Sorry voor 2 dagen niets, maar heb feestjes en een logee, dus heb ik nu even wat tijd gehad. School begint al haast dus uploads zullen weer regelmatiger worden.
Lukes Pov:
Ik rende zo snel mogelijk naar huis, hoe sneller hoe beter.
"Whow, waar komt die haast vandaan" zei mijn broer die even omkeek van zijn spelletje.
"Gewoon, ik wou effe rennen"
"Oké" mompelde hij nog "Headshot biatch!!" zei hij alweer helemaal verdiept in zijn spelletje.
Ik pakte de andere controller uit de kast en ging naast mijn broer zitten. Toen hij klaar was met zijn spelletje, joinde ik en gameden we nog lang verder.
"Luke, Sam, wordt is actief en ga naar buiten om te drinken ofzo" riep onze moeder boos toen ze thuiskwam.
"Ik ben al buiten geweest" riep ik geïrriteerd terug "Maar we zijn effe aan het gamen dus..."
"Wat, dus!" ze ging voor het beeld staan, wat veel gescheld en geschreeuw van zowel mij als Sam opleverde "Dan gaat Sam maar jaar buiten en dan ga jij maar is wat anders doen dan gamen en tv kijken" commandeerde ze ons.
"Oké, oké" zei Sam die maar opgaf voordat hij weer een week niet mocht gamen "Ik ga al naar buiten"
"Ik ga ook nog wel effe mee, ik heb niet gek veel gedronken" zei ik om mezelf te redden van boeken moeten lezen of klusjes moeten doen.
"Je hebt helemaal geen dorst hè" zei Sam.
"Nee, maar dacht het niet dat ik binnen blijf zitten en een boek moet lezen ofzo"
"Wat had je net dan te pakken gekregen?" vroeg hij nieuwsgierig.
"Weerwolf" zei ik grijnzend.
"Nice, en was het lekker"
"Newborns zijn altijd beter hè"
"Serieus, hoe heb je een newborn gevonden midden in het bos" vroeg hij hongerig, hij had duidelijk ook wel zin in een slokje van mijn ontdekking. Die zou haar zo leeg zuigen, nog sneller dan de rest.
"Hé, waar heb je d'r gevonden!?" riep hij.
"Weet niet, ze liep gewoon in het bos rond en..."
Shit, ik pikte haar geur op, zometeen vind Sam haar nog. En sinds waneer geef ik om mijn slachtoffers. Ik vind haar toch niet leuk hè.
"Hé, ruik je dat ook broertje" zei Sam opeens grijnzend "Ik denk dat ik je newborn heb gevonden"
"E-echt" zei ik nerveus "D-dat k-k-kan toch n-niet"
"Ach" zei hij zwoel "Vind je haar leuk?"
"N-nee, hoe kom je daarb-bij" zei ik, ik begon nog nerveuzer te klinken.
"Ik zorg wel dat je single zal blijfen hoor broertje" zei hij bloeddorstig, letterlijk.
"Wil je haar echt...!"
Hij knikte zacht en dook achter een boom "Palm jij haar maar weer in charmeur" zei hij plagerig.
"LUKE!!!" schreeuwde ze toen ze me zag staan.
"Nee Charlotte, ga weg!" waarschuwde ik.
Ze keek me verward en onbegrijpend aan "Huh, wil je niet dat..."
"Luister nou maar, mijn broer is achter die boom daar en hij wil niets liever dan elke druppel bloed uit je zuigen"
"Nee, ik ga je niet weer helemaal zoeken nu ik je eindelijk heb gevonden" zei ze zacht, ze klonk hopeloos (hopeloos verliefd).
"Luister nou naar me, je loopt groot geva..."
"Bijt me!" riep ze recht door mijn zin heen "Nu!"
Een heerlijk smakend prooi wat gewoon wil dat ik bijt. En ik en me inhouden zijn niet bepaald hetzelfde. Dus duwde ik haar ruw tegen een boom aan en perste gelijk mijn tanden in haar nek. Ik hoorde haar zacht kreunen, daarna legde ze haar armen om mijn middel en trok me dichter tegen haar aan. Ik duwde mijn handen tegen de boom om weerstand te bieden, maar ze is gewoon sterker dan ik. Haar bloed smaakte zo goed dat ik maar niet kon stoppen. Zelfs toen ze me smeekte om te stoppen.