Asgarte 2.Kitap
Bölüm 21 - Güç Testi
"Sonrasında evi terk ettim ve neyim varsa orada bıraktım."
"Gücünü kaybetmişken mi?"
"Gücümü kaybetsem bile karakterimi kaybetmedim."
"Daha 9 yaşındayken öyle hareketler yapıyorsan,şu an bulunduğun durum hiç de şaşılacak bir şey değil."
Tron ile gardiyan eskilerden konuşarak zamanlarını geçiriyor ve böylece sıkıcı geçebilecek zamanı eğlenceli geçirmeye çalışıyorlardı.
"Senin sıkıcı hayatındansa benim hayatım çok daha tercih edilebilir bir durumda,değil mi?"
"Bu konuda haklısın Tron.Suç oranları çok az olduğu için tek yaptığım burada beklemek.Sen,bir aydan sonra buraya gelen ilk tutuklusun.Aslında bu işleri bırakıp bir maceraya çıkmak isterdim ama bakmam gereken bir annem var."
Gardiyan daha 17 yaşlarında genç bir delikanlıydı.Vücudu zayıftı ve boyu uzun sayılmazdı.Herhangi bir aura yaymadığı için Tron onun büyü gücü olmadığını düşünüyordu.Bu durumda bir maceraya çıkması fazlasıyla tehlikeliydi.
"Suç oranları düşükken ve bu işte rahatken başka bir şey yapmanı tavsiye etmem Cha."
Cha mutlu bir şekilde düşüncelere daldı.Herkesin saygı duyduğu bir savaşçı olmayı o kadar çok istiyordu ki...
"Cha,beni dinliyor musun?"
Tron'un dürtmesi ile birlikte kendine gelen Cha bu hayallerinden kurtuldu.Bir savaşçı olamayacağını kendisi de biliyordu.Bir gardiyan olması bile mucizeyken şimdi savaşçılığı düşünmesi açgözlülükten başka bir şey değildi.
"Ne var Tron?"
Her zaman olduğu gibi yine hayal kırıklığına uğramış ve morali bozulmuştu,ama yine de kendini çabucak toparladı.
"Daha önce bu teste girmiş miydin?"
Tron düşünceli bir şekilde sordu.Bu kasabada Güç Testi nasıl yapılıyor merak ediyordu.
"Tabi ki de girdim,hem de üç sefer."
Tron şaşırarak Cha'nın yüzüne baktı.Kendi ülkesinde 10 ve 15 yaşları dışında bu teste girilmesi çok zordu.
"Sonuçları nasıldı peki?"
Cha biraz hayal kırıklığına uğradı.Eski anıları aklına gelmiş gibiydi.
"Ne bir seviyem vardı,ne de potansiyelim."
Tron üzülen Cha'yı görünce kendisinin de yüzü düştü.O hayal kırıklığını bizzat kendisi de tatmış olduğu için seviyesinin olmaması nasıl bir his biliyordu.
"Yine de pes etmiş değilim."
Cha gülerek Tron'a baktı.Hala umudu olması şaşırılması gereken bir şeydi.
"Belki şu anlık seviyem yok ve belki de hiç büyü kullanamayacağım,yine de bu kılıç kullanmama engel değil.Bir gün sadece kılıç yetenekleri ile tanınan bir savaşçı olabileceğime inanıyorum."
Tron bu davranışını takdir eder bir ifade ile başını salladı.Umut bir insanı ayakta tutmaya yetiyordu.Peki ya Tron şu an ne için ayaktaydı?Ne için yaşıyordu?İçinde bir şeyler için umut var mıydı?
Kendi vatanında hain konumuna düşmüş ve görüldüğü yerde idamına karar verilmiş bir suçluydu.Arnas'ı bir daha ne zaman görebileceğini bilmiyordu.Ustası ile Engel Kuzeye gitmişler ama niye gittikleri hakkında hiçbir şey dememişlerdi.Şu an bir zindanda kendisine verilen sürenin dolmasını bekliyordu.
"Sence ben niye yaşıyorum Cha?"
Tron aklındaki sorulardan kurtulmak için sordu.
"Yapman gereken şeyler olduğu için değil mi?"
Tron başını olumsuz anlamda salladı.
"Yapmam gereken hiçbir şey yok.Ama bir şekilde yaşamaya devam ediyorum.Neden yaşıyorum?"
Cha'nın aklına geçmişte yaşadığı bir olay ve o olay esnasında geçen bir söz gelince,bu sözü söylemeye karar verdi.
"Eğer yaşamak için bir nedene ihtiyaç duyuyorsan,yaşamak için bir neden aradığın için yaşıyorsundur."
Tron başta anlamadığı bu sözü aklında birkaç kere tekrar etti.Her tekrar edişinde bu söz mantıklı gelmeye başlıyordu.
"Yaşamak için bir neden aradığım için yaşıyorum demek."
Bu gerçekten doğru olabilirdi.Bu zamana kadar yaşaması için hep bir nedeni olmuştu.Bir savaşçı olmak istemesi babasını gururlandırmak istediği içindi,evden ayrılmak istemesi kendini babasına kanıtlamak içindi,tehlikeye düştüğünde yaşama nedeni yanındaki kişiyi kurtarmak istediği içindi,ama bütün bunlar,hepsi başkaları içindi.
Belki de endisi hiçbir hayale sahip değildi.
"Hey Emma bir gün birlikte başkente gidelim."
Tron aklında yankılanan cümle ile kendine geldi.Bir hayali vardı,hemde çocukluk arkadaşı Emma ile gerçekleştireceği bir hayal...
Tron düşüncelere dalmışken dışarısı iyice kalabalıklaşmaya başlamıştı.Bir düzine asker zindan kapısının dışında bekliyordu.Anlaşılan Tron'un gitme zamanı gelmişti.
Sonunda yetkili kişi merdivenlerden aşağı inerek Cha'ya seslendi.
"Çocuğu götürme zamanı geldi gardiyan!"
Cha başını eğerek Tron'un bulunduğu demir parmaklıklığın kapısını açtı ve onu dışarı çıkardı.Tron elindeki zincirler ile birlikte yetkili kişiye ilerlerken adam durmasını işaret etti.
"Zincirleri çıkart."
Yetkili kişi,Cha'yı işaret etti ve bunu hızlı bir şekilde yapmasını işaret etti.
"Ama bunu çıkarmayın demiştiniz."
Yetkili kişi öfkeyle bağırarak karşılık verdi.
"Şimdi de çıkar diyorum seni aptal herif!"
Cha korkudan eli ayağına dolaşarak Tron'un yanına koştu ve elindeki zincirlerin kilidini açarak onları çıkardı.
Zincirleri çıkan Tron bileklerini ovuşturarak yetkili kişinin yanından geçti ve merdivenleri çıkmaya başladı.Anlaşılan onu bir suçlu gibi lanse etmeyeceklerdi.Eğer suçlu gibi lanse etselerdi ve testin sonunda Oatau'nun beklentilerini karşılamış olsaydı,toplum tarafından kabul edilecek bir açıklama yapmaları epey zaman alacaktı.Bu yüzden onu bir suçludan çok bir misafir gibi lanse etme niyetindeydiler.
"Oatau'nun kendisi gelir sanıyordum."
Tron merdivenleri çıkarken birden yetkili kişiye bunu deyince adam gülmeye başladı.
"Tek işi sen değilsin gerizekalı velet!"
Bu kelimenin üzerine Tron göz ucuyla adama baktı.Bu bakışlarından rahatsız olan adam ona bakmayarak yürümeye çalıştı çünkü fazlasıyla rahatsız ediciydi.
Sonunda kapıdan çıktıkları zaman Tron güneşi görebilmişti.Zindanda kaldığı için zaten vücudunun belli yerleri ağrıyordu,bir de uzun zamandır güneş görmediği için vücudu bir miktar halsiz düşmüştü.Bu yüzden biraz vücudunu esnettikten sonra yanındaki bir düzine kadar askere baktı.
"Önlem olması açısından tahsis edildiler."
Yetkili olan kişi açıklama yapmış olmasına rağmen Tron onu dinlemiş gibi durmuyordu.
"Eşlik etmeye mi geldiler?"
Sonunda Tron yetkili kişiye döndüğünde adam öfkeden kuduracak gibi oldu.Yine de kendine hakim olarak cevap vermeye çalıştı.
"Evet,aynen öyle oldu gerizekalı velet seni!"
Tron gülerek baktı.Bu adam gerçekten sinir bozucuydu ama olay çıkartması kendisi için iyi olmazdı.Birkaç dakika bekledikten sonra bir at arabası Tron'un önünde durunca yetkili kişi at arabasına doğru yöneldi.
Tron bu at arabası ile gideceklerini anladığı için hemen kapısını açtı ve at arabasına atladı ancak bilmediği bir şey vardı.Bu at arabası valinin kızına ayrılan at arabasıydı.Yetkili kişi sadece selam vermek için yaklaşmıştı ancak Tron bunu yanlış anlamıştı.
İçine atladığı zaman karşısında gördüğü genç kız ve yanındaki kadın yüzünden şaşırmış olsa da sakin olmaya çalıştı.
"Merhaba?Ben Tron."
Tron'un bu selam şekli genç kızı güldürünce Tron da istemsizce gülmüştü.Ancak burada gülmeyen iki kişi vardı.Yetkili kişi ile genç kızın yanındaki kadın.
"Merhaba Tron.Ben Lin."
Genç kızın cevap vermesine şaşıran yetkili kişi ağzı açık bir şekilde kalmıştı.Valinin kızı nasıl olur da tanımadığı biri ile bu kadar rahat konuşur anlamıyordu.
"Sizde mi Güç Testinin yapılacağı yere gidiyorsunuz?"
Tron yanlış anlaşılma olmaması için sordu,ancak bu en baştan beri bir yanlış anlaşılmaydı!
"Elbette.Böyle bir günü kaçırmama imkan yoktu.Yoksa,sende mi oraya gidiyorsun?"
Tron rahatlamış bir şekilde cevapladı.
"Evet.Aslında bir anlığına yanlış arabaya bindim diye düşünmüştüm ama görünüşe göre doğru arabaya binmişim."
Tron böyle konuşurken yetkili kişi daha fazla dayanamayarak bağırmaya başladı.
"Seni gerizekalı!Ne hakla Valinin kızı ile konuşmaya cüret edersin.Bir de yetmiyormuş gibi hala arabasında bekliyorsun.Çabuk aşağı in seni şerefsiz!"
Tron bu kadar bağırmanın ardından gerçekten de yanlış arabaya binmiş olduğunu anladı.Hem de çok yanlış bir arabaya binmişti.
"Özür dilerim,benim hatam."
Tron kendini arabadan dışarı attığı gibi karşısında gördüğü yetkili kişi ile karşı karşıya geldi.Adam öfkeden kıpkırmızı olmuştu.Sinirden dişlerini gıcırdatıyordu.Sarı saçlı olsa da kelleşmeye başlamıştı ve şu an yüzü kıpkırmızı olduğu için oldukça komik görünüyordu.
"Hey,sakin olsana sen.Ufak bir yanlış anlaşılma olmuş olabilir ama eminim Lin bunu yanlış anlamamıştır,değil mi Lin?"
Tron arabanın açık kapısından içerideki Lin'e sordu.
"Önemli değil Tron.Yanlış anlaşılma olsa da eğlenceliydi."
Adam sakinleşmek yerine daha çok öfkelenmeye başlamıştı.
"Seni şerefsiz ne hakla Valinin kızına ismiyle hitap edersin!"
Tron gerçekten bu soylu sınıfını hiçbir zaman anlamayacağını düşünüyordu.Sahip olduğun ünvanlar ile gurur duymak başka bir şey,bu ünvanlarla başkalarını ezmek veya kendinden yükseklerdekine köpeklik etmek bambaşka bir şeydi.
Tron ilk tarafta ise bu adam ikinci taraftaydı.Hem de bütün benliği ile birlikte.
"Özür dilesem bile sakinleşeceğini düşünmüyorum."
Tron bunu dedikten sonra koşmaya başladı ve arkasında kalan adama bağırdı.
"Bu yüzden ben önden gidiyorum!Geç kalma sakın!"
Tron son kelimelerini söylerken adamın yüzü birçok farklı ifadeye sahipti.Şaşkınlık,öfke,telaş ama daha çok öfke vardı.Tüm yaptığı şeyler yetmiyormuş gibi bir de kaçmıştı!
"Gerizekalı askerler ne yapıyorsunuz orada!Çabuk peşinden gidin!Yakalayın!"
Bu fevri adamın etrafa emir yağdırması askerlerin de hoşuna gitmiyor gibiydi ama yapacak bir şeyde yoktu.Çaresizce Tron'un peşinden koştular ancak birkaç saniye sonra Tron'un,göremedikleri kadar hızlı bir şekilde uzaklaşması yüzünden takip edemeden geri döndüler.
"Çok gürültücüsün!"
Lin iğrenir bir şekilde konuştuktan sonra at arabasının kapısı kapandı ve hızlı bir şekilde oradan uzaklaştı.Bütün bunların ardından adam daha da öfkelendi.Bütün suçu Tron'un üstüne atarak tehditler yağdırmaya başladı,ancak artık çok geçti.Tron kalabalığın arasına karışarak ilerlemiş ve Güç Testinin yapılacağı yere doğru yol almaya başlamıştı.Adamın onu bulması artık imkansızdı.
Bu Sırada Lin'in Arabası;
"Biraz daha dikkatli olsanız iyi olmaz mı Efendi Lin?"
Kadın kısa bir süre soluklandıktan sonra devam etti.
"Ya bir suikastçı olsaydı."
Lin umursamaz bir ifade ile camdan dışarıyı seyrediyordu.Henüz 14 yaşına yeni girmiş olmasına rağmen yetenekleri bütün şehirde bilinen biriydi.Bu yüzden defalarca hedef olanda birisiydi.
"Bir suikastçı olsaydı onu öldürürdüm ancak,öyle bir çocuğun suikastçı olmasına imkan yok!Öyle aklı havada biri olsa olsa sokak satıcısı olur."
Lin iyice küçümseyici konuşmaya başlayınca kadın gülümsedi.Hep böyle davranması daha iyi olurdu ama dışarıda büründüğü maske insanlar tarafından çok seviliyordu.Bu yüzden normal hayatında oldukça nazik biriydi.
"Bir sokak satıcısı ile öyle samimi konuşmakta doğru değil ama,en azından bunun farkındasınız."
Lin kadının söylediklerine güldükten sonra dışarıda gördüğü manzara karşısında oldukça şaşırdı.Tron inanılmaz alevleri ile insanlara bir şov yapıyordu.Üstelik alevlerini kontrol etme konusunda oldukça iyidi.
"Bir tırtıl kelebeğe dönüştüğüne göre buna da şaşırmamak gerekir herhalde."
Lin yüzündeki tebessümle mırıldandı.Kadın ne dediğini anlamadığı için kulağını yaklaştırarak sordu.
"Bir şey mi dediniz?"
Lin kadınının yüzüne bakarak gülümsedi.
"Bugün işler oldukça karışacağa benziyor.Bakalım babam buna hazırlıklı mı?"
Kadın bir şey anlamamıştı ama Lin oldukça mutlu gözüküyordu.Anlaşılan adı Tron olan çocuktan bahsediyordu.Yine de ne demek istediğini tam olarak anlamamıştı.
"Öyle diyorsanız öyledir efendim."
"Evet,kesinlikle öyle."
---------------------------------------------------------
Bu da ikinci bölüm ama üçüncü bölüm gelemeyecek maalesef.
Yine de sözümü başka bir gün tutarım.Bu size bonus olsun bir gün içinde iki bölüm aldınız hadi yine iyisiniz.
Umarım yarın işim çıkmaz da söz verdiğim gibi üç bölüm atabilirim.Bugün verdiğim sözü de cuma günü tutmayı planlıyorum ama bakalım.
Bu Lin denen kız niye sakat çıktı?
O adamı küçükken ailesi hiç sevmedi mi?
Yazar sorulara yeniden başlamayı nereden akıl etti?
Hepsi ve daha fazlası bir sonraki bölümde...
Kendinize iyi bakın.
Sonra görüşürüz.
*****
1635
*****