Κάποτε το 1918 #TYS2023

Κεφάλαιο 49⁰

Ο Μάρκος έφτασε λίγες μέρες πριν ο Στέλιος λάβει το τελευταίο γράμμα της Λουΐζας. Τα τραύματά του είχαν επουλωθεί πλήρως και ο Μάρκος φαινόταν έτοιμος να εκπληρώσει το καθήκον του προς την πατρίδα και τους αδελφούς του στην Σμύρνη. Σε αντίθεση με τον Πέτρο και τον Στέλιο, οι οποίοι βρίσκονταν στο ίδιο δωμάτιο, τοποθετήθηκε προσωρινά στο δωμάτιο που διέμεναν αρχικά οι φίλοι.

Λόγω της καθυστερημένης άφιξής του εξαιτίας του τραυματισμού του, ο Μάρκος είχε χάσει ένα μεγάλο μέρος της εκπαίδευσης, της οποίας είχαν λάβει οι τέσσερις φίλοι, αλλά και τα ελληνικά στρατεύματα. Έτσι, έπρεπε να καλύψει ένα μεγάλο κενό σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Ο Μάρκος, όμως, δεν φάνηκε να αντιμετωπίζει ιδιαίτερο πρόβλημα ούτε στην προσαρμογή μα ούτε και στην εκμάθηση και ουσιαστικά "απορρόφηση" του πλήθους γνώσεων.

Ο Στέλιος δεν ήξερε αν χαιρόταν που τον έβλεπε ή αν δυσανασχετούσε. Ο Μάρκος Παπαναστασίου δεν ήταν η αδυναμία του. Δεν ήταν καν κάποιος παντελώς αδιάφορος για τον Στέλιο. Όσο βρίσκονταν στην Ακαδημία, προτιμούσε να μην τον βλέπει μπροστά του. Όταν, όμως, η Λουΐζα κι εκείνος έρχονταν υπερβολικά κοντά, ήθελε να τον στραγγαλίσει.

Ο Μάρκος ήταν άριστος στην δουλειά του καθώς και σαν στρατιώτης, μα τον Στέλιο δεν τον απασχολούσε αυτό. Απλά δεν τον συμπαθούσε και μάλλον τα αισθήματα ήταν αμοιβαία, διότι ούτε ο Μάρκος έτρεφε κάποιου είδους θετική εκτίμηση προς το πρόσωπο του Στέλιου.

Όταν έφτασε στο στρατόπεδο, δεν αντάλλαξαν ούτε λέξη. Παρά μόνο ένα νεύμα από την πλευρά του Μάρκου και μισό από την πλευρά του Στέλιου.

"Καλωσόρισες, φίλε μου!" Τον υποδέχτηκε ο Πέτρος με μια ζεστή αγκαλιά. Χτύπησε την πλάτη του χαρούμενος και απομακρύνθηκε για να περιεργαστεί προσεκτικά τον φίλο του, που τόσο του είχε λείψει. "Για να σε δω! Ανάρρωσες πλήρως βλέπω! Την χρειαζόσουν την ξεκούραση σου!"

Ο Μάρκος χαμογέλασε θερμά και είπε: "Μερικές φορές νιώθω κάτι σουβλιές, αλλά πολύ σπάνια."

"Είναι δώρο για να θυμάσαι πως αν συναντηθούν ξανά οι δρόμοι σας με το κάθαρμα αυτό, πρέπει να του φυτέψεις μία σφαίρα στο κεφάλι." Ο Αρτέμης άπλωσε το χέρι του και ο Μάρκος το έσφιξε. Τα γκρίζα μάτια του Μάρκου έλαμψαν, καθώς ο Αρτέμης τον χτύπησε φιλικά στην πλάτη.

Το βλέμμα του Μάρκου έπεσε στον Στέλιο και σχεδόν αμέσως το έστρεψε αλλού, αφότου ο τελευταίος απέφυγε το βλέμμα του αδιάφορα.