- Δεν δαγκώνω ξέρεις, μου λέει ενώ τον βλέπω να κάθεται αναπαυτικά στο δερμάτινο κάθισμα της λιμουζίνας. Εγώ έχω κολλήσει στην άλλη άκρη , δίπλα στο παράθυρο.
-Τόλμα να δαγκώσεις και θα δεις τι θα πάθεις, του λέω μέσα απο τα δόντια μου και συνεχίζω να παίζω μηχανικά με τις δαντέλες του νυφικού μου.
Ο Δημήτρης με κοιτά με μια λοξή ματιά και κοιτάει ανέκφραστος τον βραδυνό ουρανό.
-Μην αγχώνεσαι δεν θα έκανα κάτι που δεν θα ήθελες, μου λέει με βραχνή φωνή και χωρίς να το θέλω ο νους μου σταματά στο θεικό φιλί που δώσαμε πέντε ώρες πριν. Νομίζω πως μυρίζω την μυρωδιά του ακόμη πάνω μου.
-Ωραία γιατί δεν θέλω τίποτα απο εσένα, του λέω και κατά λάθος σκίζω με το χέρι μου λίγη απο την δαντέλα του νυφικού.
-Μπορείς να ηρεμήσεις? μου λέει και με κοιτά αλλά εγώ δεν λέω να γυρίσω προς το μέρος του. Άσε που το σμόκιν που φοράει με αποπροσανατολίζει. Είναι ..είναι..πολύ άντρας..κι εγώ νιώθω...τώρα αν πω πολύ γυναίκα θα γελάνε και οι πέτρες. Νιώθω τελείως άπειρη δίπλα του και με κάνει να ντρέπομαι γιατί ξέρω οτι ξέρει, πως τελοσπάντων την τύφλα μου δεν κατέχω στα ερωτικά.
-Ήρεμη είμαι! λέω ελαφρώς δυνατά.
-Μυρτώ κοίταξε με, ψιθυρίζει αυταρχικά και υπάκουα γυρνώ το βλέμμα μου προς εκείνον.
-Μυρτώ δεν πρόκειται εννοείται να σε αγγίξω, θα στηρίξουμε τον πατέρα σου σε αυτό που περνάει, θα τον κάνουμε χαρούμενο και δυστυχώς σε δυο μήνες που θα τον αποχαιρετήσουμε, θα σκεφτούμε πως θα διευθετηθεί όλο αυτό. Σε καμία περίπτωση μην σκεφτείς πως θα ζητήσω οικονομικές απολαβές που δεν της αξίζω. Εγώ θα κρατήσω το τιμόνι της εταιρίας μέχρι να νιώσεις έτοιμη πως μπορείς και μόνη σου. Μετά θα αποχωρήσω απο το γραφείο και απο την ζωή σου. Και απο την περιουσία σου, μην φοβάσαι..
Απλώνει το χέρι του προς εμένα και τραβιέμαι ακόμη περισσότερο. Χαλκομανία με το παράθυρο της λιμουζίνας έχω γίνει.
Βλέπω πως το συγκαταβατικό του ύφος γίνεται σκοτεινό.
-Θα σε βοηθήσω όχι γιατί το αξίζεις, γιατί την προδοσία σου είπα δεν την ξεχνάω, αλλά όπως δεν ξεχνάω και την ευεργεσία του πατέρα σου, σκοπεύω να του το ξεπληρώσω μέχρι τέλους.
Σφίγγει τα χείλη του και ξεκουμπώνει τα πρώτα κουμπιά του πουκαμίσου του.
-Δεν σε πρόδωσα σου είπα! Τα είπε όλα η Βικτώρια! λέω με παράπονο.
Με εκνευρίζει που δεν με πιστεύει. Με εκνευρίζει που έχει τόσο ψηλά την Βικτώρια και εμένα ούτε στο ελάχιστο δεν μου αναγνωρίζει οτι είμαι τίμια, οτι δεν θα έκανα κάτι τόσο αισχρό.
-Τα λόγια είναι φτώχεια..δυο μήνες θα κρατήσει το θέατρο και μετά ο καθένας θα τραβήξει το δρόμο του.
-Είσαι πολύ γάιδαρος που δεν με πιστεύεις!
Γυρνά και με κοιτά μέσα στα μάτια έντονα.
-Ξέρεις πως επέζησα Μυρτώ στο αναμορφωτήριο? Πώς επέζησα στην πιάτσα?
Μου λέει και σφίγγει τα δόντια του.
-Πάντα κρατούσα μακριά μου τους κάλπικους ανθρώπους. Ποτέ δεν μπορείς να βασιστείς πάνω τους.
-----------------------------------------------
Kοιτάω γύρω μου το industrial loft του Δημήτρη. Ποιός θα μου έλεγε πως όταν θα ξανά έμπαινα στο σπίτι αυτό θα ήμουν παντρεμένη μαζί του. Και εγώ θα ήμουν η γυναίκα του.
Και αυτός ο άντρας μου.
Ο άντρας μου..
Τι περίεργα ηχεί..
Ο άντρας μου ο Δημήτρης..
Σκέφτομαι και κοιτάω την χρυσή βέρα στο χέρι μου.
-Αν σκέφτεσαι οτι θα σου παραχωρήσω το κρεβάτι, ξεχασέ το!μου λέει και προχωράει προς το εσωτερικό του loft. Τον βλέπω να βγάζει το σακάκι του και να ξεκουμπώνει αργά το πουκάμισο του.
-Δεν θα ζητούσα ποτέ να κοιμηθώ στο κρεβάτι της κολάσεως! Είμαι σίγουρη πως έχεις "χαλαρώσει" με δεκάδες γυναίκες εκεί πάνω, δεν θέλω να κολλήσω τίποτα, προτιμώ τον καναπέ!
-Και στον καναπέ έχω χαλαρώσει με πολλές! λέει και γελά το κτήνος της κολάσεως!
-Αντισηπτικό έχεις?
-...
-Χλωρίνη?
-Μην τολμήσεις !!!!!
-----------
1 ώρα μετά
Έχω ξεχάσει να πάρω πυτζάμες και φοράω μια τεράστια μπλούζα του Δημήτρη. Είναι λες και με έχει πάρει αγκαλιά..και δεν με πιάνει και ύπνος...και εδώ και μια ώρα είναι στο μπάνιο..τι κάνει εκεί κλεισμένος..?
Ανοίγει η πόρτα του μπάνιου και τον βλέπω να στέκεται μόνο με ένα μποξεράκι. Το σώμα του είναι σαν αρχαίο άγαλμα, μετράω κοιλιακούς, φαίνεται οτι είναι απίστευτα γυμνασμένος και επίσης έχει και άλλα τατουάζ!
-Παίρνεις μάτι?
-Ορίστε ? λέω και καλά παρεξηγημένη.
-Όχι λέω οτι αν θέλεις μπορείς και να ακουμπήσεις..σε περίπτωση που μετάνιωσες..
Μου λέει με βραχνή φωνή και στέκεται ακόμη μπροστά στην πόρτα του μπάνιου.
Ε βέβαια κάθεται εκεί επίτηδες για να τον πάρω μάτι! Θέλει να με κολάσει ο άτιμος!
-Εσύ δεν μας έβγαλες μονόλογο για την απέχθεια σου για τους προδότες? Τώρα θέλεις να χαλαρώσουμε παρέα?
Λέω ειρωνικά, ε βέβαια τώρα μας τα γυρνάει!
-Δεν θα χαλάρωνα μαζί σου, μόνο για πήδημα προσφέρομαι, μου λέει αυστηρά.
Εντάξει ..συγκεκριμένες επιλογές βλέπω να έχω:
α) ανακατεύω λίπασμα , ασετόν και λάκ και του ανατινάζω το σπίτι
β) σηκώνομαι πάνω και τον αφήνω στείρο
γ) σηκώνομαι πάνω και..
Σηκώνομαι απο το κρεβάτι και περπατάω αργά προς το μέρος του.
Η μπλούζα του καλύπτει μόνο τους γλουτούς μου και αφήνει εκτεθειμένα τα γυμνά μου πόδια.
Τον αφήνω να με κοιτάξει .
Του χαμογελώ ελαφρά και μισανοίγω τα χείλη μου.
Περνάω το χέρι μου μέσα απο τα μαλλιά μου και χαιδεύω ασυναίσθητα το λαιμό μου αργά.
Και καλά ασυναίσθητα!
Με κοιτάει αχόρταγα απο πάνω ως κάτω και τον ακούω να ξεφυσά.
Στέκομαι μπροστά του και τον κοιτώ .
Περνώ το χέρι μου μέσα απο τα μαλλιά του και απαλά αφήνω το χέρι μου να κυλήσει στο λαιμό του και έπειτα στο στήθος του.
Τον βλέπω πως έχει ανατριχιάσει. Με κοιτά αινιγματικά και σφίγγει τις γροθιές του.
-Δημήτρη..είμαι η γυναίκα σου..το κορίτσι σου..και εσύ το αγόρι μου..λέω και κοιτάω τα χείλη του για μια στιγμή.
Αφήνω μια σιωπή να πέσει.Τον βλέπω πως τα έχει χάσει. Με κοιτά αστμάτητα και νομίζω πως νιώθει μπερδεμένος.
Ρε τι Αμαζόνα είμαι αν το θελήσω!
Χαιδεύω με την ανάποδη του χεριού μου το μάγουλο του.
-Τι ..τι κάνεις? λέει σχεδόν ψελλίζοντας.
-Εσύ άντρα μου..θέλω να κάνεις..θέλω να νιώσω γυναίκα..μαζί σου..
Θέλω να μου κάνεις έρωτα Δημήτρη, θέλω να είσαι ο πρώτος μου..
Του λέω σχεδόν ψιθυριστά στο αφτί του και τον κοιτάω έπειτα ντροπαλά.
-Μυρτώ..μου λέει και ακουμπά τα χέρια του στο πρόσωπο μου.Μυρτώ..λέει ξανά το ονομά μου και με πλησιάζει σε απόσταση αναπνοής.
-Το θέλεις Δημήτρη?Θέλεις να είσαι ο πρώτος μου? Να μου κάνεις τρυφερά έρωτα , όπως δεν έκανες σε καμία άλλη?
-Μωρό μου..δεν ξέρω..δηλαδή...ναι το θέλω...το θέλω πολύ..
Μου λέει και σκύβει να με φιλήσει.
Τραβιέμαι απότομα και έχω πεθάνει στα γέλια , χοροπηδώντας σαν το κατσίκι.
-Τι έγινε Δημητράκηηηηηη? Είδες τελικά οτι δεν προσφέρεσαι μόνο για πήδημα?
Λέω και κοντεύω να πνιγώ απο τα γέλια μου.
Ένα να με το δάχτυλο να σου κάνω κι έχεις πέσει!
Με κοιτά εμβρόντητος και γρήγορα τον βλέπω πως συνειδητοποιεί τι έκανα.
-Εγώ φταίω που σε λυπήθηκα! Αφού η πριγκίπισσα ήθελε παραμύθι , είπα να συμφωνήσω!
-Κι εσύ είσαι ο δούλος της πριγκίπισσας και κάνεις οτι ζητήσει?
-Ε είσαι πολύ κακομαθημένη κορίτσι μου!μου λέει και ουρλιάζει . Απομακρύνεται με γρήγορα βήματα απο κοντά μου και ξαπλώνει με φόρα στο κρεβάτι. Και μάλλον κρύωσε γιατί παίρνει κατευθείαν το σκέπασμα του και σκεπάζει το μποξεράκι του.
-Κι εσύ γάιδαρος!
--------------------------
2 ώρες μετά
-Δημήτρη κοιμάσαι? του φωνάζω σχεδόν ψιθυριστά και είμαι κουκουλωμένη και ξαπλωμένη στον καναπέ. Δεν λέει να με πάρει ο ύπνος.
-.....
-Κοιμάσαι? λέω λίγο πιο δυνατά.
-Μπορώ να κοιμηθώ όταν φωνάζεις?μου απαντά δυσανασχετώντας.
-Καλά συγνώμη, λέω και ξεφυσώ.
Τι να κάνω δεν με πιάνει ύπνος.
-Τι ήθελες ? μου λέει κοφτά μετά απο λίγη ώρα.
-Τίποτα..
-Κακομαθημένη..τον ακούω να μουρμουρίζει.
------------------
2 1/2 ώρες μετά
-Μυρτώ κοιμάσαι?
-Ναι.
-Θέλω να σε ρωτήσω..
-Τι?
-Που ζούσες ως τα 16 σου πριν σε υιοθετήσει ο Ράνεσης?
-..
-Άκουσες τι ρώτησα?
-Σε ένα παλάτι με άλλες πριγκίπισσες. Όλες κακομαθημένες, λέω κοφτά.
-...
2 ώρες και πενήντα λεπτά μετά
-Μυρτώ κοιμάσαι?
-....
-Συγνώμη που είπα πως θα σε είχα μόνο για πήδημα..ήταν ανοησία μου.
Και ας με πρόδωσες, δεν σου άξιζε αυτό.
Μυρτώ?
-...
-------------------
3 ώρες μετά
-Δεκτή η συγνώμη..λέω νυσταγμένα.
-....
-----------------------------
3 ώρες και πέντε λεπτά μετά
-Καληνύχτα Μυρτώ..
-Καληνύχτα ..