Rage of Death (On going)

By liletcutie

34.3K 1.7K 299

This is the book 2 of School of Psycho It's all about Death and Revenge More

Rage of Death (School of Psycho 2)
PROLOGUE
CAST
Rage 1. The Slaughter
Rage 2. Cookies and Cream
Rage 3. The Ring Necklace
Rage 4. The Wedding Ring
Rage 5. Baleful
Rage 6. Old School
Rage 8. Reckless
Rage 9. Clarix
Rage 10. Revealed
Rage 11. Mission
Rage 12. Encounter
Rage 13. Close Range
Rage 14. Not Guilty
Rage 15. Unexpected
Rage 16. Lovelorn
Rage 17. Jaundice
Rage 18. Crestfallen
Special Chapter
Rage 19. Sapphire
Rage 20. The Return of Clarix
Rage 21. Enigma
Rage 22. loathsome
Rage 23. Hoax
Rage 24. Scoundrel
Rage 25. Perilous
Rage 26. Grievous
Rage 27. Terrence Letter
Rage 28. Fortitude
Rage 29. Picture
Rage 30. Collide
Extra Chapter
Rage 31. Tatto
Rage 32. Indulgence
Rage 33. Fiance
Rage 34. Sedrick
Rage 35. Please Remember me
Rage 36. Esoteric
Rage. 37 Steve's Twin
Rage 38. Rapt
Rage 39. Escape
Rage 40. Mission Sedrick

Rage 7. Cheldon Lee

875 42 9
By liletcutie


"Revenge is my only privilege"

Cheldon POV.

"Doc! Doctor Lee Wait!" napahinto ako sa paglakad at nilingon yung tumawag. 

"T-thanks po dahil success ang operation ni mama, thank you po talaga" nginitian ko lang ang babaeng. . Hmm. . Siguro 16 palang sya.

Tinap ko nalang ang ulo nya kaya napaangat sya ng tingin at nginitian ko.

"Don't worry trabaho namin ang magligtas ng mga pasyente" sabi ko kaya tumango tango sya.

"Doctor Lee. . Pinapatawag ka ng chairman" sabi ni Nurse Jane

Huh? Bakit kaya ako pinapatawag?

"I need to go. . Just take care of your mother okey?"

Habilin ko kaya ngumiti naman sya at tumakbo na papunta sa room ng mama nya.

Pagkabukas ko ng pinto nasilip kong may kausap si Chairman na lalaki at mukhang hindi ko pa yun nakikita dito sa hospital.

Kumatok muna ako at niyaya na akong pumasok.

"Oh? Doctor Lee. . I'm glad youre here" bati ni chairman kaya umupo ako sa kaharap nyang table.

"Here is Mr. Kang the one who sponsored this Hospital" sabi ni chairman kaya tinignan ko naman yung kausap nya kanina. May katandaan na din ang itsura pero mukhang hindi sya basta basta.

"Hmm... What is the reason why you called me here chairman?" tanong ko kay chairman sabay tingin doon sa lalaki.

"Let me introduce you first. . Mr Kang this is Doc. Cheldon Lee and Doc. Lee this is Mr. Stephen Kang" pakilala ni chairman sa amin kaya napatitig ako sa lalaking kaharap ko.

Hindi sya marunong ngumiti base sa nakikita.

"Ok. . I will answer your question Dr. Lee . . Ikaw ang pinakamagaling na Doctor dito sa Hospital nato kaya ikaw ang napili kong ipakilala kay Mr. Kang. . Sya na ang bahala magpaliwanag sayo kung bakit kailangan nya ng magaling na Doctor" paliwanag ni Chairman kaya tumango nalang ako at nakipagkamay kay Mr. Kang.

"Dr. Cheldon Lee . . Nakita ko ang performance mo kanina lang at napatunayan kong magaling ka and with that kukunin kita bilang personal Doctor for my son who is in coma over 1 year"

Napakunot naman ako ng noo. .

"Where is your son? Bakit hindi nyo nalang sya dito sa hospital dalhin para mas mabantayan ang kalagayan nya?"

Depensa ko pero umiling si chairman.

"I'm sorry Dr. Lee but this is for personal issues kaya hindi pwede. . Kaya nga kailangan ka nya para matignan mo ang kalagayan ng anak ni Mr. Kang"

Medyo naiinis na si Chairman pero ayoko, tumayo na ako at naglakad palabas pero napahinto ako ng marinig ko ang sinabi ni Mr. Kang.

"I know your secrets Dr. Cheldon Lee"

Napakuyom ako ng kamao dahil sinusubukan nito ang pasensya ko.

"Dr. Lee if you reject Mr. Kang I don't have a choice but to fire you" sabi naman ni Chairman kaya humarap na ako sa kanila at pilit pinapakalma ang sarili.

"Fine I will be your son's personal physician" pagkatapos kong sabihin yun ay agad na akong umalis at dumeretso sa office ko at padabog na umupo sa sofa.

♢♢

"Dito po ang room ni young master" guide sa akin ng maid kaya tumango ako at binuksan na ang pinto.

Malawak ang loob ng kwarto at sakto lang sa pasyente ang ambiance. Napalingon naman ako kung saan nakahiga ang anak ni Mr. Kang. Lumapit ako doon at hinawi ang kurtina, halos mabitawan ko ang hawak kong attache case ng makilala ko kung sino.

Nanlaki ang mata ko at nilibot muna ng tingin ang paligid at may nakita akong CCTV sa bawat sulok nitong kwarto. Alam kong sa oras na ito pinapanuod ako ni Mr. Kang.

I tried to calm myself at lumapit na kay Steve.

Hindi ko aakalain na buhay pa si Steve at sya pa mismo ang aalagaan ko everyday tss.

Bigla kong naalala si Clariz. . Pilit kong pinapamukha sa kanya na patay na si Steve. Hindi nya matanggap ang pagkamatay ni Steve but hindi ko sasabihin sa kanya na buhay pa ang lalaking minumukmok nya ngayon. Dahil masisira ang plano ko sa paghihigante kay Ericho.

Chineck ko ang pulse rate nya at may posibilidad na magising sya kasi normal na ang heart beat nya.

May cast din sya sa ulo at may sugat sa gilid ng kilay nya. Tinanggal ko ang kumot at pati pala kamay at paa nya mas cast din. Binalik ko nalang ulit ang kumot at umupo sa katabing upuan ng higaan nya.

Tinitigan ko ang kalagayan ngayon ni Steve, sigurado akong nabugbog ang katawan nya sa aksidente at kung titignan naghihirap sya ngayon sa sitwasyon nya.

♢♢

"Where's Clariz?" Tanong ko sa butler pagka uwi sa bahay.

"Nasa kwarto parin po sya at nagkukulong" napailing nalang ako dahil hindi parin sya makamove on kay Steve.

Ako na mismo ang pumunta sa kwarto ni Clariz at binuksan ang pinto. Gulo gulo na ang gamit nya at nakita ko syang nakaupo sa sahig habang nakatulala.

Tumakbo ako palapit sa kanya at hinawakan ang magkabila nyang balikat.

Namumutla na ang balat nya at namumula din ang ilalim ng mata nya sanhi ng kakaiyak. Hinawakan ko ang noo nya at sobrang init nya.

"Clariz ano bang ginagawa mo ha!? Pinapatay mo ang sarili mo e" sigaw ko sa kanya at inalalayan syang tumayo pero tinapik nya lang ang kamay ko.

"Mas mabuti ng mamatay na din ako" sabi nya kaya hinarap ko sya saken.

"Look Clariz. . Kung mamamatay ka paano na ang paghihigante mo kay Ericho? Sya ang may kasalanan kung bakit hindi natuloy ang kasal nyo" nanlaki ang mata nya at umiwas ng tingin.

Nakita ko ang nanggigigil nyang kamao kaya hinawakan ko ang kamay nya at tinitigan sya sa mata.

"Clariz. . Kailangan nating makuha ang hustisya. . Kailangan mong maipaghigante ang pinakamamahal mong si Steve" sabi ko kaya ngumiti sya at inalalayan ko na syang makaupo sa kama.

Nakayuko lang sya at hindi nagsasalita kaya napakunot ako ng noo.

Nagulat ako ng bigla syang tumayo at nginisihan ako. Nagsimula syang magpalakad lakad kaya sinusundan ko lang sya ng tingin.

"Clariz what are you doing?"

Tanong ko na dahil hindi ko sya maintindihan. Napalingon sya sakin ng nakangisi pero parang hindi si Clariz ang kaharap ko. Unti unti syang lumapit sa akin at nagulat ako ng bigla nya akong halikan.

Pumikit nalang din ako at ginantihan ang halik nya. Mas inilapit ko sya saken at mas lalong dumiin ang halik namin.
Tinatanggal nya ang polo ko kaya agad akong humiwalay sa labi nya at tinignan sya ng masama.

Nakangisi parin sya kaya inilayo ko sya saken.

"Who are you" malamig kong sabi at alam kong hindi si Clariz ang kaharap ko ngayon.

"Hahahaha oh well hindi mo pa ako nakikilala . . I'm the other Clariz or just call me Clarix" nakasmirk nyang sabi.

Nanlaki naman ang mata ko at napaiwas ng tingin,

Hindi ko ineexpect na ganito kabilis bumalik ang sakit ni Clariz at ayon sa napag aralan ko sa kanya mas delikado ang sakit ni Clariz ngayon.

"I like you cheldon" napalingon naman ako sa kanya ng may pagtataka. Napanganga pa ako ng di oras dahil hindi ko iniexpect na sasabihin nya yun.

Ibang iba ang aura ni Clariz sa babaeng ito pero kung titignan sya parin ito tsk.

"What are you saying? Tsk I'm sorry but  Clariz youre just my friend" pagkasabi ko nun kita ko ang galit sa mata nya.

Alam ko si Steve ang mahal ni Clariz. .

"It's ok . . I will do my best para maging akin ka cheldon" seryoso nyang sabi kaya napailing nalang ako.

"Magkikita tayong muli, . . prepare yourself" yun ang huling sinabi nya at bigla nalang nahimatay kaya agad kong nasalo si Clariz.

Binuhat ko sya at ihiniga na sa kama. .

Hinawakan ko ulit ang noo nya at mukhang di nakatagal yung other Clariz dahil mahina ang katawan nya.

"Steve" rinig kong bulong nya at may luhang tumulo sa mata nya habang natutulog. Pinunasan ko ang luha nya at hinalikan sya sa noo.

"I'm sorry for lying. . But this is the only way para matuloy ang plano"

Lumabas na ako ng kwarto at napasandal sa pinto, napabuga ako ng hangin dahil hindi ko aakalain na hahalikan ko si Clariz.

Napahawak naman ako sa lips ko, .

Si Clariz palang ang unang babaeng nahalikan ko. .

Nanlaki ang mata ko ng maalala ko nanaman ang other Clariz. Napasabunot ako sa buhok at mukhang kailangan ko ng ihanda ang sarili ko pagbumalik ulit sya.

[Recap for Clariz condition, on book 1 May sakit si Clariz na MPD or Multiple Personality Disorder if you read the book 1( School of Psycho) you understand]

♧♧

"Hindi mo ba kayang kumain ng mag isa?"

Iritableng reklamo ni Clariz ng pinatawag ko sya dito sa dinning table.

Mukhang bumalik na ulit ang lakas nya nagagawa na nya ulit akong prangkahin.

"Umupo ka" utos ko sabay higop ng kape.

Inirapan lang ako at umupo din naman.

"Kumain ka" utos ko ulit kaya malakas nyang pinalo ang lamesa pero nanatili parin ako sa pwesto ko.

"Tss. . Ayoko" pagmamatigas nya kaya tinignan ko na sya ng poker face.

"Kailangan mong kumain dahil ilang araw ka ng nagmumokmok sa kwarto mo" cold kong sabi pero nagmatigas parin sya.

"Fine! Pinapayagan na kitang lumabas" pagkasabi ko nun lumiwanag ang mukha nya.

"Really?"

Nakangiti nyang sabi at mabilisang kumain.
Napailing nalang ako dahil hindi ko sya magawang mapasunod at sa huli talo parin ako.

Pagkatapos kong kumain tumayo agad ako kaya napalingon si Clariz sa akin. Napatitig naman ako sa gilid ng labi nyang may ketsup.

Umiwas nalang ako ng tingin at napalunok ng laway dahil naalala ko nanaman yung naghalikan kami.
Alam kong walang maalala si Clariz sa nangyare kaya I feel relief.

"What?!" Sigaw ko ng tignan nya ako.

"Uhm? Nothing" sabi nya at binalik ang atensyon sa pagkain.

Lumakad na ako palayo sa dinning table at nakasalubong ko naman ang butler ko.

"Pakibantayan si Clariz kung saan man sya pupunta" habilin ko kaya yumuko sya bilang pagsunod.

"I will" sagot nya kaya sumakay na ako ng kotse.

"How's my son?"

Tanong ni Mr. Kang ng ipatawag nya ako sa office nya.

"It's possible na may chance syang magising. . But Mr. Kang mas mapapabilis ang paggising nya kung lagi nyo syang kinakausap para magising ang isip nya"

Napaisip naman si Mr. Kang . .

"I want to talk to my son everyday but I'm busy kaya hindi ko sya nababantayan, his mom and his sister was died a long time ago. . My little girl was still young kaya sino naman ang pwede kong ipakausap sa kanya?"

Napabuntong hininga muna ako at sigurado na ako sa desisyon kong si Clariz ang ipapakausap ko para magising na si Steve dahil ayoko nang laging nandito.

"If you give me a chance I will offer someone" sagot ko.

"Are you sure mapagkakatiwalaan sya?" Panigurado nya.
"Yes. . Don't worry sisiguraduhin ko namang hindi nya makikita ang anak nyo"

Napagplanuhan ko na din ito, kung si Steve malapit kay Clariz may posibilidad na magising sya.

"Good. . Siguraduhin mo lang na hindi ito malalaman ng mga kaibigan nya" paalala nya, sinabi nya kasi sakin na pilit daw nilang hinahanap si Steve.

At hindi nya ito pinayagang makita man lang si Steve. Pinalabas na patay na sya pero mukhang mautak yung mga kaibigan nya kaya hindi sila naniniwala.

I already know them long time ago kaya hindi na ako magugulat. And I understand Mr. Kang. . Ginagawa nya lang ito para protektahan ang anak nya dahil nawala na ang asawa at anak nya kaya nag iisa nalang si Steve na magmamana.

Bumalik ako sa kwarto ni Steve at chineck ko ulit sya. 

Tok tok*

"Come in" sagot ko kaya pumasok yung maid at may dalang tela.

"Sir. . Papalitan ko lang po ang punda at kumot" paalam nya kaya tumango lang ako.

Tinignan ko lang yung maid na maingat sa pagkuha ng unan at pinalitan iyon. Pinalitan din ang kumot nya.

"Thank you po" nakayuko nyang sabi at lumabas na.
Binuksan ko din ng konti ang bintana para makapasok ang preskong hangin.

Sigh*  Bakit ba kasi ako nandito?

Tinignan ko si Steve na natutulog at may oxygen sa ilong. Katabi nya din ang life machine at oxygen na halos araw araw pinapalitan.

Napasmirk naman ako. .

"Kawawa ka naman Steve dahil nakaratay ka lang dyan, tsk bakit ba hinayaan mong mabuhay si Ericho?! Kung sana noon pa pinatay mo na sya hindi ka sana maghihirap dyan ngayon" usap ko sa kanya.

"Kung alam mo lang kung anong hirap ang dinanas ni Clariz sa pagmomove on sayo, pero ano pa bang magagawa ko? Ako nalang ang mismong papatay kay Ericho at gagamitin ko si Clariz"

Napakuyom ako ng kamao dahil hindi na ako makapaghintay na mamatay si Ericho sa mga kamay ko.

Tatayo na sana ako pero naagaw ng pansin ko yung maliit na papel sa sahig. Pinulot ko yun at pinagmasdan.

Napataas ako ng kilay dahil sino kaya ang mag iiwan nito dito?

Binuksan ko yun at may lamang sulat.

■Steve if youre awake come to the School and we were waiting for you there■

Napangiwi ako dahil siguradong isa sa kaibigan nya ang may gawa nito.

Binalik ko ulit ang sulat at nilagay sa drawer nya.

Pagkabukas ko ng drawer nakita ko ang singsing na katulad ng kay Clariz.

Sinabi kasi ng mga tauhan ko na naghahanap daw ng singsing si Clariz. Kinuha ko iyon at palihim na nilagay sa bulsa.

Tinignan ko ulit si Steve at napansin kong gumalaw ang daliri nya.

[AN: Para sa mga hindi makagets, kung sino nakakaalala dun sa POV ni Terrence yung time na may inutos sya sa kapatid ni Steve na ilagay ang sulat sa ilalim ng unan ni Steve, yun ang sulat na nakita ni Cheldon.]

The mystery are slightly open. . Nagising na ulit ang other Clariz.

Continue Reading

You'll Also Like

1.6M 27.1K 52
Just give me the peace that I want and I won't ask for anything more. - HERA
83.3M 2.4M 73
Erityian Tribes Series, Book #1 || Not your ordinary detective story.
Psycho next door By bambi

Mystery / Thriller

4.4M 207K 52
Cosima Sanctuary is a one of a kind safe house for teenage survivors, but when they realize that one of them is a psychopath, all hell breaks loose...
4.5M 110K 43
The real you is the monster inside you.