Ya kırdığın kalpte sen varsan...
Yaşadıklarımız bir şerit misali gözümün önünden geçerken daha fazla kendimi tutamayıp ağlamaya başladım. Ben nasıl ona kendimi kaptırmıştım ya?
Hani insan birşeyin olmasını isterde o şey olmaz ya, sonra insan üzülür falan bende böyleydim işte. Mutlu olmak istemiştim . Sadece mutlu olmak ona 'seni seviyorum' diyemeden hakkında öğrendiğim şeyle yıkılmışım. 'Keşke deseydim' dedim içimden keşke ona bir kerecik bile olsa seni seviyorum diyebilseydim.
Neden ben? Diye çok sordum. 1 gündür kendime çok soruyorum. Neden sadece ben? Acılar içime öyle bir doldu ki bağırıp çağırıp ortalığı yıkıp ağlamak istiyordum. Ama ben sadece sessiz sessiz ağlaya biliyordum. Çünkü abilerim vardı. Birkere'de yanıma gelip neden böylesin diye sorsalar bende anlatmazmıydım içimdekileri , ona olan sevgimi . Ama artık sevgimin bir önemi kalmamıştı.
'Al gözümden yaşları' demiş ya Aysel yakupoğlu bir şarkısında. peki benim gözümdeki yaşları kim alıp silecekti. Neden yanımda hiç kimse kalmamış yanlızmışım gibi hissediyorum?
Herşey yalanmış. Beni sevdiği , gözümün içine baka baka söylediği yalanlardan biriymiş . Beni sevmemiş .
Neden ya? Neden ben? Tam diyorum bende mutlu olacağım hep birşey çıkıyor mutluluğum alt üst oluyordu.
Dünkü yaşananlar gözümün önüne gelince hıçkırarak ağlamaya başladım.
Dün;
"O "dedikleri kişinin kim olduğunu öğrenmek için bende peşlerine takıldım. Her ne kadarda bana bağırmış olsada sinirli olmasına veriyordum.
Mahalleye girdiğimda kahvehanenin önündeki topluluk hiçde iyi şeylerin olmadığını gösteriyordu.
Uraz kalabalıktan geçip ortaya ulaştığında bende kalabalığın içine karıştım. Sonuda çıktığımda gördüğüm şeyle biraz duraksadım.
'O gelmiş'
O kişi Melisa'ydı. Abimle Uraz'ın birbirine düştüğü Melisa . Elinden tutan küçük kız'a baktığımda 4-5 yaşında olduğu belli olan kızın simsiyah saçları ve kapkara gözleri vardı.
Giydiği kıyafetlerden bile sürtük olduğu belli olan bu kız Uraz'a bakıp
"Merhaba Uraz Reis" dedi elinde tuttuğu küçük kıza bakıp gülümsedi ve tekrar Uraz'a döndü. "Ben geldim."
Keşke gelmeseydin!
"Bırakın beni ya" diyen Aycan teyzeye baktım. Birkaç kadın Aycan teyzeyi tutmuşlardı. "Niye geldin ! Defol git mahallemizden!" Diye bağırdı Aycan teyze.
"Anne!" Diye onu uyaran Uraz'a döndüm. Onu mu koruyordu? Tabi ki korkur eski sevgilisi sonuçta demi ?
"Kusura bakma Aycan anne. Uzun bir süre buralardayım." Diyen Melisa elinde tutuğu küçük kıza döndü.
Anne mi ?
"Kızım bak baban orda" diye gösterdiği yere döndüğümde Uraz'ı gösterildiğini anlamamla bir an kalbimin sıkıştığını hissettim. Boğazımda oluşan yumruyla olduğum yerde kalakaldım.
Ortama bir uğultu çökmüştü. O-o kız Uraz'ın mıydı yani ?
Hayır hayır! yalan!.
"Sen ne saçlamıyorsun! " diye Uraz'ın bağırmasıyla gözlerimi sıkıca kapattım. Lütfen lütfen rüya olsun Allahım ne olur rüya olsun.
Gözlerimi açtığımda rüya olmadığını anladım.
"Ben saçmalamıyorum " diye bağırdı Melisa." Bu kız Uraz reis'in kızı. Beni hamile bırakıp sokağa attın sen! Sizde buna nasıl Reis diyorsunuz. Anlamıyorum!" Diye herkes'e bakarak konuştu.
Mete abim'le göz göze geldiğimizde abim yanıma geldi. Gözlerim yanmaya başlamıştı.
"Bu denilenler doğrumu Uraz!?" Diyen Abim'le Uraz bize döndü. Gözlerinin ilk hedefi ben olurken gözümden akan küçük dalmayla Uraz kafasını olumsuz anlamda sağladı.
"Hayır! Hayır. Benim çocuğum değil. Bizim aramızda birşey geçmedi. " diyerek gözlerimin içine bakıyordu.
"Aramızda birşey geçmedi mi ?" Diyerek alayla gülen Melisa sinirlerimi zıplamaya devam ederken." Mete'yle kavga ettikten sonra ondan intikam almak için beni kullanmadın mı sen? Sonrada sokağa attın beni . Hamile olduğumu bile bile . " diyince gözlerimden durmadan akan yaşlar'la daha fazla burda duramayacağımı anladım.
Tam gidiyordum ki Aycan teyze beni tuttu. "Benim Uraz'ım öyle birşey yapmaz kızım." Diyince ona sarılıp ağlamamak için kendimi zor tuttum.
"Sen böyle birşeyi nasıl yaparsın Uraz!" Diye bağırdı abim.
"Yapmadım diyorum lan! Yapamadım ! Ben öyle birşey yapmam. Yapamam." Onlara döndüğümde o küçük kızın koşarak Uraz'ın bacaklarına "baba" diyerek yapıştığını gördüm. Uraz ise gözlerime ' ben öyle birşey yapmadım' der gibi bakıyordu.
Yapmıştı işte o kız'ın babası oydu. Uraz'ın çocuğu vardı.
Lanet olsun. Lanet olsun!
Aycan teyze'nin elimi tuttuğu elinden kurtulup koşarak kalabalıktan Uzaklaştım hem ağlıyor hemde koşuyordum.
Şimdi'ki zaman ;
Soluğu evde almıştım. Odama dün girmiştim birdaha da çıkmamıştım. Berfin ve annem çok dil dökmüştü yemek yemem için ama içim almıyordu ki . Yiyemiyordum. Sanki boğazımı da sıkıyorda beni öldürmek istiyordu.
Nasıl olurdu ya? Uraz'ın çocuğu vardı . Hemde melisadan . Uraz babaydı.
Peki ya bana söyledikleri ? Bana seni seviyorum demişti . Yalan mıydı ?
Hâlâ aklım almıyordu. Uraz'ın çocuğu vardı. Ne demişti Melisa
'Sonrada sokağa attın beni . Hemde hamile olduğumu bile bile!'
Hamile olduğunu biliyormuydu yani ? Allah kahretsin aralarında birşey geçmişti ve şimdi melisa Uraz'ın çocuğuyla geri dönmüştü.
Kimse sesimi duymasın diye sessiz sessiz ağlarken odamın kapısı tıklatılınca ses çıkarmadım. Yüzüm kapıya dönük olmadığı için giren kişi ağladığımı anlayamazdı.
Kapının açılıp kapanma sesinden bir kaç dakida sonra yatağımın diğer tarafı çöktü.
"Uyumadığını biliyorum Miray"
Gediz abim saçlarımı okşarken yattığım yerden doğruldum ve Gediz abimden tarafa döndüm.
Gediz abim göz yaşlarımı görünce ellerini yüzüme götürüp sildi.
"Ağlama, dayanamam" diyip bana sarıldı. Kolunu omzuma koyup ikimizide yatağın başlığına yasladı.
"A-abi" diyip burnumu çektim. " çok-çok acıyor . Sanki boğazımı birşey sıkıyor. Yapmaz diyorum. O böyle biri değil diyorum. Ama sonra aklım karışıyor. Aklım her dakika biraz daha karışıyor. Aklım her karıştığında kalbim'e dayanılmaz bir acı saplanıyor. Nezaman geçer bu acı abi ? Nezaman'a kadar dayanırım bilmiyorum." Dedim. Ve tekrar ağlamaya başladım.
Abim beni iyice kendine çekip sarılırken saçlarımı öptü. "Benim küçük cimcimem büyümüşte aşık mı olmuş? Sen böyle kendini harap ettikçe o Uraz'ın yumruk sayısı artıyor. Ama yapmaz be güzelim. Ne biliyim o bizim Uraz tamam abimle kavga ettiler felan ama yapmaz o tamam şerefsizlik falan yapar'da bu kadarını yapmaz. " diyen abim'e o kadar çok inanmak istiyordum ki ama içimde benim inanmamı istemeyen tarafım ağır basıyordu.
"Evet o bizim Uraz" diyip kendi kendime gözümden akan yaşla gülümsedim. " küçükken ben ağladığımda ortalığı yakıp yıkan, biri canımı sıktığında onu döven biri bana bağırdığında ona bağıran. Beni hep koruyup kollayan Uraz . Ne biliyim abi ?. Mete abimle kavga ettiklerinde hiç bir kız için kavga edecekleri aklıma gelmemişti. Şimdide bu olanlar. Kafayı yemek üzereyim." dedim.
"Biliyormusun cimcime? . Onların barışması senin sayende oldu." Dedi gülerek .
"Sence yine araları bozulur mu ?" Diye sordum.
"Bozulmaz . Ama Abim Uraz'ı her an dövebilir. " diyince
"Dövmesin " dedim."hem neden dövecekki?"
"Çünkü o seni üzüyor. " diyince kocaman gözlerle abime döndüm. " Mete abim Uraz için üzüldüğümü biliyorsa..."
Uraz'la aramda olanları'da biliyordu gerçi aramızda birşey yoktu . Ama Mete abim şüphelense bile kavga çıkarırdı.
"Mete abim baştan beri şüpheleniyordu ama o küçük kız çocuğu Uraz'ın çocuğu ise abim seni Uraz'dan uzak tutmak için elinden geleni yapacaktır ." Dedi .
"Mete abim şüpheleniyordu ve kavga çıkarmadı öylemi? "
Gediz abim gamzelerini çıkartıp gülerken kafasını olumlu anlamda salladı. Kapımın tıklatılmasıyla ikimizde kapıya döndük ve kapının arkasından Berfin'in kafasının gözükmesi bir oldu.
"Gelebilirmiyim?" Diye soran Berfin'e tam evet diyecektim ki Gediz abim benden önce konuştu.
"Ah ya! Gelirken kapıya saçaklılar giremez yazısı asacaktım unutmuşum " Gediz abim yine Berfin'le uğraşmadan yapamıyordu. Berfin sinirle içeriye girip kapıyı kapattı.
"Bana bak!" Diyen berfin işaret parmağını sallayarak abime yaklaştı. "Bana birdaha saçaklı deme!" Dedikten sorna " acaba seni ölürsem kaç yıl yatarım " diye düşünürmüş gibi yaptı.
Ben onlara buruk bir tebessüm ederken onlar atışmaya devam ediyordu. Çok güzellerdi.
"Olmaz güzelim " diyen abim'e Berfin gözlerini büyüterek baktı. " sen beni öldürürsen okuyucular ve beni seven o güzel kızlar seni parçalar."diyince hafif gülümsedim . Sanki 1 gündür üzülen ben değilmişim gibi gülüyordum.
"Seni seven kızlarmı? Kim beni parçalıyor be! Egolu gamzeli maymun." dedi Berfin. Onların bu halleri çok iyiydi ya. Kedi köpek gibi birbirleriyle uğraşıp duruyorlardı. 2 dakika üzlüyüm dedim bunlar yüzünden üzülmedim be!.
Gediz abim Berfini süzerken Berfin yanıma gelip yatağıma oturdu ve tam karşımıza bağdaç kurdu.
"Üzülme be kuzen Uraz reis yapmaz vardır bir açıklaması. " diyip kaşlarını çattı ve kafama vurdu.
"Ahh acıdı ya" diyerek kafamı ovdum.
"Salak daha sevdiğini bile söylemedin . Kızım ben sana ne dedim seviyorsan peşinden git demedim mi? Ama sen daha sevdiğini bile söylemeden burda ağlayıp duruyorsun." Dedi elini anlına vurdu.
"Lan sen benim kardeşime taktik mi veriyorsun ?! Başlarım taktiğine Berfin. Bak Miray ben anlayışlı bir abiyimde bu kadarda anlayış fazla." Dedi abim kaşlarını çatarak Berfin'e döndü. " Birde taktik falan veriyor. Kızım sen nesin ? Ilişki koçu felanmı? Yani anlamıyorum. Hiç sevgilisi olmayan biri nerden bilsin taktiği falan." Dedi .
"Hoop lan felan ayıp oluyor bak" dedi .
Berfin abime kaşları havada baktı ve gülümsedi.
"Hem hiç sevgilim olmadığını nerden çıkardın? "
Abim hızla sinirli bakışlarını berfine yönlendirirken " Kim ulan o dallama bana bak onu ortadan ikiye ayırır sekize bölerimm siz beni deli edeceksiniz anasını satayım. Kardeşim elin herifi için ağlıyor anlayışlı abiyim diyorum. Birde sev-" diyip durdu. Eliyle ağzını kapatıp bir küfür savurdu.
Abimin bu hallerine buruk bir gülümsemeyle baktım.
Abim anlıma bir öpücük kondurup yataktan kalktığı gibi "hadi eyvallah" diyip odadan çıktı.
Berfin'e döndüğümde kaşlarını çatmış yere bakarak birşey düşünüyordu. Berfin'i dürttüğümde bana baktı ve yataktan fırladı.
"Hadi kalk" diyip beni kolumdan çekiştirdi .
"Nereye?"
"Mahallede gezelim biraz ya hem kafan dağılır. Hadi! Hadi!" Diyip beni dolabımın önüne sürükledi. Bir tişört ve pantolon çıkarıp giymemi istedi. Ve odadan çıktı. Üzerimi giydikten bir kaç dakika sonra Berfin odama geldiğinde kendiside üzerini değiştirmişti. Getirdiği makyaj malzemesiyle göz altlarımı kapatıktan sonra telefonumu cebime attım ve 1 gündür çıkmadığım odamdan çıktım.
Annem mutfağın kapısından içeri girerken bizi gördü mutfağa girmesiyle çıkması bir oldu.
"Annem" diyerek yanıma gelip sarıldı. "Nasılsın neyin var kuzum?. " diyerek saçlarımı öptü .
"İyiyim annem sen beni merak etme ." Dedim hafif bir gülümseme yollayarak.
Berfin annemin yanağından öptü. " teyzoşum biz biraz dışarı çıksak olurmu?" Diye sordu.
Annem gülümsedi ve "tabi olur ama geç kalmayın " diyince Berfin annemin yanağına bol sulu bir öpücük kondurdu.
"Hey o benim annem" diyip annemin iki yanağında sulu öpücük bırakırken Annem kahkaha atarak mutfağa gitti.
Derin bir nefes aldım. Kapıyla bakışırken Berfin kolumdan tutup beni çekiştirerek dışarıya çıkardı.
Somurtarak dışarı çıktığımda kadınların çoğunun Melehat teyze'gilde toplandığını gördüm. Yine dedikodu arıyorlardı.
"Somurtma ." diyerek kolumu çimdikleyen berfine kötü kötü baktım.
"Kolumu oydun be!" Diye cırladım.
"O zaman sende somurtma." diye bana uyarıcı bakışlar attı.
"Tamam bero" diyince gülümsedi.
"Sizin dedikodu kazanı yine kurulmuş" dedi Berfin. Melehat teyze'nin evinin önüne yandan bir bakış attığımda kadınların hepsi bir ağızdan birşey söylüyordu.
Bu Melahat teyze'nin evinin önü de dedikodu kazanı gibiydi. Kadın gelen geçene birşeyler anlatır 2 mahalle ötedeki olayı bile bilirdi.
Tam Melehat teyze bize laf atmadı ne güzel geçip gidiyoruz diye seviniyordum ki Melehat teyze'nin sesini duyunca Berfin'le duruo birbirimize baktık.
"Kız Miray"
Bu daha çok 'kız duydun muu?" Der gibi çıkmıştı. Yavaşca arkamı dönüp kadın topluluğunun içindeki melehat teyzeye baktım.
"Efendim melehat teyze"
"Kız duydun mu ? Uraz Reis'in çocuğu varmış öyle diyorlar."
Bundan siz ne? Dememek için kendimi zor tutuyordum. Allahım sen bana sabır ver birde bu lafcılar vardı.
"Hee kız bende duydum. Kızın hamile olduğunu bile bile sokağa atmış " dedi bizim alt sokakta oturan Hacer teyze.
"Bence bu çocuğu Reislikten alsınlar hayır gelmez böylesinden. " diyen iki sokak ötede oturan naciye teyze.
Berfine ateş saçan gözlerimle baktığımda kafasını olumsuz anlamda salladı . Ama ben dayanamadan patladım.
"Herkesin aile içi meseleleri kimseyi ilgilendirmez! . Hem çocuğu olur olmaz sizi ilgilendiren bir durum varmı? ! Kos koca kadınlarsınız daha hâlâ dedikodu peşindesiniz. Hacer teyze senin oğlun 4 tane kadını bir arada götürmedi mi ? Peki ya sen naciye teyze kocan seni hergün dövüyordu be abimle o hayır gelmez dediğin reis kurtarmadı mı seni! Ya sen melehat teyze kocan seni aldatıp başka kadınlara gitmedi mi ? Bence herkes önce kendine baksın derim ben . Herkes aile içi meselelerine bakmadan başkasının ailesinin dedikodusunu yapmaya başlıyor. Utanın bence biraz ya!" Dediğimde kadınların hepsi sus pus olmuştu. Berfin'e baktığımda gülümseyerek bana baktı. Arkamızı döndük gidiyordukki bir çift siyah gözle karşılaştım. sokağın başında duvara yaslanmış bize bakıyordu Uraz.
Onu görünce içim bir cız etti. Daha ne istiyordu ki benden? Kalbimde bir sızı oluşurken Berfin elimden tuttu. Bu her ne olursa olsun yanındayım demekti. Berfin benim öz kuzenim olmasada öz kuzenlerimden daha yakındı bana .
"Eve gidelim mi ?" Dedim fısıltı gibi çıkan sesimle sanki az daha yüksek sesle konuşsam ağlayacak gibiydim.
Berfin kafasını olumlu anlamda salladı. Son birkez Uraz'a döndüm. Sanki onu son görüşüm gibi baktım gözlerine kıp kırmızı olmuş gözlerle bana bakıyordu.
Daha fazla bakma dedi iç sesim. Onun çocuğu vardı. Belki Melisayla evlenirdi. Belki onu severdi. Gerçekten severmiydi? . Bunları düşünürken gözümden akan damlalarla Uraz yaslandığı yerden doğruldu. Yanıma gelmek için adım atacağı sıra hemen arkamı döndüm. Berfin'le eve doğru yürümeye başladık.
Belki beni duymasada "Seni seviyorum " diye fısıldadım. Gözümdeki damlalar artarken Berfin beni annemin görmemesi için Aryagil'in evine doğru götürdü.
Zile bastıktan bir kaç dakika sonra kapıyı Arya açtı . Ilk gözleri beni bulunca ağladığımı gördü. Kendisinin'de hemen gözleri sulandı. Beni kolumdan tutup içeriye çekti ve bana sıkıca sarıldı. Daha fazla dayanamadan sesli ağlamaya başladım.
"Ağla kuzum ağlada içini boşalt " dedi ve berfin'de içeriye girince kapıyı kapatıp bizi salona götürdü. Biraz sakinleşmiştim ama gözümden yaşlar hâlâ akıyordu.
"Durdane teyze yokmu ?" Diye sordu Berfin.
"Yok Aycan teyze çağırmış Melisa'yı Aycan teyze'nin elinden zor almışlar kadın helak oldu. Benim oğlum yapmaz der başka birşey demezmiş" diye konuştu Arya.
Aycan teyze'nin adını duyunca bile içim acıyordu.
"Çok acıyor " dediğimde ikiside dolu gözlerle bana döndü. " ona onu sevdiğimi söyleyemeden bir kadın çıkıyor. Bu çocuk Uraz'ın diyor. Daha demin Uraz'ı gördüm Arya . Sanki bana yabancıymış gibi geliyor artık. Ben daha kendime yeni yeni onu sevdiğimi itiraf ederken herşey alt üst oluyor. Neden ya! Ben acı çekmek zorundamıyım?." Diye bağırarak ağlamaya başladım. Arya ve Berfin ikisi aynı anda bana sarıldı.
"Ya o kız Uraz'ın kızı değilse? " diye soran Arya ile göz yaşlarımı sildim.
"O kız Uraz'ın kızı olmasa Melisa niye gelsin Arya . O çocuk nerden baksan 4 5 yaşında var . Ee abim'le Uraz'da 4 5 sene önce kavga etmedilermi? " diye sordum.
Bir umut. Bir umut ışığı arıyordum. Belki çoğunuz bana 'salak , niye sevdiğini söylemiyorsun' falan demişsinizdir. Ama öyle olmuyor işte siz hiç birinin gözlerine bakarak onu sevdiğinizi söylediniz mi ? Belki çoğunuz 'ben söylerim ne olacak' diyorsunuzdur. Ama onu o duyguyu yaşadıktan sonra anlarsınız. Diyemezsiniz, bazen utanırsınız. Onun sizi sevdiğini bildiğinizde onun yanında rahat oturup , yemek yiyemezsiniz mesela . Sonra ona bakarsam belki onu sevdiğimi anlar diye gözünün içine bakamazsınız.
Peki ya sevdiğiniz kişinin bir çocuğu olduğunu öğrendiğiniz zaman ne yaparsınız?. Ondan uzak durmaz mısınız? . Ben dururum .
O kara gözlü küçük kız aynı Uraz'a benzerken ben nasıl o kızın ondan olmadığına inanayım. O küçük kız ona baba derken ben nasıl Uraz'ın gözlerine bakıp 'seni seviyorum' diyeyim.
Yazar'ın ağzından;
Genç kız karşısındaki gördüğü kişiye gülümseyip duvarda asılı duran telefon'u kulağına götürdü. Karşısındaki kişide telefonu kulağına götürüp konuştu.
"Neden geç geldin?"
"Herkes'e görünmeden anca geldim." Diye kısa bir cevap verdi genç kız.
"Ne yaptın . Hallettin mi ?"
Genç kız gülümseyerek " evet hâllettim. Herşey planladığın gibi." Dedi.
Genç adam keyfi yerine gelmiş gibi sırıtıp geriye yaslandı. "Sana güveneceğimi biliyordum."
"Peki bundan sonra ne olacak?"
"Onu burdan çıktığımda konuşalım. Şimdi git ve rolünü güzel oyna. Bu oyunun sonunda ikimizde hedefimize ulaşacağız." Dedi Genç adam ve " şimdi git ortalıktan kaybolman dikkat çeker " diye ekledi.
"Peki ama sen burdan nasık çıkmayı düşünüyorsun?"
Genç adam kıza sırıtarak bakıp göz kırptı. " fazla soru soruyorsun. Sen git dediklerimi yap benim işimi'de fazla kurcalamaya kalkma." Dedi ve telefonu yerine koyup ayaklandı. Tekrar sırıtıp göz kırptıktan sonra arkasını döndü ve yürümeye başladı.
Genç kız içinden 'inşallah doğru yapıyorum ' diye düşünerek yerinden kalktı ve gitmeye başladı.
"Artık herşey benim istediğim gibi olacak" diye sesli düşündü genç adam. Belki gerçektende kendi istediği olacaktı yada birşeyler ters gidecekti. Hayat bu insanın karşınına neler çıkacağı belli olmuyordu.
-Bölüm Sonu-
Vote ve yorumlarınızı belkiyorum.
Sorular:
En sevdiğiniz kız karakter?
En sevdiğini erkek karakter?
En komik bulduğunuz kız karakter?
En komik bulduğunuz erkek karakter?
En çok beğendiğiniz çift?
En komik bulduğunuz çift?
En nefret ettiğiniz karakter?
Yazar'a sormak istediğiniz sorular?