Σήμερα είναι μια περίεργη μέρα.
Είναι περίεργη μέρα γιατί συμβαίνουν πολύ περίεργα πράγματα.
Πρώτον ενώ το βράδυ είχα μια διάθεση απίστευτη να σκοτώσω τον εκνευριστικό, το πρωί που ξύπνησα ήμουν τελείως ήρεμη. Προσπάθησα να το αναλύσω , αλλά δεν βρίσκω το λόγο. Και μάλιστα έχω και πολύ καλή διάθεση!
Δεύτερον δεν φόρεσα φόρεμα chanel ! Αντί της καθημερινής αποκριάτικης στολής, έβαλα ένα λευκό πουκάμισο με διπλωμένα μανίκια, ένα μαύρο τζην, γόβες μαύρες , τα μαλλιά κάτω και δυο διακριτικά χρυσά σκουλαρίκια. Και μπορώ να πω οτι μου άρεσα. Επίσης ο πατέρας μου όταν με είδε μου χαμογέλασε διάπλατα και είπε οτι ήταν καιρός να αλλάξω. Τελικά μάλλον υπερέβαλα κι εγώ στο θέμα του ντυσίματος. .Είμαι ακόμη πλούσια και κλασάτη και με αυτά τα ρούχα!
Τρίτον και απίστευτα τρομερά περίεργο για εμένα , είναι πως εδώ και δυο ώρες που κάθομαι στο γραφείο μου..εεεε...πως να το πω...νομίζω πως..ίσως λίγο παραπάνω απο το κανονικό..νομίζω ..πως να το εξηγήσω..έχω χαζέψει τέλοσπάντων να κοιτάω τον εκνευριστικό..τον Δημήτρη δηλαδή.
Ε δεν ξέρω τι έχω πάθει! και ανησυχώ βαθύτατα για την κατάσταση μου,μήπως είναι κάποια μόνιμη βλάβη! Κάθομαι και τον παρατηρώ να κάθεται στο γραφείο του και να γράφει και να μιλάει στο τηλέφωνο και γενικά τον παρατηρώ πως αναπνέει , πως κινείται..ελπίζω να είναι κάτι περαστικό! Ειλικρινά δεν θέλω να σκεφτώ πως έχω..κάπως πιο ..τρυφερά αισθήματα για τον γάιδαρο..!
Αλλά κι εγώ τι να κάνω..απο την στιγμή που έμαθα οτι μας συνδέουν τόσα κοινά, νιώθω ξαφνικά πιο κοντά του, σαν να τον καταλαβαίνω καλύτερα και οτι ίσως θα ήταν ο μόνος που θα με καταλάβαινε εξίσου καλά. Βρε λες να την έχω πατήσει μαζί του? Τον κοιτάω και νιώθω πεταλούδες στο στομάχι! Θα γκουγκλάρω τα συμπτώματα μπορεί να είναι κάτι σοβαρό.
Και είναι και θεός, πόσο να κρατηθώ?
Βέβαια είναι και γάιδαρος, δεν ξεχνάω τις προσβολές που μου έριξε χθες.
Αλλά δεν μπορώ να του θυμώσω, αντί γι αυτό κάθομαι και τον χαζεύω με τις ώρες.
Και εκτός απο την Φανή που με έχει καταλάβει και ήδη μια φορά με θερμομέτρησε..ε....με κατάλαβε και αυτός. Οτι τον κοιτάω.
Καλά όχι και πολλές φορές. Δυο μόνο. Τρείς. Καλά πέντε αλλά δεν φταίω, σήμερα του ήρθε να βάλει κι εκείνος μαύρο τζην? Ε με τρελαίνει με αυτό το ντύσιμο!
Αλλά το πιο περίεργο είναι οτι αντί να κολακευτεί που με πιάνει να τον κοιτάω , με κοιτά νευριασμένος και ξεφυσά σαν ταύρος. Συνήθως όταν με έπιανε να τον κοιτάω κολακευόταν, τώρα που έχω κάνει το κοίταγμα ολυμπιακό άθλημα , έχει παρεξηγηθεί! Και μου τα έχωσε χθες άσχημα! Κανονικά έπρεπε να μου ζητά γονατιστός συγνώμη!
Τέταρτο περίεργο της ημέρας!
Έχει μπει ο Μιχαλάκης στο γραφείο, ενώ τα σκέφτομαι αυτά και δεν κατάλαβα την παρουσία του! Και για την ακρίβεια κατάλαβα οτι ήρθε γιατ;i ένιωσα πως με κοιτάει έντονα. Ίσως και αυτός να έχει αδυναμία στα μαύρα τζην.
-Γειάαα..μου λέει ο Μιχαλάκης και τον κοιτάω για μια στιγμή στα μάτια και απλά του κάνω νεύμα.
Ε τα λόγια είναι φτώχεια. Το είπε ο δάσκαλος.
Σηκώνομαι αδιάφορα ψάχνοντας κάτι. Τον αφήνω να περιεργαστεί το νέο μου στυλ.
Καλέ θα με φάει με τα μάτια του! Α ρε δάσκαλε πόσα ξέρεις!
Σκέφτομαι και γυρνάω να τσεκάρω τον Δημήτρη. Είναι καρφωμένος πάνω μου.
Ε θα έχει απορία πως τα πηγαίνει η μαθήτρια του με τον Μιχαλάκη. Ορίστε μπορεί να μου έσουρε χθες τόσα, αλλά κατα βάθος θέλει να βρω γκόμενο.
Τώρα αυτό είναι καλό?ε....
-ΜΥΡΤΩΩΩΩΩΩΩΩ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΜΟΥ ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!
Κανονικά θα θύμωνα που μου κάνει χαλάστρα με τον Μιχαλάκη, αλλά για κάποιο περίεργο λόγο δεν μπορώ να θυμώσω!
ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΕΧΩ ΠΑΘΕΙ? ΕΓΩ ΜΙΑ ΕΡΥΘΡΑ ΑΜΑΖΟΝΑ?
Μπαίνω στο γραφείο και δεν μου μιλάει. Συνεχίζει να γράφει και με αφήνει να περιμένω όρθια.
-Τι θα γίνει σπάσιμο μου κάνεις? του λέω και με κοιτά αυστηρά.
-Έχω μια δουλειά να τελειώσω και θα σου μιλήσω.
-Τότε να την τελείωνες πρώτα και μετά να με φώναζες!
-Γιατί είχες σοβαρότερη δουλειά? μου λέει και με κοιτά έντονα.
-Προφανώς όχι, γιατί ότι και να κάνω είμαι " ένα μηδενικό που δεν θα βρει γκόμενο ποτε"? Καλά τα λέω? λέω ειρωνικά.
Τον βλέπω να αφήνει το σώμα του χαλαρό πίσω στην πολυθρόνα, πετάει το στυλό του πέρα και περνά τα δάχτυλα του μέσα στα μαλλιά. Ξεφυσάει.
-Είμαι μαλάκας γι αυτό που σου είπα. Ένιωσα οτι με κοροιδεύεις και πέρασα στην επίθεση. Δεν τα πίστευα αυτά που είπα, μου λέει και έχει πάρει ένα απίστευτα γλυκό και ντροπαλό ύφος. Έτσι μου έρχεται να τον..
ΑΑΑΑΑΑΑ καλά , καθόλου καλά δεν είμαι...νομίζω..πως τον φαντασιώνομαι!
Δεν μιλάω και απλά τον κοιτάω ανέκφραστη.
Άσε που αν μιλήσω αυτή την στιγμή θα τραυλίσω.
-Λοιπόν σκεφτόμουν Μυρτώ , όταν τελειώσουμε απο εδώ να πάμε κάπου οι δυο μας, μου λέει και συνεχίζει να γράφει σε ένα χαρτί.
-Για μάθημα? του λέω ειλικρινά και τον βλέπω ελαφρά να σουφρώνει τα χείλια του. Δεν σηκώνει το βλέμμα του απο τα χαρτιά.
-Ναι για μάθημα , επαναλαμβάνει ξερά.
-Δεν ξέρω, ήσουν και τελείως γάιδαρος χθες, λέω αν και θέλω να βρεθούμε. Αλλά έχω και μια αξιοπρέπεια!
-Ζήτησα συγνώμη και να σου θυμίσω πως γελούσες υστερικά όταν έμαθες οτι έχω κάνει αναμορφωτήριο , μου λέει και ξαναπετάει το στυλό απο τα χέρια του.
-Καλά .
-Τι καλά?
-Καλά να βγούμε, λέω και πάω να φύγω.
-Μυρτώ θα πάμε με τις μηχανές, μου λέει αινιγματικά.
-Τις φωτογραφικές? λέω και καλά αθώα.
-Όχι τις Ducati μηχανές, μου λέει και σηκώνεται πάνω. Κοιτά έξω απο το παράθυρο.
-Ε...εγώ δεν έχω μηχανή.
-Δεν έχεις? μου λέει και δεν με κοιτά.
-Δεν έχω. Γιατί έχεις εσύ? λέω με πραγματική απορία γιατί τον έχω δει μόνο με πόρσε να κυκλοφορεί.
-Ναι βασικά έχω και είναι ίδια με την δική σου, μου λέει και με κοιτά στα μάτια.
Δεν ξέρω γιατί αλλά κοκκίνισα και έσκυψα το κεφάλι. Αχ είναι τόσο ρομαντικό ..έχουμε ίδιες μηχανές! Και ίδιο μοντέλο πόρσε! Υπερταιριάζουμε!
ΜΑ ΤΙ ΕΧΩ ΠΑΘΕΙ?
Αλήθεια όμως έχει και μηχανή?
Και Ducati?
Εντάξει...είμαι...είμαι...
Ε είμαι ερωτευμένη.
-Καλά..πάμε με τις μηχανές..αλλά μην μας δούνε στο γραφείο με αυτές..ραντεβού κάτω απο το σπίτι σου?
-Ναι Μυρτώ..ραντεβού..μου λέει και ξαναγυρνά στα χαρτιά του.
Περιττό να το πω, αλλά νιώθω πολύ περίεργα.
Ααααχ.