ASGARTE (1-2) (Durdurulmuş Durumda)

Bölüm 30 - Ayrılık

Bölüm 30 - Ayrılık

"O konuyla ilgili Tron üzgünüm fakat ben burada Engel ile kalıyorum bana ustam olabileceğini söyledi ve bilirsin işte böyle şeyler insanın karşısına her zaman çıkmaz bu yüzden ben burada kalıyorum."Tron gitmeye o kadar hazırdı ki Arto da tamam demiş olsaydı şu an birlikte Quantrau kasabasına oradan ise hayalini kurdukları savaş okuluna gidebilirlerdi fakat şimdi Arto karşısına geçmiş ona dönemeyeceğini burada kalması gerektiğini söylemişti."Sorun değil sonuçta böyle şeyler insanın başına her zaman gelmiyor sen haklısın."Tron küçüklüğünden beri erkekler ile hiçbir zaman sıkı bir arkadaşlık kuramamıştı çünkü hepsi ya Tron'a karşı çıkıyor yada ondan faydalanmak istiyordu ama Arto onlardan çok farklı biriydi o her zaman masumluğu ve sabrı ile Tron'un sevgisini kazanmıştı fakat şimdi o gidiyordu ilk ve tek olacağını düşündüğü tek arkadaşı onu bırakıyordu.

"Tron bir kız gibi ağlamayacaksın değil mi seni böyle hatırlamak istemem."Gözleri dolan Arto kendisiyle aynı durumda olan Tron'a bakınca anılarının depreştiğini hissetmeye başladı.Tron ile ilk karşılaşmaları,ilk sohbetleri,ilk yardımlaşmaları,ilk meditasyonları,ilk sırt sırt'a vermeleri ve ilk beraber savaşları hepsi gözünün önünden geçiyordu."Hadi ordan ben sadece seni kimin koruyacağını düşünüyordum aptallığın başına dert açmasın tamam mı seni gerizekalı!"Tron kendini daha fazla tutamamış ve arkadaşına sıkıca sarılmaya başlamıştı onu hayatı boyunca hep özel bir yerde hatırlayacaktı.

"Kendine dikkat et tamam mı unutma bu hayatta sana acıyacak tek şey sensin sana senden başka kimsenin acımasına izin verme!"Kendisi be kadar küçük olursa olsun hiç şüphesiz ettiği laflar yaşından oldukça büyük birinin söyleyebileceği türden laflardı."Sen de bazılarına acımayı öğren unutma öldürmek çözüm değil konuşamadan halledilemeyecek şey yoktur."Söylenen sözler kifayetsiz dostluklar anlamsız kalmıştı birbirlerini o kadar kısa bir sürede öylesine iyi tanımışlardı ki başkası ile bu kadar rahat konuşmaları ikisi içinde beklenmedik birşey olurdu."Kafalarını koparırsam konuşacak birşey yada halledilecek bir sorun kalmaz ortada."Birbirlerinden gerçekten ayrılıyorlardı fakat ikiside bu anı olabildiğince uzatmak istiyorlardı.

"Hep böyle düşüncesiz birisisin bu yüzden ileride başına büyük belalar açacağına eminim ayrıca şu küçük baltana güvenmeyi bırak en fazla 20 kere daha savurabilirsin sonra kendiliğinden yok olacaktır iyileştirme gücünü kullanmanı saymıyorum bile unutma."Tron başını onaylar anlamda salladı ve Arto'nun elinden gizlice almış olduğu baltasını geri alarak çantasının içine attı."Bela açarsam bile gelip beni kurtarırsın heralde ne de olsa Engel'ın öğrencisisin eminim ismini duyunca bile beni bırakırlar."Birbirlerine son bir defa daha baktılar fakat bu veda bu ikiliye yetmemişti içlerinden en az birinin ölmesi gerekiyordu ayrılmaları için ama hayır böyle olmamıştı basit bir veda olmuştu bu onlara dağları ve taşları yıkabilecek bir ayrılık yakışırdı böyle ucuz bir veda değil.

Tron bu veda'nın yetmediğini düşünse bile yapacağı birşey olmadığının farkındaydı daha fazla durarak sulugöz olmak istemiyordu."Burada durup ağlayacak değilim önümde uzun bir yol var şimdi koşmaya başlasam anca konaklayacak biryer bulurum bu yüzden yola çıksam iyi olacak kendinize iyi bakın!"Bütün eşyalarının yanında olduğuna emin olan Tron yola çıkmak için ilk buraya geldikleri yolu kullanmaya karar verdi sonuçta başka yol bilmiyordu ve yapacağı en mantıklı şey geldiği yolu dönmekti."Dur evlat sana vermek istediğim bazı şeyler var."Tron arkasına baktığında Engel'ın eve girdiğini gördü kendisine ne verebilirdi ki en yüksek ihtimal ile yeni bir silah verebilirdi onun dışında ise o evde işine yarayacak birşey bulamayacağından son derece emindi.

Engel 10 dakika kadar bakir süredir içerideydi ve hala çıkmamıştı arada çeliğe katı bir cismin çarptığında çıkardığı sese benzer bir tınlama ve bunun hemen arkasından "Hay aksi!"demeye başlayan Engel'ın sesi duyuluyordu.Tron hala beklemekte ve kendisine verilecek olan şeyin hayalini kurmaktaydı çünkü içeriden gelen seslere göre ya bir zırh alacaktı yada bir kılıç her halükarda işine yarayacak birşey geleceği olasıydı.Bu bekleyiş devam ederken içeriden bir takım daha sesler duyulmuş fakat kimse içeri girmeye veya soru sormaya cesaret edememişti.