After, we fall COMPLETED SEASON2 (Adonis Series 3)

BREAK UP

Chapter 15

Calix Pov.

Walang emosyon na nakatingin sa akin si deborah habang nakatayo ito malapit sa aking kotse. Alam 'kong ikinagulat ko ang biglaang pagkakakita sa kanya. Hindi ko inakala na matapos ng ilang buwan ay muli siyang magpapakita sa akin.

Nakagawa ako ng kasalanan kasama siya. Alam kong mali, pinagsisihan ko ang nagawang iyon kaya't halos humingi ako ng tawad kay winter kahit wala itong ideya. Sinisisi ko ang sarili kung bakit naging mahina ako, alam kong hindi iyon ang solusyon upang makalimutan ko ang tungkol sa pagkikita nila ni philip.

Maling mali ang ginawa ko.

I open the door without looking at her. Hindi ko siya inimikan, hindi pinansin kahit alam kong nakatingin ito sa akin. I was planning to get my shirt when i feel her hands on my arm. Bahagya akong natigilan dahil tila may kung ano akong naramdaman sa sistema ko.

Pinipigilan ko ang sariling makausap siya. I don't want to talk to her, Ito naman din ang gusto niya. Siya na mismo ang may sabing huwag na kaming magkita pa.

"Why are you here?" I didn't look at her when i asked deborah. My voice was cold and never care at all.

I heard the sound of her swallowing. My heart is beating so fast that i could'nt understand.

"I just want to talk to you." my breath taking too deep. Nanatiling nakatalikod at hindi nais siyang harapin, i don't want to look on her eyes. Ayokong tumingin doon, I don't know what happen when i starred on her eyes.

"We have nothing to talk about."

"This is important, calix. Just listen."

"You shouldn't come here all of a sudden, deborah. you know i have a girlfriend." she doesn't take her hand off on my arm. I didn't want to touch her because i was confused by my feelings. Hindi ako dapat maguluhan dahil alam ko sa sarili kung sino ang gusto ko, and it's winter.

"I know." bakas sa tinig niya ang pagkadismaya. Ngunit walang balak na bitawan ang braso ko habang nakatikod ako sa kanya. "Gusto ko lang ipaalam sa'yo ang nangyari sakin." I still turned my back on her. I don't want to face her for some inexplicable reason.

"I don't have time to listen, deborah. Just leave."

Humigpit lalo ang hawak niya sakin. "P-pakinggan mo muna ako." I heard the gradual rasping of her voice. Umiiyak ba siya? Ganoon ba kaimportante ang bagay na sasabihin nito?

"I'im p-pregnant c-calix." I feel the stagnation of my whole being after she said that.

My system was filled with panic mixed with fear because of the words she spill out.

is she pregnant?

"Bakit sa akin mo sinasabi 'yan?" my answered is full of irritated. Hindi ko pa rin siya nililingon dahil hindi ko nais makita niya ang halo-halong emosyon ko.

"Because you are the one who need to know this first. Buntis ako at ikaw ang ama ng batang dinadala ko."

Tuluyan na akong hindi makalunok dahil sa nangyari. Binabalot ako ng kaba, takot at gulat dahil sa mga nalaman ko. Buntis siya? Bakit ngayon lang siya nagpakita sa loob ng dalawang buwan?

Is she two months pregnant?

I faced her with a blanked expressions. But suddenly i stood up when i saw the girl standing right at the back of car.