Bdur was weg!
"Jason, weet je waar Bdur is gebleven?"
"Ja, maar ik kan niet zeggen waar en waarom. Dat moet ze zelf vertellen"
"Maar Ja..."
"Ik zeg niets" sneed hij me af.
Ik heb het maar even opzij gezet en heb nog even met de roedel gepraat.
Rond 2 uur s'ochtends ben ik met Jason en zijn ouders naar hun huis gegaan.
Om 9 uur werd ik al weer wakker, Jason was al op want zijn dekbed lag half van z'n bed geslagen.
Ik liep zijn kamer uit, de trap af en de keuken in.
Zijn moeder had al ontbijt gemaakt en Jason en zijn vader zaten al aan de ontbijttafel.
"We hoorden je al komen dus zijn we maar alvast aan tafel gaan zitten" zei Jarrod.
Ik lachte naar hem en zei tegen July "Het ruikt heerlijk mevrouw"
"Dankje Alice, hou je een beetje van ei met bacon en worstjes?"
"Ja heerlijk mevrouw"
"Noem me maar July, je hoort nu namelijk bij de familie" zei ze met een lieve glimlach.
Het enigste wat ik gaf als antwoord was een glimlach, maar het was genoeg om te zeggen hoe ik me voelde.
Na het eten ben ik nog tot 12 uur gebleven en toen ben ik naar huis gegaan.
Onderweg zag ik... echt... ja echt.
Ik zag Bdur, ik rende op haar af.
Ze probeerde weg te komen maar het hek van de kinderspeeltuin hield haar tegen.
Ze had een zonnebril op en een muts over d'r haar en toch herkende ik haar.
"Bdur?"
"Noem me Jasmin, zometeen hoort iemand je"
"Wat is er aan de h.."
"We praten er wel over bij mij thuis, kom mee"
Eenmaal bij haar thuis gingen we op de bank zitten.
Gisteravond had ze nog lang bruin haar en diepbruine ogen, maar toen deed ze haar muts en zonnebril af.