MARRYING THE RUTHLESS MAFIA BOSS

CHAPTER 39

KAHINAAN

MAXELLA'S POV

KINALMA ko ang sarili ko at napabuntong hininga. Nag iwas na lang ako nang tingin sa mga matang nakatitig sa akin at kunot-noong humakbang.

"Answer me, woman." Azekelle said with his cold tone.

"Don't mind it."

Nilapag ko sa may center table ang hawak ko. "You should eat now."

Pang iiba ko sa usapan.

"Don't fvcking change the topic." Pumikit ako nang mariin.

"Lunatics."

"Boss"

Seryosong sagut ni Helman.

"Call the doctor to treat her wounds."

"Ah..Alis na kami, Azekelle. Bibisita lang kami sa mansyon."

Awkward na paalam nang girlfriend ni Razzer.

Binalut nang katahimikan ang silid nang kami na lang dalawa ang narito.

"Eat."

I said coldly. Binalingan siya nang tingin.

Napaiwas na lang ako nang tingin nang matiim niya akong tinitigan.

Parang binabasa ang bawat reaksyon ko.

Para akong hinihigop sa titig niya.

Damn. He's aura was intimidating.

"What are you staring at?"

Pinilit ko ang sariling wag mautal.

Nang hindi parin siya kumibo at kumain ay napasinghal na lang ako."Tsk!"

Tinalikuran ko siya at akmang tutungo sa pinto nang magsalita siya sa baritono na boses.

"You have a problem with me but you choose to not talk about it. We won't solve our problems if you run from it."

Napatigil ako sa paghakbang at kumunot ang noo. Ngunit kalaunan ay nawalan ng emosyon ang aking mukha. Nang makuha ang kanyang ibig na ipahiwatig.

"What are you talking about?"

Tumagilid ang ulo niya. Umangat ang sulok ng labi.

"Tell me what's bothering you?"

Nagbaba ako nang tingin.

Kung tatanungin ko siya,makukuha ko ba ang sagut sa kanya?

Ngunit natatakot ako. Natatakot malaman ang itinatago niyang sikreto.

"Come here,wife."

May lambing ang boses niya. Napaangat ako nang tingin. Tinapik niya ang espasyo sa tabi niya,pinaupo ako don.

Nagpakawala ako nang malalim na hininga at sinunod siya.

Di ko alam kong ba't sumunod ang katawan ko sa mga utos niya. Kingina.

Nanigas na lang ako nang pumulupot ang mga braso niya sa aking beywang at niyakap ako patagilid.

"What is it?" Nakataas ang kilay na ani niya.

Saglit akong di nakakibo. At ibinaling ko sa ibang direksyon ang aking tingin.

"H-Hanggang kailan ka ba maglilihim sa akin?"

Maya't maya na ani ko na halos pabulong.

"Gulong gulo na ako,Zeke. Maraming mga tanong sa utak ko na hindi naman masasagut."

Naramdaman kong humigpit ang pagkakapulupot nang braso niya palibot sakin.

Napaintad ako nang maramdaman ko ang hininga nya malapit sa aking leeg.

"If I'll tell you truth...Would you still stay with me? You can hate me...mad at me..But leaving me..it will surely hurt me."

Kahit gaano kalamig ang boses niya ay di nakatakas sa kanyang mata ang sakit.

Naramdaman kong kumirot ang aking puso.

Kung ganun..Siguradong malaking impact iyun sa akin. Ngunit handa ko na bang malaman ang itinatagi niya? Magbabago kaya ang aking tingin sa kanya? O sarili ko na mismo ang lalayo sa kanya.

Kumalas ako sa kanya at pinilit ang sariling tumayo.

Nahihirapan na ako.

Damn. Mas lalong kumirot ang sentido ko.

"Y-You need to eat now."

Iyun na lamang ang tanging nasambit ko at walang lingon-lingon na pumasok sa may bathroom.

Nasa Private Room kami nang naturang hospital kaya di na katakang takang may bathroom pa sa loob nang silid.Tsk.

Aamin kong natatakot ako. Natakot akong malaman ang totoo. Mahal na mahal ko na siya--oo aaminin kong nahulog na ako sa kingina..kaya siguro naging mahina ako pagdating sa kanya.

Napahilamos ako sa aking mukha at napatitig don sa salamin. Nagtama ang paningin nang repleksyon ko sa salamin.

Nong wala pa si Azekelle sa buhay ko ay walang emosyon ang makikita sa aking mga mata.

Ngunit ngayun...

Nanghihina na ako.

Ngayun ay may makikita kana. Takot, saya at iba't ibang emosyon na hindi ko maipaliwanag.

Kumuyom ang aking kamao. Hindi. Hindi ko hahayaang kainin ako nang kahinaan. Hindi ko hahayaang maging mahina sa harap nila. Kahit mahal na mahal ko siya ay kailangan...Dahil sa huli alam kong ako lang ang masasaktan.

***

Today is my 4th monthsary as a writer😘 Thank you so much for supporting!