[Image above was Steve and Clariz anime version]
Terrence POV.
Nakapamulsa ang isa kong kamay habang yung isa naman ay hawak sa sigarilyo na hindi pa nasisindihan. Nandito lang ako sa tapat ng mansion nila Steve.
"Mukhang mas lalo nilang hinigpitan ang security ha" napatawa ako at sinindihan ang sigarilyo.
"Hey!"
Hm? Nilingon ko naman yung humawak sa jacket ko.
"Nakakasama po sa kalusugan yan!"
"Pfffttt" yumuko ako para makapantay ko ang batang babae at mukhang kakauwi nya lang galing sa school.
"Ahm. . Ikaw ba yung bunsong kapatid ni Steve?"
Tumango naman sya, napangiti nalang ako dahil naalala ko ang kapatid ko sa kanya. Hindi ko talaga matanggap na nadamay sila noon. Pero past is past at matagal na yun kaya kailangan ko ng mag move on.
"Kaibigan ka po ba ni kuya?" Cute nyang tanong kaya binuhat ko sya at tumango ako.
"How's your kuya steve now? Did he awake?"
"Uhm. . I don't know cause daddy would'nt allowed me to enter kuya's room" nakapout nyang sabi.
"Ah! Can I have a favor?"
"What is it kuya pogi"
"Uhm. . If you have a chance to sneak to youre brother's room. . Can you hide this under youre kuya's pillow?" Sabi ko at iniabot ko sa kanya ang maliit na enveloped.
"What is this kuya?"
"Ahm. . That was important but don't tell anyone to this ok?" I said tsaka nagpinky promise kami.
"I promise kuya pogi hehe" ibinaba ko na sya at nakita kong tumatakbo na dito ang maid.
"Samantha! Asan ka galing hup? Nakuuu. . Buti nalang talaga nakita kita kundi lagot ako nito" tarantang sabi nung maid kaya lumingon ulit si sam sakin at nag cute wave. I waved back ng nakangiti, how cute . .
Nakapamulsa ulit akong tumalikod at napagdesisyong umalis nalang.
Dave's POV.
"B-bakit mo ako dinala dito?" namumulang sabi ni Brenna.
Lumapit ako sa kanya at hinawakan sya sa magkabilang balikat.
"Bakit? Ayaw mo bang gawin natin?" I said to her with my husky voice.
Hindi sya nakasagot kaya sinimulan ko ng tanggalin ang butones ng polo nya. Hinihintay ko syang pumalag pero tahimik lang sya, iniangat ko ang mukha nya at nagulat ako ng umiiyak sya.
>♢♢<
Nananahimik lang ako sa ilalim ng puno ng biglang sumulpot si Brizon at inakbayan ako.
"Dave alam mo bang birthday ngayon ng kapatid ko?" Nakangiti nyang sabi . .
"May kapatid ka pala?"
Takha kong sabi at sinapok naman ako.
"Ulol! Nakita mo na yun dati hindi mo ba matandaan?"
Napaisip naman ako, saan ko nga kasi yun nakita?
Nagulat ako ng may itinapat syang litrato sa mukha ko. Nakita ko sa litrato na nakaakbay si Brizon sa isang babae na nakaschool uniform, nakangiti silang pareho.
"Ayan di mo natatandaan? Yan yung kapatid ko, pinagsabihan ko nga yan kung may manliligaw sa kanyang lalaki dapat kailangan dumaan muna sa akin" sabi nya sabay inumpog ang magkabila nyang kamao.
Napatawa nalang ako sa ginawa sabay iling.
>♢♢<
Bigla naman akong natauhan at inayos ko ulit ang polo nya at pinasuot ko sa kanya ang jacket ko.
"I. . I'm sorry" I said tsaka sya iniwan.
Pagkasara ko ng pinto napasandal ako sa pader at napasabunot sa buhok.
"Damn it!" Nanggigigil kong sigaw at parang gusto ko ng umiyak.
>♢♢<
Nagulat ako ng tapikin nya ako sa balikat kaya napatingin ako sa kanya pero nakangiti lang syang nakatingin sa langit.
"Pero Dave kung sakali mang mawala ako . . Sana protektahan mo ang kapatid ko para sa aken"
Binatukan ko naman sya .
"Ano kaba Brizon! Wag mo ngang sabihin yan! Ang bata pa natin para mamatay tss" inis kong sabi at iniwan sya pero nakasunod ulit sya at inakbayan ako.
>♢♢<
Tinakpan ko nalang ang mukha ko ng mga palad para walang makakita na umiiyak ako.
Im sorry Brizon. .
[Preview of book 1: Brizon was the first person who died in the labyrinth because of Eugine(Clariz)]
Narinig kong bumukas ang pinto at naramdaman kong papalapit si brenna sa akin. Hindi ko inalis ang kamay ko sa mukha dahil nakakahiya. Naramdaman kong hinawakan nya ang kamay ko at tinanggal nya ito sa mukha ko. Napahinto ako sa pag iyak ng makita ko ang mukha nya.
Umiiyak parin sya . .
Nanlaki ang mata ko ng bigla nya akong niyakap at tinapik tapik ang likod ko. Hindi sya nagsasalita kaya napakalma na ako dahil sa ginawa nya.
"Im sorry brenㅡ"
"Sshh. . I know I know don't worry napatawad na kita ok?" Humiwalay sya sa yakap and she cupped my face.
Unti unti nyang inilapit ang mukha nya sa akin. At sya na mismo ang humalik sa akin pero smack kiss lang.
Napangiti nalang ako ng ngumiti din sya.
"I'm sorry too Dave dahil masyado akong emotional" sabi nya habang nakayuko kaya ako naman ang humawak sa mukha nya.
"Tomorrow is youre brother's death anniversary right? . . Let's visit him together" I said tsaka sya tumango.
Tumabi sya sa akin at sumandal sa balikat ko. Nasa labas lang kami ng veranda dito sa condo unit ko.
"Saan kaya si kuya dyan?" Tukoy nya sa mga stars
"Hmm. . Siguro yung pinakamatingkad?" Sabi ko nalang.
"Pero may tanong ako" seryoso nyang sabi kaya napatigin ako sa kanya.
"Hmm? Ano naman yun"
"Sa tingin mo? Paano ba namatay si kuya?"
Napaiwas nalang ako ng tingin dahil hindi ko pwedeng sabihin.
"I see . .I know you don't need to push yourself, sige uuwi na ako"
Malungkot nyang sabi at tumayo na kaya napasandal nalang ako at napatingin sa langit.
Hindi ko pwedeng sabihin sa kanya na ako ang nagsunog sa katawan ng kuya nya.
At lalong hindi ko pwedeng sabihin kung gaano kabrutal ang pagpatay kay Brizon, siguradong hindi nya matatanggap kung paano namatay ang kuya nya.
Sion's POV.
Napasandal ako sa pader habang hinahayaan kong tamaan ng tubig ang katawan ko. Mas pinili kong magshower muna para makapagrelax at mamaya na kami aalis ni Leslie. Hindi ko na din nahubad ang white polo ko dahil gusto kong magpalamig ng ulo.
Kring. . .kring. .
Napalingon naman ako sa pinto ng biglang tumunog yung telephone. Pinatay ko na ang shower at hindi na ako nag abala pa sa basa kong katawan.
I brush my hair gamit ang kamay at mukha tuloy akong nag aadvertise ng shampoo.
Pero pwede rin 😎
"What?"
(Anong what? Tss. . Tungkol ito sa taong pinapahanap mo)
Si Rex lang pala. .
"Wait? Bakit hindi ka sa phone ko tumawag?" Takha kong tanong.
(. . . . .)
"Hey Rex?"
(Mabuti pa sigurong sa personal nalang tayo magkita)
"Why? May importante akong gagawin mamaya"
(See you later same sa caffe shop)
"Hey! W-wait!!"
Napakuyom ako ng kamao dahil hindi ko sya maintindihan, bakit kailangan pang sa personal e pwede namang sa phone nalang. Napaupo ako sa sofa at napailing. Sa inis ay ginulo gulo ko ang buhok kong basa.
"Aish!"
Padabog akong tumayo at tumungo na sa walk in closet at nagpunas ng katawan naghanap nadin ako damit. Nag T-shirt na black at ripped jeans lang ako. Kumuha na din ako ng cap at nerdy glass incase of emergency.
Ding Dong*
Huh? Si Leslie kaya yun?
Lumabas muna ako at tinignan ko ang monitor, nanlaki ang mata ko ng si Manager Kim ang nasa labas.
A-anong gagawin ko? Ano ba kasing ginagawa nya dito?
I off all the lights at dahan dahang lumayo sa pinto. Aish! para tuloy akong magnanakaw sa sarili kong bahay.
Bigla nalang nagring ang phone ko at di nga ako nagkakamali si Manager Kim ang tumatawag. Sinilent mode ko nalang ang phone ko para hindi ko marinig ang nakakairitang rigtone. Nilibot ko ng tingin ang buong condo ko.
Saan kaya pwedeng lumabas dito?
Napatingin naman ako sa bintana, lumapit ako doon at nang makita ko kung gaano kataas ang sa baba parang biglang umatras ang kinain ko.
"Aish! Kainis!"
I have no choice kaya umakyat ako sa railings ng bintana at tumalon sa kabilang bintana. I manage to unlock the window at walang atubiling pumasok.
"Ohhh baby faster"
Huh? What was that?
"Yeah that's right . . It's feeling good ah"
Bigla naman akong namutla dahil wala akong makita sa dilim at kung ano pang hiwaga ang naririnig ko. Nagpatuloy lang ako sa paglalakad,
Crash*
Crap! I'm doomed nakabasag pa ata ako.
Bigla nalang sumindi ang ilaw kaya napataas ako ng kamay na parang susuko. Parehas kami ng reaction nitong mag asawa na shock din na makita ako.
"W-what are you doing?"
Tanong ko para hindi masyadong awkward.
"Huh? I'm just scratching the back of my husband why? . . Hey! Who the hell are youㅡ"
Argh! I run faster as I can at mabilisang tinungo ulit ang bintana. Tumalon ulit ako sa kabila pang bintana at feeling ko safe na ako dito.
Huh? Nakaunlock?
Dahan dahan kong binuksan ang bintana at pumasok. Naging mas maingat na ako ngayon at mabilisang tinungo ang pintuan. Pagbukas ko ng pinto nakita ko si Manager Kim na nasa tapat parin ng pintuan ko. Buti hindi sya nakatingin dito at mabilisan kong tinungo ang elevator.
Nagvibrate ulit ang phone ko at nakita kong tumatawag na si Leslie.
(Where the hell are you Sion?! After 2 hrs na ang flight natin)
"I have some matter to do first , I'm sorry kung pwede susunod nalang ako pero I try my best para makahabol"
(Ok fine) inis nyang sabi at pinatayan na ako ng tawag.
Niliko ko na ang kotse ko at tumungo na sa coffee shop. Pagkapasok ko doon wala si Rex, , kinuha ko ang phone ko at sinubukan syang tawagan.
"Rex! Nandito na ako asan kana?!"
Wala akong narinig na response sa kabilang linya kaya nagtataka na ako. Nakarinig lang ako ng parang may tumatakbo.
(I'm sorry but. . But I can't meet you tonight)
"Huh? What happen Rex?"
(C-can you see the painting inside that private room?)
Napalingon lingon ako sa loob ng coffe shop dito sa private room at nakita ko lang ang painting ng isang tuyong bulaklak.
"That flower one?"
(Y-yeah. . Slide it and you can see the ansㅡ ack! )
"Hey! What happen?! Rex! Where are you!"
Totooot*
Agad naman akong tumakbo doon sa sinasabi nyang painting at inislide ko nga iyon at may nakita akong maliit na volt.
Napapalo naman ako sa noo dahil hindi ko alam kung anong passcode tss. Binalik ko nalang ulit ang painting kung anong pwesto nya at hahanapin ko muna si Rex at aalamin ko kung ano ang nangyare.
(Darn Sion! Sasabay kapa ba? Or what!?)
Napapikit ako ng mariin habang nagdadrive at tinext si Leslie na hindi muna ako makakapunta ng pilipinas dahil may mas importante akong gagawin.
Dahil tungkol ito kay French. . .
Clariz POV.
"Wa-what the!"
Nabitawan ko ang hawak kong glass wine ng mapanuod ko ang CCTV footage ng pangyayareng aksidente. Kitang kita ko kung paano nabangga at nagpaikot ikot ang kotse ni Steve. Napatakip ako ng bibig habang pinipigilan ko ang luha ko.
"S-steve" napahagulhol ako ng iyak at napakuyom ng kamao.
>♡♡<
"Do you remember what I said before?"
"Huh?"
"Do you remember that I said a hundred times that I don't care if you are eugine or clariz, I still. . LOVE YOU"
>♡♡<
Napasabunot ako sa buhok at walang hinto ang luha ko sa pagpatak.
I really really miss you Steve. . I'm so damn really want to see you again. .
Kinuha ko sa drawer ang picture namin ni Steve. Ito yung wedding picture namin bago magbago ang lahat.
Napahagulhol nanaman ako ng iyak dahil hindi ko kayang tanggapin na wala na si Steve sa tabi ko. Apat na taon akong nahiwalay sa kanya noong nagsimula akong umalis sa School nila.
"So you believe it now right?"
Hindi ko pinansin ang pagpasok ni Cheldon at nakayakap lang ako sa picture frame namin ni Steve. Sinindi nya ang ilaw kaya napapikit ako dahil nasilaw ako sa liwanag. Hindi ko na alam anong gagawin ko, hindi ko alam kung bakit kailangan ko pang mabuhay dapat ako yung namatay hindi sya.
"Tss, , so youre thinking of him again huh?"
Tulala lang akong napalingon sa kanya na nakasandal sa pader habang nakacross arm.
"Youre crying again huh? Youre so weak Clariz, I did'nt expect you are that very weak over him. . You are still young but yet youre slighly killing yourself"
"You don't understand" walang gana kong putol sa pinagsasabi nya.
"Yeah yeah I don't understand I know"
Lumapit sya sakin at may ibinulong. .
"But. . I just wanted to reminded you that. . youre not still his wife, , youre not totally married at all so . . He's not totally yours Clariz remember that" and then he left.
Napakuyom ako ng kamao sa galit dahil sa sinabi nya.
"Youre not totally married at all"
Napahawak ako sa ulo ko ng maalala ko nanaman ang nangyare sa kasal namin ni Steve.
>♡♡<
Habang kinakabahan akong naglalakad sa aisle nakikita ko sa di kalayuan si Steve na naghihintay sa akin. Nakatingin lang sya sa direksyon ko habang nakangiti. He stretch his hand to me kaya tinanggap ko yun ng nakangiti.
I felt his hand was so cold and nervous,
"Bakit ang lamig ng kamay mo?" He ask me kaya I secretly chuckled.
I bet his the one whose cold here. . I cleared throat.
"Eherm* Hindi parin kasi ako makapaniwala na ikaw ang makakasama ko habang buhay kaya ang saya ko" nakangiti kong sabi kaya nakita kong ngumiti din sya.
Nanlaki ang mata ko ng maputol ang kwintas na ibinigay ni Steve. Naramdaman ko kasing dumulas ito sa leeg ko.
But suddenly I felt strange kaya napalingon lingon ako sa paligid. Nahirapan akong makahinga and then I realized I was shot in the chest. Nanghina ako kaya naramdaman kong natumba ako at napapikit dahil nahihirapan na akong huminga. Ang tanging naririnig ko lang ay ang paghikbi ni steve habang mahigpit akong niyayakap.
>♡♡<
Binuksan ko ang drawer ko at inilabas ko ang maliit na box. Binuksan ko yun at inilabas ang kwintas na hugis dagger na gawa pa sa diamond. Ibinigay ito ni Steve noong nagkahiwalay kami at nag aral ako.
Napangiti ako ng maalala kong sinabi nya pa saken noon na ito ang palatandaan kong sya lang dapat ang lalaking papakasalan ko.
Kinapa ko ang leeg ko at bakit parang may nawawala?
Hinanap ko sa buong kwarto ang wedding ring na kwintas pero bakit wala?
Saan ko nawala iyon?
Agad akong tumayo at nagbihis dahil kailangan kong mahanap iyon.
Someone's POV.
"Psh. . " akalain mo nga namang magkakatabi na kayo ng mga kaibigan natin?!
Itinapon ko sa lapida ni Steve ang bulaklak na dala ko at binuhusan iyon ng gas tsaka ko sinilaban.
"Rest in Peace Steve Kang" nakasmirk kong sabi at tumalikod.
Nakapamulsa lang akong naglalakad habang nakangiti.
Huh?
Napataas ako ng kilay ng may makita akong kumikinang sa gitna ng kalsada. Lumapit ako para tignan at nakita kong isang singsing lang pala. Napakibit balikat nalang ako at tumalikod pero saglit lang ay humarap ulit ako at pinulot iyon.
Napangisi lang ako ng makita ko ang pangalan na nakaukit sa loob ng singsing.
Steve♡Clariz
"Psh. . So ibig sabihin lang nito. . Either isa sa kanila ang buhay? Tss"
Well exciting ito kung si Clariz ang buhay . .
I smirk tsaka tinago sa bulsa ang singsing. .
To be continued. .
[A/N: Well who's that SOMEONE again?
May mga characters pa akong hindi nirereveal dito sa book 2 like (Kristian, French, Eugine, Ericho, and Devien) well saan na kaya sila? Isa sa kanila ang Slaughter at Someone. At ang kapatid ni Brizon na si Brenna Demeza ay mysterious too.
At nagsisimula palang tayo. . kaya guy's hintay lang sa bawal scene dahil magsisimula palang ang lahat pagnagising na si Steve.]