Clariz POV.
Napahawak ako ng mahigpit sa singsing na kwintas habang nakasuot ito sa leeg ko. Hindi ko ito kayang alisin dahil ito nalang ang tanging naiwan saken ni Steve. Napabuntong hininga ako habang hinihintay ang resulta habang nasa di ako kalayuan sa cemetery kung saan nakalibing si Steve. Hindi ko alam kung bakit hindi ako mapakali dahil kinakabahan ako sa magiging resulta, nag utos kasi ako ng tao para maghukay sa libingan dahil gustong gusto ko ng malaman ang totoo, ang katotohanan sa pagkamatay nya. Kung sakali mang patay na talaga si Steve tatanggapin ko pero hindi ko maipapangako sariling magiging maayos pa ang buhay ko. .
Pero kung. .
Pero kung buhay pa sya hahanapin ko sya at magsasama kami ulit gaya ng dati. Napakagat ako sa ibabang labi dahil ang lakas parin ng tibok ng puso ko. Bigla nalang bumuhos ang ulan kaya mas lalong hindi ako mapakali habang mahigpit na nakahawak sa manubela. Napakunot ako nang noo ng tumatakbo dito palapit sa kinaroroonan ko ang isa sa inutusan kong mag hukay. Binuksan ko ang bintana kaya hingal na hingal syang huminto.
"M-miss hindi po namin natapos ang paghuhukay may umatake po sa amin" natatakot nyang sabi kaya galit akong lumabas ng kotse kahit pa nababasa na ako.
"Sinong umatake sa inyo?"
Taas kilay kong tanong pero takot na takot syang lumingon sa pinanggalingan nya kanina kaya napatingin na din ako at may nakita akong lalaki na may hawak na samurai habang may tumutulo pang dugo sa patalim nito.
"Ahhh... ayoko pang mamatay!!" Bigla nalang tumakbo yung lalaki kaya hinayaan ko nalang.
"Tss what a coward" nakangiwi kong sabi at bored na tinignan ang papalapit na lalaki.
Hindi ko makita ang mukha nya dahil natatakpan ng black cap ang mukha nya habang nakayuko syang papalapit dito. Hindi ako gumalaw sa pwesto ko habang nakacross arm.
Tumakbo palapit yung lalaki sakin kaya niready ko na din ang sarili ko. Iwinasiwas nya ang samurai sa akin pero agad akong nakaiwas at sinipa sya sa tyan gamit ang takong kong may lason ang dulo pero mabilis syang nakailag at tatamaan nya sana ulit ako ng samurai nya pero nagblack flip ako at sinipa sya sa mukha kaya tumilapon ang cap nya. Napairap ako ng makilala ko kung sino,
"Tss! Bakit ba nakikialam ka nanaman cheldon?!" Inis kong sigaw sa kanya kaya tumayo sya ng maayos at nginitian ako.
"Hindi ko hahayaang mahuli ka clariz"
Napa tss nalang ako at lumakad papunta sa libingan ni Steve pero humarang sya sa dadaanan ko.
"Hindi ako papayag na bumalik ka ulit doon" seryoso nyang sabi kaya sinuntok ko sya sa inis pero pinigilan nya lang ang kamao ko gamit ang isa nyang kamay at hindi na ako binitawan.
"Pwede ba Cheldon!! Please! Gusto kong malaman ang totoo!!" Sigaw ko kasabay ang malakas na ulan at kulog pero wala akong pake.
Nagulat ako ng niyakap nya ako ng mahigpit.
"Tanggapin mo nalang kase ang katotohanan na patay na si Steve clariz! Patay na sya!"
"HINDI!! Hindi ako naniniwala sa sinasabi mo!! Nararamdaman kong buhay pa sya!!"
Halos mapaos na ako sa pagsigaw at napaiyak nadin ako dahil ayokong maniwala na patay na si Steve.
"Gusto mo talagang malaman ang totoo?! Pwes!" Galit nyang sabi at hinila ako papasok sa kotse ko at pilit akong isinakay sa backseat at mabilisan nyang pinaandar ang kotse.
"S-saan tayo pupunta ha?!" Galit kong sigaw sa kanya pero tinignan nya lang ako sa rearview mirror.
"Diba gusto mong malaman ang totoo?!"
Sigaw nya din sa akin kaya tumahimik nalang ako at sasabay nalang ako sa gusto nya.
Hindi ko alam kung saan kami huminto at hinayaan ko lang syang lumabas at ilang minuto lang bumalik na sya at may inabot sa aking enveloped.
"What's that?" Taas kilay kong sabi.
Hindi ko agad kinuha kaya sya na ang naglagay sa kamay ko.
"That's the evidence of Steve's Accident" pagkasabi nya nun agad ko itong tinago sa bag dahil kating kati na akong malaman kung ano talaga ang nangyare kay Steve basta ang alam ko lang ay Car Accident ang nangyari.
Tinignan lang ako ni Cheldon saglit at lumakad na sya palayo. Lumabas na ako ng kotse at sinundan sya,
"Cheldon" tawag ko kaya huminto sya pero hindi ako nilingon.
"Bakit mo ba ginagawa ito?. . I mean bakit sa lahat ng tao ako pa?"
Humarap sya saken ng walang reaction sa mukha.
"Im just need you that's all" tipid nyang sabi at lumakad na ulit paalis kaya hindi ko na sya pinigilan pa.
Sion's POV.
"GOOD nice shot" puri sa akin ng photograper kaya nag pose ulit ako ng mapang akit.
"Hindi pa ba tapos?"
Reklamo ko dahil kanina ko pa gustong magpahinga.
"Isang theme nalang ang ishoshoot natin and well done" sagot ni Manager Kim.
"Mr. Oh ngumiti ka naman" sigaw ng photographer kaya napairap ako at pilit na ngumiti.
ㅡ
"Goodjob" sabi nya ulit at buti naman at tapos na kaya nagmadali akong pumunta sa dressing room at umupo sa sofa.
Sumunod naman ang manager ko habang nakatingin sa papel kung saan ang schedule ko.
"So Sion mamayang 5:00 pm may shoot ka ulit"
"Anong klaseng shoot" pagod na pagod kong sabi.
"Underwear"
"Okeㅡ ANO!?"
Napatayo ako sa gulat kaya nagulat din si manager kim.
"W-wait, tinanggap ko ito dahil malaki ang ibabayad nila sayo at sikat din ang brand na itoㅡ"
"Bakit mo tinanggap ng hindi ko alam?! Alam mo namang ayokong naeexpose ang katawan ko diba?!"
"Peroㅡ"
"Pakicancel ang contract mo sa kanila" seryoso kong sabi.
"Sion malaking kikitain mo ditoㅡ"
"A-Y-O-K-O . . Alam mo naman sa lahat ng kinaiinisan ko yung pinipilit ako sa hindi ko gusto diba?"
Napalunok sya ng sabihin ko yun dahil naramdaman nya sigurong masama na ang aura ko at kayang kaya ko syang patayin at palitan.
"S-sige tatawagan ko nalang" kinakabahan nyang sabi habang di makatingin sa akin at dali daling lumabas.
Pagkalabas nya nilock ko agad ang pinto at lumapit sa salamin tsaka ko hinubad ang damit ko. Kitang kita ang bakas ng peklat sa balikat sanhi ito noong may naganap na pagsabog sa bodega noon. Medyo may kalakihan ang peklat kaya ayokong malaman ito ng iba at ikasira pa ito ng image ko.
Nagulat ako ng mag ring ang phone ko kaya tinignan ko muna kung sino pero unregistered number lang kaya tinignan ko lang nung na endcall tapos tumawag ulit kaya sinagot ko nalang baka isa to sa gustong makipag negociate sa akin.
[Hello? Is this Sion Oh?]
Napakunot naman ako ng noo at sumagot ng yes.
[Hindi mo naba ako natatandaan?]
Medyo pagod at paos ang boses sa kabilang linya kaya hindi ko makilala.
"I'm sorry I don't know you . . Can you please tell me who the hell are you?!"
[Ouch lang. . Porket sikat kana ngayon]
T-teka? Parang kilala ko na to kung sino.
"Te. . .Rrence? Right?"
[Buti naman nakikilala mo pa ako, akala ko kalimutan na] matamlay nyang sabi kaya umupo muna ako at binuksan ang Ipad ko.
"Pffftt. . Ano kaba hindi ko parin kayo nakakalimutam no"
[May importante akong sasabihin sayo, hindi ko alam kung may nalalaman kana peroㅡ]
"Wait? Wag mo sabihing inaalam mo din ang tungkol kay steve?"
Ilang minuto natahimik sya sa kabilang linya at narinig ko syang nagtikhim.
[Youre right. . At ang totoo buhay pa si Steve] halos mabitawan ko ang phone sa sinabi nya pero agad naman akong nakabawi sa pagkabigla.
"Really?! Paano mo nasigurado?"
[Hindi na importante yun basta gusto ko lang malaman mo na buhay pa si Steve ang kaso nga lang hindi pa sya nagigising]
"WHAT?!"
[Simula noong naaksidente sya kasabay ng pagkamatay ni Clariz hindi pa sya gumigising]
Napaisip naman ako, halos isang taon na din simula ng nangyari yun at delikado kung hindi na sya tuluyang magising.
"Don't worry bukas na bukas uuwi ako dyan sa pilipinas"
Pinatay ko na ang tawag at napasandal sa sofa sabay buntong hininga. Natulala ako saglit dahil hindi nga ako nagkakamali na buhay pa si Steve. Tatawagan ko na sana si Leslie para sana ibalita pero mukhang hindi na kailangan dahil bigla nalang syang pumasok dito ng hindi man lang kumakatok.
"Sion kaya personal na kitang pinuntahan dahil mamayang gabi na ang flight ko papuntang pilipinas dahil may urgent meeting akoㅡ"
"Buhay si Steve" bigla kong sabi kaya nagulat din sya at umupo katabi ko.
"Really? Paano mo nalaman?"
"Sinabi sa akin ni Terrence"
"Wow! Tamang tama babalik na ako ng pilipinas . . Baka gusto mo ng sumabay?"
Tinignan ko naman sya at napangisi ako. .
Kahit papaano hindi parin nagbabago ang samahan namin ni Leslie gaya ng dati.
"Hindi ako pinayagan na umalis nung manager ko dahil wala akong restday at masyadong full ang schedule ko" kumunot naman ang noo ni Leslie.
"Pag gusto may paraan" sabi nya kaya nagkatinginan kami sabay natawa. Kailangan ko munang takasan ang naging buhay ko ngayon at kailangang balikan muna ang nakaraan.
Dave's POV.
"ANO bang ginawa mo at bigla ka nalang naglaho?"
Sabi ni Brenna habang inosenteng nginunguya yung burger.
Tinignan ko lang ang mukha nya, hindi naman kami masyadong close nito dati dahil ayaw syang papuntahin ni Brizon sa School noon kasi delikado. Napatawa ako ng may lungkot dahil naalala ko nanaman si Brizon. Kahit mukhang loko yun pero maalaga yun pag dating sa pamilya. Hindi ko alam kung sino talaga ang pumatay sa kanya pero may tumutulak sa akin at nagsasabing si Eugine noon ang pumatay sa kanya. Pero pwede ding posible na sya nga ang pumatay dahil hindi sila magkasundo noon.
"Hoy!"
Natauhan ako ng batuhin nya ako ng fries sa mukha.
"Bakit natulala ka dyan?"
Sabi nya ulit kaya ngumiti lang ako at hindi na sumagot.
"Aish! Kainis ka naman oh!"
Padabog nyang kinagat kagat ang burger.
"Death Anniversary ni Brizon bukas" bigla kong sabi sa kanya kaya napahinto sya sa pagkain at tinignan ako.
Pero nagtaka ako ng yung mga mata nyang brown naging itim at para kang hinihigop sa sobrang itim. Napalingon ako sa coke in can na nayupi sa sobrang pag diin nya ng hawak.
Tinapik ko sya sa pisngi kaya napalingon sya saken pero nagbalik ulit ang brown nyang mata.
"Ah. . Huh?"
Parang wala sa sariling sabi nya.
"Anong nangyayare sayo" seryoso kong sabi at kinuha ang nayuping lata sa kamay nya.
"Saken? Hmm. , kumakain?"
Itinaas ko ang lata malapit sa mukha nya.
"Paano mo ito nayupi?"
Tanong ko ulit pero kinuha nya ang lata saken at mabilisang tinapon.
"Psh! Ano kaba ha ha syempre magaling ako sa ganito"
Tinignan ko lang ang mga mata nya para masiguradong nagsasabi sya ng totoo pero mukhang wala syang naalala sa ilang minutong yun. Hindi ko talaga makakalimutan ang mata nya na naging itim. Ang inosente ng mukha nya at imposibleng myembro sya ng Yakuza.
"Let's go" hinila ko nalang sya paalis dahil ang dami kong naiisip na imposible sa kanya.
Pero pwede ding Posible. .
Chan Hanzel POV.
"ETO yung mga list ng guest na nakalaro ni Mr. Dela Fuente sa Golf" may inabot sa akin si Vinxx na sobrang kapal na papel.
"Bakit ang dami ata?"
Napatawa sya kaya sinamaan ko sya ng tingin.
"I don't know basta yan ang result na lumabas. .
Malay mo baka matagal na syang naglalaro at madami din syang nakalaro" sagot nya kaya binuklat ko nalang ang bawat page at buti naman at may kasamang pictures.
Sa bawat lipat ko ng pages wala naman ako masyadong nakitang kakaiba. Binalibag ko sa ibabaw ng lamesa ang mga papel sa inis.
"Oh bakit?" tanong ni Vinxx habang umiinom ng kape.
Hinilot hilot ko lang ang ulo ko dahil sumasakit lang lalo sa kakaisip. Bigla kong naalala yung anak ni Mr. Dela Fuente kaya tinawagan ko yung Hotel na tinutuluyan nya at buti naman wala syang ginagawa na mas lalong nagpapasakit sa ulo ko.
"Asan yung recent guest na nakalaro nya bago sya mamatay?"
"Hmm.. yun nga ang problema e dahil nawawala yung listahan ng mga guest noong last na naglaro si Mr. Dela Fuente"
Napalo ko ang lamesa sa inis kaya nagulat si Vinxx sa ginawa ko.
"C-calm down ok? Mahahanap din natin kung sino ang killer"
Napabuntong hininga nalang ako at padabog na sumandal sa swivel chair. Gusto ko ng mapadali ang kaso na ito,
Mukhang mahirap na kalaban ang SLAUGHTER na to'
To be continued. . .
AN: Hey guys? Kaya madalang ko lang inaupdate to kasi parang wala naman ata nagbabasa e. Vote nyo naman kahit minsan haha nakakatuwa lang kasi pag maraming vote nakakainspire magsulat. Napapangiti nyo din ako sa mga positive comment 😉
*Sino kaya ang SLAUGHTER na ito?
*Asan na kaya si Kristian? Si Devien? Si Ericho? Si French? Si Eugine? Hm. . . Isa sa kanila ang SLAUGHTER( means to kill many people)