© ကျွန်တော့်မိန်းမကကျွန်တော်သ...

By xena-bb

1.1M 187K 6.1K

Original Name - 媳妇总以为我不爱他 (My Wife Always Thought I Did Not Love Him) Original Author - 江心小舟(Jiāng Xīn Xiǎozh... More

Story Intro
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13.1
Chapter 13.2
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25.1
Chapter 25.2
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34 - 1
Chapter 34 - 2
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37.1
Chapter 37.2
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40.1
Chapter 40.2
Chapter 41
Chapter 42.1
Chapter 42.2
Chapter 42.3
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45.1
Chapter 45.2
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63.1
Chapter 63.2
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 68
Chapter 69
Chapter 70 (Ending)
ကျေးဇူးတင်လွှာ

Chapter 18

16.2K 2.7K 31
By xena-bb

[Unicode]

ကျိုးတုဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုချလိုက်သည်


အခန်းထဲကိုပြန်ဝင်သွားပြီးနောက် ကျိုးတုက ရှယောင်ခုံနားကဖြတ်သွားသည့်အချိန် ရှယောင်ဘက်သို့အကြည့်တစ်ချက်လှမ်း၍ပို့လိုက်သေးသည်။

ကျောင်းဆင်းတော့ ဝမ်ဟောင်ကကျိုးတုဆီသို့တန်းလာပြီး ပြောလိုက်တယ် " ငါ့အမေကငါ့ကိုအသေအချာမှာလိုက်တယ် ကျောင်းဆင်းရင်မင်းကိုအိမ်ရောက်အောင်ပြန်ပို့ပေးလိုက်တဲ့ ဒါပေမယ့် ကျန်းရှီဝမ်အခုပဲပြောသွားတာ ကျောင်းဆင်းရင်မင်းကိုလာရှာမယ်ဆို အဲ့တော့ငါဘာလုပ်ရမလဲ "

ကျိုးတုရဲ့အာရုံတွေအားလုံးကသူ့ရှေ့က ရှယောင်တစ်ယောက်ထဲဆီသာအလုံးစုံကျရောက်နေခဲ့သည် သူ့ရှေ့တွင် ရှယောင်နှင့်အန်းဖန်ဖန် နှစ်ယောက်အတူတူရပ်ပြီး တစ်ချိန်ထဲနှစ်ယောက်အတူတူထွက်သွားသည်ကိုသူမြင်နေရသည်။

" ဒီနေ့မင်းလေ့ကျင်းရေးဆင်းဖို့မရှိဘူးလား " ကျိုးတုကခေါင်းမော့လိုက်ပြီး သူ့ဘေးတွင်မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ ဝမ်ဟောင်ကိုမေးလိုက်သည်။

" ရှိတယ် ဒါပေမယ့်မင်းကိုအိမ်အရင်ပြန်ပို့ပြီးမှ ကျောင်းကိုပြန်လာဖို့စီစဥ်ထားတာ ဒါရိုက်ဘာကိုခေါ်ပြီးကျောင်းလာခေါ်ခိုင်းတာကိုမင်းအဖေကမကြိုက်ဘူးမလား ငါပဲအလုပ်နည်းနည်းပိုလုပ်ပေးရမှာပေါ့ "

" မလိုဘူး ငါလည်းမင်းနဲ့လေ့ကျင့်ရေးကွင်းထဲလိုက်ခဲ့မယ် " ကျိုးတုကပြန်လှည့်ပြီးပြောလိုက်သည်။

" မရဘူး မင်းကဒီလိုပုံစံနဲ့တောင်အခုထိလေ့ကျင့်ချင်နေတုန်းပဲလား " ဝမ်ဟောင်အံ့သြတကြီးမေးလိုက်သည်။

ကျိုးတုကသူ့ကိုငတုံးဟူသောအကြည့်တစ်ချက်ပေးလိုက်ပြီး " ငါကမင်းလေ့ကျင့်ပြီးတဲ့အချိန်ထိစောင့်မှာလေ ပြီးမှအိမ်အတူပြန်မယ် "

ဝမ်ဟောင်ကရယ်လိုက်သည် " မင်းက ငါ့ကိုစောင့်ချင်တယ်သာပြောတာ အမှန်တော့ ကျန်းရှီဝမ်ကိုစောင့်ချင်တာမလား "

ကျိုးတုမျက်နှာကပိုမှောင်မဲလာခဲ့ပြီး သတိပေးသံနှင့်ဝမ်ဟောင်ကိုပြောလိုက်သည် " ကျန်းရှီဝမ်ကိုငါစိတ်မဝင်စားဘူး နောက်တစ်ကြိမ် မဟုတ်တာတွေထပ်ပြောရဲပြောကြည့် မင်းကိုငါမထိုးဘူးလို့မထင်နဲ့ "

" ဟုတ်ပါပြီ ဟုတ်ပါပြီ " ဝမ်ဟောင်က ကျိုးတုခြေထောက်တွေကိုကူညီပေးလိုက်ရင်း " ဒါကသက်သက်နောက်ရုံလေးပါပဲကွာ "

ကျိုးတုကသူ့ကိုလုံးဝဂရုမစိုက်တော့ပဲ နှစ်ယောက်သားလေ့ကျင့်ရေးကွင်းထဲသို့သာထွက်သွားလိုက်ကြသည်။

ရှယောင်နှင့်အန်းဖန်ဖန်သည်လည်းလေ့ကျင့်ရေးကွင်းထဲအတူတူရှိနေကြသည်။ မနေ့ကရှယောင်တာဝန်ကျတော့ အန်းဖန်ဖန်ကကူညီပေးသည် ဒီနေ့ကျောင်းပြီးတော့လည်း သူတို့နှစ်ယောက်ကိုအတူတူတွေ့ရပြန်သည် ကျိုးတုသိသည် ဒီနေ့ကရှယောင် အန်းဖန်ဖန်ကိုလိုက်ကူညီပေးတာဖြစ်လိမ့်မည်။

ကျိုးတုကကွင်းထဲကပွဲကြည့်စင်ပေါ်ကခုံတစ်ခုမှာထိုင်လိုက်ပြီး ရှယောင်နဲ့အန်းဖန်ဖန်တို့နှစ်ယောက်ရေဘူးတွေဝေပေးနေတာကိုကြည့်နေလိုက်သည် အန်းဖန်ဖန်ကချိုမြိန်သောအပြုံးလေးဖြင့် ရှယောင်ကိုရေဘူးကမ်းပေးလိုက်သည် ရှယောင်ကလည်းပြန်ပြုံးပြပြီး ခေါင်းလေးကိုညိတ်ပြလျှက်ရေဘူးကိုလက်ခံလိုက်ပြီး ပုလင်းအဖုံးကိုဖွင့်သည်။

ကျိုးတုမျက်ခုံးရိုးတွေကိုကြုံ့ထားလိုက်ပြီး သူ့လွယ်အိတ်ကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆုပ်ကိုင်ထားသည် သူ့ဘေးနားရောက်လာသည့် ကျန်းရှီဝမ် ကိုတောင်အာရုံမစိုက်နိုင်ခဲ့ပေ။

" နင့်ဆီကသဝန်တိုတဲ့အခိုးအငွေ့တွေဟိုးအဝေးကြီးကတောင်ရတယ် အဲ့ကောင်မလေးကနင်ကြိုက်နေတဲ့သူပဲဖြစ်ရမယ် " ကျန်းရှီဝမ်က ကျိုးတုဘေးကခုံကိုချလိုက်ပြီး ထိုင်လိုက်သည်။

ကျန်းရှီဝမ်ရုတ်တရက်ရောက်လာမှုက ကျိုးတုကိုလန့်သွားစေခဲ့သည် သူကဘေးနားကသူမကိုလှည့်ကြည့်ခြင်းမရှိပဲ သာမန်ကာလျှံကာဖြင့်ပြန်ပြောလိုက်သည် " နင်ဘာတွေပြောနေမှန်းငါမသိဘူး ဒီကိုဘာလာလုပ်တာလဲ "

ကျန်းရှီဝမ်ကသက်ပြင်းချလိုက်ပြီး " ငါပြောခဲ့တယ်လေ ငါတို့ရဲ့နှင်းဆီခိုင်ကြီးကြိုက်တဲ့ကောင်မလေးကဘယ်သူလဲသိချင်ပါတယ်လို့ အခုတော့ငါရှာတွေ့ခဲ့ပြီလေ " သူက သူ့ရဲ့မေးစေ့ကိုမပြီး အန်းဖန်ဖန်ရှိရာနေရာသို့ညွှန်ပြလိုက်သည် " အဲ့ကောင်မလေးမလား "

" မဟုတ်ဘူး " ကျိုးတုကတစ်ခုခုကိုစိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်နေသည့်ပုံဖြင့်ပြောလိုက်သည်။

" နင့်မျက်နှာအမူအရာကနင့်ကိုသစ္စာဖောက်နေတယ်ကျိုးတု နင်သူတို့ကိုကြည့်တဲ့အချိန်မျက်လုံးကြီးကမီးဝင်းဝင်းတောက်နေတာ နင်မသိဘူးလား " ကျန်းရှီဝမ်ကပြုံးလိုက်ပြီး " တကယ်ပဲနင့်ကိုအဲ့လိုလူလို့မထင်ခဲ့ဘူးကျိုးတု တခြားသူတွေကိုနင်ဖွင့်မပြောနိုင်တာကိုကြည့်ရသလောက် တစ်ဖက်သက်အချစ်ပဲမလား ဟမ် "

ကျန်းရှီဝမ်က သူ့ရဲ့အဓိကအချက်ကိုပြောလိုက်တော့ကျိုးတုအမူအရာကစိတ်ဓာတ်ကျသွားသည့်ပုံဖြစ်သွားသည် သူအခုရှယောင်ကိုချစ်နေမိသော်လည်း သူ့အနေနဲ့ဘယ်လိုဖွင့်ပြောရမှန်းမသိဖြစ်နေရသည် အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ထိုလူသားကသူ့ကိုထပ်ပြီးမကြိုက်တော့ပါဘူးဟုရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီးကိုပြောထားခဲ့သည်မဟုတ်ပါလား

" ဝိုး အဓိကအချက်ကိုငါပြောမိသွားပြီလား " ကျန်းရှီဝမ်ကအံ့သြသွားခဲ့သည်။

ကျိုးတုကစိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြင့်ပြောလိုက်သည် " နင်ဘာမှနားမလည်ပဲ မပြောနဲ့ "

ထိုအကွာအဝေးမှာပဲ အန်းဖန်ဖန်ကသူ့ခေါင်းကိုလှည့်လိုက်သည့်အချိန် တစ်ယောက်ဘေးနားတစ်ယောက်ကပ်ရပ်ထိုင်နေသည့် ကျိုးတုနှင့်ကျန်းရှီဝမ်ကိုမြင်သွားခဲ့သည် သူမကမတတ်နိုင်စွာပဲပြောလိုက်သည် " သူတို့ကအရမ်းလိုက်တာပဲနော် "

ရှယောင်လည်းသူကြည့်နေသည့်နေရာလိုက်ကြည့်မိတော့ အကြည့်စူးစူးတစ်ခုကိုမြင်လိုက်ရသည် သူအထိန်တလန့်နဲ့သူ့ခေါင်းကိုပြန်ငုံ့လိုက်မိသည်။

" တစ်ခြားနေရာသွားရအောင် " ရှယောင်ကသူ့လက်မောင်းနဲ့ရေဘူးအနည်းငယ်ကိုပိုက်လိုက်သည်။

အန်းဖန်ဖန်ကနားထောင်လိုက်ပြီး ပြုံးလိုက်သည် " အိုခေ တတိယလူမဖြစ်ကြစို့ " သူမကရှယောင်နောက်ကလိုက်ပြီးတစ်ခြားနေရာသို့ထွက်သွားလိုက်သည်။

ကျိုးတုကသူတို့နှစ်ယောက်ကို စူပုတ်ပုတ်မျက်နှာနှင့်ကြည့်နေလိုက်သည်။

" အင်း ဒါကနင့်ပုံစံတော့မဟုတ်သေးဘူးနော် " ကျန်းရှီဝမ်လည်း ထွက်ခွာသွားသည့်အန်းဖန်ဖန်နှင့်ရှယောင်တို့ နောက်ကျောကိုကြည့်နေရင်းပြောလိုက်သည် " ဒီမှာပဲထိုင်နေပြီး လဒမှိုင်မှိုင်နေလို့ဘာထူးမှာလဲ ဘာလို့သူ့ကိုစကားသွားမပြောရတာတုန်း အငြင်းခံရမယ် နောက်ဆုတ်ပေးရမယ်ဆိုရင်တောင် နင်ဒီမှာဘာမှမလုပ်ပဲထိုင်နေတာထက်တော့ပိုကောင်းသေးတယ် "

" အသုံးမဝင်ဘူး " ကျိုးတုကစိတ်ပျက်အားလျော့စွာပြောလိုက်သည် " သူငါ့ကိုမကြိုက်ဘူးလို့ ပြောထားပြီးသား "

" အမ်? " ကျန်းရှီဝမ်ခေါင်းမူးသွားခဲ့သည် ထို့နောက်စိုက်ကြည့်လျှက် " အဲ့တော့နင်ကအငြင်းခံရပြီးတာတောင်ဒီနေ့ဒီကိုလာသေးတယ် "

ကျိုးတုကမျက်မှောင်ကြုတ်ထားလျှက် ကျန်းရှီဝမ်ကိုကြည့်လိုက်သည် နောက်ဆုံးတော့ သူ့အစာအိမ်ထဲကထွက်လာသည့်မေးခွန်းကိုမေးလိုက်တော့သည် " နင်စဥ်းစားကြည့်စမ်း လူတစ်ယောက်ကဒီနေ့ကျကြိုက်တယ်ပြောပြီး နောက်ရက်ကျမကြိုက်တော့ဘူးလို့ပြောတယ် အဲ့တာသူကဘာဖြစ်ချင်နေတာလဲ? သူတို့ကဘယ်လိုတောင်မြန်မြန်ပြောင်းလဲနိုင်ကြတာလဲ "

ကျန်းရှီဝမ်ထိုစကားကိုကြားပြီးနောက် ခဏလောက်တော့သူကျိုးတုကိုစိုက်ကြည့်နေလိုက်သည် " နင်တစ်ယောက်ယောက်ကိုများစိတ်ဆိုးအောင်လုပ်မိသေးလား? ကြည့်ရသလောက်ငါပြောနိုင်တာတော့ နင့်ကိုရန်စချင်လို့ပြောတာများလား "

" စိတ်ဆိုးတာ " ကျိုးတုကကျန်းရှီဝမ်ကိုကြည့်လိုက်ပြီး ငြင်းချက်ထုတ်လိုက်သည် " ဒါပေမယ့် ငါတောင်ဘာမှမလုပ်ရသေးဘူး သူကဘာကိုစိတ်ဆိုးနေတာလဲ "

ကျန်းရှီဝမ်မျက်လုံးကထူးဆန်းသည့်အရိပ်အရောင်များပြောင်းသွားသည် " စိတ်ဆိုးတာပေါ့ ဘာလို့ဆိုနင်ဘာမှမလုပ်လို့လေ ငါနင့်ကိုမေးပါရစေအုံး ကျောင်းဆင်းရင် နင်သူ့ကိုစောင့်ပြီးအိမ်ကိုအတူတူလမ်းလျှောက်ပြန်လား? အတန်းပြီးရင်ရော အတူတူထိုင်ပြီးစကားပြောပေးလား? အထူးနေ့တွေမှာတောင် လက်ဆောင်လေးတွေနင်မပေးဘူးလား? "

ကျိုးတုအလေးအနက်ဖြင့်ခေါင်းယမ်းပြသည်။

ကျန်းရှီဝမ်ကဆက်ပြောသည် " ဒါ့ကြောင့်ပဲနင့်ကိုတခြားသူကစိတ်ဆိုးတာပေါ့ နင်တစ်ယောက်ယောက်ကိုကြိုက်ရင် အဲ့တစ်ယောက်နဲ့အချိန်တိုင်းအတူမနေချင်ဘူးလား? နင့်ကိုရန်စဖို့အတွက်နဲ့ သူကနင့်ကိုမကြိုက်ဘူးလို့ပြောရတာပေါ့ ငါပြောတဲ့အတိုင်းသာလုပ် ဘာပြဿနာမှရှိလာမှာမဟုတ်ဘူး "

ကျိုးတုကသူ့ခေါင်းလေးကိုငုံ့ပြီးစဥ်းစားလိုက်သည် ရှယောင်နဲ့နေ့တိုင်းအိမ်အတူပြန်ဖို့ဆိုတာကမဖြစ်နိုင် ဘာလို့လဲဆိုတော့သူ့ခြေထောက်ကထိခိုက်ထားတယ်လေ အတန်းပြီးရင်သူနဲ့စကားပြောရမယ် ဒါပေမယ့်သူကအတန်းပြီးတိုင်းစာဖတ် ဒါမှမဟုတ်လည်း အိမ်စာလုပ်နေတာလေ အနှောင့်အယှက်သွားပေးသလိုဖြစ်နေမှာပေါ့ လက်ဆောင်သေးသေးလေးတွေဆိုရင်ရော ကျိုးတုအတွက်ပိုတောင်ခက်ခဲသေးသည် ဘာပေးလို့ပေးရမှန်းသူမှမသိပဲလေ။

သူကသူစဥ်းစားရသမျှကျန်းရှီဝမ်ကိုပြောပြလိုက်သည်။

ကျန်းရှီဝမ်ကပြန်မဖြေခင်နည်းနည်းလောက်စဥ်းစားလိုက်ပြီး " သူ့အဆင့်ကတော့နင့်လောက်ကောင်းမှာမဟုတ်ဘူး ဟုတ်တယ်မလား? ငါမှတ်မိသလောက်နင်က နင်တို့အခန်းထဲမှာပထမပဲလေ "

ကျိုးတုကခေါင်းညိတ်ပြသည်။

" ဒါဆိုအဆင်ပြေပြီ အတန်းပြီးတာနဲ့နင်ကသူ့ကို အိမ်စာတွေကူလုပ်ပေးလိုက် ဒါဆိုရင်အနှောင့်အယှက်ပေးတာမဖြစ်တော့ဘူး လက်ဆောင်အတွက်ကကျတော့ " ကျန်းရှီဝမ်ကခဏလောက်ရပ်လိုက်ပြီး " ဒါတော့ငါကူညီမပေးနိုင်တော့ဘူး လူတိုင်းကအကြိုက်တစ်မျိုးစီရှိကြတာလေ နင်သူ့သူငယ်ချင်ကို သူဘာတွေကြိုက်တတ်လဲမေးခိုင်းကြည့်ပါလား သေချာပေါက်နင်မေးခိုင်းတယ်ဆိုတာတော့မသိစေနဲ့ပေါ့ "

ကျိုးတုစိတ်ရှုပ်လာခဲ့သည်။

ကျန်းရှီဝမ်ကသက်ပြင်းချလိုက်ပြီးပြောသည် " လက်ဆောင်ဆိုတာနှလုံးသားကလာတာ သူဘာကြိုက်လဲနင်မသိရင်တောင် နင်တိတ်တိတ်လေးစုံစမ်းသင့်တယ် မဟုတ်ရင် သူသိသွားတာနဲ့နင့်ကိုစိတ်ဆိုးလိမ့်မယ် "

" အဲ့တာကတကယ်ပဲရန်စကားဟုတ်ပါ့မလား " ကျိုးတုအခုထိမယုံနိုင်သေး အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သူရှယောင်နှင့်အချိန်တိုင်းနီးကပ်နေခဲ့သည် ရှယောင်ကြည့်ရတာအရမ်းကိုအဆင်ပြေနေသည့်ပုံပင် သူ့ကိုအလွန်မုန်းတီးနေသည့်ပုံလည်းမပေါ်

" ငါပြောတာသာအရင်လုပ်လိုက်စမ်းပါ " ကျန်းရှီဝမ်ပုံစံကအလွန်ကယုံကြည်ချက်ရှိနေသည့်ပုံပင် " ဘယ်လိုလုပ်လူတစ်ယောက်ကတစ်ရက်ပြီးနောက်နေ့မကြိုက်တော့ဘူးဆိုတာဖြစ်နိုင်မှာလဲ အချစ်ကအဲ့လိုအရှုံးပေးလွယ်တဲ့ဟာဆိုရင်လေ ဒီကမ္ဘာပေါ်မှာအချစ်ကြောင့်ဒုက္ခရောက်နေတဲ့အရူးတွေဘာလို့ရှိနေတော့မှာလဲ "

ကျိုးတုကတော့သူမပြောတာနည်းနည်းအဓိပ္ပါယ်ရှိသည်ဟုခံစားလိုက်ရသည်။

ရှယောင်က အန်းဖန်ဖန်နှင့်အကွာအဝေးတစ်ခုခြားပြီးမတ်တပ်ရပ်နေသည် ကျိုးတုကသူ့မျက်လုံးကိုပင့်ပြီး ထိုနှစ်ယောက်ကိုကြည့်လိုက်သည် ထို့နောက် သူ့နှလုံးသားလေးကနေလျို့ဝှက်တဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကိုချလိုက်တော့သည်။



♥_______________________________♥





[Zawgyi]

က်ိဳးတုဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်လိဳက္သည္


အခန္းထဲကိုျပန္ဝင္သြားၿပီးေနာက္ က်ိဳးတုက ရွေယာင္ခုံနားကျဖတ္သြားသည့္အခ်ိန္ ရွေယာင္ဘက္သို႔အၾကည့္တစ္ခ်က္လွမ္း၍ပို႔လိုက္ေသးသည္။

ေက်ာင္းဆင္းေတာ့ ဝမ္ေဟာင္ကက်ိဳးတုဆီသို႔တန္းလာၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ " ငါ့အေမကငါ့ကိုအေသအခ်ာမွာလိုက္တယ္ ေက်ာင္းဆင္းရင္မင္းကိုအိမ္ေရာက္ေအာင္ျပန္ပို႔ေပးလိုက္တဲ့ ဒါေပမယ့္ က်န္းရွီဝမ္အခုပဲေျပာသြားတာ ေက်ာင္းဆင္းရင္မင္းကိုလာရွာမယ္ဆို အဲ့ေတာ့ငါဘာလုပ္ရမလဲ "

က်ိဳးတုရဲ႕အာ႐ုံေတြအားလုံးကသူ႕ေရွ႕က ရွေယာင္တစ္ေယာက္ထဲဆီသာအလုံးစုံက်ေရာက္ေနခဲ့သည္ သူ႕ေရွ႕တြင္ ရွေယာင္ႏွင့္အန္းဖန္ဖန္ ႏွစ္ေယာက္အတူတူရပ္ၿပီး တစ္ခ်ိန္ထဲႏွစ္ေယာက္အတူတူထြက္သြားသည္ကိုသူျမင္ေနရသည္။

" ဒီေန႕မင္းေလ့က်င္းေရးဆင္းဖို႔မရွိဘူးလား " က်ိဳးတုကေခါင္းေမာ့လိုက္ၿပီး သူ႕ေဘးတြင္မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ ဝမ္ေဟာင္ကိုေမးလိုက္သည္။

" ရွိတယ္ ဒါေပမယ့္မင္းကိုအိမ္အရင္ျပန္ပို႔ၿပီးမွ ေက်ာင္းကိုျပန္လာဖို႔စီစဥ္ထားတာ ဒါရိုက္ဘာကိုေခၚၿပီးေက်ာင္းလာေခၚခိုင္းတာကိုမင္းအေဖကမႀကိဳက္ဘူးမလား ငါပဲအလုပ္နည္းနည္းပိုလုပ္ေပးရမွာေပါ့ "

" မလိုဘူး ငါလည္းမင္းနဲ႕ေလ့က်င့္ေရးကြင္းထဲလိုက္ခဲ့မယ္ " က်ိဳးတုကျပန္လွည့္ၿပီးေျပာလိုက္သည္။

" မရဘူး မင္းကဒီလိုပုံစံနဲ႕ေတာင္အခုထိေလ့က်င့္ခ်င္ေနတုန္းပဲလား " ဝမ္ေဟာင္အံ့ၾသတႀကီးေမးလိုက္သည္။

က်ိဳးတုကသူ႕ကိုငတုံးဟူေသာအၾကည့္တစ္ခ်က္ေပးလိုက္ၿပီး " ငါကမင္းေလ့က်င့္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ထိေစာင့္မွာေလ ၿပီးမွအိမ္အတူျပန္မယ္ "

ဝမ္ေဟာင္ကရယ္လိုက္သည္ " မင္းက ငါ့ကိုေစာင့္ခ်င္တယ္သာေျပာတာ အမွန္ေတာ့ က်န္းရွီဝမ္ကိုေစာင့္ခ်င္တာမလား "

က်ိဳးတုမ်က္ႏွာကပိုေမွာင္မဲလာခဲ့ၿပီး သတိေပးသံႏွင့္ဝမ္ေဟာင္ကိုေျပာလိုက္သည္ " က်န္းရွီဝမ္ကိုငါစိတ္မဝင္စားဘူး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ မဟုတ္တာေတြထပ္ေျပာရဲေျပာၾကည့္ မင္းကိုငါမထိုးဘူးလို႔မထင္နဲ႕ "

" ဟုတ္ပါၿပီ ဟုတ္ပါၿပီ " ဝမ္ေဟာင္က က်ိဳးတုေျခေထာက္ေတြကိုကူညီေပးလိုက္ရင္း " ဒါကသက္သက္ေနာက္႐ုံေလးပါပဲကြာ "

က်ိဳးတုကသူ႕ကိုလုံးဝဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ပဲ ႏွစ္ေယာက္သားေလ့က်င့္ေရးကြင္းထဲသို႔သာထြက္သြားလိုက္ၾကသည္။

ရွေယာင္ႏွင့္အန္းဖန္ဖန္သည္လည္းေလ့က်င့္ေရးကြင္းထဲအတူတူရွိေနၾကသည္။ မေန႕ကရွေယာင္တာဝန္က်ေတာ့ အန္းဖန္ဖန္ကကူညီေပးသည္ ဒီေန႕ေက်ာင္းၿပီးေတာ့လည္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုအတူတူေတြ႕ရျပန္သည္ က်ိဳးတုသိသည္ ဒီေန႕ကရွေယာင္ အန္းဖန္ဖန္ကိုလိုက္ကူညီေပးတာျဖစ္လိမ့္မည္။

က်ိဳးတုကကြင္းထဲကပြဲၾကည့္စင္ေပၚကခုံတစ္ခုမွာထိုင္လိုက္ၿပီး ရွေယာင္နဲ႕အန္းဖန္ဖန္တို႔ႏွစ္ေယာက္ေရဘူးေတြေဝေပးေနတာကိုၾကည့္ေနလိုက္သည္ အန္းဖန္ဖန္ကခ်ိဳၿမိန္ေသာအၿပဳံးေလးျဖင့္ ရွေယာင္ကိုေရဘူးကမ္းေပးလိုက္သည္ ရွေယာင္ကလည္းျပန္ၿပဳံးျပၿပီး ေခါင္းေလးကိုညိတ္ျပလွ်က္ေရဘူးကိုလက္ခံလိုက္ၿပီး ပုလင္းအဖုံးကိုဖြင့္သည္။

က်ိဳးတုမ်က္ခုံးရိုးေတြကိုႀကဳံ႕ထားလိုက္ၿပီး သူ႕လြယ္အိတ္ကိုတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဆုပ္ကိုင္ထားသည္ သူ႕ေဘးနားေရာက္လာသည့္ က်န္းရွီဝမ္ ကိုေတာင္အာ႐ုံမစိုက္နိုင္ခဲ့ေပ။

" နင့္ဆီကသဝန္တိုတဲ့အခိုးအေငြ႕ေတြဟိုးအေဝးႀကီးကေတာင္ရတယ္ အဲ့ေကာင္မေလးကနင္ႀကိဳက္ေနတဲ့သူပဲျဖစ္ရမယ္ " က်န္းရွီဝမ္က က်ိဳးတုေဘးကခုံကိုခ်လိဳက္ၿပီး ထိုင္လိုက္သည္။

က်န္းရွီဝမ္႐ုတ္တရက္ေရာက္လာမႈက က်ိဳးတုကိုလန့္သြားေစခဲ့သည္ သူကေဘးနားကသူမကိုလွည့္ၾကည့္ျခင္းမရွိပဲ သာမန္ကာလွ်ံကာျဖင့္ျပန္ေျပာလိုက္သည္ " နင္ဘာေတြေျပာေနမွန္းငါမသိဘူး ဒီကိုဘာလာလုပ္တာလဲ "

က်န္းရွီဝမ္ကသက္ျပင္းခ်လိဳက္ၿပီး " ငါေျပာခဲ့တယ္ေလ ငါတို႔ရဲ႕ႏွင္းဆီခိုင္ႀကီးႀကိဳက္တဲ့ေကာင္မေလးကဘယ္သူလဲသိခ်င္ပါတယ္လို႔ အခုေတာ့ငါရွာေတြ႕ခဲ့ၿပီေလ " သူက သူ႕ရဲ႕ေမးေစ့ကိုမၿပီး အန္းဖန္ဖန္ရွိရာေနရာသို႔ၫႊန္ျပလိုက္သည္ " အဲ့ေကာင္မေလးမလား "

" မဟုတ္ဘူး " က်ိဳးတုကတစ္ခုခုကိုစိတ္အႏွောင့္အယွက္ျဖစ္ေနသည့္ပုံျဖင့္ေျပာလိုက္သည္။

" နင့္မ်က္ႏွာအမူအရာကနင့္ကိုသစၥာေဖာက္ေနတယ္က်ိဳးတု နင္သူတို႔ကိုၾကည့္တဲ့အခ်ိန္မ်က္လုံးႀကီးကမီးဝင္းဝင္းေတာက္ေနတာ နင္မသိဘူးလား " က်န္းရွီဝမ္ကၿပဳံးလိုက္ၿပီး " တကယ္ပဲနင့္ကိုအဲ့လိုလူလို႔မထင္ခဲ့ဘူးက်ိဳးတု တျခားသူေတြကိုနင္ဖြင့္မေျပာနိုင္တာကိုၾကည့္ရသေလာက္ တစ္ဖက္သက္အခ်စ္ပဲမလား ဟမ္ "

က်န္းရွီဝမ္က သူ႕ရဲ႕အဓိကအခ်က္ကိုေျပာလိုက္ေတာ့က်ိဳးတုအမူအရာကစိတ္ဓာတ္က်သြားသည့္ပုံျဖစ္သြားသည္ သူအခုရွေယာင္ကိုခ်စ္ေနမိေသာ္လည္း သူ႕အေနနဲ႕ဘယ္လိုဖြင့္ေျပာရမွန္းမသိျဖစ္ေနရသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုလူသားကသူ႕ကိုထပ္ၿပီးမႀကိဳက္ေတာ့ပါဘူးဟုရွင္းရွင္းလင္းလင္းႀကီးကိုေျပာထားခဲ့သည္မဟုတ္ပါလား

" ဝိုး အဓိကအခ်က္ကိုငါေျပာမိသြားၿပီလား " က်န္းရွီဝမ္ကအံ့ၾသသြားခဲ့သည္။

က်ိဳးတုကစိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးျဖင့္ေျပာလိုက္သည္ " နင္ဘာမွနားမလည္ပဲ မေျပာနဲ႕ "

ထိုအကြာအေဝးမွာပဲ အန္းဖန္ဖန္ကသူ႕ေခါင္းကိုလွည့္လိုက္သည့္အခ်ိန္ တစ္ေယာက္ေဘးနားတစ္ေယာက္ကပ္ရပ္ထိုင္ေနသည့္ က်ိဳးတုႏွင့္က်န္းရွီဝမ္ကိုျမင္သြားခဲ့သည္ သူမကမတတ္နိုင္စြာပဲေျပာလိုက္သည္ " သူတို႔ကအရမ္းလိုက္တာပဲေနာ္ "

ရွေယာင္လည္းသူၾကည့္ေနသည့္ေနရာလိုက္ၾကည့္မိေတာ့ အၾကည့္စူးစူးတစ္ခုကိုျမင္လိုက္ရသည္ သူအထိန္တလန့္နဲ႕သူ႕ေခါင္းကိုျပန္ငုံ႕လိုက္မိသည္။

" တစ္ျခားေနရာသြားရေအာင္ " ရွေယာင္ကသူ႕လက္ေမာင္းနဲ႕ေရဘူးအနည္းငယ္ကိုပိုက္လိုက္သည္။

အန္းဖန္ဖန္ကနားေထာင္လိုက္ၿပီး ၿပဳံးလိုက္သည္ " အိုေခ တတိယလူမျဖစ္ၾကစို႔ " သူမကရွေယာင္ေနာက္ကလိုက္ၿပီးတစ္ျခားေနရာသို႔ထြက္သြားလိုက္သည္။

က်ိဳးတုကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို စူပုတ္ပုတ္မ်က္ႏွာႏွင့္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။

" အင္း ဒါကနင့္ပုံစံေတာ့မဟုတ္ေသးဘူးေနာ္ " က်န္းရွီဝမ္လည္း ထြက္ခြာသြားသည့္အန္းဖန္ဖန္ႏွင့္ရွေယာင္တို႔ ေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္ေနရင္းေျပာလိုက္သည္ " ဒီမွာပဲထိုင္ေနၿပီး လဒမွိုင္မွိုင္ေနလို႔ဘာထူးမွာလဲ ဘာလို႔သူ႕ကိုစကားသြားမေျပာရတာတုန္း အျငင္းခံရမယ္ ေနာက္ဆုတ္ေပးရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ နင္ဒီမွာဘာမွမလုပ္ပဲထိုင္ေနတာထက္ေတာ့ပိုေကာင္းေသးတယ္ "

" အသုံးမဝင္ဘူး " က်ိဳးတုကစိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့စြာေျပာလိုက္သည္ " သူငါ့ကိုမႀကိဳက္ဘူးလို႔ ေျပာထားၿပီးသား "

" အမ္? " က်န္းရွီဝမ္ေခါင္းမူးသြားခဲ့သည္ ထို႔ေနာက္စိုက္ၾကည့္လွ်က္ " အဲ့ေတာ့နင္ကအျငင္းခံရၿပီးတာေတာင္ဒီေန႕ဒီကိုလာေသးတယ္ "

က်ိဳးတုကမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ထားလွ်က္ က်န္းရွီဝမ္ကိုၾကည့္လိုက္သည္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူ႕အစာအိမ္ထဲကထြက္လာသည့္ေမးခြန္းကိုေမးလိုက္ေတာ့သည္ " နင္စဥ္းစားၾကည့္စမ္း လူတစ္ေယာက္ကဒီေန႕က်ႀကိဳက္တယ္ေျပာၿပီး ေနာက္ရက္က်မႀကိဳက္ေတာ့ဘူးလို႔ေျပာတယ္ အဲ့တာသူကဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ? သူတို႔ကဘယ္လိုေတာင္ျမန္ျမန္ေျပာင္းလဲနိုင္ၾကတာလဲ "

က်န္းရွီဝမ္ထိုစကားကိုၾကားၿပီးေနာက္ ခဏေလာက္ေတာ့သူက်ိဳးတုကိုစိုက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္ " နင္တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုမ်ားစိတ္ဆိုးေအာင္လုပ္မိေသးလား? ၾကည့္ရသေလာက္ငါေျပာနိုင္တာေတာ့ နင့္ကိုရန္စခ်င္လို႔ေျပာတာမ်ားလား "

" စိတ္ဆိုးတာ " က်ိဳးတုကက်န္းရွီဝမ္ကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး ျငင္းခ်က္ထုတ္လိုက္သည္ " ဒါေပမယ့္ ငါေတာင္ဘာမွမလုပ္ရေသးဘူး သူကဘာကိုစိတ္ဆိုးေနတာလဲ "

က်န္းရွီဝမ္မ်က္လုံးကထူးဆန္းသည့္အရိပ္အေရာင္မ်ားေျပာင္းသြားသည္ " စိတ္ဆိုးတာေပါ့ ဘာလို႔ဆိုနင္ဘာမွမလုပ္လို႔ေလ ငါနင့္ကိုေမးပါရေစအုံး ေက်ာင္းဆင္းရင္ နင္သူ႕ကိုေစာင့္ၿပီးအိမ္ကိုအတူတူလမ္းေလွ်ာက္ျပန္လား? အတန္းၿပီးရင္ေရာ အတူတူထိုင္ၿပီးစကားေျပာေပးလား? အထူးေန႕ေတြမွာေတာင္ လက္ေဆာင္ေလးေတြနင္မေပးဘူးလား? "

က်ိဳးတုအေလးအနက္ျဖင့္ေခါင္းယမ္းျပသည္။

က်န္းရွီဝမ္ကဆက္ေျပာသည္ " ဒါ့ေၾကာင့္ပဲနင့္ကိုတျခားသူကစိတ္ဆိုးတာေပါ့ နင္တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုႀကိဳက္ရင္ အဲ့တစ္ေယာက္နဲ႕အခ်ိန္တိုင္းအတူမေနခ်င္ဘူးလား? နင့္ကိုရန္စဖို႔အတြက္နဲ႕ သူကနင့္ကိုမႀကိဳက္ဘူးလို႔ေျပာရတာေပါ့ ငါေျပာတဲ့အတိုင္းသာလုပ္ ဘာျပႆနာမွရွိလာမွာမဟုတ္ဘူး "

က်ိဳးတုကသူ႕ေခါင္းေလးကိုငုံ႕ၿပီးစဥ္းစားလိုက္သည္ ရွေယာင္နဲ႕ေန႕တိုင္းအိမ္အတူျပန္ဖို႔ဆိုတာကမျဖစ္နိုင္ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့သူ႕ေျခေထာက္ကထိခိုက္ထားတယ္ေလ အတန္းၿပီးရင္သူနဲ႕စကားေျပာရမယ္ ဒါေပမယ့္သူကအတန္းၿပီးတိုင္းစာဖတ္ ဒါမွမဟုတ္လည္း အိမ္စာလုပ္ေနတာေလ အႏွောင့္အယွက္သြားေပးသလိုျဖစ္ေနမွာေပါ့ လက္ေဆာင္ေသးေသးေလးေတြဆိုရင္ေရာ က်ိဳးတုအတြက္ပိုေတာင္ခက္ခဲေသးသည္ ဘာေပးလို႔ေပးရမွန္းသူမွမသိပဲေလ။

သူကသူစဥ္းစားရသမွ်က်န္းရွီဝမ္ကိုေျပာျပလိုက္သည္။

က်န္းရွီဝမ္ကျပန္မေျဖခင္နည္းနည္းေလာက္စဥ္းစားလိုက္ၿပီး " သူ႕အဆင့္ကေတာ့နင့္ေလာက္ေကာင္းမွာမဟုတ္ဘူး ဟုတ္တယ္မလား? ငါမွတ္မိသေလာက္နင္က နင္တို႔အခန္းထဲမွာပထမပဲေလ "

က်ိဳးတုကေခါင္းညိတ္ျပသည္။

" ဒါဆိုအဆင္ေျပၿပီ အတန္းၿပီးတာနဲ႕နင္ကသူ႕ကို အိမ္စာေတြကူလုပ္ေပးလိုက္ ဒါဆိုရင္အႏွောင့္အယွက္ေပးတာမျဖစ္ေတာ့ဘူး လက္ေဆာင္အတြက္ကက်ေတာ့ " က်န္းရွီဝမ္ကခဏေလာက္ရပ္လိုက္ၿပီး " ဒါေတာ့ငါကူညီမေပးနိုင္ေတာ့ဘူး လူတိုင္းကအႀကိဳက္တစ္မ်ိဳးစီရွိၾကတာေလ နင္သူ႕သူငယ္ခ်င္ကို သူဘာေတြႀကိဳက္တတ္လဲေမးခိုင္းၾကည့္ပါလား ေသခ်ာေပါက္နင္ေမးခိုင္းတယ္ဆိုတာေတာ့မသိေစနဲ႕ေပါ့ "

က်ိဳးတုစိတ္ရႈပ္လာခဲ့သည္။

က်န္းရွီဝမ္ကသက္ျပင္းခ်လိဳက္ၿပီးေျပာသည္ " လက္ေဆာင္ဆိုတာႏွလုံးသားကလာတာ သူဘာႀကိဳက္လဲနင္မသိရင္ေတာင္ နင္တိတ္တိတ္ေလးစုံစမ္းသင့္တယ္ မဟုတ္ရင္ သူသိသြားတာနဲ႕နင့္ကိုစိတ္ဆိုးလိမ့္မယ္ "

" အဲ့တာကတကယ္ပဲရန္စကားဟုတ္ပါ့မလား " က်ိဳးတုအခုထိမယုံနိုင္ေသး အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူရွေယာင္ႏွင့္အခ်ိန္တိုင္းနီးကပ္ေနခဲ့သည္ ရွေယာင္ၾကည့္ရတာအရမ္းကိုအဆင္ေျပေနသည့္ပုံပင္ သူ႕ကိုအလြန္မုန္းတီးေနသည့္ပုံလည္းမေပၚ

" ငါေျပာတာသာအရင္လုပ္လိုက္စမ္းပါ " က်န္းရွီဝမ္ပုံစံကအလြန္ကယုံၾကည္ခ်က္ရွိေနသည့္ပုံပင္ " ဘယ္လိုလုပ္လူတစ္ေယာက္ကတစ္ရက္ၿပီးေနာက္ေန႕မႀကိဳက္ေတာ့ဘူးဆိုတာျဖစ္နိုင္မွာလဲ အခ်စ္ကအဲ့လိုအရႈံးေပးလြယ္တဲ့ဟာဆိုရင္ေလ ဒီကမၻာေပၚမွာအခ်စ္ေၾကာင့္ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့အ႐ူးေတြဘာလို႔ရွိေနေတာ့မွာလဲ "

က်ိဳးတုကေတာ့သူမေျပာတာနည္းနည္းအဓိပၸါယ္ရွိသည္ဟုခံစားလိုက္ရသည္။

ရွေယာင္က အန္းဖန္ဖန္ႏွင့္အကြာအေဝးတစ္ခုျခားၿပီးမတ္တပ္ရပ္ေနသည္ က်ိဳးတုကသူ႕မ်က္လုံးကိုပင့္ၿပီး ထိုႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္လိုက္သည္ ထို႔ေနာက္ သူ႕ႏွလုံးသားေလးကေနလ်ိဳ႕ဝွက္တဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကိုခ်လိဳက္ေတာ့သည္။



♥_______________________________♥













Continue Reading

You'll Also Like

218K 36K 63
||Completed|| novelတော်တော်များများမှာဆို Mlကmcရဲ့ ပုံစံအမှန်ကိုပဲ အရင်တွေ့ကြတာများပြီး ဒီတစ်ခါတော့ mlအထင်မှား ကောက်ချက်ချတဲ့ဟာလေးပါ🤣 novelေတာ္ေတာ္မ...
33.6K 3.4K 6
အရမ္​း​ေျဖာင္​့တယ္​။ အရမ်းဖြောင့်တယ်။
345K 11.8K 45
ဖီးနစ်ငှက်တစ်ကောင်ရဲ့ ရင်ကွဲမတတ်အော်ဟစ်သံဟာ လောင်ကျွမ်းအံ့ဆဲဆဲ အတောင်ပံတွေနဲ့အတူ ပျောက်ကွယ်ပျက်စီးသွားတော့မယ့်အချိန်မှာ ငါဟာ မင်းနဲ့နောက်တစ်ကြိမ်...
440K 10.6K 86
"ပူတင်းလေးကဘာလဲ" "ကိုကို့အပိုင်" "ကိုကိုတို့ကရောဘာလဲ " "မောင်နှမ" "ဟာ..."