FATE : Amelia Celine (Completed ✔)

Chapter 6 : Goodbye for now..

HER POV

Same day, 5 PM. Nathalie called me para makipagkita dahil meron daw itong sasabihin na importante. Might as well go there, seryoso ang kanyang pagkakasabi na madalang lang mangyari.

At 6 PM nakarating din ako sa isang tahimik na restaurant, one of our favorite place to go. Dito rin kami unang nagkita at nagkakilala.

Pagkapasok, hindi rin naman ako nahirapang hanapin si Nathalie, cause she's located on our fave spot. Kapansin pansin sa kanya ang pagka-balisa. I think this talk is very important na dapat ko ring seryosohin.

"Hey, pinaghintay ba kita ng matagal?" bungad ko sa kanya at bumeso bago ako maupo a katapat na upuan.

"No, halos kararating ko lang. Thank you for coming." sagot nito ag binigyan ako ng tipid at malungkot na ngiti. "Nag-order na rin ako ng kape para sa atin." dagdag pa niya.

Dumating na ang kape, almost half an hour nakakabinging katahimikan lang ang namamagitan sa aming dalawa. Nakatulala lang siya sa kape niya na hindi parin nababawasan samantalang makakalahati ko na ang akin, kaya ako na ang bumasag sa katahimikan.

"So... ano pala yung importanteng sasabihin mo. Magtititigan nalang ba kayo ng kape mo." biro ko dito upang makuha ko ang kanyang atensyon. Which is effective dahil tumingin din siya agad sa akin.

"Uhm, you know that my parent ask me to come home early kanina. And they told me that I will be transferring school tomorrow. Ghey already arranged everything personal appearance ko nalang ang kulang bukas." Nathalie said habang nanginginig ang boses at tila nahihirapan bigkasin ang mga salitang iyon.

"What?? Bakit daw? Saan?" gulat at sunod sunod kong tanong, the heck!

"I know it is shoking news for the both of us. But they are already decided. Mamayang 12 na ang flight ko, all I can say is sa Abroad na ako mag-aaral. And they also told me to cut all of my connection sa lahat ng kaibigan ko dito to focus on my studies." paliwanag nito habang lumuluha.

Shit!! I think I know what's happening already. That damn, Devan. I chanted protected spell to Nathalie the moment I saw his group, para hindi nila siya madetect, pero I think parents na mismo ni Nathalie ang nagsabi sa kanila. I see.. meron silang connection sa mundong iyon. Sigh... wala na akong magagawa. Desisyon na yan ng pamilya niya.

"Shhh It's okay, magkikita pa naman tayo diba, after graduation syempre. Alam kong ginagawa lang nila ito para sa future mo." alo ko dito at lumipat narin sa tabi niyang upuan para bigyan siya ng yakap. Pero umiiling lamang siya habang umiiyak... naku naman parang bata paman din ito kung pumulahaw ng iyak. tsk.

Nathalie is not just an ordinary girl. She's also one of us, a Magus. I felt it the first time we met and I saw her once nung aksidenteng nagamit niya ito nung nasa garden kami ng bahay nila I think she's still out of control that time. She can manipulate flowers. Alam kong malakas na siya pero kulang parin sa kontrol kaya siguro siya ipapadala doon para magensayo.

Nag stay pa kami roon ng dalawang oras para sulitin ang moment dahil matagal na namang panahon bago kami ulit magkita. After two hours, nagpaalam na din kami sa isat isa. Iyak parin siya ng iyak kaya hinatid ko na siya sa sasakyan nila, awkward nalang akong ngumiti kay kuyang driver dahil umiiyak na parang bata ang amo niya.

"Manong, dahan dahan sa pag drive ha." sabi ko sa driver at muling hinarap si Nathalie "This isn't the last, remember that. I love you best friend, tsk... please be safe... Okay?" bilin ko dito at hinalikan ko siya sa kanyang noo habang yakap ko parin siya.

Tango lang ng tango ang bruha dahil hindi na kayang makapag salita. I was the one who first let go to our hug, at bumaba narin ng sasakyan. Napahinga nalang ako ng malalim. Bago ako kuling humarap sa kanya.

"Do not forget me, okay." she said at umiiyak parin. Ano akala nito sa kin.. matanda??

"Alright." sabi ko nalang at binigyan siya ng matamis na ngiti.

She was taken a back to my smile, she rarely see it kaya ganun. Pero ngumiti din siya kalaunan. "I love you Best Friend.... See you!!" sigaw nito habang paalis na ang kanilang sasakyan. Kumakaway pa ito hanggang sa nakalayo ng ang kotse.

I sigh, at timalikod na din papuntang sasakyan ko. Nakakapagod ang araw na to.

'Please be safe' piping usal ko bago ko paandarin ang makina ng sasakyan.

*****

Midnight...

Nagising nalang ako sa himbing ng aking pagtulog ng makaramdam ako ng pananakit ng ulo. Something wants to come out to my body, kaya hinayaan ko na itong lumabas. Ngunit ganun nalang ang gulat ko ng sobrang lakas na pwersa ang lumabas. This isn't mine. Pero lumabas itk sa loob ko. Black smoke was form on my front after kumalma ng sakit ng ulo ko.

The smoke transformed into a circle na may marka sa gitna with faint black and white glow. I raise my hand para hawakan ang bagay na iyon. The moment my hand touch it, it glows bigger and brighter hanggang sa pumasok ulit ito sa aking katawan. I saw that sign once, and I cant believe that I now possess that Gift. Rage was correct. Its just a matter of time for me to pessess it. And I now have it.

"I hope... I hope magampanan ko ng maayos. Please guide me." dasal ko at tumulo ang butil ng luha mula sa akong mata.

*****

ITUTULOY...