Bitten (Completed)

Far from home

Jasons Pov:

De zon ging onder, de maan kwam al haast op. Ik moest terug, maar waar was ik. Ik was zo ver weg gerend dat ik niemand van de roedel meer kon horen, zien en zelfs niet ruiken. Waar was ik. Ik wou me omkeren, tot ik weer een geur oppikte. Het was een weerwolf, alleen ik kende zijn geur niet. Toen ik meer die richting inliep, pikte ik steeds meer geuren op. Toen wist ik waar ik was, in de verte zag ik al een open plek met boomhutten. Ik was bij een weerwolfen dorp. Maar welke en waar?

"Hé Paul, we hebben een indringer, mannelijk, 14 jaar" zei een jongen die opeens tevoorschijn kwam.

"Doe niet zo lullig Johnny, zometeen schrikt hij nog en valt ie wel aan" zei een andere jongen die ook opeens tevoorschijn kwam. Zeer waarschijnlijk Paul.

"Nee hoor, familie doe je niet pijn, hè kiddo?"

"N... nee natuurlijk niet"

"Zie je John, nu heb je hem in verlegenheid gebracht"

"Nee joh Paul, vast niet, hij is vast wat verward"

"Ja... dat klopt" zei ik.

"Nou, ik ben Paul en dit is mijn irritante vriend John" zei de een.

"Hoi, ik ben Paul en dit is mijn irritante vriend John" zei de ander met een raar stemmetje.

"John, stop oké"

"Oke pretverpester" zei hij, dit keer met een laag stemmetje.

"John!"

"Kayay PaulPaul" zei hij met een imitatie van een hoge vrouwenstem.

"Laat hem maar. Waarom ben je hier eigenlijk, je komt niet van hier toch?" zei Paul.

"Nee, ik kom uit het dorp"

"Welk dorp?" vroeg ie.

"Spital"

"Nou, dan ben je aardig ver van huis kiddo" viel John hem in de rede.

"Wa... waar ben ik dan"

"Waar jij woont is Amsterdam, je bent nu in Utrecht vriend" zei John halfverbaasd.

Er viel een stilte.

"Hoe ben je hier in de eerste plaats gekomen?" vroeg Paul een tijdje later.

"Rennend" zei ik nog steeds stomverbaasd.

"Helemaal van hier naar Utrecht komen rennen!" riepen ze beiden.

"Ja"

"Waar dacht je in godsnaam aan toen je daar in principe aan begon!" zei Paul, nu was hij stomverbaasd.

"Ik... Dat is een lang verhaal, maar is er een manier dat ik nog voor 12 uur vanavond terug ben bij mijn roedel?"

"Nog voor 12en, je bent gek gozer!!!" zei John haast gelijk.

"Hey boys, whats up!" er kwam een meisje aanlopen en sloeg d'r armen om John en Paul heen.

"Hey Sammysoo" zei John.

"Hey Johnyboo" zei ze terug.

John keek haar niet recht in het gezicht, hij had meer interesse in wat een paar centimeter onder haar gezicht zat.

"Hoi Sam" zei Paul.

"Hay Paul" zei ze met een flirterig toontje.

"Dus wat is er"

"Kan je ons misschien even alleen laten"

"Oke dan Pauly, maar heel eventjes dan" zei ze weer met datzelfde toontje.

Toen ze weg was zei John: "Ze is zooooo hot"

"Tja, ik wou dat ze dat niet van mij zou vinden" zei Paul zuchtend.

"Ja, waarom vindt ze jou nou leuk en mij niet" zei John teleurgesteld.

"Lastige relatiedriehoek?" vroeg ik.

"Jup" zeiden ze.

"Heb jij een beetje geluk bij de vrouwen kiddo?" vroeg John toen.

En toen stortte ik weer in. Ik viel op mijn knieën en begon weer te huilen.