Bitten (Completed)

Party!!!

Alice's Pov:

We zaten met zijn allen maar een beetje te nietsen op de bank. Rose lag te slapen en alle klusjes waren voor vandaag al gedaan. Toen kwamen de jongens opeens binnenstormen.

"FEESTJEEEEEE!!!!!" riepen ze in koor.

We keken allemaal verbaasd naar ze op, alsof ze helemaal gek waren geworden. Maar ik had wel door waarom ze dit deden en Mary ook. We hadden onze verjaardag nog niet gevierd.

"Aww, dat is zo lief van jullie" zei Mary met een schattig stemmetje.

"Was de verassing voor ons?" vroeg ik blij.

"Jup, speciaal voor jullie" zei Jason die me omhelsde.

"Het was Bobby's idee" zei Johnny.

"Awww Bobby, dat is zo lief" zei Mary die op haar beurt Bobby omhelsde.

Het hele huis hing vol met slingers, het eten stond klaar en de muziek stond al op. We waren alleen nog wat confetti aan het rondstrooien, daarna waren we klaar om te feesten. Het laatste zakje was al haast op, Jason pakte hef laatste beetje, rende op me af en gooidez het in mijn gezicht. Ik deed te laat mijn mond dicht, dus spuugde ik confetti. Hij moest lachen. Eerst keek ik boos naar hem, maar daarna moest ik ook lachen en proestte ik de laatste confetti uit.

Bobby sloeg zichzelf voor zijn hoofd.

"Jongens!"

Ze keken allemaal op.

"What up?" reageerde Johnny.

"We zijn de taart vergeten"

Reacties als "Aw nee" en "Balen" kwamen van alle kanten.

"Bobby?" zei Jason opeens streng.

"Wat?" zei hij verbaasd.

"Jij zou aan de taart denken"

"O ja, hè, shit" zei hij teleurgesteld.

"Ach joh, maakt niet uit" zei Mary.

"Echt niet"

"Nee joh, ècht niet" zei ik toen.

"Nou, dats dan jammer" zei Jason grijnzend.

Mary en ik keken verbaasd op.

"Kon ik net zo goed die taart weggooien die in de koelkast staat" zei Bobby lachend.

Alle jongens begonnen te lachen.

"Wat zijn jullie irritant" zei Mary toen lachend.

""Ik ga hem wel halen" zei Bobby met een grijns "Want ik moest voor de taart zorgen"

De taart was heerlijk, gele room vulling en marsepein erop. Dat vonden Mary en ik het lekkerst. Daarna hebben we nog heel lang gedanst. Er was ook een schuifelnummer tussen, dus Jasmin en Johnny zaten maar vanaf de zijkant een beetje toe te kijken. Daarna gingen ze wat met elkaar praten.

Jasmins Pov:

Er kwam een schuifelnummer op, dus liepen John en ik snel aan de kant. Ik zat een beetje te kijken naar hoe Paul Merina leerde te schuifelen. Ze zagen er zo schattig uit. Ze stapte steeds mis, maar hij hield al zijn geduld perfect vast. Ik zat naar ze te staren tot er opeens een hand voor mijn ogen heen en weer zwaaide.

"Waar kijk je naar?" vroeg Johnny toen ik naar hem keek.

"O, gewoon. Een beetje naar iedereen"

'Je hoofd staat al een minuut dezelfde richting op, je kijkt ergens naar. Waarnaar?"

"Naar Paul en Merina"

"Aha, was dat nou zo moeilijk om te zeggen"

"Nee, nu goed"

"Ja"

"Weet je?" zei ik opeens.

"Wat?" vroeg hij grijnzend.

"Je bent grappig" zei ik met een brede glimlach.

"Klop klop" zei hij lachend.

"Die grapoen zijn nooit grappig" zei ik, opeens heel serieus.

"Das waar, niemand kan die grap grappig maken" zei hij weer grijnzend.

"En toch lach je" zei ik.

"Ja, ik lach altijd. Zou jij ook wat vaker moeten doen. Dan zie je er nog mooier uit" na die zin sloeg hij zijn hand op zijn mond.

Ik keek even naar beneden, ik zat een beetje met mijn duimen te spelen.

"Het was niet... ik wou niet" stotterde hij.

"Maakt niet uit, het is al goed" zei ik nog steeds naar beneden kijkend.