17. To φιλί.

9.3K 724 50
                                    

- Τι ..τι εννοείς όταν λες "μάθημα φιλιού"? Δηλαδή να δείξω στο χέρι μου πως φιλάω? λέω και απο τον τρόπο που με κοιτάει , νιώθω ήδη ανόητη. Ε τι να πω , τέτοια μαθήματα  έκανα μικρή..

Περνάει το χέρι του μέσα απο τα μαλλιά του, ξεφυσά και με κοιτά σοβαρός στα μάτια.

-Ε τι να κάνω? μίλα! του ξαναλέω γιατί φοβάμαι πως θα αρχίσω να με φιλάω και θα γελάει.

Πάλι σιωπή. Και με κοιτά με βλέμμα ακτινογραφία.

-Αν θες να μάθεις έχω φιλήσει πολλά αγόρια. Άντρες δηλαδή. Πολλούς..λέω με ύφος μοιραίας γυναίκας.

-Μμμ , μουγκρίζει δύσπιστα.

Και πόσους έχεις φιλήσει? Άντρες? μου λέει πάλι σοβαρά.

-Ε να μετρήσω, λέω κι εγώ με ύφος σοβαρό.

Περνάει ένα λεπτό και δεν μιλάω. Συνεχίζει να με κοιτά αινιγματικά. 

-Ε ..όταν λες φιλί μετράνε μόνο όσα ήταν με γλώσσα? λέω με ειλικρινή απορία.

-Γιατί υπάρχουν και άλλα φιλιά? μου λέει και αυτός απορημένα.

-Μάλιστα..ε ..κοίτα με γλώσσα..έχω φιλήσει ..ε..έναν, λέω και κοκκινίζω.

-Αν μη τι άλλο , λόγω επαγγέλματος , αναγνωρίζω όταν κάποιος μου λέει ψέμματα.. μου λέει και με πλησιάζει ένα εκατοστό παραπάνω.

Η καρδιά μου χτυπά δυνατά και δεν μπορώ να πάω πιο εκεί. Θα πέσω στον γκρεμό. .Νιώθω αμήχανα. Ειλικρινά ..είμαι απροετοίμαστη για όλο αυτό..

-Καλά κανέναν δεν έχω φιλήσει, λέω με μια ανάσα και δεν βλέπω να γελά. Αντίθετα περνά το χέρι του μέσα απο τα μαλλιά μου, ακουμπά ελαφρά το πάνω χείλος μου και καταλήγει να χαιδεύει την ουλή του προσώπου μου.

Νιώθω κάθε μόριο του σώματος μου να τσιτώνεται, με καθόλου ωραίο τρόπο. Με φέρνει σε αμηχανία όλο αυτό. Τραβιέμαι ελαφριά και τον κοιτάω στα μάτια.

-Δεν είναι δύσκολο..εγώ θα μπορούσα να σου δείξω..μου λέει και νιώθω το άρωμα του να με κατακλύζει. Χωρίς να το θέλω κοιτάω τα αφράτα χείλη του , περνά ελαφρά τη γλώσσα του πάνω στο κάτω χείλος και το δαγκώνει. Δεν ξέρω γιατί αλλά κάνω το ίδιο και τον βλέπω να μου χαμογελά.

-Να σκέφτομαι πως είσαι ο Μιχαλάκης δηλαδή? λέω γιατί είμαι μπερδεμένη. Κάνουμε μάθημα ή ..μου τα ρίχνει? Ε καλά μην κάνω όνειρα , είναι ξεκάθαρη περίπτωση ελεημοσύνης.

Δεν ξέρω γιατί, αλλά στο άκουσμα του ονόματος " Μιχαλάκη" , σηκώνεται πάνω.

-Παίζεις μαζί μου? μου λέει αυστηρά.

Δάσκαλος στον έρωταΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα