Bitten (Completed)

Vampiers!?

Ik stond voor de deur, maar het was al 5 over 4. Ik was het huisnummer vergeten en ik was ook de verkeerde straat in gelopen. Ze had er natuurlijk op gerekend dat ik gelijk uit school zou komen en ruim op tijd zou zijn, maar Mary was niet de goeie persoon om het aan te geven, zeker niet nu.

Ik belde aan, geen antwoord.

Ik was toch niet te laat?

Ik keek naar links en toen naar rechts in de bosjes lag ook zo'n propje.

Ik pakte hem uit en las:

Kijk onder de deurmat

Jasmin

Dus keek ik onder de deurmat en daar lag er nog een:

Als je dit leest ben je zeer waarschijnlijk te laat. Kom naar de roedel.

Ik rende gelijk het bos in en kwam binnen 1 minuut bij de roedel aan, het was nog net geen 6 over 4. Hoe kon ik dit wel zo snel doen? Nou ja, wat maakt het nog uit, ik ben er eindelijk.

Iedereen stond daar, ik rende naar Jason en ging naast hem staan. Hij gaf me een kus en hij pakte mijn hand. Samen keken we naar voren, daar kwamen de Alpha's aanlopen.

"We hebben belangrijk nieuws" zei Andrew "We hebben weer tekenen van vampiers vernomen"

Ik keek Jason geschrokken en verwart aan. Hij gaf me gelijk een knuffel en zei "Ik zal je tegen die monsters beschermen. Het komt wel goed"

"Zijn ze in de buurt" riep Benjamin.

"Zover we weten niet" zei Andrea.

"Maar hoe zijn er dan tekenen vernomen van ze?" vroeg July.

"Via de contacten van de roedel van de stad naast ons dorp"

"Zijn er al slachtoffers geweest" vroeg Madelin bang.

"Voor wat we weten alleen nog maar 2 koeien en een wilde os, ze hebben wel bijna een mens te pakken gekregen en er is ook een van onze broeders in gevaar gekomen" zei Andrew.

"Wat, slachtoffers" zei ik zacht tegen Jason.

"Kom zo maar met me mee naar mijn huis, dan leg ik je alles uit"

"Dan kom ik ook wel even mee" zei Jasmin die blijkbaar ons hele gesprek had afgeluisterd.

"Jazz... oké kom zo ook maar mee dan"

"Ik was zowiezo wel meegekomen hoor" zei ze met een ondeugende stem.

"Hebben ze de plaats van de roedel al gevonden" vroeg Jarrod.

"Nee, gelukkig niet" zei Andrea.

"En we zijn nog zeker een week veilig" vulde Andrew haar aan.

Onderweg naar Jason zei Jasmin opeens: "Ik denk dat het het slimst is om bij jou naar huis te gaan"

"Waarom?" vroeg Jason.

"Het is dichter bij het bos" zei ze.

"Ja das waar, is dat goed Alice?" vroeg Jason toen.

"Hoe zit het met Mary dan?"

"Die zal eigenlijk ook een weerwolf moeten worden" zei Jason opeens.

"Wat!?" nu was ik echt verbaasd "Hoezo dat nou?"

"Jullie zijn tweeling, je zal minder kracht hebben zolang Mary geen weerwolf is. Je zal zelfs al krachtiger worden als ze het weet"

"Maar ze zal dat niet als geheim kunnen bewaren"

"Natuurlijk wel, ze heeft toch nooit onze geheimen doorvertelt" daar had hij gelijk in.

"Wie is Mary?" zei Jasmin verwart.

"O dat is Alice d'r tweelingzus" zei Jason.

"Daarom deed je zo raar op school toen ik dat propje gaf, het was je tweeling"

"Dan gaan we wel naar mijn huis, als ze het toch moet weten"

Toen we er waren hoorde ik een gil uit mijn kamer komen, het was Mary.

"MARY!!!" riep ik gelijk.

Ik rende naar boven, Jason en Jasmin vlak achter me.

Ik keek mijn kamer in en zag Mary angstig en verzwakt in een hoek van de kamer zitten, Bobby stond voor haar maar wat was er in godsnaam met hem aan de hand.

Hij keerde zich om, zijn ogen waren zo rood als bloed en zijn huid was haast wit.

Jason en Jasmin veranderden gelijk in wolfen en doken op Bobby. Ik rende gelijk op Mary af, je zag gewoon dat ze veel bloed had verloren. Ze had 2 kleine gaatjes in haar nek, duidelijk een vampierbeet.

"Help me Alice" zei ze zacht, haar ogen vielen haast dicht.

"Het spijt me zo Mary, ik had je niet alleen moeten laten"

"Ik had niet zo nieuwsgierig moeten doen, dan hadden we niet eens ruzie gehad" toen vielen haar ogen dicht.

"Hou je ogen open, niet vlauwvallen!!"

Ze schrok weer op, gelukkig.

Ik keek opzij naar Jason en Jasmin die Bobby onder bedwang hielden.

Opeens stootte hij Jasmin van zich af en ze veranderde weer in een mens.

"Verander Alice, ik breng Mary naar de roedeldokter"

"Hoe verander ik!!"

"Volg je instinct" toen veranderde ze, tilde Mary op haar rug en rende weg het bos in.