Clariz POV.
Palakad lakad lang ako pabalik balik ng pwesto dahil hindi ako mapakali. Kinakabahan ako baka nakita na nya yung kwintas kase nung tinignan ko ang drawer nya kanina nakabukas at mukhang nabuksan na din pati ang diary nya. So posibleng makikita nya yung kwintas kaso pansin ko parang wala naman nangyare eh.
Parang wala naman syang naalala.
Napakagat ako sa ibabang labi dahil nauubusan nako ng oras. Kailangan bago ako mamatay maalala ako ni Steve.
“What are you doing?!”
Napatalon ako sa gulat ng hindi ko man lang namalayan na nasa harapan ko na pala si Steve. Nandito kase ako ngayon sa harap ng green house yung parang garden.
“W-wala po sir Steve”
“Kung wala eh bakit hindi ka mapakali sa iisang pwesto? Nakaharang ka sa pinto! Tabi!”
Nanlaki ang mata ko ng bigla nalang nya akong tinulak ng malakas kaya muntikan na akong masubsub sa lupa.
“Grabe naman po kayo sir dahan dahan naman” pilit kong pinapahinahon ang boses ko pero sa totoo lang naaasar ako sa inaasal nya.
“Kung ayaw mong tratuhin kita ng ganyan umayos ayos ka at please wag ka magpapakita saken naalibadbaran ako sa pagmumukha mo”
A-aray ha! Tagos yun hanggang buto. Wagas makalait ang lalaking to. Panget lang ako ngayon kung hindi dahil sayo tss. Pero kung ipapakita ko naman ang totoo kong itsura baka mag alburoto ka nanaman sa galit kahit wala naman akong ginagawa sayo.
“Pasensya na po kayo sir ha? Kung ayaw nyo po akong nakikita, edi pumikit kayo tss laki ng problema mo” Puno ng sarkastik na sabi ko.
“Wow ha?! May lakas ng loob kapang pagsalitaan ako ng ganyan? Baka nakakalimutan mo katulong kalang dito at kahit anong oras na gusto kong sesantihin ka dito ay kaya kong gawin naiintindihan mo?!”
Napairap ako ng palihim.
“Ok po ser pasensya na po”
Tinignan nya muna ako ng masama bago sya tuluyang pumasok sa loob ng green house.
Wala na akong nagawa kaya lumabas nalang ako at magpapahinga nalang muna sa maids room. At tsaka hindi ko pa nakikita si Ericho na pakalat kalat ngayon kaya dapat makampante ako kahit papano.
× × ×
“Hello Cheldon?”
[What do you want?] Kagad na sagot ni Cheldon sa phone.
“Kamusta? Bakit parang hindi ka tumatawag nitong mga nakaraang linggo?”
[Tsk! Im just busy. Later may pasyente pako]
“T-teka nasaan kaba ngayon?”
[Nasa japan bye!]
Totoot*
What?! Patayan ba naman ako bigla ng tawag?! Napairap nalang ako sa inis tss ano bang nangyayari sa mga lalaki ngayon daig pa may menstrual period eh. Bumalik nalang ulit ako sa labas para makita ang masungit na si Steve. Saktong pagdating ko sa garden malapit sa Green House nakita ko si Ericho. Malakas ang pakiramdam ng gagong to kaya kailangan kong mag ingat. Palihim ko syang sinundan at ngayon magkaharap na sila ni Steve.
“Long time no See?” nakangiting bati ni Ericho kay Steve etong si Steve naman tumango lang. Ganyan nga sungitan mo din sya hehe.
“How are you?” tanong ulit ni Ericho.
“Im just fine. . Ano bang ginagawa mo dito?” sagot ni Steve at nauna ng naglalakad.
“Woah. . . Baka nakakalimutan mo ako nalang ang kaibigan mo dito” – Ericho
Napairap ako sa sinabi nyang yun.
Ang kapal talaga ng apog ng tarantadong yun. Kung pwede lang akong kumilos at pigilan sya sa ginagawa nya kay Steve kaso kailangan ko pareng magpigil baka ako lang mapahamak sa huli.
Malakas akong napabuntong hininga at hindi na sila sinundan pa baka mahuli nya ulit ako at wala ng pake etong Steve.
ㅡ
“Master Steve! Master Steve!” pinigilan ko naman yung maid na natatarantang tumakbo.
“Teka ano bang meron at nagmamadali ka??” nakataas kilay kong tanong.
“Nakita mo ba si Master Steve?? Pinapatawag sya ng Daddy nya”
“Huh?! Uso naman ang cellphone bakit hindi nila tawagan?”
Nagulat ako ng tapikin nya ang kamay kong nakahawak sa braso nya.
“Pwede ba? Hindi tayo close para makipag usap ako sayo” mataray nyang sabi kaya napanganga ako sa amusement.
Wow nakakatawa naman hahaha.
“Where not close?? Hahaha so ayaw mong makipag close sa panget na tulad ko? Ganun ba yun?”
“Ou! Hindi ko nga alam paano ka natanggap sa itsura mong yan? Parang nakakasuka”
Hindi ko na napigilan ang sarili ko at natawa ako ng malakas.
“Pfffttt teka ang sakit ng tyan ko hahahhahaha y-youre funny hahahahaha”
“Anong sinabi mo?!” nanlalaking mata na sabi nya.
“Sorry ka nalang kung hindi mo narinig hahaha minsan kase maglinis din ng tenga pag may time” nakatawang sabi ko.
Napahinto ako sa pagtawa ng bigla nya akong sampalin. Napasmirk ako dahil nakita yun ni Steve. Kaya ko naman pigilan yung sampal ng babaeng to kaso kailangan ko paren magpanggap kaya hinayaan ko nalang na tumama palad nya sa pisngi ko.
“That's enough!” sigaw ni Steve sa di kalayuan at naglakad palapit dito.
“Ano bang ginagawa nyo!? Sa halip na magtrabaho kayo mas inuuna nyo pa ang pagtatalo dito?!” sigaw nya kaya natakot naman etong maid na nakaaway ko syempre ako hindi.
“S-sorry po young master eto po kaseng panget na maid nato pinigilan pa ako! Pinapatawag po kayo ng Daddy nyo, n-nabalitaan ko po kase na nakabalik na yung kapatid mong n-nawawala”
Napairap nalang ako sa sulok ng tignan ako ni Steve ng masama.
“Bakit hanggang ngayon nandito ka paren diba sinabi ko na sayong umayos ayos ka at mag trabaho ka!?” – Steve
“Wala po kayong sinabi”
“What?!” - Steve
Napahilot sya sa sintido nya at inis ulit akong tinignan.
“Get lost now!”
“Y-yes sir” sabi ko nalang at lumayas na sa harap nila.
Nag eenjoy tuloy akong asarin tong si Steve hahaha.
Nilingon ko ulit siya pero nagmamadali na syang umalis para puntahan yung nawawala nyang kapatid. Nakasunod lang sa kanya si Ericho at ang kinagulat ko ng tignan nya ako ng ilang segundo at kitang kita ko ang pag smirk ng bibig nya bago ulit sya naglakad.
Napatalikod agad ako at nagmadali na ding umalis. Hindi kaya matagal na akong minamanmanan ni Ericho? Hindi kaya may alam na sya sa plano ko??
Hindi kaya alam nyang nagpapanggap lang ako at alam nyang ako si Clariz?!
Kinuha ko agad ang phone ko para sana tawagan si Cheldon pero cannot be reach na ang gago.
“Aisshhh!!” napasabunot nalang ako ng buhok sa sobrang inis.
Nagtext nalang ako sa kanya na kapag may time sya tawagan nya ako.
Dave's POV.
“Dave palabasin mo na ako dito please?” napaiwas ako ng tingin sa mukha ni Brenna habang inaabot ko ang pagkain.
“Dave” napababa ang tingin ko sa kamay nyang nakakapit sa braso ko at binalik ang tingin sa mukha nya.
“Hindi pa pwede Brenna delikado pa sa ngayon” pakiusap ko pero nagpupumilit parin sya.
“Bakit mo ba ginagawa saken to? Kaya ko naman sarili ko kung sakaling may masamang mangyare” angil nya kaya inis kong inalis ang kamay nya sa braso ko.
“Kaya mo? Nagpapatawa kaba Brenna? Nung sa lugar nga ng mga Yakuza mong kasamahan hindi mo nagawang ipagtanggol ang sarili mo tapos sinasabi mo ngayong kaya mo? Hahahahhaa” puno ng sarkastik na sabi ko.
Pak*
Napahawak ako sa pisngi ko dahil sa lakas ng sampal nya.
“Nagbago ka nanga. . Hindi na ikaw ang Dave na nakilala ko noon”
Napalingon ako sa kanya habang hawak paren ang kaliwang pisngi. Naawa ako ng makita ko nanaman syang umiiyak.
“Akala mo ba hindi ko nakakalimutan yung ginawa mo? Akala mo ba hindi ako nasaktan nung makita ko kayong magkahalikan nung naging boss ko dun sa restaurant na pinag part time job ko? Huh! Akala ko pa naman ako lang ang babaeng gusto mo?!”
Napakuyom ako ng kamao dahil nasaktan ko sya ng time na yun sa sobrang galit ko lang kase kaya ko yun nagawa.
“Dave! Sumagot ka! Mahal mo ba talaga ako?!”
Hindi paren ako sumagot dahil ayaw kong sabayan ang galit nya. Narinig ko nalang syang humihikbi habang nakatakip ang mga palad sa mukha.
Im so sorry Brenna
“Magpahinga kana” yun nalang nasabi ko at tumayo na.
Nasa may pinto nako ng lingunin ko ulit sya.
“Mahal kita Brenna ikaw lang ang babaeng mamahalin ko” huling sabi ko tsaka sinara ang pinto.
Nasuntok ko ang pader sa sobrang inis. Lagi ko nalang syang nasasaktan.
“Kuya Dave”
Napalingon ako kay Devien at gulat syang pinagmasdan. Paano sya nakapasok dito?
“Nagtataka kana siguro ngayon kung paano ko nalaman na dito ka nakatira at paano ako nakapasok” nakasmirk nyang sabi habang nakapamulsa at suot ang hoody jacket.
Napangiti naman ako dahil akala ko may masama ng nangyare sa kanya.
“Psh nevermind” natatawa kong sabi at lumapit sa kanya.
“Ano bang nangyare sayo at bigla kang nawala? Akala ko pa naman may nangyari na sayong masama” – Ako
“Pffftt ayos lang ako kuya kailangan ko lang talagang kunin ang tiwala ni Ericho para hindi sya magduda sa plano naten” – Devien
“Ano ng binabalak ni Ericho?” – Ako
“Sa ngayon wala pa akong naririnig na plano nya”- Devien
“Basta mag iingat ka sa mga kilos mo. Alam mo naman tuso yang si ericho”
“Yeah I know. . Don’t Worry kuya alam ko na ang mga gagawin” – Devien
“I have to go” paalam ko kaya napasimangot sya.
“Saan ka pupunta? Pwede bang pakainin mo muna ako?” Nakapout nyang sabi kaya napairap nalang ako.
“Tss wala kabang pangkain? Lagi ka nalang nagbubukas ng ref dito ahh”
“Pero kuya Dave wala akong pera eh” napakamot sya sa ulo dahil sa hiya.
“Tss come on” aya ko at nauna ng maglakad.
“Saan tayo pupunta kuya? Manlilibre kaba?” – Devien
“Yeah”
Nagtake out lang ako sa restaurant na nadaanan namen at hinatid ko na sya sa bahay nya.
“Balitaan mo ako agad” sabi ko bago sya iwan may pupuntahan pa kase ako.
× × ×
Pinuntahan ko sila Sion at Terrence dahil makikibalita ako. Nandito lang ako ngayon sa tapat ng bahay ni Terrence.
“Hello nasa labas na ako ng bahay nyo”
[Sige pumasok ka nalang alam mo naman ang daan] sagot ni Terrence sa kabilang line.
“Sige”
Pumasok nalang ako at sinundan yung maid na nagpapasok saken.
Pagkabukas ko ng pinto nakita ko agad si Sion na nagbabasa ng magazine habang nakadekwatro. Si Terrence naman nakatayo habang nag eemo sa harap ng bintana. Mukhang wala si Chan tsaka si Leslie.
“Oh Dave nandyan kana pala” – Sion
“Yeah. . Ano ng balita sa plano?” – Ako
“Dave nabago ang plano” – Sion
“Why?”
“Psh! Wala kanga pala nung isang araw kaya hindi mo alam. Binalik na namen yung bata kase may bago ng plano si Leslie” – Sion
“Uhm ganun ba” sagot ko nalang at pabagsak na umupo sa sofa.
“Nahanap namen ang kamukha ni Steve or more of that kakambal nya”- Terrence
Nanlaki naman mata ko.
“Talaga? Wow so anong plano nyo?”
“Ewan ko kay Leslie hindi nya pa sinasabi samen ang nasa isip nya” - Sion
“Ikaw naman Dave kamusta na yung paghahanap mo kay Clariz?” – Sion
Napabuntong hininga nalang ako.
“Hanggang ngayon hindi ko pa alam kung saan sya nagtatago pero sigurado akong buhay talaga sya.
Kitang kita ng dalawang mata ko” – Ako
“Hayss. . Bakit kase ang tigas ng ulo ng kaibigan nateng yang si Steve nagkaganito tuloy tayo. Psh! Kung hindi lang sya nagkagusto kay Clariz” inis na sabi ni Terrence kaya sinamaan sya ng tingin ni Sion.
“Hindi na kasalanan ni Steve kung magkagusto man sya kay Clariz or hindi baka eto talaga ang tadhana naten” – Sion
“Teka. . Diba sabi nyo may sumira sa dati nateng school? Si Mr X yun diba? Ano ng balita doon?” curious kong tanong dahil bigla ko kaseng naalala.
Napasapo naman sa noo si Sion.
“Ou nga pala! Bakit biglang nawala yun sa isip ko?!” – Sion
“Ou nga no? Bakit bigla naten yung nakalimutan?” – Terrence
Natawa naman ako sa reaction nila.
“Ang dami kase nateng problema kaya hindi paren naten masolusyunan isa isa” sabi ko nalang.
Una si Steve
Pangalawa ang paghahanap kay Clariz
Pangatlo ang paghahanap ng sagot kung ano ang nangyare sa dati nameng school.
Pang apat ang pag hahanap ng sagot tungkol sa nangyare sa kasal nila Steve at Clariz kung bakit nagkaganito kame.
“Nasan nga pala si Chan?” – ako
“Busy sya ngayon may pinoproblema pa sya sa babae nya hahahaha” – Terrence
“Alam ko sinundan nya sa ibang bansa yung babae nya” – Sion
“Eh si Leslie?”
“Ewan lang nag iisip pa siguro ng plano nasa puder nya yung kakambal ni Steve. Hinihintay lang namen ang go signal nya” – Sion
“Ikaw naman Dave kamusta yung kapatid mo?” – Terrence
“Ah! Hahahaha ok lang naman pala sya akala ko may nangyare na sa kanyang di maganda” – Ako
Nagulat ako ng tapikin ni Terrence ang balikat ko.
“Mabuti naman kung ganun” – Terrence
“Ok lets move kailangan na nateng pumunta ng japan” – Sion
“Ou nga pala kailangan naten questionin ang Cheldon na yun baka may kinalaman sya sa nangyare noon” Sabi ko at nagmadali na kameng umalis.
Brenna POV.
Pinunasan ko ang luha ko at tumayo na para subukan ulit buksan ang pinto. Ilang araw na akong nakakulong dito kaya nababadtrip na ako sa ginagawa ni Dave saken.
“Huh?”
Nanlaki ang mata ko ng hindi nakalock ang pinto. Dahan dahan ko iyong binuksan at mukhang walang tao. Napangiti ako ng nakalabas din ako sa wakas. Kailangan ko ng tumakas dito.
Nagmadali akong lumabas ng bahay at tumakbo ng tumakbo hanggat kaya kong makalayo baka maabutan ako ni Dave.
Beep beep*
Napahinto ako ng may puting van ang humarang sa daraanan ko. Biglang bumukas yun at may bigla nalang humila saken papasok.
“Bitawan nyo ako ano ba!?” nagpupumiglas ako pero naramdaman ko nalang na may tinurok sa leeg ko hanggang makaramdam ako ng antok.
“D-dave”
To be continued. .