[Hi Silent readers magparamdam naman kayo di naman ako nangangagat. Kahit magvote and comment kayo masaya na akong mag updated 😊 para din malaman ko kung pumapanget naba ang scene or naguguluhan kayo.. Pwede kayong magtanong sumasagot naman ako promise. Nakasalalay sa inyo kung itutuloy ko paba ito or hindi na bahala kayo hehe 😈]
Lovelorn – unhappy because of love, feeling love for someone who does not feel the same way.
Chan Hanzel POV.
“Dad” hinawakan ko ang kamay nya habang wala syang malay.
“Bakit ngayon mo lang naisipan magpakita sa kanya” tinignan ko ng masama si French.
“Opss sorry hindi nga pala tayo close” sarcastic nyang balik kaya tumayo ako at hinila sya sa kwelyo.
“Bakit hindi mo agad sinabi na malala na pala ang sakit ni Dad?!” nakakuyom na ang kamao ko at handa na syang suntukin.
“Tsk! Ikaw ang nagpakalayo sa kanya at ako ang sinisisi mo?!” balik nyang sigaw at nakipaghamon ng titig sa akin.
“My two Son's don’t fight”
Marahas ko syang binitawan kaya tumilapon sya sa couch. Tinapunan ko muna sya ng masamang tingin tsaka lumapit kay dad na gising na.
“Dad ok kana ba” alala kong sabi at umupo sa katabing upuan. Nagulat ako ng ginulo nya lang ang buhok ko habang nakangiti sya.
“Akala ko hindi na kita makikita” sabi ni dad at tinigil na ang paggulo sa buhok ko.
“Dad im sorry.. Nawalan lang ako ng time dahil madami akong inasikaso” paliwanag ko pero nginitian nya lang ulit ako.
“Sigh* hanggang ngayon ba hindi padin kayo magkasundo ni French?”
“Nope/Never” napalingon kami ni French sa isa’t isa ng sabay kaming sumagot.
He just smirk on me kaya iniwas ko nalang ang tingin ko.
“Don’t worry dad mananatili na ako dito dahil nandito ang hinahanap ko basta magpagaling kana”
Tsk damn that Slaughter.. Wala padin akong guide kung saan ang hideout nya.
Napansin ko naman na naubos na ang mga pagkain ni dad sa cabinet kaya tumayo na ako para bumili ng pagkain nya.
“Wag ka ng mag abala na bumili pa ng pagkain dahil hindi na din nakakakain si Dad” napalingon ako kay french dahil sa sinabi nya.
“What?”
“Dad had a colon cancer kaya hindi na sya makakain ng maayos. . Soups siguro pwede pa pero ang gusto lang ni Dad na soups yung sa restaurant ko” napataas ako ng kilay at nabigla din sa sinabi nya kaya nag alala akong napalingon kay dad na natatawang umiiling.
“D-dad is that true??”
Nagawa nya pa talagang ngumiti sabay tango. Napaiwas naman ako ng tingin at napakuyom ng kamao dahil sinisisi ko ang sarili ko sa pagpabaya sa sarili kong ama. Ngayon ko lang din nalaman na malala na pala ang sakit nya.
“Ako na ang bahala magbantay kay Dad dito.. Alam mo naman siguro ang restaurant ko right?!” tinignan ko si french ng di makapaniwala.
Inuutusan nya ba ako?
Tinapunan ko muna sya ng nakakamatay na tingin at tinignan si Dad na nagsasabing makisabay ka nalang look.
I sigh tsaka binuksan na ang pinto.
Nakapamulsa akong naglalakad dito sa hallway nang mapansin kong parang may nakatingin sa akin.
Nilibot ko ang tingin pero mga pasyente lang tsaka doctor na busy sa ginagawa nila. Nagkibit balikat nalang ako at nagpatuloy sa paglakad.
(AN: Nadaanan nya ang room ni Clariz pero di nya yun alam hush)
French POV.
“Bakit di mo sinabi sa kanya na ilang oras nalang….” Di ko na natuloy ang sasabihin ko dahil parang may bumara sa lalamunan ko.
Ayaw ni Dad na makita sya ni Chan na ilang oras nalang ang natitira sa buhay nya. Kanina ko pa kinakalma ang sarili ko na wag umiyak. Tinapik tapik ni Dad ang ulo ko at nagawa nya pang tumawa.
“Magkaiba man kayo ng ina.. Magkapatid parin kayo sa dugo.. Sana hindi na kayo mag away ng mag away dahil magkapatid kayo”
Tuluyan ng tumulo ang luha ko sa gesture ni Dad hindi ko kaya. Mas lalo akong napayuko dahil ayokong makita nya akong umiiyak.
Naramdaman kong hinawakan ni Dad ang kamay kO.
“Hinihiling ko na sana magbati na kayo.. Masaya akong aalis pagnakita ko kayong magkasundo”
Napakagat ako sa ibabang labi hanggang sa dumugo iyon.
Im sorry dad
. .. . I can’t
Tumango nalang ako pero sa totoo lang hindi ko kaya ang hinihiling nya.
“Good”
Nanlaki ang mata ko ng bigla nalang syang bumitaw sa kamay ko at naging straight line na ang life machine nya.
Nataranta naman ako at nagtawag agad ng Nurse. Nanginginig ang kamay kong kinuha ang phone sa bulsa at balak kong tawagan si Chan pero napaupo ako sa sahig dahil sa panghihina.
Wala nga pala akong contact nya.
Meron ako pero hindi ko yun pwedeng gamitin.
Clariz POV.
“Wait saan nyo ako dadalhin?” takang tanong ko sa isang nurse na inaalalayan ako palipat sa wheel chair.
“Physical Exam po Maam Clariz” magalang nyang sagot at tinulak na palabas ang wheel chair.
Bakit kailangan ko pa ng exam?
Wala na akong nagawa ng nasa tapat na ako ng Examination Room at pinasok sa loob. May isang doctor ang naghihintay doon at inalalayan ulit nila akong ipahiga sa parang something na higaan tapos ipapasok ka sa parang capsule.
“May jewelries po ba kayong suot?” tanong nung doctor kaya inangat ko ang kamay ko tsaka inabot sa kanila yung kwintas ko.
Unti unti ng pumapasok sa capsule yung hinihigaan ko kaya napakapit ako sa wrist nung nurse.
“Teka ano bang meron at kailangan ko pa nito?”
“Maam kailangan po naming malaman kung saan banda ang sakit nyo kung malala na po ba or nag uumpisa palang”
Napakunot ako ng noo at napaisip saglit. MPD lang naman ang alam kong sakit ko dahil sa pagkabata pero Alam ko magaling na ako.
Hindi na ako pumalag at tuluyan na akong pumasok sa capsule. May parang laser ang dumaan sa ulo ko pababa.
May lumabas doon na result sa isang computer na katabi at lumapit doon ang doctor. Titignan ko din sana pero humarang yung nurse sa harapan ko at pinaupo ulit ako sa wheel chair. Tinulak nya ulit ako palabas ng room bago pako magtanong.
“Gusto ko munang magpahangin sa labas” sabi ko.
“Maam Clariz bilin po ng guardian nyo na wag kayong palabasin”
“Tsk! I don’t care gusto kong magpahangin” wala na syang nagawa kaya sumunod nalang.
Bumalot agad ang malamig na hangin sa katawan ko paglabas dito sa garden kung saan nagrerelax yung ibang pasyente.
Naalala ko nanaman yung itsura ni Cheldon kanina na parang may gusto syang sabihin pero nagdadalawang isip sya kung sasabihin nya ba or hindi.
Napapikit ako sa di malamang dahilan dahil parang tinusok ang puso ko dahil parang alam ko na ang sagot pero ayaw kong tanggapin.
“Gusto ko munang mag isa” sabi ko sa nurse na nagtutulak kaya tumango sya at iniwan muna ako dito malapit sa fountain. Tinitigan ko lang yung tubig na lumalabas doon at natulala.
Parang ayaw kong malaman ang resulta dahil sasabog ang utak ko kung totoo man ang hinala ko.
“Clariz” Napalingon ako sa right side ng tumatakbo palapit dito si Cheldon.
“Bakit ka nasa labas. . Alam mo namang delikado” hinihingal nyang sabi at sinuklay ang buhok gamit ang kamay.
Hindi ako sumagot at pinagpatuloy lang ang pagtitig sa tubig na lumalabas sa fountain.
Cheldon POV.
Napatitig ako kay Clariz ng nakatulala lang sya sa harap ng fountain.
Umupo ako sa isang bench na malapit at humangad tsaka napabuga ng hangin.
“Cheldon kung may gusto kang sabihin… sabihin mo na agad dahil ayaw kong may iniisip na iba”
Napababa ang tingin ko sa kanya na ngayo’y nakatingin na pala saken.
“Hmm..” Nasa dulo na ng dila ko ang gustong sabihin pero pinipigilan kong wag sabihin dahil hindi pa ito ang oras.
“Tsk! Nevermind” inis nyang sabi at pinaikot na ang gulong nung wheel chair kaya hinabol ko at ako na ang nagtulak. Hindi na sya umimik pagkatapos.
“YOLO” bigay clue ko sa kanya kaya napalingon sya sa direksyon ko.
“WHAT??” kunot noo nyang tanong at hinihintay ang sagot ko. I chuckled sabay iling iling tsaka pinagpatuloy ang pagtulak.
“You Only Live Once. .. Yun ang ibig sabihin” sagot ko.
Nakarating agad kami sa room nya at sinara ko agad ang pinto.
“LAD” napahinto ako sa pagtulak at tinignan sya.
“LAD?”
“Life And Death… yun ang ibig sabihin” sagot nya Kaya napakunot ako ng noo.
Tumayo sya sa wheel chair at humarap sa akin. Ngayon ko lang napansin na nangingilid na ang luha sa kanyang mga mata.
“C-clariz”
Ayaw na ayaw ko syang nakikitang umiiyak. Lumapit ako sa kanya para sana pahiran ang luha sa kanyang mga mata pero agad lang syang umiwas at lumayo.
“Bakit hindi mo masabi cheldon?! Bakit hindi mo sabihin na may sakit naba ako or wala! P-please t-tell me” napahagulhol sya ng iyak habang nakatakip ang kamay sa mukha.
Napatingin ako sa kisame upang pigilan ang luha ko dahil naapektuhan na ako sa ginagawa nya.
“Clariz please…. Calm down” pakiusap ko Sa kanya at nilapitan sya para yakapin.
“Bakit kung kailan malapit ko ng makuha ulit ang kasiyahan ko doon naman ulit ako mamamatay?! Bakit! Alam kong malaki ang kasalanan ko pero Bakit?! B-bakit??”
nagpupumiglas na sya sa yakap ko kaya mas hinigpitan ko ang yakap sa kanya.
Ayaw ko syang nakikitang ganito.
Napakagat ako sa ibabang labi dahil tumulo na din ang luha ko habang nakatingin sa hinanakit nya.
Mukhang alam na nya ang lahat. Mas lalo ko syang niyakap ng mahigpit dahil pagbumitaw ako babagsak sya sa sahig gawa ng panlalambot.
Bigla nalang bumakas ang pinto nung room nya kaya nagtaka ang doctor sa posisyon namin. Napababa ang tingin ko sa hawak nyang folder at lumapit sa amin.
Tinuhod ako ni Clariz kaya nabitawan ko sya at inagaw nya ang hawak nung doctor tsaka nya dali daling binasa.
“I’m sorry to say this but. . .
You have .....
Blood Cancer Ms. Clariz Garcia”
Naging mabilis agad ang kilos ko ng mawalan ng malay si Clariz at sinabi ko sa doctor na lumabas muna. Binuhat ko sya pahiga sa kama at inayos ang kumot nya. Inalis ko ang ilang strands ng buhok na nakaharang sa mukha nya at malungkot akong napangiti habang nakatitig sa payapa ngunit malungkot nyang mukha. Lumapit ako at hinalikan sya sa noo.
“I’m sorry” tanging nasabi ko at hinawakan ang kamay nya.
Nabitawan ko agad yung kamay nya ng marealized ang kinikilos ko.
Napatayo ako at nagpalakad lakad habang sinasabunot ko ang sariling buhok.
NO! Hindi tama ito.. Not now Cheldon.
Hindi dapat ako magkagusto sa kanya.
Hindi ito tama Cheldon! May mahal na syang iba wag kang gago.
Gumising ka sa katotohanan Cheldon.
Napahilamos ako sa mukha gamit ang kamay tsaka tinignan ulit si Clariz.
Napailing ako dahil hindi ito ang gusto kong mangyare.
Napagdesisyon kong lumabas nalang para magpahangin.
Nahihibang na talaga ako.
To be continued. .
(AN: OMG. Why Cheldon? Kailan pa?)
(Ps: Sa mga nagdaang chapters may mga binigay na akong clue kung sino ang Slaughter at kung sino si X. Pag nahulaan nyo mag uupdated ulit ako)
.