Όχι οτι με ενδιαφέρει η άποψη του γάιδαρου αλλά σήμερα το βράδυ στο πάρτυ του γραφείου θα είμαι πανέμορφη, υπέροχη και υπέρλαμπρη. Βέβαια είμαι ξύπνια απο τις έξι , χάρη στον απαράδεκτο, νιώθω κουρασμένη, θέλω να πέσω σε κώμα, αλλά δεν μασάω ! Ρε είμαι σκληρή γυναίκα εγώ, αντέχω!
Κάνω μπάνιο και έξω με περιμένει το επιτελείο μου. Μακιγιέρ, κομμώτρια και στυλίστρια. Με πατάνε κάτω για μια ώρα και σαν με αφήνουν ελεύθερη κοιτιέμαι ανυπόμονα στον καθρέπτη. Το μαλλί είναι κρεπαρισμένο ως τον ουρανό, το βάψιμο μου είναι για μπουζούκια και φοράω ένα θείτσικο ταγιέρ. Chanel όμως. Δεν πειράζει η εσωτερική ομορφιά μετράει!
Κι επίσης θα τους απολύσω όλους. Ο πατέρας μου φταίει , είναι δικό του συνεργείο ανοικοδόμησης.
Την Φανή θα την συνοδεύσει ο Πέτρος απο το λογιστήριο κι εμένα ο φίλος του πατέρα μου Αντρέας. Είναι πενήντα ετών, γοητευτικός, καλλιτέχνης και πολύ ερωτευμένος με τον μπαμπά μου. Οι δυο τους με μεγάλωσαν . Αυτή βέβαια είναι μια άλλη ιστορία.
-Κορίτσι μου τι όμορ..λέει ο Αντρέας και τον σταματάω.
-Άσε Αντρέα έχω καθρέπτη , με είδα!
-Ο πατέρας σου φταίει! Και του είπα πως χρειάζεσαι πιο νεανικό επιτελείο!
Είναι υπέροχος. Πάντα με υπερασπίζεται. Όχι και πως έχω φέρει ποτέ αντίρρηση στον πατέρα μου. Αυτός είναι ο ευεργέτης μου, χωρίς αυτόν θα ..τέλοσπάντων, άλλη ιστορία και αυτή.
Μπαίνω στο πάρτυ και χαμογελώ δεξιά και αριστερά. Κυριολεκτικά γιατί είναι μια καλή ευκαιρία να δικτυωθώ στον αντρικό πληθυσμό. Δυστυχώς στο γραφείο δεν με πλησιάζει κανείς, όλοι φοβούνται τον πατέρα μου. Και όχι άδικα..ο τελευταίος που επέμενε για ραντεβού, τον απέλυσε. Είναι πια αστικός μύθος η ιστορία αυτή στο γραφείο. Όποιος πλησιάζει την κόρη του Ράνεση , τον βρίσκει μεγάλο κακό!
Τέλοσπάντων , 400 άτομα είναι στο πάρτυ, οι μισοί είναι άντρες, ε..κάποιος δεν θα είναι γενναίος? Εγώ πάντως θα χαμογελώ συνέχεια. Διάβασα σε γυναικείο περιοδικό οτι εκπέμπεις θετικά vibes και είναι πιο εύκολο να σε πλησιάσουν. Αχ να με πλησιάσει κάποιος!!!
Σαρώνω με το βλέμμα μου τον χώρο, η Φανή είναι στην άλλη άκρη και γελά με τον Πέτρο. Ο πατέρας μου είναι στην κεντρική ροτόντα και κάθεται με τα διευθυντικά στελέχη. Α...
Οοοοο..
Εεεεε..
Ιιιιιι..
Αυτό ήταν μου τελείωσαν τα φωνήεντα επιδοκιμασίας. Καλά ο άνθρωπος δεν υπάρχει, σκέφτομαι κοιτώντας τον Δημήτρη. Μαλλί προς τα πίσω , κουστούμι σαν να είναι ραμμένο πάνω του, μελιά γραβάτα σαν τα μάτια του, αλλά πάνω απ' όλα είναι αυτός ο αντρικός αέρας που εκπέμπει. Είναι η κίνηση των χεριών του όταν πιάνει το ποτήρι, ο τρόπος που χαμογελά λοξά σαν να σκέφτεται κάτι βαθύτερο απο αυτό που λέει, το ρολόι στο καρπό του, δεν ξέρω νομίζω πως δεσπόζει η φιγούρα του σε όλο το πάρτυ. Καλά δεν είμαι η μοναδική που τον κοιτάει. Πέφτει πολύ σάλιο λέμε απο τον γυναικείο πληθυσμό. ΑΑΑΑχχχχ που να ξέρατε κορίτσια τι κάφρος είναι!
Απότομα γυρνά και με κοιτά. Δεν κατεβάζω τα μάτια αλλά διασχίζω την σάλα και πηγαίνω προς το μέρος του. Καλά εγώ είμαι αυτή που είμαι και δεν κατεβάζω την ματιά μου, ο κάφρος τι με κοιτάει? Τι πρόβλημα έχει μαζί μου? Ρε δεν θα γίνω διευθύντρια , θα τον τσακίσω!
-Καλώς την Μυρτώ μου, λέει ο πατέρας μου και σκύβω και τον φιλώ. Σηκώνει τον Αντρέα και με βάζει στην θέση του. Η οποία είναι δίπλα στον Δημήτρη. Τι εννοεί με αυτή την κίνηση? Οτι ακόμη και στο πάρτυ πρέπει να δέχομαι μαθήματα επαγγελματισμού απο τον κάφρο?
-Γειά σας, λέω έντονα στον Δημήτρη και στην ξανθιά υπέρλαμπρη , πανέμορφη και σίγουρα χαζή συνοδό του.
-Γειάα μου λέει εκείνη ανόρεχτα και βλέπω πως χαιδεύει το πόδι του Δημήτρη. Αμαν μωρή λυσσάρα, κι εδώ μέσα? Τι τις κάνει τελοσπάντων ?
Αυτόν τον βλέπω να μην μου μιλά. Τέτοια απαξίωση !ούτε γειά. Θα δει όμως ανωτερότητα απο εμένα. Δημητράκη!!
-Είσαι πολύ ωραίος σήμερα, σκύβω και του λέω διακριτικά στο αφτί του.
Πωπω τι ευγενής είμαι και cool!
-Δεν περίμενα να ακούσω καλή κουβέντα απο το στόμα σου.. μου λέει και μου χαμογελά αυτάρεσκα.
-Σιγά και τι σου είπα..λές και δεν έχεις καθρέπτη στο σπίτι σου!Αλλά τι να το κάνεις! του λέω αδιάφορα. Και πραγματικά αδιαφορώ !
-Ναι έχω εμπεδώσει οτι με θεωρείς ωραίο και εκνευριστικό, σωστά?μου λέει και αυτός αδιάφορα.
-Και γάιδαρο και γελοίο και απαράδεκτο, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα! λέω και χαμογελώ στον πατέρα μου που μας κοιτά με χαμόγελο που ψιθυρίζουμε. Α ρε μπαμπά να ήξερες τι λέμε! Και γιατί χαίρεται?
-Εσύ πάλι..μου λέει και με κοιτά με αποδοκιμασία απο πάνω ως κάτω, δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω, και δεν λέω συμπαθητικό κορμί έχεις , δεν καταλαβαίνω πως καταφέρνεις να γίνεσαι τόσο χάλια μου λέει και γελάει.
Να υποθέσω οτι πλήρωσες για να γίνεις έτσι? Ξαναλέει και γελάει.
Κοίτα την Μίρκα !και μου δείχνει την ξανθιά μπάρμπι που σίγουρα είναι χαζή.
Γυναίκα ε? Μόνη ντύνεται, μόνη πάλεψε στην ζωή και είναι αρχιτέκτονας!
-Είσαι χαζός αγόρι μου? Μην μου ξαναμιλήσεις! του λέω και του γυρνάω πλάτη.
Και ενώ πίνω μια γουλιά κρασί, δεν συμπαθώ το αλκοόλ γιατί με πειράζει, κοντεύω να πνιγώ!!
Ο ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ!!
Ο Μιχαλάκης ήρθε είναι στο πάρτυ!
Ο Δημήτρης ακολουθεί το βλέμμα μου να δει που έχω εστιάσει. Τον εντοπίζει και αφήνει ένα ανόρεχτο γέλιο
-Ο γαμπρός της συμφοράς..μου λέει και σουφρώνει τα χείλη του.
-Σου είπα να μην μου μιλάς? του λέω αυστηρά και συνεχίζω να κοιτώ τον Μιχαλάκη. Μου φαίνεται απίστευτο, αλλά είναι αυτός αλήθεια. Ήρθε! Ήρθε! Θα έμαθε! Να δεις πως θα με ψάχνει! Να πάω να μιλήσω πρώτη? Τι να πω?
ΑΑΑΑΑΑΑχ τι χαρά είναι αυτή!
Ο Μιχαλάκης θα ήρθε να με βρει!
Ο Μιχαλάκης με θέλει!
Ο Μιχαλάκης φαίνεται πολύ ωραίος με άσπρο πουκάμισο!
Ο Μιχαλάκης θα με κάνει γυναίκα σήμερα!
Ο Μιχαλάκης μιλάει με την κοκκινομάλλα απο το φωτοτυπικό του γραφείου..
ΤΙ ΣΚΑΤΑ!
Ο ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ ΕΧΕΙ ΓΚΟΜΕΝΑΑΑΑΑΑ?
Ουρλιάζω διακριτικά απο μέσα μου και κατεβάζω όλο το ποτήρι με το κρασί.
Θα ήταν το πρώτο ποτήρι απο πολλά ακόμη που θα πιω απόψε.