Dit is mijn 150ste deel🎉
Pov Emily
Ik ben nu al weer een paar weken hier bij mijn ouders. Het gaat al een stuk beter. Ik heb met de oudste gepraat van de roedel en ze helpt me enorm. Ze is heel wijs en bezit net als ik magie. 'Lieve Emily, je bent geen slechte mate. Je hebt gedaan wat je goed leek en dat is wat telt. Je bent zorgzaam Emily. Je hebt een groot goed hart.' Zegt de oudste.
'Dank u, gelooft u dat hij mijn ware is.' Vraag ik.
'Liefje, de maangodin heeft je aan hem gekoppeld omdat jullie voor elkaar de ware zijn. Hij houd van je. Hij neemt je niks kwalijk. Je moet het je zelf ook niet kwalijk nemen. Toen je vader nog jong was en net je moeder kende kwam hij ook hier bij mijn moeder. Zij zei tegen hem dat hij niet voor niets is gekozen bij zijn mate. Emily jij bent een goede mate en Liam is ook goed voor je. Je kan gewoon terug.' Zegt de oudste.
'Wat als het weer mis gaat.' Zeg ik. 'Emily, het is nog niet mis gegaan. Dus het gaat vast nu ook niet mis.' Zegt de oudste. 'Dank u, ik zal hem bellen.' Zeg ik en geef haar een knuffel. 'Je kan altijd bij mij komen, Emily. Je bent bijzonder.' Zegt de oudste en ik ga weer naar huis. 'Mam, ik bel Liam. Ik denk dat het weer goed gaat.' Zeg ik.
'Goed van je lieverd en als er iets is kan je me altijd bellen of terug komen.' Zegt mijn moeder. 'Oké doe ik. Ik ga bellen.' Zeg ik. Ik pak mijn mobiel en druk op het contact My Love❤😍. 'Emily, ik ben zo blij dat je belt.' Zegt Liam blij aan de andere kant. 'Ik wil graag terug. Kan dat?' Zeg ik. 'Tuurlijk, moet ik je halen?' Zegt Liam.
'Nee, mijn vader rijd me.' Zeg ik. 'Oké tot zo en ik hou van je.' Zegt Liam. 'Ja tot zo en ik ook van jou.' Zeg ik. Ik pak mijn spullen en mijn vader rijd me naar de Devil Pack. De pack waar ik waarschijnlijk Luna van word. Als het goed is. Na een paar uur. Parkeert mijn vader voor het huis van Liam. 'Doe voorzichtig lieverd. Bel als er iets is.' Zegt hij.
'Tot snel pap.' Zeg ik en druk een kus op zijn wang en stap uit. Liam staat al in de deur opening. Ik ren naar hem toe en spring in zijn armen. 'Ik heb je zo gemist.' Zegt Liam. 'Ik jou ook.' Zeg ik. We zwaaien mijn vader uit en we gaan naar binnen. 'Het spijt me zo. Ik had echt tijd nodig.' Zeg ik.
'Je hoeft geen sorry te zeggen. Emily, ik snap dat je tijd nodig had. Het is echt niet erg. Ik ben gewoon blij dat je er weer bent.' Zegt Liam en knuffelt me. 'Ik laat je niet meer los.' Zegt Liam. 'Is goed. Ik ben ook blij om hier weer te zijn.' Zeg ik. 'Mooi zo.' Zegt Liam. 'Ik heb je lievelings macarons gemaakt.' Zegt Liam en neemt me mee naar de keuken.
'Je hebt red velvet macarons gemaakt. Wat lief.' Zeg ik en druk een kus op zijn mond. 'Fijn dat je het leuk vind. Mijn nichtje heeft wel geholpen maar ik heb een groot deel gedaan.' Zegt Liam.
'Dit had je niet hoeven doen.' Zeg ik. 'Tuurlijk wel. Je bent mijn mate.' Zegt Liam. 'Dank je.' Zeg ik. 'Maar hoe was het thuis?' Zegt Liam en pakt een bakje en stopt daar 8 macarons in. 'Goed, heel gezellig. Ik heb gevoetbald met mijn broers. O ja en Jayden gaat op date met je nichtje en hij is helemaal hoteldebotel over haar. Het is schattig.' Zeg ik.
'En hoe ben je van slechtste mate gedachte naar dit gegaan, als ik mag vragen dan.' Zegt Liam. 'Met de oudste.' Zeg ik. 'O oké ik ben blij dat ze of hij je kon helpen.' Zegt Liam. 'Het is een zij. Ze is een soort van mijn oma.' Zeg ik. 'Wij hebben ook een oudste. Zij is echt mijn oma.' Zegt Liam. 'Toevallig.' Zeg ik.
'Ja, inderdaad.' Zegt Liam. 'Zullen we tv kijken.' Zeg ik. 'Ja, kom je bij me liggen.' Zegt Liam. Ik knik en ga bij hen op schoot zitten en leun tegen zijn torso en Liam slaat zijn armen om me heen. De tintelingen gaan door me heen. Liam zet gewoon een serie op en ik luister naar de tv en zijn hartslag.
'Je ruikt lekker.' Zegt Liam. 'Dank je, jij ook.' Zeg ik en druk me iets dicht tegen hem aan. 'Moet je door me heen ofzo.' Zegt Liam. 'Nee, ik wil gewoon dichtbij je zijn.' Zeg ik. 'Snap ik. Ik wil ook dichtbij jou zijn.' Zegt Liam. Hij kijkt me aan en drukt zijn lippen op die van mij. Ik heb dit gemist.
Zijn knuffels en zoenen. Want hè hij kan echt goed zoenen. Na een tijdje trek ik terug. 'Ik ga nu wel die macarons proeven.' Zeg ik en pak er 1. Liam opent zijn mond. Ik stop de macaron in zijn mond en pak zelf een nieuwe. 'Mmmhh.' Zeg ik. 'Lekker?' Zegt Liam. 'Ja zeker. Dit is super.' Zeg ik.
'Je bent echt heel schattig als je geniet van eten.' Zegt Liam. Ik bloos en kijk hem verlegen aan. 'Ik meen het.' Zegt hij. 'Stop je maakt me aan het blozen.' Zeg ik en verstop mijn gezicht in zijn nek. 'Emily, je adem kietelt.' Zegt Liam en lacht. 'O sorry.' Zeg ik en haal me gezicht er weg.
'Maakt niks uit maar ik zeg het alleen maar.' Zegt Liam. Ik kijk in zijn nek en zie mijn mark staan. Ik kijk er trots naar. Ik besluit het aan te raken. Mijn wolf word wild als ze er aan terug denkt. Aan het hele proces. 'Emily, mij wolf doet moeilijk.' Zegt Liam en haalt zwaar adem. Nu pas realiseer ik me wat ik doe en word weer rood. Oeps.
'Mijne ook.' Zeg ik en stop en ga van hem af. 'Je hoeft niet te stoppen maar ik wilde je het gewoon zeggen.' Zegt Liam en zijn ogen knipperen van bruin. Zijn eigen kleur naar blauw. 'Het is oké.' Zeg ik. Mijn wolf is ook aan het dwingen. Ik weet haar tegen te houden en Liam ook.
De rest van de dag kijken we tv en praten. Als het 11 uur is gaan we slapen. Ik heb hem gemist.
_________
Weer een deel, het eind komt in zicht. Ik publiceer nu gewoon snel achter elkaar omdat ik dit boek graag wil afronden voor jullie en voor mezelf. Dus vandaar. Er komen een paar tijdsprongen in de laatste 2 delen.
Publiceerd: 27-03-18
1136 woorden