Chapter 1 : Beginning

996 25 0
                                    

Far from the city, a simple house was located. Living there was a simple family, the family of Little Amelia.

*****

EMILY'S POV

Nagluluto ako ng umagahan nang may naramdaman akong kamay na yumakap sa akin mula sa likuran, and I know who it was, my loving husband, Amir. He's kissing my nape enough to tickle me, he really know where's my weak spot is.

"Hon, stop that. I might burn this bacons if you don't stop. Wake Amelia up, so that we have our breakfast." I nagged and ordered him.

"Okay.. okay hahaha mamaya kalang" he said as he kiss me on my left cheek at umalis na siya para gisingin ang aming prinsesa. At tinapos ko nalang anv ginagawa at iginiya sa lamesa habang hinihintay ang aking mag-ama.

This was actually our daily routine nang kami ay maging mag-asawa. It was amazing having them as my family. Wala na akong mahihiling pa. My husband is company owner, but our bussiness was located at the city, sadyang dito lang kami namuhay na mag-anak para malayo sa ingay ng syudad. Pero syempre hindi rin kami magtatagal dito dahil sa susunod na pasukan ay lilipat na kami ulit sa syudad, to our original house, where we first live as a married couple.

It's been decades when the last battle was happen. Yes battle. Our world is not ordinary as you thought, our world is full of magic, Samiya. Magic became extinct after the first battle between good and the bad. And that era was so hard according to our ancestors. Unti-unting nawawala ang magic that time, but as our ancestors told us they never give up praying to the gods to help them to protect our world until one day..... their prayers was answered.

After the second battle, which was happened 50 years ago, new generation of magic wielder ang mga ipinanganak, ang sabi pa nga ng mga ninuno namin para daw bumalik sa unang panahon noong namahagi ng mga kapaangyarihan at gifts ang Almighty God kasama ang kanyang mga Major na disipulong bago nila lisanin ang Samiya.

Pero syempre kung may pinalad maipanganak na may kapangyarihan mayroon din namang hindi pinalad, at kasama kami doon ng asawa at anak ko. Pero swerte parin kami dahil kasama parin ang pamilya namin sa mga mayayamang non magic user sa panahong ito. Kaya hindi kami nahihirapang mamuhay.

"Hon umiiyak na naman si Amelia. Nanaginip na naman daw siya." tinig ng aking asawa ang pumukaw sa akin sa aking iniisip. Kaya't nilingon ko sila, buhat niya ang aming munting Amelia na may bakas pa ng luha sa mga mata.

"What was your dream about again baby, is it still about the woman you're always talking in your dream? Did she visited you again?" sunod sunod kong tanong sa kanya habang papalapit ako sa kanila.

Kinusot niya muna ang kangyang mata bagk siyang nakangusong sumagot. "Yes Nanay, but it is different this time." she said.

kumunot naman ang noo ko. "How different baby?" muli ay tanong ko, dahil gusto kong malinawan.

"She told me that, everything will happen again... like history will repeat itself. I don't know what she's talking about, I am about to ask her when she hold my hand and I have vission.... Blood... Blood Nanay.... Blood was the only thing I saw on that vission. It's scary." She said while crying as if nakikita parin niya yung napaginipan niya.

Nagkatinginan kaming mag-asawa dahil sa kwento niya bago ako ulit tumingin at ngitian ang aking anak. " Everything will be alright. Don't worry andito lang si Nanay at Tatay, Okay. Don't cry na, smile ka para makakain ka na ng favorite ice cream mo, okay." alo ko sa kanya habang yakap ko siya.

After that scene we ate our breakfast and the time flows again. Atleast mukhang nakalimutan na niya ang napaginipan niya kaya tumatawa na siya ulit habang nakikipaglaro samin ng asawa ko mag hapon. When night comes, we ate our dinner and i tucked my princess on her bed at binasahan ko nadin siya ng story book para makatulog agad at makabalik na ako sa kwarto naming mag-asawa.

*****

Nadatnan ko ang aking asawa habang nagbabasa ng papeles. He's so handsome despite to his age, 40, yes we're this old already, and I am 39. Our little Amelia was turning 5 next month.

Humiga ako sa kama habang malalim ang iniisip. sigh..

"You're still thinking about what Amelia dreamed about?" tanong ni Amir na mukhang tapos na magbasa. Timabi at yumakap siya saakin habang nakahiga.

"Yes, I think it is connected on what we both dream about when she turned 1. Sa tingin ko totoo ang mga napaginipan natin noon. Sa akin siya lumabas pero parang wala tayong karapatan sa kanya. She's turning 5 next month at magsisimula na din ang sinabi sa atin ng Almighty God sa panaginip na'tin." I said to him feeling bothered at the same time sad.

Yes we dreamt about this nung mag 1 si Amelia. Almighty God talked to us that time that Amelia was given to us but taken away from us as well. She needs to train to become one of the greatest magic user of all time. Common knowledge to all that ang mga bata ay magpapakita na ng kanilang kakayahan sa pag-gamit ng mahika at age of 3, kaya akala namin noon hindi totoo yung napaginipan namin kasi when she turned 3 nothing happened. Pero ngayon hindi ko na alam. Nakakalungkot, pero parang wala na akong magagawa.

My husband just embrace me to lighten my mood and take away my uneasyness. Natulog kaming magkayakap. Bahala na ang tadhana.

*****

Today is the day. My little Amelia turning 5. Ito rin ang pinaka-kinatatakutan kong araw, dahil sa pwedeng mangyari. Tanggap ko na ang lahat, pinilit ko ng tanggapin dahil 3 days after Amelia told us her dream, Almighty God visited us again on our dream. Ito rin ang araw na kailangan din naming iwan ang aming anak, napakasakit pero kaylangan kong tanggapin. Our little Amelia, will face the future without us. Yes, you read it right, the God didn't tell us how we're going to die. Tadhana din namin ngayon na mahiwalay sa kanya, pero alam kong hindi siya pababayaan ng mga Gods.

Before the party started we talked to our family on what ganna happen, hindi narin namin pinaalam kay Amelia pero we bid our goodbye to her through a letter. Of course, everyone freaked out, they also tightened the security para daw maging sure. I love and will miss them, it's such a great honor having them as our family and friend, they are such a good peoples and friends.

Later that afternoon while we are having party at the front of our home, while our little Amelia playing with our friend's kids. A sound of gun shot stopped everything, and a loud thud on my right side waken me up on my reverie due the sudden event. I saw my husband lying on the ground lifeless, I still didn't have a time to cry when another gun shot was fired and I know it was for me. Naramdaman ko nalang ang sakit sa kaliwang dibdib ko bago ako napahiga sa sahig. Before I close my eyes sudden light from the sky at tumama sa aking little Amelia and when the light materialized a beautiful girl appeared hugging Amelia who was crying very hard already.

"Goodbye, I promise we will take care and treat your daughter as our own child. May you and your hasband have great journey to the Goodness Palace." She said I don't know why I heard it in such a long distance but I know as I close my eyes, it is my and husband's ending, and Amelia's new beginning. I smiled at my little Amelia before everything ends...

*****
ITUTULOY...

FATE : Amelia Celine (Completed ✔)Where stories live. Discover now