Όχι οτι με ενδιαφέρει η άποψη του γάιδαρου αλλά σήμερα το βράδυ στο πάρτυ του γραφείου θα είμαι πανέμορφη, υπέροχη και υπέρλαμπρη. Βέβαια είμαι ξύπνια απο τις έξι , χάρη στον απαράδεκτο, νιώθω κουρασμένη, θέλω να πέσω σε κώμα, αλλά δεν μασάω ! Ρε είμαι σκληρή γυναίκα εγώ, αντέχω!
Κάνω μπάνιο και έξω με περιμένει το επιτελείο μου. Μακιγιέρ, κομμώτρια και στυλίστρια. Με πατάνε κάτω για μια ώρα και σαν με αφήνουν ελεύθερη κοιτιέμαι ανυπόμονα στον καθρέπτη. Το μαλλί είναι κρεπαρισμένο ως τον ουρανό, το βάψιμο μου είναι για μπουζούκια και φοράω ένα θείτσικο ταγιέρ. Chanel όμως. Δεν πειράζει η εσωτερική ομορφιά μετράει!
Κι επίσης θα τους απολύσω όλους. Ο πατέρας μου φταίει , είναι δικό του συνεργείο ανοικοδόμησης.
Την Φανή θα την συνοδεύσει ο Πέτρος απο το λογιστήριο κι εμένα ο φίλος του πατέρα μου Αντρέας. Είναι πενήντα ετών, γοητευτικός, καλλιτέχνης και πολύ ερωτευμένος με τον μπαμπά μου. Οι δυο τους με μεγάλωσαν . Αυτή βέβαια είναι μια άλλη ιστορία.
-Κορίτσι μου τι όμορ..λέει ο Αντρέας και τον σταματάω.
-Άσε Αντρέα έχω καθρέπτη , με είδα!
-Ο πατέρας σου φταίει! Και του είπα πως χρειάζεσαι πιο νεανικό επιτελείο!
Είναι υπέροχος. Πάντα με υπερασπίζεται. Όχι και πως έχω φέρει ποτέ αντίρρηση στον πατέρα μου. Αυτός είναι ο ευεργέτης μου, χωρίς αυτόν θα ..τέλοσπάντων, άλλη ιστορία και αυτή.
Μπαίνω στο πάρτυ και χαμογελώ δεξιά και αριστερά. Κυριολεκτικά γιατί είναι μια καλή ευκαιρία να δικτυωθώ στον αντρικό πληθυσμό. Δυστυχώς στο γραφείο δεν με πλησιάζει κανείς, όλοι φοβούνται τον πατέρα μου. Και όχι άδικα..ο τελευταίος που επέμενε για ραντεβού, τον απέλυσε. Είναι πια αστικός μύθος η ιστορία αυτή στο γραφείο. Όποιος πλησιάζει την κόρη του Ράνεση , τον βρίσκει μεγάλο κακό!
Τέλοσπάντων , 400 άτομα είναι στο πάρτυ, οι μισοί είναι άντρες, ε..κάποιος δεν θα είναι γενναίος? Εγώ πάντως θα χαμογελώ συνέχεια. Διάβασα σε γυναικείο περιοδικό οτι εκπέμπεις θετικά vibes και είναι πιο εύκολο να σε πλησιάσουν. Αχ να με πλησιάσει κάποιος!!!
Σαρώνω με το βλέμμα μου τον χώρο, η Φανή είναι στην άλλη άκρη και γελά με τον Πέτρο. Ο πατέρας μου είναι στην κεντρική ροτόντα και κάθεται με τα διευθυντικά στελέχη. Α...
Οοοοο..
Εεεεε..
Ιιιιιι..
Αυτό ήταν μου τελείωσαν τα φωνήεντα επιδοκιμασίας. Καλά ο άνθρωπος δεν υπάρχει, σκέφτομαι κοιτώντας τον Δημήτρη. Μαλλί προς τα πίσω , κουστούμι σαν να είναι ραμμένο πάνω του, μελιά γραβάτα σαν τα μάτια του, αλλά πάνω απ' όλα είναι αυτός ο αντρικός αέρας που εκπέμπει. Είναι η κίνηση των χεριών του όταν πιάνει το ποτήρι, ο τρόπος που χαμογελά λοξά σαν να σκέφτεται κάτι βαθύτερο απο αυτό που λέει, το ρολόι στο καρπό του, δεν ξέρω νομίζω πως δεσπόζει η φιγούρα του σε όλο το πάρτυ. Καλά δεν είμαι η μοναδική που τον κοιτάει. Πέφτει πολύ σάλιο λέμε απο τον γυναικείο πληθυσμό. ΑΑΑΑχχχχ που να ξέρατε κορίτσια τι κάφρος είναι!
