Now a published book under Summit Media. Php 195.00. English. Available in all bookstores nationwide. :)
3W8L Book 2 is divided into two parts, so there are two books under Summit Pop Fiction! <3
CHAPTER 23
ELLE'S POV
"Miss. Miss."
Napamulat ako.
Pag mulat ko. Nanakit katawan ko. Hanggang sa naalala ko yung nangyari kanina. Napamulat agad ako at natakot.
"Nasaan ako?!?"
May isang lalaking nakatalikod. Matangkad. Malapad ang likod.
Sino siya??
"Nawalan ka ng malay kanina kaya dinala kita sa bahay ko. Yung kasama mo nasa kwarto ko. Nalapatan ko na ng first aid. Matindi ang sugat. Mamaya may dadating na doktor para icheck siya."
Tapos na siya ayusin ang towel na sa tingin ko ilalagay niya sa akin.
Humarap siya.
O____O
O____O
O____O
Hindi.
Hindi to totoo.
Mali. Shock lang ako.
Hindi.
Hindi.
Hindi.
"Miss?"
Bakit..
Bakit..
Bakit kamukha niya si Kean?!
"Miss ayos ka lang ba?!"
Hinawakan ko agad ang mukha niya. Pinsil ko. Tapos pinisil ko mukha ko. Masakit.
Ibig sabihin totoo ito.
Bakit.
Bakit kamukha niya si Kean?!
Hindi..
Hindi..
Siya..
Siya si Kean.
"Kean?"
Natulala lang siya sa akin. Tapos biglang nagsmile.
Nagsmile din ako.
Siya nga talaga si Kean??
Siya ba??
"Miss. Hindi Kean ang pangalan ko. I'm Yohann."
Now Playing: A Thousand Years by Christina Perri
Yo--Yohann?
Lumapit siya sa akin. Di ko maalis ang tingin ko saknya. Sa bawat galaw niya. Di ako maaring magkamali. Si Kean ito.
"Kean?! Ikaw yan eh! Wag mo na akong lokohin please!! Hindi ako pwedeng magkamali!! Ikaw si Kean!! Kean!!"
Tapos hinigit ko yung braso niya tapos inalog alog ko. Nagsisimula na naman akong magbreak down. Nagsisimula na naman.
Ayoko na. Ayoko ng maging Elle ulit. Ayoko na.
"Masama ata ang pagkakabagok mo kanina. Hindi ako si Kean."
Bagok? Hindi kaya..
"Kean!! Nagkaamnesia ka ba?! Ako to!! Si Elle-- Si Chanel!!! Si Chanel!! Hnd mo ba ako naaalala! Nagkaamnesia ka ba talaga??" Inaalog alog ko lang siya. Tapos tumawa lng siya.
"Miss. Sa pagkakaalam ko naman eh hindi pa ako nababagok. ^___^ Baka ikaw? Magpahinga ka na nga muna diyan. Sa tingin ko nandoon na ang doktor. Pupuntahan ko lang."
Tapos umalis siya.Hindi. Si Kean yun. Pwede ba namang.. Sobrang kamukha ni Kean.. Nakatira sa Makati. Tapos biglang.. Hindi si Kean?! Imposible!!
Baka nagkaamnesia siya. Tinago siya sa akin ng mama nya! At dahil meant to be kami nagkita kami. Ganoon nga.Kaya sinabi ni Papa na cremate lang si Kean.. Kasi hindi naman siya namatay. Ito nga siya sa harap ko eh.
Hindi patay si Kean. Ito siya. Ito. Maya maya.. May dumating na matanda. Sino siya??
"Iha. May kailangan ka ba? Sabi ni Sir Yohann nakita daw niya kayo na binitbit ng mga lalaki kaya sinundan niya kayo. Delikado sa eskinita sa mga plaza iha--"
"Sino ho kayo?"
Tapos tumawa siya. Yung tawang matanda.
"Oo nga naman. Nakalimutan ko. Ako si Rosa. Manang Rosa ang tawag sa akin ni Sir Yohann."
Sir Yohann?? Pati katulong..
"Manang!! Db hnd naman Yohann ang pangalan niya?! Diba Kean po!! Kelan po kayo nagstart magkatulong sakanya?! Kelan po?!"
Nakatitig lang sa akin si Manang. Tapos tumawa na naman siya.
"Anak. Ano bang sinasabi mo? Nasaktan ka nga ata. Bata palang si Sir Yohann ako na ang katulong niya. Lumaki yan sa Paris at ngayong taon lang nagbalak magstay sa pilipinas."
O____O
Imposible. Sinungaling ka manang! Kasabwat ka ng nanay ni Kean!!
Wag niyong itago sa akin si Kean. Wag.
"MANANG! KUNG KASABWAT KA NG NANAY NI KEAN! Please! I'm begging you. Maawa po kayo sa akin. Isang taon ko na po siya hinihintay! Mahal na mahal ko po talaga siya! Ayoko pong--"
"Iha. Sandali lang. :( Hindi ko talaga kilala ang sinasabi mo. Si Yohann inaalagan ko na mula bata pa siya. Ako ang saksi ng paglaki niya kaya--"
"SINUNGALING KA!!! ANO BANG GUSTO NIYO!? NILALAYO NIYO NA NAMAN SA AKIN SI KEAN!! KEAN!! KEAN!!! KEAN!!"
*BOOG*
Biglang nagbukas ang pinto at pumasok si Kean. Umiiyak ako. Lumapit siya kay Manang Rosa.
"Anong nangyayari dito?!"
"Iho! Ang batang yan nagwawala. Ipinipilit na ikaw si Kean."
"ALAM KO IKAW SI KEAN! WAG KA NG MAGSINUNGALING SA AKIN!!! PLEASE NAMAN! PLEASE NAMAN! PLEASE NAMAN OH! HIRAP NA HIRAP NA TALAGA AKO!!!"
Nagbreak down na ako. Umiiyak ako habang nakaupo sa floor. Napansin kong pinalabas niya yung matanda at lumapit siya sa akin.
"Miss??"
"Elle *Huk*"
"Elle. Pwede bang wag kang mageskandalo dito? Una sa lahat. Yohann ang pangalan ko. At hindi ako si Kean. Pangalawa. Sana ibalik mo naman ang magandang loob na binigay ko sa inyo, igalang mo naman ako, ang bahay ko at ang mga kasama ko dito. Hindi kita kilala at hindi ko alam kung ano ang mga problema mo, pero sana.. Sana lang. Wag mo na idamay pa kami dito."
Napatigil naman ako sa pagiyak ko. Nasaktan ako sa sinabi niya. Kaya. tumigil ako sa pagiyak ko. At umiwas ng tingin sa kanya. Ang sama niya.
"Haaay. Okay. Sorry Miss. Kasi. Haaay. Okay. Sige. Siguro naman gusto mo ng proof na ako si Yohann para mapalagay ka na db?"
Mukhang nakonsensya siya sa ginawa niya. Ngayon proof proof pa. Psh. Dinala niya ako sa kwarto niya. Ang linis!! May kinuha siya sa cabinet. Hinahanap niya. Hanggang sa nakita niya.
"Ito. Ayan ang Birth Certificate ko."
Tiningnan ko. Yohann Salazar. 20 Years old. Citizen siya sa Philippines and sa Paris. :| Ibig sabihin, doon nga talaga siya tumira? :( Maya maya may binigay ulit siya sa akin.
"Ayan. Driver's License. Voter's ID. And lahat ng I.D na naacquire ko dito sa Philippines ayan na." Tiningnan ko. Valid nga. :(
Maya maya may binigay na naman siya.
"Here. Diploma na I finished my schooling sa Paris." Nakita ko. Hindi ko maintindihan ang mga nakasulat pero may diploma nga.
"Lastly, here are some of the photoalbums na nakita ko dito sa mga gamit ko. Since ayokong mabother ka kahit di kita kilala ipapakita ko sayo."
Tiningnan ko. Mula baby, bata, pagbibinata at yung ngayon nandito. :| Tiningnan ko lahat. Lahat kamukha niya. Kamukha din ni Kean. Imposibleng may kambal si Kean. Imposible ding may kambal si Yohann. Ibig sabihin magkamukha lang talaga sila?
"PERO.. Paanong.. Paanong sobrang magkamukha kayo?"
"May mga cases naman na ganoon eh. Hawig. Pero may mga pinagkaiba din. Kaya miss. I mean.. Elle. Pwede wag ka ng magwala at tawagin akong Kean? Coz I'm Yohann."
Napatungo naman ako sa sinabi niya. Kahit na ayokong maniwala. Andito na eh. Kahit ayaw niya, napilitan siyang ipakita sa akin ang importanteng documents niya para matigil ako. :( Siguro nga.. Si Kean. Pero. :|
"Elle."
"oh?" Mahinang sabi ko.
"Hmm. Sorry kung.. kamukha ko siya. Pero. Sana maniwala ka. Na hindi ko kilala yung sinasabi mo. :|"
"Hmm. Naniniwala naman ako. Kaso. Sobrang ikaw na ikaw siya."
"Siguro sa mukha. May mga taong magkakamukha talaga. Pero.. Hindi ako siya."
"Siguro nga. Sorry nga pala."
"It's okay."
"Sorry din na napilitan ka pa ipakita sa akin yung mga gamit mo."
"It's not your decision. Ako naman nagpakita so It's not your fault."
Nagsmile na lang ako sakanya. Tapos... >/////>
"UY! Anong feeling mo? Painting ako? Wag mo naman ako masyado titigan!!"
Tapos ngumiti siya. *O* WOAH. Ang pogi. ANG POGI POGI. Namiss ko lang ba talaga si Kean oh talagang gwapo lang siya?
"Elle?"
"AY ELLE DAW!! OH ANO?!"
"HAHAHAHAHAHAHAHA!!"
"Makatawa ka naman diyan! Problema mo?"
"Pag tumatawa ng malakas may problema na agad? Di pwedeng masaya muna?"
Wait. Stop. Think.
Hirit ni Vice Ganda yun ah. At kapag si Vice ang usapan..
"Sigurado ka bang hindi ka si Kean?! Kasi--"
"Pakilala kita sa pamilya ko gusto mo?"
"WAG NA OY! Di ka nakikinig sa nanay mo.. Sinuway mo na nga ang Don't talk to strangers rule papakilala mo pa ako! Buang ka din!"
"Daldal mo miss."
=____=+ Sensya naman. Yang mukha mo kasi. Namiss ko yan eh. Gusto ko akin ka na lang..
"Yung kasama ko. Ano na yun? Paano kami aalis dito?"
"Sabi ng doctor grabe sugat niya eh."
"Mukha nga."
"Ano ba kasing ginagawa niyo doon?"
"Naghahanap kasi ako ng trabaho. Model sana. Eh ayun. Mga.. Masasama pala sila."
"Trabaho? Mukhang nagaaral ka pa ah."
"19 na ako. Legal na."
"Ahhhh."
Tapos kumuha siya ng rubix cube at nilaro niya..
Wait. Stop. Think.
Ayaw ni Kean ng Rubix Cube!!
**Flashback
"Oi Kean. Laro tayo!!"
"Nu yan?"
"Rubix cube."
"Yoko nean."
"Huh? Sikat to eh!!"
"Ano naman?"
"Masaya naman laruin to."
"Yoko. -___-"
"Di ka lang makabuo eh!"
"Sus."
"Bakit nga ayaw mo?!"
"Ayaw ko lang."
"Ano nga?!"
"Kulit."
"Sabihin mo na kasiiiii!!!"
"PSH!! Ayaw ko kasi boring! Nagaaksaya ka lang ng oras kaiikot ng kaiikot ng stupid na rubix na yan! Para saan?! Para mabuo ang parehas na kulay?! At pagkatapos?! Wala!"
**end of Flashback
See. Ayaw ni Kean. Ayaw na ayaw na halos atakihin siya noon kaeexplain sa akin bakit ayaw niya. Bakit ganito tong taong to.. Mukha ni Kean.. Pero malayo sa ugali ni Kean :/
"Oh. Ako na ba ang magsasabi na matutunaw na ako katitig mo? *grin*"
Ang gwapo naman niya mangasar. *O* Yung tipong ngingiti pero nakakaasar pero hindi ka maasar!
"-////- mayabang ka!"
"Hahaha."
Tawa lang siya ng tawa. Ano ba yan. Pag speechless tatawa agad?! Diba pwedeng 'ummm' muna?!
"Mam Sir. Yung lalaki na kaibigan ni Mam. Nagwawala."
Nagwawala?! Ano yun?! Hayop sa Zoo?! Makadescribe si Manang Rosa ha! Teka nga. Baklang bakla ako ah! Pumunta kami sa kwarto kung nasaan si Dylan. Inaalalayan ako ni Yohann. All the time namumula ako. Amp naman oh! Bat ganto to?!
"Nasaa--ELLE--Ouch."
Nilapitan ko agad siya.
"Sira! Wag kang malikot! Feeling mo werewolf ka na after 10minutes magheheal agad bones mo?! Umayos ka! Tao ka lang!"
"Ano bang pinagsasasabi mong baliw ka? ~~."
Ouch. Makapagsuplado si Kuya! Talong talo si Ruffa!
"Nandito tayo sa bahay ni Yohann. Tinulungan niya tayo kanina eh. Tapos hinihintay lang niya magrecover ka."
"Ayos na ako."
"Sige nga! Dougie ka nga!! Kung okay ka na.. Go! Teach me how to dou--"
"Elle!! Ang hyper mo!"
Bakit nga ba ang hyper ko?! Dahil ba kay..
Napatingin ako sa part ni Yohann na nagrurubix cube pa din. Noong makita niya ako nakatingin kinidatan niya ako kaya inalis ko agad ang tingin ko sakanya.
"Oh bat mkhang constipated ka."
"GRABE NAMAN TO! hindi naman!"
"Psh."
Si Dylan. Kamukha ni Kean. Hawig. At kaugali.
Si Yohann.. Mukhang mukha ni Kean. Pero malayo ang ugali kay Kean.
Mga lalaking to. Di ako tatantanan. Di na ako makakamove on!!
"Ano sa tingin mo?"
"Huh?? Tingin ko san?"
"MAKINIG KA KASI!!!"
"Oy pare wag mong sigawan." Biglang sabat ni Yohann.
Sinamaan siya ng tingin ni Dylan. Tapos nagpoker face lang si Yohann. At ginawa yung nakakamatay niya na grin.
"Sabi ko kelan tayo aalis dito?!"
"Kapag gumaling ka na."
"Magaling na ako tayo na."
"Dylan Patrick!"
"Ano?!"
"Pwede ba?! Alam kong di ka comfortable dito.. Pero tiisin mo. Siya na nga nagmamagandang loob."
"*o edi siya na bida*"
"Ano yun?!?!"
"Wala! Bingi."
"Bakit ba ang sungit."
Maya maya hinigit ako ni Yohann. Tapos kinindatan lang ako. Namula ako at napayuko kaya nadala niya ako sa paghila niya.
"Ba--Bakit?"
"Wag kayong magaway. Mastrestress sya. Baka lalong di gumaling."
"*blink blink* Ganun?"
"Oo ;)"
Waaah! Hilig mangindat ano ba yan! May sakit ba to sa mata?!
"Kumain ka na ba?" --Yohann
"Ah. Oo busog na ako." --Elle
"Anong kinain mo?"
"Ikaw."
"Ano?!"
"HA?! Sabi ko.. Ikaw. Kumain ka na?!"
"Ah. Haha. Hindi pa. Sabay ka?"
"Busog na ako sayo."
"Ha?"
"HA?! Ang ibig kong sabihin.. Busog na ako na makitang kumain ka."
Tapos nagsmile na naman siya tapos umalis. Puro ka smile!! Nakakainis!! Ang gwapo pa naman pag nagssmile!! Nanandya?! Nagpapakilig?! Nakakainis!! Effective!! Bakit kasi nakikita ko si Kean sayo. Pero hindi ko siya nararamdaman sayo.
Bumalik ako sa kwarto ni Dylan. Kawawa naman yun. Baka mabaliw. Walang kausap.
"Oy sungit."
"~~."
"Sorry na nga. Nagsusungit ka pa."
"~~."
"Sa lahat ng pakipot ikaw pinaka!"
Tapos umupo ako sa may gilid niya. Di siya makaiwas kasi masakit katawan niya. Ang dami niyang pasa.
"Ano ba yan. Tatalunin mo pa ang ube. Pwede ka na ring pumalit sa puto bumbong--"
"Elle. Ang bakla mo magsalita amp."
"Sorry. So you want me to be conyo? O yung tipong maton?! O yung maarte? Or simple and nice?"
Bawat description iniiba ko yung tunog ng boses ko. Nairita siya. Dali mairita! Nagmemenopause na ba siya?!
"Dylan. Sorry."
"San? Ikaw ba bumugbog sa akin?"
"=___= *roll eyes* bubugbugin pa lang! Kainis!! Sincere yung tao eh."
"D mo naman kasalanan. Kasalanan mo lang maging engot. Di mo man lang napansin na obvious na fake ang business card."
"Gusto ko kasi ng trabaho agad eh."
"Di ka naman gugustuhin ni ate na mapahamak para sakanya. Magisip ka nga. Minsan bobo ka eh."
"Ouch ha."
"Psh. Sa susunod. Paano kung wala ako? At wala yung lalaking parang nagcocommercial ng toothpaste na yun?"
"Yohann. Yohann. At bakit commercial ng toothpaste???"
"Lagi nakangiti. :|"
"Inggit ka lang kasi lagi ka nakasimangot."
">:("
"See!! Pero alam mo.."
"Hm?"
"Dylan. Si Yohann. Kamukhang kamukha ni Kean."
"Sino si Kean?"
Napaatras naman ako.
"Di mo kilala si Kean?"
"Duh?"
"Tss. Si Kean yung fiancee ko na namatay. Kamukha niya talaga. Ganang ganan. Dylan. Meron ba talagang magkakamukha sa mundo?!"
"Sigurado ka bang patay si Kean?"
"Yan din ang unang pumasok sa isip ko noong makita ko si Yohann. Na baka amnesia lang.. Pero may mga lisensya sya, ID--"
"Madaling dayain yun--"
"Family album mula bata hanggang ngayon. Madadaya ba yun!?"
Napatahimik na lang siya. Kahit na umaasa ako na siya si Kean. May parte sa akin na nagsasabi na.. Hnd talga siya yun eh. At kelangan ko na umayos. :/
"Pero Dylan.. Bakit sobrang magkamukha sila?"
"Wala bang kambal si Kean?"
"Wala noh!"
"Sigurado ka?"
"Sigurado!!"
"Bihira kasi maging kamukhang kamukha talaga--may picrure ka ba ng syota mo noon?"
"Syota talaga? Teka.. Meron sa phone."
Tapos nilabas ko phone ko. Media.. At hinalukay ko lahat ng folders.. Andoon ang isang folder na puro picture namin. Pinakita ko kay Dylan at nanlaki mata niya..
Obviously. Sobrang magkahawig.
"Odb?"
"Ang.. Panget mo pala noon?! HAHAHAHAHAHA!!! MUKHA KANG BAO! Bakit ang ikli ng buhok mo!? Nakaglasses ka pa! BETTY LA FEA!!"
=_____=+ Number 1 bully. Number 1.
"Kala mo. Yabang mo. Gwapo mo kasi masyado! >:|"
"Buti alam mo."
Tapos tawa lang siya ng tawa! Bwiset! Bwiset! Inaagaw ko phone ko pero ayaw niyang ibalik. Sama tlga ng ugali nito!
"Akin na!"
"Ayaw."
"Isa pa tatayo ako dito at kukunin ko yan injured ka man or not injured."
"~~. damot mo."
"O___O shocked naman ako sa kadamutan ko."
"Shock ka pa?!"
"Duh?!!!..... Yeaaaaaah! One point!"
"One point ka diyan."
"Nsabihan kita ng Duh.."
"Ammm.. Duh. One point."
Walang kabuhy buhay niyang sinabi. Ano ba naman yun?! Nakakainis! Lakas talaga mangasar ng horsey
"Bad mo."
"~~."
Tapos dahil kanina pa niya ako inaasar pinoke ko ng pinoke yung mga pasa pasa niya >:)
"ARAY!! ELLE!!"
"Masakit?"
"OBVIOUS BA?!"
Tapos inaasar asar ko lang siya dun tapos di siya makagalaw ng ayos dahil masakit pa katawan niya. Tawa lang ako ng tawa. Siya naman badtrip na.. We were having so much fun until..
"Elle can you--Oh sorry."
Pumasok kasi si Yohann tapos nagkukulitan kami kaya napasorry siya. Pagpasok niya humiwalay talaga agad ako kay Dylan. Baka kasi isipan pa ni Yohann na boyfriend ko si Dylan!!
"Ah. Hindi! Sorry! Ano ba yun?"
"Ah, I was just about to ask you if you can.. Well nevermind. Sige later na lang."
Isasara na sana niya yung pinto kaso..
"Oy wait lang. Ano ba yun?!"
"Huh? Ah. Nothing-"
"Nothing daw! Ano nga?!"
"Hahahaha."
Tumawa na naman siya. Naiinis ako kapag tumatawa siya. =___=+
"Nothing."
Tapos umalis na talaga siya. Ano ba yun. :/
"Hindi siya yung ex mo. Wag mo tunawin. ~~."
Napatingin ako ng masama kay Dylan.
"What?! Nagsasabi lang ng totoo."
"Dylan!!"
"Obvious ka eh. Pacute ka naman."
"Halata?! I mean.. Huh?!"
"Psh. Oo. Halata naman naming mga lalaki kapag pacute ang babae eh."
"Ows paano?!"
"Minsan.. Sa school. Manghihiram lang ng kami ng ballpen ang ibibgay sa amin yung bago. May price pa. Sa aming mga lalaki.. Halata nagpapacute ka."
"Eh kung wala ng extra ballpen?!"
"E di ibigay yung luma na gingamit niya."
"Sige paano pa nahahalata na nagpapacute ang babae?"
"Hmmm.. Kapag tingin ng tingin, tapos pag tiningnan namin.. Iiwas ng tingin, tapos ichecheck kung nakatingin pa kami. Siyempre nakatingin kami kasi nakakailang yung galaw ng galaw ulo niya sa harapan mo."
"Alam mo ikaw. Hnd naman yun sapat na basis."
"Nagpapacute din kapag tatawagin ka ng tatawagin, andami daming tanong.. Di na lang sabihin kung anong kailangn. Tapos sasamahan pa ng smile."
"=___= Baka mabait lang yung tao at matanong.. Teka nga. Alam mo ikaw, weird mo!! Anong konek niyan sa akin?"
"Wala."
=_____=+ Lord. Kunin niyo na po siya. Kunin niyo naaaaa!!!
"Hahahahahaha! Alam mo mukha kang rabbit kapag galit ka sa akin."
Sige na lord. Please. Bilisan niyo na po. Hindi ko na kaya to.
"Mukha kang constipated na rabbit Elle. Yung tipong nakakain ng carrots na hilaw."
"Hoi Dylan. Saan ka naman nakakita ng rabbit na niluluto pa muna ang carrot bago kainin?! UNA SA LAHAT HINDI SILA MARUNONG MAGLUTO. Pangalawa wala silang kaldero. Pangatlo--"
"Aish. You're boring. ~~."
OMAYGHASH!!! ANO BANG LALAKI TO?! Kainiiiiis!!!!
"Oh saan ka pupunta?!"
"Kahit saan basta malayo sayo!!!!"
Tapos tumawa na naman siya. Kainis. Naglakad ako papalabas ng pinto.. Noong papalabas na..
"Basta babalik ka! Alam kong babalik ka. Kasi alam kong hindi mo ako iiwanan.. Dahil alam mo kung gaano kasakit maiwan."
Napatigil ako sa sinabi niya. Bakit naman niya sinabi yun?!
Hawak ko pa rin ang door knob ng biglang may humila sa kabilang side. Nadala ako.. Akala ko mahuhulog na ako.. Pero may sumalo sa akin.
"Sorry. Sorry."
"It's okay. Nasalo mo naman ako eh."
"Anytime. Willing kitang saluhin.. Basta mahulog ka lang sa akin."
*blink blink*
*stare*
*blink blink*
Ano daw sabi ni Yohann?!
"Ano?!"
"Ah. What I mean is, basta sa side ko ikaw mahulog Im really willing to catch you."
"Aahhhh. *kala ko naman inuutusan mo ako mahulog sayo, kasi anytime pwede naman*"
"Really?"
"Oo naman sabihin mo lang sa--ASDFGHJKL!!! Ano?! Huh?! May sinabi ba ako?! Wala diba?! Ano yun?! Ah. Kakain ka. Sige labas ka naaaa."
Tapos tinulak ko siya papalabas at nilock ko pinto. GRABE!!! Narinig niya sinabi ko!! NAKAKAHIYA!! Ano ba yan!!! >__<
"Hintayin mo naman na ikaw ang ligawan."
Napatingin na naman ako ng masama kay Dylan. Lagi na lang may comment sa amin ni Yohann. Ano ba yan.
"Obvious ka kasi."
"Pakialam mo ba?!"
"Wala."
"Wala pala eh!!"
"Pero bumalik ka pa din."
"Ano?!"
"Bumalik ka pa din."
"Bumalik ako saan?! Ano bang sinasabi mo?!"
"Bumalik ka pa rin sa akin. Planuhin mo mang iwan ako.. Babalik ka pa rin."
Napatigil na lang ako.
"Taas ng confidence mo kuya!! Nagkataon lang. Cheeeee!! Sana pati bibig mo nagkapasa!!"
"Bugbugin mo ng halik--"
"ANOOOOOOOO?!?!?"
"Halikwatin na bagay."
Aaaaaaahhhhhh. Kala ko sinabi niya--
"Kala mo halik as in kiss noh?! HAHAHAHA! Pinagnanasaan mo pala ako eh!"
"Ang kapal naman ng mukha mo--*pak*--"
"--ARAAAAAY!!! Bakit mo ako sinuntok?! Araaaay! Araaaay!!!"
"Buti nga sayo! Sabi mo bugbugin diba?! Ayan!! Nakita mo!!"
"Alam mo ikaw--halik--"
"Ano?!?"
"HALIKANGA DITO!! Ano ka ba! Patapusin mo muna kasi.. Dami mo iniisip na iba!!"
"O////O Yabang! Suntukin ulit kita?!"
"Pag ikaw nagkapasa pasa sa susunod ako gaganti sayo."
"You wish."
"Hintayin mo lang akong gumaling dito!!! Hintayin mo lang!!!"
Maya maya pumasok na si Manang Rosa. Sabi niya kakain na daw kami. Sumabay daw ako ng pagkain kay Yohann. Si Dylan dadalhan na lang niya.
"Bakeks. Samahan mo na lang ako dito."
Bakeks =___=+ Bahala ka diyan.. Tssssssk...
"Sige na po manang sasamahan ko na lang po si Dylan dito."
Dylan: *grin*
Ako: *glare*
"Oh bakit ang sama ng tingin mo diyan?!"
"Bakit ang sama ng ngiti mo?"
"Masama ba? Baka naakit ka!"
"KAPAAAAAAL! Kapal lang talaga!"
"Hahaha. Basta ba sasamahan mo ako kumain eh."
"Napilitan lang ako."
"Wala namang pumilit."
Okay talo na ako. Ang bad niya. Ang bad niyaaaaa!!!
"Ayaw mo pala eh. Sige doon na ako kay Yohan--"
"Joke lang. Di ka naman mabiro. Dito ka lang."
Nakahawak siya sa braso ko. Nagkatitigan kami. Seryoso siya eh. Tapos napatingin ako sa kamay niya at inalis na naman niya..
"Dito ka lang. Wala ako aasarin. Boring na ~~."
"Sus akala ko naman mamimiss mo ako."
"Pwede na din."
O___O napatingin ako sakanya.
"Pwede na din na yan ang isipin mo.. Crush mo ko eh."
O___O
Anudew?!?
"Sinong may sabing crush kita?!"
"So mahal mo na agad ako?!"
O____O
What?!?
"HAHAHAHAHA. Kaya ayaw kitang nawawala sa tabi ko eh. Di nagiging boring ang buhay ko."
Sige. I'll take that as a compliment. Maya maya.. Dumating na si Manang Rosa may dalang pagkain.
"Kainan naaaaaaa--"
"HOY!"
"AYKALABAWNAKINALABASA! ano ba?!"
"Hindi ko kayang kumain!!! Injured ako!"
"At problema ko pa yun? -__^"
Kumain lang ako, sinamaan naman niya ako ng tingin. Bahala siya. Gutom ako! Kaya lang.. nakakairita kasi lagi niyang mabibitawan spoon niya at matatapon sa akin ang food.
"ANO BA?!"
"Ano?! Kasalanan ko ba na masakit?! Ikaw kaya magkapasa pasa."
At bigla kong naalala ang nangyari sa akin noon. Noong nagkapasa pasa katawan ko dahil kinulong ako ni Cassandra sa ref. Mahirap nga.
"Akin na nga. Susubuan na kita."
"Wag na. Wala na akong gana."
"Dylan!!! Ang tigas ng ulo mo. Pag di ka kumain lalo kang manghihina."
Tapos kinuha ko yung pagkain niya at minix sa pagkain ko. Tapos kumuha ako ng ulam at kanin at sinubuan siya..
Ayaw pa nga niyang ngumanga noong una.
"Wag ka ng maginarte ha!!"
"Hnd ako nagiinarte!!"
"Oh subo na!!"
Tapos sumubo siya. Namumula na naman siya tapos nakatingin siya sa ibang side habang nakain. Kulit lang!
After kumain natulog na siya. Ako.. Hindi ko alam ang gagawin kaya naglibot libot ako sa bahay ni Yohann. At hindi ko talaga gusto ang nakita ko :| Kasi.. Puro family picture. Mula bata hanggang paglaki may picture..
Isa sa mga dahilan para hindi ko siya pagkamalan na si Kean. Pero hindi ako titigil hanggat di ako naliliwanagan.. At isa lang ang magpapaliwanag sa akin ng lahat..
Si Papa.