"Και δηλαδή τώρα σου πάει κόντρα; "το γέλιο της Αγάπης με εκνεύριζε πιο πολύ.
"Ρε σου λέω θέλει να φέρει τον Γιάννης εναντίον μου. Κάθε μέρα μαλώνω μαζί του εξαιτίας της."τα δάχτυλα μου χτυπάνε νευρικά στα πόδια μου."Και το χειρότερο είναι ότι του ζήτησε να πάνε βόλτα με την μικρή χωρίς εμένα. Κατάλαβες; Χωρίς εμένα."
"Φιλενάδα έχεις θέμα. Κράτα ουδέτερη στάση."
"Εδώ και ένα μήνα που είναι Θεσσαλονίκη κάνω υπομονή και κρατάω ουδέτερη στάση. Δεν αντέχω άλλο."Η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ο Γιάννης με την μαμα του."Σε κλείνω θα τα πούμε αργότερα"..."αν δεν έχω σκοτώσει κανέναν."ψιθύρισα.
Με γρήγορες δρασκελιές έφτασα κοντά του και πήρα την μπέμπα αγκαλιά. Μονο αυτη με ηρεμούσε."Γεια σας"είπα και έδωσα ενα πεταχτό φιλί στον Γιάννη.
"Εγώ γιόκα μου θα πάω στο ξενοδοχείο να βρω τον μπαμπά σου. Εσύ..."με κοίταξε από επάνω μέχρι κάτω."Βγες λίγο έξω να σε δει νέος κόσμος."εβγαλε το φαρμάκι από την γλώσσα και έφυγε ρίχνοντας μου μια ακομα υποτιμητική ματιά.
Κατευθύνθηκα γεμάτη νεύρα να κοιμήσω την μικρή."Τι έχεις;"ήρθε από πίσω μου"Τίποτα μωρό μου βγες έξω να γνωρίσεις καινούριο κόσμο όπως είπε η μαμακα. Τι κάθεσαι; άντε ξεκίνα να ετοιμάζεσαι. Γιατί και εγώ θα βγω."είπα αποφασιστικά.
"Τι λες τώρα; Τι πρόβλημα υπάρχει με την μαμα"
"Τι πρόβλημα; Από που να ξεκινήσω; Συνέχεια με κοιτάει με μισό μάτι, μου πετάει σπόντες για το ποσό λίγη είμαι για εσένα και για το ποσό χαζός είσαι που παράτησες την Σια. ΤΈΛΟΣ. Δεν αντέχω άλλο"βγήκα από το δωμάτιο ακόμα πιο νευριασμένη.
Με κράτησε σφιχτά από την λαβή του χεριού μου"Με πονάς"είπα μέσα από τα δόντια μου.
"Τι θες να πεις; Τι τέλος και
μαλακίες;"τίναξα το χέρι μου για να το αφήσω ελεύθερο. "Αυτο που άκουσες. Μέχρι να διαλέξεις τι θα κάνεις, το μεταξύ μας θα παγώσει. Διάλεξε μόνο αυτό σου λέω. Η εγώ με την μπέμπα ή η μαμά σου που πετάει το φαρμάκι της."
Πήρα το κινητό μου και κάλεσα αρχικά την κοπέλα που πρόσεχε την μικρή όταν εγώ είχα σχολή και της είπα να έρθει το βράδυ αν δεν της ήταν κόπος και έπειτα την Αγάπη λέγοντας την πως σήμερα ήθελα να πιω οσο πιο πολύ μπορούσα και δεν μπορούσα.
Θεατής μπροστά σε αυτές τις συνομιλίες ήταν ο Γιάννης και με κοιτούσε με μίσος; με απορία; Δεν ξέρω πια, δεν μπορούσα να τον ψυχολογίσω.
"Μετα απο όλο αυτό θα βγεις; "
"Θα βγω μωρό μου, θα βγω και θα γνωρίσω και εγώ καινούριο κόσμο." Δεν τον άφησα ούτε ανάσα να πάρει και μπήκα μέσα στο μπάνιο για ένα ζεστό και χαλαρωτικό αφρόλουτρο και στην συνέχεια θα ετοιμάζουν.
Μετά απο ώρα βγήκα και έψαξα τον Γιάννη αλλά ήταν άφαντος."Έφυγε"είπα και γέλασα πικρά. Σήμερα θα τα έδινα όλα. Θα ντυνόμουν και θα βαφόμουν οσο πιο προκλητικά μπορούσα. Θα τον έκανα να βγάλει αφρούς.
Η πόρτα χτύπησε και μπήκε μέσα η κοπέλα που θα πρόσεχε την μικρή αλλά και η Αγάπη από δίπλα της. Είχαν μείνει να με κοιτάνε."Τι λες τώρα;"η Αγάπη με κοιτούσε από επάνω έως κάτω."Ντάξει μωρέ απλα λιγο το μπούστο-" "Είναι ανοιχτό μέχρι την μέση. Και...Και δεν φοράς σουτιέν. Σοφία θα πεθάνει κόσμος σήμερα."πρόσθεσε και με έκανε γύρους για να με δει καλύτερα.
Γέλασα τόσο δυνατά που με κοιτούσαν και οι δύο με περιεργεια. Θα νομίζουν ότι τα έχω παίξει.
"Λοιπόν Φωτεινή σε αφήνω να την προσέχεις ότι θες από τηλέφωνα τα έχω πάνω στο τραπεζάκι. Φαγητό έχω μέσα στο ψυγείο."είπα και την φίλησα "Να περάσετε υπέροχα και μην ανησυχείς για τίποτα."
Βγήκαμε και το αεράκι ήταν γλυκό. Άλλωστε ήδη είχε μπει ο Ιούνης. Με την εγκυμοσύνη και με αυτά δεν κατάλαβα πότε πέρασε ο καιρός. Είχα κλειστεί μέσα τελευταία και δεν είχα και πολύ όρεξη. Στην αρχή ήταν η κούραση της κύησης και τώρα ήταν η μικρή και η αγαπητή πεθερά μου.
"Που θα παμε;"είπα και ξεφύσιξα "Στο στέκι μας φυσικά. Έκλεισα τραπέζι μόλις με πήρες."μπήκαμε στο αμάξι της και μετά από λίγη ώρα φτάσαμε έξω από το μπαράκι.
"Και για πες, πως τα πάς εσυ με τον Μιχάλη;"της είπα πίνοντας το δεύτερο ποτό μου.
Με κοίταξε κάπως περίεργα.
"Να, πολύ καλύτερα του μίλησα κατάλαβε."
"Μάλιστα. Ο δικός σου κατάλαβε."είπα με πικρία.
"Ελα ρε Σοφία, μην είσαι τόσο αυστηρή. Έχεις δίκιο το παραδέχομαι, αλλα δώσε λίγο χρόνο. Δεν είναι χαζός θα καταλάβει."
Δεν απάντησα. Τι να έλεγα ότι έχει δίκιο;
"Και για πες πότε είναι ο γάμος;"
"Όχι τώρα στα κοντά πάντως. Θέλουμε του χρόνου το καλοκαίρι. Να μεγαλώσει και η μπέμπα σας να έχουμε ενα παρανυφάκι."
Γέλασα πνιχτά.
"Καλά θα κάνετε μην βιάζεστε καθόλου ."
Μετά απο ώρα και πολύ κουβέντα αποφασίσαμε να φύγουμε."Είσαι σίγουρη οτι δεν θες να σε πάμε;"με ρωτησε για 100 φορά η Αγάπη.
"Αγάπη μην ανησυχείς θα τον πάρω τηλέφωνο να έρθει να με πάρει, να δω τι έχει να πει.
Το τηλέφωνο χτυπούσε και η φωνή του ακούστηκε "πες μου"είπε επιβλητικά "Συγνώμη αν σε ενοχλώ αλλα είμαι μονη λίγο πιο κάτω από την Καμάρα στο στέκι μας. Μπορείς να έρθεις να με πάρεις;"
Δεν είπε κάτι άλλο μόνο ένα okay και μετά απο μισή ώρα έφτασε με το αμάξι.
Μπήκα μέσα και απλά κοιταχτήκαμε."Θέλω να πάμε μια βόλτα να μιλήσουμε"έσπασε την σιωπή.
"Να πάμε Γιάννη. Να πάμε"
Φτάσαμε στα Κάστρα. Η θέα ήταν υπέροχη αλλά η κατάστασή ανάμεσα μας δεν βοηθούσε να το απολαύσουμε.
"Δεν ξέρω γιατί γίνεται αυτό αλλά ρε γαμώτο πιέζομαι. Είναι η μαμά μου και εσύ είσαι η σύντροφος μου, έχουμε ένα υπέροχο μωρό μαζί. Δεν μπορω να διαλέξω."μου γύρισε την πλάτη του και κοίταξε την θέα.
"Δεν ήθελα να σε βάλω να διαλέξεις. Ξες όμως πόσο δύσκολο είναι να με προσλάβει με κάθε ευκαιρία; Να λέει για την Σία μπροστά στα μούτρα μου ξέροντας πόσο σε αγαπάω γαμώτο;"τσιριζα πια. Οι αντοχές μου είχαν μηδενιστεί.
Ήρθε στο πλάι μου και μου έπιασε το χέρι."Δεν θέλω να σε επηρεάζει κανένας. Εγώ είμαι εδώ και στο έχω αποδείξει πολλές φορές. Όσο για τη μαμά μου αστο. Σε λίγες μέρες φεύγουν, θα της μιλήσω βέβαια."τα μάτια του έπεσαν επάνω στο ρούχο μου την στιγμή που έβαλα τα χέρια στην μέση μου μεσα απο το μπουφάν μου.
"Τι είναι αυτό ρε μωρό μου;"Δεν μπορούσε να ξεκολλήσει τα μάτια του."Κάτι απλό...μωρό μου."του είπα και εβγαλα το πανωφόρι μου επιδεικτικά και το πέταξα κάτω.
"Το ξες πως κάθε φορά που μαλώνουμε το μόνο που θέλω είναι να σου κάνω έρωτα; Και αυτή την στιγμή το θέλω όλο και πιο πολύ"
"Και τότε γιατί δεν το κάνεις;"είπα και γέλασα στραβά
Με τράβηξε από το χέρι και βρεθήκαμε στο εσωτερικό πίσω μέρος του αυτοκινήτου.
"Πόσο καιρό έχουμε να κάνουνε έρωτα μωρό μου, μου λες;"είπε ξεπνοα μέσα από τα φιλιά μας
"Πολύ. Παρά πολύ. Αλλά μην σταματάς"τον τράβηξα και βρέθηκα στο λαιμό του.
"Σε θέλω μωρό μου σε θέλω"Η φωνή του στα αυτιά μου με έλιωνε και καθε ώθηση με έκανε να τρέμω.
Φτάσαμε στους πιο μακρινούς αστερισμούς αυτό το βράδυ.
"Γιάννη..."Δεν πρόλαβα να πω κάτι αλλο. Αυτή η αίσθηση με έκανε να τρέμω.
"Ήταν ότι καλύτερό έχουμε κάνει...ερωτά μου...ψυχή μου"δεν σταμάτησε να με φιλάει.
Ακόμα και η κορύφωση ήταν η ίδια και για τους δυο. Με τρελαίνει αυτός ο άνθρωπος και ξέρει πολύ καλά να το κάνει...
Γειαααα σας. Νέο κεφάλαιο το οποίο είχε από όλα μέσα. Νεύρα, τσακωμούς...έρωτα.
Ελπίζω να σας άρεσε. Αν ναι μην ξεχάσετε να πατήσετε 🌟. Και μην διστάσετε να γράψετε ενα σχόλιο από κάτω να μιλάμε κι ολας.