Κεφάλαιο 26⁰

163 20 37
                                    

Λίγες ώρες αργότερα, όταν πλέον η Λουΐζα νοσηλευόταν στο νοσοκομείο, ο Στέλιος μπήκε στο δωμάτιό της με έναν δίσκο γεμάτο λιχουδιές στα χέρια. Η Λουΐζα που μόλις είχε ξυπνήσει ύστερα από έναν σύντομο υπνάκο, ανασηκώθηκε από το κρεβάτι νιώθοντας αμηχανία. Ποτέ κανένας δεν της είχε σερβίρει φαγητό στο κρεβάτι. Ένιωθε σα να ήταν αρχοντοπούλα.

Ο Στέλιος άφησε τον δίσκο στο κομοδίνο πλάι της και έκλεισε την πόρτα του δωματίου. Ο Στέλιος είχε φροντίσει από την πρώτη στιγμή που βρέθηκαν στο νοσοκομείο, να εξασφαλίσει την σιγή των νοσοκόμων και των γιατρών που θα αναλάμβαναν την Λουΐζα. Τόνισε ότι εάν διαδιδόταν οποιαδήποτε φήμη σχετικά με την Λουΐζα καθώς και την ταυτότητά της, θα φρόντιζε ο ίδιος να πάψει η οικονομική βοήθεια που λάμβανε ετησίως το νοσοκομείο από τον πατέρα του.

Οι γιατροί θα ανακάλυπταν ότι στην πραγματικότητα η Λουΐζα ήταν κοπέλα, οπότε ο Στέλιος έπρεπε να είναι προετοιμασμένος. Αν γινόταν γνωστή η παράνομη πράξη της, τότε τα αντίποινα θα ήταν ολέθρια και για τους δυο.

"Ξύπνησες;" Της χαμογέλασε θερμά.

"Δεν μπορούσα να κοιμηθώ άλλο." Απάντησε η κοπέλα με ένα αμυδρό, αβέβαιο χαμόγελο.

Δεν ήταν σίγουρη για το πως ακριβώς έπρεπε να συμπεριφερθεί. Ο Στέλιος είχε στήσει ολόκληρο σχέδιο για χάρη της. Είχε τολμήσει το ατόλμητο και είχε ρισκάρει τα πάντα, ακόμη και τη ζωή του για να μην αποκαλυφθεί η πραγματική ταυτότητά της.

Πώς μπορούσε, λοιπόν, να τον αντικρίσει χωρίς να νιώσει τιποτένια, ύστερα από όσα του είπε κι από όσα ο Στέλιος διέπραξε για χάρη της; Αν τυχόν αποκαλυπτόταν η ταυτότητά της, ο Στέλιος θα ήταν ο πρώτος που θα κατηογοτείτο ως συνεργός της και η Λουΐζα δεν θα άντεχε να συμβεί κάτι τέτοιο...

~Μερικές ώρες νωρίτερα~

"Αν θέλεις να παραμείνεις στην Ακαδημία, συμφώνησε με ό,τι πω ή κάνω. Όχι. Βασικά, μην κάνεις τίποτα. Ασ' τα όλα πάνω μου, εντάξει;"

Η Λουΐζα κατένευσε. Δεν είχε πολλές εναλλακτικές άλλωστε. Ίσως ήταν για το καλύτερο που είχε τον Στέλιο στο πλευρό της από το να βρίσκεται αντιμέτωπη με τέτοιο πρόβλημα μόνη της.

Οι φωνές των φίλων τους πλησίαζαν επικίνδυνα και οι δύο τους έπρεπε να δράσουν γρήγορα. Έτσι, ο Στέλιος οδήγησε τη Λουΐζα σε μια απόμερη σπηλιά που βρισκόταν πενήντα μέτρα περίπου μακριά από το σημείο όπου βρίσκονταν και της ζήτησε να παραμείνει εκεί μέχρι να έλθει ο ίδιος να την πάρει.

Κάποτε το 1918 #TYS2023 Where stories live. Discover now