Κεφάλαιο 25⁰

175 16 25
                                    

Η Λουΐζα κυριολεκτικά έτρεξε να σωθεί. Μόνο όταν βρισκόταν υπό την προστασία των τεσσάρων τοίχων της βιβλιοθήκης σταμάτησε να πάρει μια ανάσα. Ο Στέλιος δε θα μπορούσε να εννοεί όσα είπε. Όχι, το πιθανότερο ήταν να παίζει μαζί της.

Όμως, πριν λίγες μέρες, όταν τιμωρήθηκαν αδίκως με φυλάκιση, ο Στέλιος της είχε εξομολογηθεί ότι την αγαπούσε. Πράγματι, το έκανε με τον δικό του τρόπο και η Λουΐζα μπορούσε να το καταλάβει. Η κοπέλα όσο κι αν δεν ήθελε να το παραδεχτεί, είχε συγκινηθεί.

Χαρακτηριστικά αναρωτήθηκε αν ποτέ ο πατέρας της είχε πει στην μητέρα της ότι την αγαπούσε...

Η Λουΐζα μάλλον έτρεφε φρούδες ελπίδες. Ο πατέρας της δεν αγαπούσε ούτε τα ίδια του σπλάχνα, θα αγαπούσε τη γυναίκα του;

Έτσι, η Λουΐζα προτίμησε να παραμείνει επιφυλακτική απέναντι στον Στέλιο. Άλλωστε, δεν έπρεπε σε καμία περίπτωση να λησμονήσει το γεγονός ότι ήταν ο Ιωαννίδης ο οποίος με αποκλειστικό σκοπό του να σκανδαλίσει τον πατέρα του τριγυρνούσε και με διαφορετική γυναίκα κάθε βράδυ. Η Λουΐζα δεν δυσκολεύτηκε να πείσει τον εαυτό της να είναι προετοιμασμένη.

Εκτός αυτού, όμως, η Λουΐζα είχε να ασχοληθεί με ένα πιο φλέγον ζήτημα: την εύρεση του ενόχου. Οποιοσδήποτε κι αν είχε βάλει φωτιά στην Ακαδημία ήταν τόσο προσεκτικός τις τελευταίες μέρες που η Λουΐζα ήταν στα πρόθυρα του να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μάλλον είχε εξαφανιστεί από προσώπου γης. Αυτό, όμως, που προβλημάτιζε τη Λουΐζα ήταν το γεγονός ότι ο ένοχος είχε κατορθώσει να εισέλθει στην Ακαδημία απαρατήρητος και να φύγει με τον ίδιον τρόπο.

Υπήρχε περίπτωση να μην είχε δραπετεύσει καν κι απλά να κρύβεται εδώ; Όχι, δύσκολο έως και ουτοπικό. Η φαντασία της κάλπαζε από τότε που μπορούσε να θυμηθεί τον εαυτό της.

Αργότερα, την ίδια μέρα, ο Λοχαγός- Ταγματάρχης πλέον, κάλεσε όλους τους φοιτητές να παρουσιαστούν στο προαύλιο. Όταν η Λουΐζα έφτασε εκεί, ο Γιάννης την χαιρέτησε αμέσως και θα το έκανε και η ίδια, αν δεν έβλεπε τον Ιωαννίδη ακριβώς δίπλα του. Αντ' αυτού, κατέβασε το κεφάλι της αποφεύγοντας κυρίως το βλέμμα του Στέλιου που έπεφτε καυτό πάνω της και πήγε στην άλλη πλευρά του προαυλίου.

"Λούη!" Η Λουΐζα άκουσε τη φωνή του Μάρκου. Σήκωσε το κεφάλι και τον είδε πλάι στον Πέτρο να της κάνει νόημα να καθίσει μαζί τους. Η κοπέλα τους πλησίασε και ο Μάρκος της χαμογέλασε θερμά, γεγονός που έκανε τον νου της Λουΐζας να ηρεμήσει για λίγο. "Πού χάθηκες;" Ρώτησε όλος ενδιαφέρον. "Ο νυν Ταγματάρχης θα μας μιλήσει για κάτι σημαντικό."

Κάποτε το 1918 #TYS2023 Where stories live. Discover now