"Momma, what will happen to Papa now? Surely he will be sad." malungkot na saad ng anak ko na nasa hita ko ngayon.

Narito kami ngayon sa garden ng bahay ko djto sa Mortal Dimension. Isang linggo na mula ng kami ay magtungo dito. Sinabi ko lang sa kanila na sa House of Denovan lang ako tutungo pero dito talaga ang aming destinasyon. Natuwa pa nga ang anak ko when he saw the things new to him. We are having our breakfast at the moment, dahil alas 7 palang ng umaga, later pupunta kaming kompanya para kumustahin ang takbo nito. My general secretary have my trust, kaya sigurado akong napapatakbo nito ng maayos ang aking negosyo.

"Don't worry, your father is a big boy. He won't be sad. For sure." pag aalo ko dito. I told him that we're having our vacation at he's delighted upon hearing it pero nag dalawang isip ito ng sabihin kong kaming dalawa lang. Pero sumama parin ito sa akin, dahil ngayon lang daw kaming dalawa magkasama kaya pumayag ito.

"Really?"

"Yes, and finish your food now para makapag ready na tayo. May pupuntahan tayo mamaya."

"Where, Mom?"

"At my company."

Pababa na kami ngayon ng aking sasakyan. Tinignan ko ang wrist watch ko and it tells me that its already 10:30 in the morning. Umikot ako sa kabilang pinto ng sasalyan para tulungang makababa ang aking anak.

"Is this yours, Mom?"

"Yes, this is ours." sabi ko dito. I held his hand at naglakad papuntang entrance door. I have my own parking at the basement pero pinili ko dito sa public parking dahil baka hindi na ako kilala ng mga empleyado dahil ilang taon na din ang nakalipas, sigurado akong marami ng bago.

Pagpasok ko, napapatingin ang ilang mga empleyado sa gawi naminm numerous praise was given to us, though bukungan lang ang mga ito ay dinig ko parin. I walk towards the reception desk, for formality.

"Good morning, Ma'am. Ano po kailangan nila." magalang na sabi nito sa akin.

"May I ask for Mr. Kim for an audience. I just have to talk to him." ngiting saad ko dito.

"Do you have appointment, Ma'am?"

"I have none, but can you please ask for him thru his secretary." request ko dito.

"I will do my best po to contact his secretary, pero hindi ko po maipapangako na masasagot niya ito. Are you okay with that, Ma'am?"

"Yes, kindly do it. Thanks!"

She get the phone beside her and make a call. "Good morning, Secretary Ignacio! A certain Ms...." tumingin ito sa aking direksiyon kaya sinabi ko ang pangalan ko na. "Ms. Amie is here asking for an audience." nakatingin pa ito sa akin ng ilang segundo, siguro naghihintay ng sagot mula sa sekretarya. Ilang sandali pa ay binaba na nito ang hawak na telepono. "Ma'am, kindly wait for Ms. Ignacio daw po sa receiving area, that way po." turo nito at sinundan ko naman ang direksyong sinabi niya. I said my thanks and do as she say.

I look at my watch ilang oras na akong naghihintay pero hindi parin dumadating ang sinasabi niyang Ms. Ignacio. Halata na dinnsa mukha ng anak ko ang pagkbagot. I don't want to create a scene here pero nagsisimula na akong mainis dahil sa tagal ko ng naghihintay.

Napatingin ako sa golded elevator where I used to use when I was here, ng bumulas ito, lumabas dito ang lalaking nasa early 30's na ang edad, it's my Secretary Mr. Kim. Kasunod nito ang isang babae na parang kinulang sa tela ang suot. Nakita ko itong tumingin sa gawi ng reception desk kung saan ako nag tanong kanina, nakita kong nagkinatan pa ang dalawa.

"I knew it, tang ina ng dalawa na'to." bulong ko.

"What was it, Mom?" tanong ng anak ko na inilingan ko nalang. I sand up and walk towards Mr. Kim. Nakita naman ako ng babaeng pinagtanongan ko kanina kaya nataranta ito ng makita kung saan ako patungong naglakad.

"Ma'am, hindi niyo po pwedeng gawin ang binabalak niyo. Mawawalan po kami ng trabaho." sita nito sa akin habang pinanlalakihan ako ng mga mata. Akala aiguro nito masiaindak niya ako.

"Oh! You just did, Miss. You're fired!" malakas na anunsiyo ko dito dahilan para matigil sa paglalakad si Mr. Kim. Nakilala siguro nitk ang boses ko.

*****

THIRD PERSON POV

Rinig sa lobby ang sinabi na iyon ni Amie kaya lahat ay napatingin sa direksyon niya. Maging ang taong nais niyang makausap ay natigil sa paglalakad, si Mr. Kim. Mahigit tatlong taon na ng huling madinig niya ang pamilyar na boses na iyon. At dahil sa narinig ay napatigil ito sa paglalakad. Bago pa siya makalingon ay hinarangan na ni Ms. Ignacio ang direksyon ng mga ito.

"Sir, we wil be late on your appointment at Makati. Kailangan na po nating umalis." sabi nito, matagal na itong may gusto sa boss pero hanggang ngayon ay hindi parin siya nito pinapansin, dahil sa isang babae na lagi nitong bukang bibig kahit sa mga meetings. Kaya ng may tumawag kanya kanina kapangalan ng babae lagi nitong binabanggit, Amie, she just make up story para paghintayin ito sa lobby. At akala niyang nakaalis na ito ay nagkamali siya. She's still here and also making a scene.

Nakahinga naman aiya ng maluwag ng tumango lang ito, pero sadyang malas talaga siya ngayong araw dahil tinawag pa ng babaeng nagngngalang Amie ang boss niya.

"Mr. Kim!" seryosong tawag nito at hindi man lang umalis sa kanyang kinatatayuan. Sa inis ay tinalikuran ni Ms. Ignacio ang amo para puntahan ang babae dahilan para makita ng tuluyan ni Mr. Kim kung kanino gaking ang boses.

"Stop this, Ma'am. Don't make a scene. Mahiya ka naman may anak ka na nga. Hindi na nga kita sinipot kani...." hindi na niya natuloy ang pagtataray niya ng marinig nito ang boses ng Amo.

"Ms. Amie?!" bulalas nito ng rumihistro sa isipan niya king sino ang babae.

"Glad you still remember me." nakngiting ani nito. Agad na naglakad palapit si Mr. Kim kay Amie. Nagulat nalang ang mga nakapaligid sa kanila ng kunin at hagkan ng kanilang masungit na boss ang kanang kamay ni Amie.

"It's been a while, Mr. Kim. How are you?" tanong ni Amie.

"Who's he, Momma?" tanong ng maliit na boses. Napatingin naman dito si Mr. Kim.

"Is he your son, Ms. Amie?" nagtataka pero puno ng excitement na tanong ni Mr. Kim.

"He is."

Mas lalo naman nagulat ang lahat sa sunod na ginawa ni Mr. Kim. "Welcome, Young Master." bati nito ng puno ng paggalang. Napangiti naman si Amie sa gilid habang pinagmamasdan ang nangyayari.

"Wha.... What are you doing Sir?" tarantang tanong ni Ms. Ignacio.

"Respect them, Secretary Ignacio. She is Ms. Amelia Celine Le Rougue... the real owner pf theis company, our reall boss." pakilala ni Mr. Kim na nagpagulat sa lahat.

*****