ASGARTE (1-2) (Durdurulmuş Durumda)

Asgarte 2.Kitap Bölüm 35 - Issız Karanlığın İçindeki Yalnız Beden

Asgarte 2.Kitap
Bölüm 35 - Issız Karanlığın İçindeki Yalnız Beden

"Neden buradasın?"

Karanlığın içindeki ses sakince sordu.

"Dinlenmek istiyorum."

Yerde yüz üstü yatan genç sakince cevapladı.Issız karanlığın ortasında öylece yatıyordu.Sürekli kendisine sorular soran ses dışında bu karanlıkta yapayalnızdı.

"Neden dinlenmek istiyorsun?"

Ses yeniden sordu.

"Çünkü yorgunum."

Genç, istifini bozmadan uzanmaya devam etti.Sesinden, hayattan bıkmışlığı belli oluyordu.Belki de yaşamak zor geliyordu.

"Neden yorgunsun?"

Ses yine sordu.

"Yaşamaktan,önüme koyulan hedeflerden,kaçmaktan ve kovalamaktan bıktım.Artık dinlenmek istiyorum."

Genç başını yana çevirerek etrafını saran karanlığa baktı.Burada hiçbir şey yoktu.Ne acı,ne mutluluk,ne kaçan ne de kovalayan...

"Peki."

Ses sakince konuşmayı bitirdikten sonra sustu ve kayboldu.Gençse sırtüstü dönmüş ve yukarıya bakmıştı.Burada bir gökyüzü yoktu.Sadece karanlık vardı.

"Onunla konuşmak bana hiç iyi gelmiyor."

Genç,elinde bir ateş oluşturdu ve dikkatle ona baktı.

"Sen ne düşünüyorsun Ateş Ruhu?"

Sakince elindeki ateşe sordu.

"Ne hakkında Tron?"

Ateş Ruhunun sesi meraklı geliyordu.

"Burada olmam hakkında."

Tron doğrularak oturur pozisyona geldi.Elindeki ateşe pür dikkat bakıyordu.

"Aradığın şeyi bulmaya çalıştığını biliyorum Tron.Yine de bütün her şeyi Ron'un omuzlarına bırakıp gitmemen gerektiğini düşünüyorum.Onu bu işe asla bulaştırmamalıydın."

Tron avucundaki ateşi öfkeyle yok etti.

"Bunu isteyerek yaptığımı mı sanıyorsun?Ya da bunu ona zorla yaptırdığımı?Herkes kendi istediğini yapıyorken ben neden yapmayayım?"

Tron öfkeli ama aynı zamanda üzüntülü bir şekilde yakındı.Sürekli aynı kelimeler kullanılıyor ve aynı şeyler söyleniyordu.

"Bana yol göstermenize ihtiyacım yok!Sadece elimden tutan birini istiyorum."

Tron'un sözleri tam anlamıyla hissettiklerini yansıtıyordu.

"Bir Gekies olduğunu unutmuşa benziyorsun aptal!"

Tron arkasından gelen sesle birlikte oraya döndü.Karşısında Lin vardı.

"Senin burada ne işin var!"

Tron öfkeyle ona bakıyordu.

"Gerçekten çok yazık."

Lin iğrenir bir ifade ile Tron'a baktıktan sonra arkasına dönerek karanlığa doğru yürüdü ve ortadan kayboldu.

"Neyin yazık olduğunu söyleyeyim mi?Bu hayatın kendisine çok yazık.Hatta bu dünyanın kendisine çok yazık.Hatta tanrıların hepsine çok yazık!"

Öfkeyle bağırdı.Kimse onu anlamıyordu.Sanki herkes ona karşıydı.

"Öfken seni kontrol ediyor gibi Tron."