Asgarte 2.Kitap
Bölüm 42 - Teke Tek
"Bu arada bir koruma için kendinden fazla eminsin.Şansın olduğunu mu düşünüyorsun?"
Elrit'in anladığı kadarıyla, Ron'un kim olduğuyla ilgili hiçbir fikri yoktu.Belki de tanımasına rağmen tanımamazlıktan geliyordu.Her halükarda konuşmayı uzatmaya niyeti yoktu.
"Benimle geleceksin Büyük Patron!Yaptığın her şeyi itiraf edip, hainlerin adlarını ve yerlerini söyleyene kadar işkence göreceksin.Her şey bittiğinde ise idam edileceksin!"
Elrit kılıcını çekti ve bir süre Ron'u izlemeye karar verdi.İlk saldıran mı olacaktı,yoksa o da mı ilk hareketi karşısından bekleyecekti?Bütün bu zaman göz önüne alınırsa, ilk saldırıyı Elrit'e bırakacaktı.Yine de ne yapacağı belli olmadığı için tedbirli davranmakta fayda vardı.
"Sen önemli birisi misin?"
Ron meraklı gözlerle sordu.Ne kadar alakasız olsa da, aklında bir şey var gibi duruyordu.
"Seni ilgilendirmez!"
Elrit kızgındı ve Kral Ardmore suikastinden dolayı,sahip olduğu tüm öfkeyi,Büyük Patrondan çıkarmak istiyordu.Yine de kontrolünü kaybetmemesi gerektiğinin farkındaydı.
"O zaman kendine iyi bak Roach."
Ron,sözlerini bitirir bitirmez Emma'yı kaldırarak koşmaya başladı.O kadar hızlıydı ki, Elrit bunun bir teknik olduğunu çoktan anlamıştı.Bunun önlemini ise çoktan almıştı.
"Bariyer Aktif!"
Elrit'in elinde tuttuğu garip şekil ve harflerle dolu kağıt yanınca, Etraftaki geniş alanda oluşan bariyer ortaya çıktı.Kırmızıyı andıran kısımları olmasına rağmen, çoğu kısmı saydam görünüyordu.Yine de bakınca,bir bariyer olduğu belli oluyordu.
"İnatçısın yani."
Bariyeri gören Ron, koşmayı bıraktı.Anlaşılan öyle kolayca terkedebilmesine izin yoktu.Öte yandan,bir korumanın böyle bir bariyer yerleştirmesine imkan yoktu.
"Bu arada,gerçekten kim olduğunu merak etmeye başladım.Söyleyecek misin artık?"
Ron'un tüm dediklerine rağmen,Elrit hiç duymuyormuş gibi yapmaya devam ediyordu.Onu dinlemesine gerek yoktu.
"Bayağı konuşkanmışsın.Son kelimelerini daha mantıklı kullansaydın keşke."
Daha fazla beklemesine gerek olmadığını düşünüyordu.Rakibinin hareketini bekleyip karşılık vermek daha kolay olsa da, ilk saldıran olmakta büyük bir avantajdı.
"Saldırıya geçmeye karar verebildin demek."
Elrit'in kılıcını daha sert kavraması Ron'un gözünden kaçmamıştı.İlk saldırıya geçen o olacaksa,kendini savunabilirdi.Yine de öncelikle zaman kazanıp Emma'yı yere bırakmak için konuşmaya devam etmeliydi.
"Keskin gözlerin varmış,kesilince de böyle görmeye devam edebilecekler mi bakalım!"
Elrit birkaç adım atmıştı ki, bir anda hızı arttı.Göz açıp kapayıncaya kadar Ron'un dibine girmişti.Bu sırada Ron Emma'yı dönerek yere bırakmıştı.
"Açık mı veriyor?"
Elrit içinden böyle düşünüyordu ama bu mümkün müydü?Bilerek yapıyor olması daha büyük bir ihtimaldi.Aniden geriye sıçrayan Elrit, Ron'a bakmaya devam ediyordu.Yavaşça kendisine dönerken, hiçbir harekette bulunmuyordu.
"İnsanlar cidden garip varlıklar.Bana açıkça saldıracak cesaretin var,ama açık verdiğim yerde bitirecek cesaretin yok."
Ron'un sözlerinden kibir akıyordu.Zaten 'İnsanlar' diye seslenmesine rağmen kendisi de bir insan değil miydi?
"Bilerek açık verdiğini bilmediğimi sanma!"
Elrit sesini yükselterek karşılık vermişti.Ne kadar güçlü olsa da,bir genç olduğunu unutmamak lazımdı.İnsanları kandırmak ve sahte davranışlarda bulunmak onların işiydi.Öte yandan büyükler, ciddi ve onurlu kişilerdi.
"Bilerek açık vermek mi?Neden böyle bir şey yapayım ki?"
Düşünceli bir halde konuşan Ron, elini çenesine götürmüştü.
"Ahhh anladım!"
Sorunu çözmüş gibi işaret parmağını havaya kaldırarak, heyecanlı bir ses tonuyla konuştu.
"Sana sürpriz bir saldırı yapacağımı düşündüğün için,değil mi?"
Heyecanlı konuşmasına devam etmesi Elrit'i daha çok öfkelendiriyordu.
"Ama öyle olsaydı çoktan ölmüş olurdun değil mi?Öte yandan böyle onursuzca şeyler düşünmen ne kadar da kötü.Benim gibi onurlu bir savaşçı, senin gibi biriyle karşı karşıya kalınca normal tabi."
Ron'un hareketleri,ses tonu ve oyunculuğu burayı adeta bir tiyatro sahnesine benzetmişti.Elrit kendisine karşı yapılan bu saygısızlıklara dayanamıyordu.Yine de disiplinli biri olduğu için, öfkesine de yenik düşecek gibi gözükmüyordu.
"İstediğini diyebilirsin.Senin gibi bir haydut'u kim umursar ki?"
Elrit gerginlikten ufak bir kahkaha attı.Saldırıya geçmek veya geçmemek arasında kalmıştı.
"Sen?"
Ron hala ciddi değildi.Elrit ise ciddilik sınırını çoktan aşmıştı.Her an gözü kara bir şekilde saldırıya geçebilirdi.
"Artık saldırıya geçecek misin?"
Hala durup birbirleriyle bakışmaları Ron'u sıkmıştı.Bir an önce buradan gitmek istiyordu.Bunu yapmak içinse önce Elrit'i yenmeliydi.
"Bir şeyi yanlış anladığını düşünüyorum Büyük Patron.Zaman geçtikçe kazanmaya daha da yaklaşıyorum.Öte yandan sen zaman geçtikçe hem güç olarak zayıflayacaksın,hem de sayı olarak azınlığa düşeceksin."
Elrit haklıydı.Zaman kesinlikle kendisinin lehine işliyordu.Ron'un asker sayısı azdı ve kaleyi korumakla meşguldüler.Öte yandan burada bir ordu ve Elrit'in çağırdığı paralı askerler vardı.Belki çok fazla önlem alıyordu ama gereksiz olduğunu düşünmüyordu.
Ordudaki askerlerden birçok şey duymuştu.Hangisine inanması gerektiğini bilmiyor olmasına rağmen, inandığı tek şey,Ron'un gerçekten güçlü olduğuydu.Ne kadar önlem alırsa alsın bu iş riskliydi.Yine de sırf riskli diye vazgeçmek söz konusu değildi.
"Sayı olarak azınlığa düşmek benim için güzel bir durum.Öldürecek daha çok kişi olması her zaman iş görür.Öte yandan senin herhangi bir avantajın olmayacak.Üstelik daha çok olmanız hareketlerinizi kısıtlayacaktır.Yani, korkutmak yerine içimi rahatlattın."
Ron her zaman olduğu gibi rahattı.Diken üstünde olan kişi yine Elrit olmuştu.Yine de,bu Ron ne kadar güçlüydü ki?Elrit onun karşısına gerçekten çıkmamalı mıydı?Yoksa herkes fazla mı abartıyordu?
Prenses Eleonora ve bir lordu kaçırmıştı.Alhambra Kalesini,efendisi ve Prens Owairan içindeyken ele geçirmişti.Son olarak dün Behemot'u yok etmiş ve 1000 kişilik ordunun 1/10'unu hemen orada yok etmişti.Ancak bu kadarla kalmamıştı.Ordu kampa dönünce kayıplar artmış ve 1/5'e yükselmişti.Tüm bunlar düşünüldüğü zaman, Elrit ile arasındaki güç farkı da belli oluyordu.
"Daha fazla zaman kaybetmeyelim o zaman!"
Kararsızlığı bırakıp risk almayı zor da olsa başarmıştı.Kendi gücüne inanmazsa en başta başarısız olacaktı.
"Sen öyle diyorsan..."
Ron sıkılmış ve umursamaz bir tavırla cevapladı.Alacağını alıp gidebilse çok daha iyi olacaktı.
Elrit iki eliyle tuttuğu kılıcını yere attı.Kılıçsız bir düşmana karşı kılıçla savaşamazdı.
"Onurlu birisi mi oluyorsun şimdi?Saçmalık!"
Yaptığı hareketin hiçbir anlamı olmadığını düşünen Ron,gözlerini devirerek konuştu.Bunu yapmanın onurlu bir hareket olduğunu mu düşünüyordu?
"Çok konuşuyorsun!"
Elrit bir anda ileri atıldı.Ron daha ne olduğunu anlamadan,Elrit çoktan onun dibine girmişti.
"Alev Yumruğu!"
Elrit yumruğunu gönderirken sözleri de söylemiş ve vakit kaybetmeden saldırısını gerçekleştirme fırsatı yakalamıştı.Yumruğu alevlerle çevrilen Elrit'in saldırısı Ron'un göğsüyle buluşacaktı ki, Ron sol kolu ile yumruğun yönüne değiştirerek sağ tarafa döndü.
Elrit'in yumruğu boşa çıkmıştı.Ron ise tam bir dönüş yapmış ve Elrit'e sol yumruğunu göndermişti.Görünüş itibari ile Elrit'in yumruğuna benziyordu.Yumruğu alev alev yanıyordu.
"O kadar kolay değil!"
Elrit sağ eliyle Ron'un yumruğunu tutup sıkıca kavramıştı.Bunu yapması beklenmedik bir şeydi.Sonuçta direk karşılamakla,yumruğu yemek arasında bir fark yoktu.Her iki türlü de hasarı alacaktı.Tabi ki bu Elrit için geçerli olsaydı.
"Ateşten Doğan!"
Elrit'in kullandığı büyü çok az kişinin kullanabildiği nadir bir büyüydü.Yine de sadece büyü demek yanlıştı.Birkaç teknik ve sözlerin birleşimiyle oluşturulan karma bir büyüydü.
"Güzel numara!"
Ron olayı anlayınca geriye sıçradı, ancak Elrit onu kendine çekince ne olduğunu şaşırdı.Hala Ron'un sol elini sıkıca tutuyordu.Sol yumruğunu var gücüyle Ron'un yüzüyle buluşturmuştu ki,bu savrulmayla birlikte ikisi de ileri uçmuştu.Yine de Elrit hala Ron'un sol elini bırakmamıştı.
Yediği yumruğun etkisiyle hala kendine gelemeyen Ron, kafasını sağa sola sallıyordu.Ne olduğunu anlamak için başını kaldırmıştı ki, Elrit'in elindeki kelepçeyle Ron'u kendisine bağladığını gördü.Ron'un sol eli ile Elrit'in sağ eli kelepçeyle bağlanmıştı.
"Bunun ne olduğunu biliyorsun... değil mi?Biliyorsun tabi ki!"
Elrit nefes nefese kalmış bir şekilde kesik kesik konuşuyordu.Ki gayet normal sayılırdı.Kullandığı büyü gerçekten güçlü bir savunma büyüsüydü.Her türlü büyüyü yok sayan,güçlü bir savunmaydı.
"Senin de güçlerin gitti!"
Bu kelepçe takılı olduğu kişinin Ki havuzunu geçici olarak mühürleyen büyülü bir eşyaydı.Bu onlara takılı olduğu sürece büyü,teknik veya içgüdülerini kullanamazlardı.
"Seni güçlerim olmadan da rahat bir şekilde yenebilirim!Öte yandan,sen yapamazsın değil mi?"
Elrit sol yumruğunu yerdeki Ron'un yüzüne doğru savurdu.Belki herhangi bir güçlendirme falan almayan basit bir yumruktu,ama şu an oldukları durumda,her saldırı güçlüydü.
Elrit'in yumruğu Ron'un sağ yanağına gelmişti.Doğrudan bir saldırı olmasına rağmen gücünü kullanamadığı için pek etkili olmamıştı.Yine de her saldırısı önemliydi.Yeniden sol yumruğunu kaldırmış ve Ron'un yüzüne savurmuştu.
Ron bu saldırıları engellemek istiyordu ancak Elrit'in sol bacağı Ron'un sağ kolunun üstündeydi.Bu yüzden Ron'un kendini savunması veya saldırması mümkün değildi.
Yumruk kendisine doğru geliyordu ki var gücüyle sol kolunu yüzüne çekerek yumruğu engelledi.Elrit'in yumruğu Ron'un sol koluna çarpmıştı.
"Hala direniyor musun?Ne faydasız bir çaba!"
Elrit sağ elini yana çekerek,Ron'un sol elini istemsiz bir şekilde kenara atmasına sebep olmuştu.Ardından tekrar sol yumruğunu germiş ve Ron'un yüzüne savurmuştu.Ron tamamen çaresiz görünüyordu.
"Bayağı onurlu davranıyormuşsun."
Ron kafasını sola çekerek bu yumruktan da kaçınmayı başarmıştı.Elrit'in yumruğu yere çarpınca ufak bir iz bırakmıştı.Normalde bu yumruğu atmış olsa,yer yarılırdı.
"Bunu onursuzluk olarak görüyorsan gerçekten de aptalın tekisin.Bu bir strateji!"
Gerçekten haklıydı.Alhambra kalesini ele geçirdiği zaman uyguladığı taktik gibi bu da bir taktikti.Ayrıca şartlar eşit sayılırdı.İkisi de güçlerini kullanamıyorlardı.Yine de durum tamamen Elrit'in lehineydi.Hem Ron'un hareketi kısıtlıydı,hem kendisi daha kalıplı ve güçlüydü,hem de yakın dövüş tecrübesi bir hayli fazlaydı.
Elrit yeniden yumruğunu kaldırdı.Bu sefer attığı yumruktan kaçınamayacağına emindi.Sol yumruğunu var gücüyle savurunca Ron aniden harekete geçmişti.Var gücüyle ileri atılarak yumruktan kaçınmayı başarmıştı.Üstelik dengesiz yakaladığı Elrit geriye devrilip yere düşmüştü.
Artık avantaj Ron'a geçmişti.Elrit daha ne olduğunu anlamadan Ron'un sağ yumruğu, Elrit'in yüzüyle buluşmuştu.Yediği yumrukla birlikte Elrit daha da afallamıştı.Bu Ron için büyük bir fırsattı.Arka arkaya sağ yumruğunu Elrit'in yüzüne savuruyordu.Bu darbeler karşısında direnemeyen Elrit ise,yediği yumruklar nedeniyle bayılacak duruma gelmişti.
Geriye düşerken sağ kolu,Ron'un ayağının altında kalmıştı ve kendini savunmak için kolunu kullanamıyordu.Kelepçeli eli ise Ron'un sol eli ile bloklanmıştı.Ron'un saldırılarına direnmesine imkan yoktu.
Ron'un hız kesmeyen saldırıları son bulduğu zaman,Elrit'in yüzü kanlar içindeydi.Aldığı onca darbeden sonra bilincini yarı yarıya kaybetmişti.Belki güçlerini kullanabiliyor olsalar,bu dövüş çok daha farklı bitebilirdi.Ancak Elrit fiziksel gücüne güvenmeyi seçmiş ve hileye başvurmuştu.Sonuçta da hiç beklemediği bir yenilgi almıştı.
Nefes nefese kalmış Ron, vakit kaybetmeden Elrit'in üzerini aramaya başladı.Kelepçenin anahtarını bulup buradan hızlıca uzaklaşması gerekiyordu.Birkaç dakika boyunca dikkatli bir şekilde aramasına rağmen,hiçbir şey bulamamıştı.Elrit'in üzerinde anahtara dair hiçbir şey yoktu.
"Ahahahaha!Anahtarları mı arıyorsun?"
Elrit kendine gelmiş ve sinir bozucu bir kahkaha atarak konuşmuştu.
"Anahtarlar nerede?"
Elrit'in yaptığı harekete karşılık,Ron oldukça sakindi.
"Anahtar falan yok.Amacım hiçbir zaman seni serbest bırakmak olmadı.Benimle birlikte güçlerini kullanamayacağın bir halde durmanı planlamıştım."
Elrit yaraları sebebiyle boğuk konuşuyordu.Şu an karşılık verecek durumda değildi ama,kendine güvendiği belliydi.Büyük ihtimalle kendisine yardıma gelecek birileri vardı.En azından Ron,öyle bir bekleyişte olduğunu düşünüyordu.
"Madem anahtarlar yok..."
Ron konuşmayı bırakıp arkasındaki kılıca baktı.Elrit'in yere attığı kılıcı gözüne kestirmişti.
"O zaman zor kullanarak kurtulmam gerekecek."
Kılıca doğru ilerlerken,yerdeki Elrit'i de peşinden sürüklüyordu.Elrit yerde olduğu için neler olduğunu anlamamıştı ama,kendisi için iyi bir şey olmadığını anlamış olacak ki,karşı koymaya çalışıyordu.
Sonunda kılıcın önüne gelen Ron, derin bir nefes alarak kılıcı yerden aldı.Kılıç havaya kalkınca, Elrit'i tedirginlik ele geçirmişti.Ron kılıcı aldıysa büyük ihtimalle Elrit'i öldürecekti.Ya da Elrit böyle düşünüyordu.Daha intikamını alamadan ölmek istemiyordu.
"Bu gerçekten iş görür."
Ron kendi kendine konuştuktan sonra, kılıcı savurmak için pozisyon aldı ve büyük bir hızla savurdu.
*TİNK*
Elrit gözlerini sıkı sıkıya kapattığı için ne olduğunu görememişti ama, gelen sesin ne sesi olduğunu biliyordu.Kılıçla kendisine değil, kelepçenin zincirine saldırmıştı.Böylece kelepçe ikiye bölünmüştü.
"Bununla birlikte ikimiz de ayrılmış olduk.Güçlerimiz hala mühürlü gerçi..."
Ron düşünceli bir şekilde,sol bileğindeki kelepçeye bakıyordu.
"Senin aksine,ben bunu hemen çıkarttırabilirim.Öte yandan, senin kılını kıpırdatacak gücün yok.Şu haline bir bak."
Sözlerini bitiren Ron,sakince Elrit'in başucunda yere oturdu.Bir an önce ayrılması gerektiğini bilmesine rağmen,hala vakit kaybediyordu.
"Seni burada öldürebilirim.Yine de içimden bir ses önemli biri olduğunu söylüyor.Eğer içimden gelen ses haklıysa,sana tek bir öğüt vereceğim Roach.Bağlı olduğun krallık hayal edebileceğinin ötesinde bir karanlığın içinde.Entrikalar,ihanetler,yeraltı işleri,soylular,işçiler,askerler, büyücüler,doktorlar,rahipler ve diğer her şey büyük bir yozlaşmanın içinde."
Bakışlarını ufuğa çeviren Ron, bir süre sessiz kaldı.Bir anda ortaya çıkıp krallığı bundan kurtaracağını söylemesine kimseyi inandıramazdı.Doğru kelime ne olabilirdi ki?
"Bu krallığı kurtarmanın tek yolu, inşa edildiği temelleri paramparça etmek!Güney Krallığının son varisi ile bunu yapacağım."
Bahsettiği kişi şüphesiz Tron oluyordu, yani bir kaçak.
"Bir kaçağı ülkenin başına mı geçireceksin.Ahahahaha!Hiç güleceğim yoktu,Büyük Patron.Kardeşini geçirmeyi teklif etsen daha mantıklıydı."
Elrit içten bir kahkaha atarak sözlerini bitirmişti.Buna uymayacağı oldukça açıktı.
"Hala hiçbir şeyden haberin yok,değil mi Roach?"
Ron, sağ eliyle kelepçeyi kavradığı gibi elinden çıkan alevler, Elrit'i şaşkınlığa uğrattı.Güçleri mühürlü olmasına rağmen nasıl bunu yapabiliyordu.
"Kralının neden öldüğünü bile bilmiyorsundur gerçi."
Ron'un bileğindeki kelepçenin bir tarafı eridiği zaman, onu çıkarıp attı.Artık istediği zaman gidebilirdi.
"Sana her şeyi burada anlatamam, ancak kimi araştırman gerektiğini söyleyebilirim."
Ron ayağa kalktığı gibi Emma'nın yanına giderek,onu yerden kaldırdı.Emma'yı kolayca sırtına aldıktan sonra Elrit'e döndü.
"Uwariel Alucard'ı araştır Roach!Biraz bile zeki biriysen, geri kalanını kendin çözebilirsin."
Elrit gücünü kaybettiği için bariyer yok olmuştu.Ron burayı rahatça terk edebilirdi.Sırtındaki Emma ile birlikte, bir anda koşmaya başlayan Ron gözden kaybolurken, Elrit birçok farklı duygu içinde yapayalnız kalmıştı.
---------------------------------------------------------
Kimsenin böyle bir fight beklemediğine eminim ama kitap bitiyor kitap.İşleri hızlandırmam ve üçüncü kitaba zemin hazırlamam lazım.Yoksa Lin dövüşü gibi üç-dört bölümlük fight yazabilirdim.Kaldı ki bu bölüm Ron'un güç dengelerini nasıl ortadan kaldırdığını göstermek için güzel bir bölüm oldu.
Cheater gibi bir karakter biraz ama benim yazmayı en sevdiğim karakter.Bomboş yürüyor olsa bile bir amacı olduğunu hissettiriyor.Haliyle ona ayrı bir sempati besliyorum.
Yakın zamanda Asgarte 0 adında bir kitaba başlayıp geçmişi anlatıp Asgarte 3 ile seriyi bitireceğim.Asgarte 0 ayrı bir kitap olarak yazılacak.Asgarte 3 ise buradan devam edecek.Yani üç kitaptan oluşacak bir cilt gibi olacak burası.
Planlarımı anlattığıma göre vedalaşabiliriz.
Hepinize iyi günler.Sonra görüşürüz.
*****
2087
*****