Bitten (Completed)

Crazy Chrissy

Chrissy begon te trillen, ze leek veel pijn te hebben "Laat het stoppen Jake"  smeekte ze.

"Wat kan ik doen voor je?" vroeg hij gelijk, hij stond al voor haar op.

"W-w-weet i-ik n-n-niet" zei ze beverig.

Hij ging weer naast haar zitten, daarna omhelsde hij haar.

"I-i-ik w-wil w-w-w-wat t-te e-e-eten"

Hij wou naar beneden gaan, maar ik hield hem tegen.

"Laat mij maar" zei ik "Ze vragen zich vast af waar ik ben"

"Is goed, maar neem van alles wat mee"

Ik knikte naar hem en liep de kamer uit.

Toen ik voor de koelkast stond, pakte ik serieus van alles wat. Ik pakte een tasje en stopte alles erin.

"Wat ben je aan het doen?"

Ik schrok gelijk op. Ik keek om de koelkastdeur heen en zag Jason.

"Waar ben je mee bezig?" vroeg hij weer.

"I-ik heb trek in wat lekkers" loog ik. Ik zag dat hij het wist.

"Wat ben je aan het doen?" vroeg hij nog een keer.

"Dat zeg ik je net" zei ik.

"Je liegt, waar ben je mee bezig?!" hij werd boos.

"Gaat je niets aan" zei ik pissig.

Ik wou weglopen, maar hij greep mijn schouder vast. Daarna draaide hij me om.

"Doe alsjeblieft voorzichtig bij die twee oké?"

Hij had me dus duidelijk door.

"Oké, beloofd" zei ik toen.

Snel liep ik weer naar boven, de kamer in. Ik deed de deur op slot.

Jake keek op, zag de tas en glimlachde zwakjes naar me.

"Dankje" zei hij dankbaar.

"Maar al te graag gedaan" zei ik glimlachend.

Hij pakte de tas en gooide het eten uit over de vloer. Chrissy keek naar het eten en schoot erop af. Ze begon gelijk van alles te eten en stopte langzamerhand met trillen.

Jake fluisterde me ondertussen in mijn oor "Weet jij wat ze heeft?"

Ik schudde mijn hoofd.

"Sorry" fluisterde ik terug.

Mary werdt weer wakker. Ik liep naar haar toe en ging bij haar knieën zitten.

"Gaat ie weer"

"Op die barstende koppijn na, ja, heel goed zelfs"

"Aspirientje"

"Nee hoor, gaat wel over" zei ze met een glimlach.

"Moet ik je nog wat bijpraten" zei ik, kijkend naar Chrissy die tussen al het eten zat te schransen.

"Nee, ik heb meegeluisterd de hele tijd, ik voelde me alleen niet zo goed, dus bleef ik lekker liggen" zei ze met een lach.

Een week later was Chrissy wat aangekomen, je begon een buikje te zien. Niet dat het raar was, ze at gigantisch veel.  De rest wist ondertussen ook van al het hybride gedoe. Mary, Jasmin en ik zorgde elke dag voor bloed. Als het echt nodig was, Jason ook. Kortom, alles was goed geregeld en het ging op rolletjes. Nou ja, Chrissy deed soms raar als ze te lang (half uurtje) geen eten had gekregen en Merina moest leren fietsen. Maar de rest was normaal.

Chrissy was ook heel erg gevoelig voor alles. Ze werdt heel snel boos, maar dat was ook zo weer over. Maar ze voelde zich de hele week al slecht, dus was ze best prikkelbaar. En dat vond iedereen begrijpelijk al was het soms wel irritant. We hadden nog twee en een halve week te gaan op het eiland en het werdt alsmaar gekker. We dachten niet dat het veel gekker kon worden.