MARRYING THE RUTHLESS MAFIA BOSS

CHAPTER 4

  -HIM-

MAXELLA'S POV

HUMALUKIPKIP ako habang nanatiling nakatayo at nakamasid sa kanya. Binuksan niya ang pinto ng frontseat at bumaling sa akin. Nag iwas ako nang tingin.

"Get in." ani niya sa baritono na boses.

Umiling ako at tumingin sa aking itim na bigbike. Ayaw kong sumabay sa kanya kahit na ASAWA ko na siya.

"Do I need to drag you, woman?"

Matapang kong sinalubong ang malamig na titig niya sa akin. Pilit ko siyang tiningnan ng masama. Kahit na gusto ko ng umiwas sa titig niya sa akin dahil nakaramdam ako nang panghihina.

"I hate luxury car," Madiin kong sagot sa kanya. "Hindi ako sasakay sa kotse mo. I can drive for myself. Hindi mo ako mapipilit," Matigas na bigkas ko.

He glared at me. Those gray intimidating and serious eyes directed at me. His jaw tighten as he shut his eyes.

"Stubborn, woman." Bulong nya ngunit narinig ko na naman. Dumilat siya at muling isinara ang pinto. "Follow my car. And don't you dare think how to escape away from me."

Tumagilid ang ulo ko."I'm not an idiot, asshole." I bit my lower lip dahil sa naging sagot ko. Hindi ko na napigilan ang aking bibig. Dàmn.

His face become darkened. "Watch your words. I'm. your. husband." Maawtoridad na anas niya.

"Tsh." Singhal ko nalang at dali daling lumapit sa aking bigbike na nakapark katabi ng kotse ni Azekelle.

Napahawak ako sa aking dibdib nang maramdaman ang bilis ng tibok ng aking puso.

Kahit na nakatalikod ako mula sa kanya. Ramdam ko parin ang titig nya.

Damn, bakit ba sa titig pa lang niya nanghina na ako? This is fvcking bad. Really bad.

Nanginginig ang aking kamay na kinuha ang helmet at isinuot sa ulo. Kinalma ko ang aking sarili.

Nang sumagi sa aking isip ang dahilan kung bakit ako nakasal kay Azekelle Walter Wellsor ay nawalan ng emosyon ang aking mukha. Muling nagtigis ang aking bagang.

Suwabe akong tumalon pasakay sa aking bigbike.

Naging madali ang aking pagsakay dahil suot ko naman ang itim na leather pants, as usual. Sa gilid ng aking mga mata ay nakita kong pumasok na sa driver seat si Azekelle.

At nang pumaharurot ang kanyang kotse ay sumunod naman ako sa kanya.

Dalawang araw na ang lumipas, ngunit hindi parin matanggal sa aking sistema ang mabilis na pangyayari.

Wala na akong magagawa sa araw na iyon kundi ang pumerma dahil naka-receive ako nang tawag sa matalik kong kaibigan noon na ngayon ay naninirahan sa States.

Tumawag siya sa akin at ipinaalam sa akin na may nagtatangka sa kanyang buhay. Alam na namin kung sino ang may pakana. Kahit pa malayo ang isa sa taong pinahalagahan ko ay sinundan parin ito nang aking mga magulang makuha lamang ang nais nila.

I still remember the conversation of my evil and bitch sister.....

Flashback...

"...Mom, bakit hindi nalang ako ang ipapakasal nyo. I'm sure, Maxella think now how to ruin your and dad's plan. Hindi iyon pepirma. You can't do anything about it because she changed a lot."

Napatigil ako sa paghakbang patungo sa aking silid nang marinig ko ang boses ni Zikiah. Nakaawang ang pinto ng living room kaya rinig ko ang kanilang pag uusap.

"She changed a lot but that doesn't mean, your father and I can't do anything. Siya ang walang magagawa dahil nasa aking puder pa siya. I am her mother, kaya ako ang magdesisyon sa buhay niya..."

I clench my fist. Yes. You're my mother but I am not yours. I will never let you manipulate me again.

Buong buhay ko siya ang magdesisyon, hindi niya ako binigyan ng karapatan sa sarili ko. Isinuko ko ang pagpipinta, dahil iyon ang gusto nya at iyon ang hilig ni Zikiah. Itinigil ko ang pagsusulat dahil ang gusto niya susunod ako sa mga yapak niya. I lost my career because of her.

Naging sunod-sunuran ako noon sa kanila. Sa murang edad ko, ang tanging nasa isip ko ay hindi ko sila bibiguin, kahit na maging sunod sunuran ako, makuha lamang ang kanilang atensyon. I was so weak and fragile that time. Tiniis ko ang sakit at inggit sa aking dibdib. Umaasa na sana maranasan ko ang pagmamahal at pag aalaga nila kay Zikiah na ni minsan ay hindi nila ipinaparanas sa akin. I am their daughter too and they should not treated me like I don't exist.

Minsan naisip ko noon, na baka ampon lang ako. Masakit isipin iyon ngunit hindi ko maiwasan .

Pinikit ko ang aking mga mata. I should stop thinking about the past. It's damn over.

" But, I like him mom. I badly want him to be mine." Desperadang saad muli ni Zikiah sa kanilang ina.

" You mean, Azekelle?"

" Yes. He is."

" Hija, your dad don't wanted you to get married yet. We don't want you to be involved about our plan. Kaya si Maxella ang dapat magpakasal kay Mr. Wellsor. She deserves it anyway, dahil masyado na naging rebelde ang kapatid mo. And we don't have any choice. Kailangan namin sya ng daddy mo upang walang sinuman ang makapagbagsak ng mga negosyo natin.."

Hindi ko kaya pang marinig ang kanilang pag uusap. Mabilis ang aking mga hakbang patungo sa aking silid. Parang piniga ang puso ko sa kanilang mga binitawang salita.

So, that's it. They used me. They want me to marry HIM because of that fvcking reason.

End of flashback.....

...