Κάποτε το 1918 #TYS2023

Κεφάλαιο 18⁰

Όταν ο Στέλιος και η Λουΐζα  επέστρεψαν στην αίθουσα χορού, ο μικρότερος αδελφός του Στέλιου έτρεξε κατά πάνω τους φωνάζοντας το όνομά του ενθουσιωδώς. Ο Στέλιος τον έπιασε και τον σήκωσε στον αέρα. Ο εννιάχρονος Λουκάς γέλασε δυνατά και απόλαυσε το παιχνίδι με τον μεγαλύτερο αδελφό του.

Η Λουΐζα στάθηκε πλάι στο τραπέζι που βρισκόταν από τη δεξιά πλευρά της πόρτας και παρακολούθησε τον τρόπο με τον οποίο έπαιζαν τα δυο αδέλφια. Ο Στέλιος επανέφερε στη μνήμη της λησμονισμένες αναμνήσεις του αδελφού της και της ιδίας. Σε αντίθεση με τον Στέλιο και τον Λουκά, η Λουΐζα και ο αδελφός της δεν είχαν τόσο μεγάλη ηλικιακή διαφορά. Ο αδελφός της ήταν γεννηθείς μόλις τρία χρόνια πριν από την ίδια.

Η Λουΐζα πάντοτε θυμόταν τον αδελφό της ως έναν άνθρωπο που όχι απλά την αγαπούσε, αλλά μάλλον την λάτρευε. Ο αδελφός της φρόντιζε πάντοτε για την ίδια. Εξαιτίας του γεγονότος ότι η οικογένειά τους ήταν φτωχή, εκ των δύο τους, μόνο ο Άγγελος κατάφερε να πάει στο σχολείο. Η Λουΐζα από την άλλη πλευρά, παρέμενε στο σπίτι για να βοηθάει τη μητέρα της με τις δουλειές του σπιτιού και το ράψιμο. Τα γράμματα δεν ήταν για την Λουΐζα, όπως άρεσε στον πατέρα της να της υπενθυμίζει συνέχεια.

Παρ' όλα αυτά, ο Άγγελος στον ελεύθερο του χρόνο δίδασκε στην Λουΐζα ανάγνωση, αριθμητική και λίγη ιστορία. Λίγη διότι μερικούς μήνες αφότου ξεκίνησε να της διδάσκει ιστορία, απεβίωσε... Στα είκοσι του μόλις χρόνια αποδήμησε εις άλλον τόπον και "έπεσε στο μέτωπο υπέρ της πατρίδος."

"Προς τι αυτά τα μούτρα;" Η Λουΐζα τρομαγμένη στράφηκε προς τα δεξιά της και ανακάλυψε πως η δούκισσα στεκόταν δίπλα της. "Ο εξάδελφος μου είναι ο υπαίτιος;" Ρώτησε η Έλλη και ήπιε μια γουλιά από την πορτοκαλάδα της.

"Έλλη... Όχι, φυσικά και όχι." Έσπευσε να υπερασπιστεί τον Στέλιο. Η αλήθεια ήταν ότι το βράδυ αυτό η Λουΐζα δε μπορούσε να εντοπίσει ούτε ένα ψεγάδι στη συμπεριφορά του. Απόψε ο Στέλιος ήταν ο ορισμός του "κυρίου ". Της είχε δωρίσει ακόμα κι ένα πανέμορφο σταυρουδάκι. Δε θα μπορούσε να έχει κάποιο παράπονο. Όχι σήμερα.

"Αν δεν ευθύνεται ο νεαρός άρχοντας, τότε ποιος;" Τα βλέμματά τους διασταυρώθηκαν και ξαφνικά, όλα όσα της απεκάλυψε ο Στέλιος πριν λίγη ώρα για την καταγωγή και την ιστορία της Δούκισσας. Η Λουΐζα δίστασε να απαντήσει. Όλοι τους είχαν ζήσει γεγονότα που είχαν στιγματίσει τη ζωή τους. Η Λουΐζα, λοιπόν, αποφάσισε ότι δεν έπρεπε να είναι εγωίστρια ούτε άδικη... "Η σιωπή σου απλώς επιβεβαιώνει τις υποψίες μου." Δήλωσε η δούκισσα ανυπόμονα.