Now a published book under Summit Media. Php 195.00. English. Available in all bookstores nationwide. :)
3W8L Book 2 is divided into two parts, so there are two books under Summit Pop Fiction! <3
CHAPTER 2
Chanel's POV
Andito ako ngayon sa airport. Uuwi na kami sa Pilipinas.
Dahil.. Dahil..
1st year death anniversary ni Kean.
Kaya ko ba? Please. Don't let me breakdown.
**
"Chane--"
"Mom, it's Elle."
Nagulat siya. Until now she can't adjust sa bagong ugali ko. At sa looks ko. I'm always wearing make-up. Unlike before na I was super plain and simple.
But Chanel is dead. Kasabay ng pagkamatay ni Kean.
"Ang laki ng pinagiba mo ah." I just stared at her. I'm actually being nice. Coz she's my mom.
Lumabas muna ako. Gusto kong mapag-isa. Dahil wala si Calvin. Kaya lumabas muna ako.. And guess who I saw.
"Oh. If it isn't the great 'ELLE', How are you? Little miss murderer."
**Flashback.
Nagkita kami ni Dara sa libing ni Kean. Hindi siya libing. Ibabato lang namin ang labi niya sa..
Seaside.
Kung saan huli kaming nagdate. At kung saan siya.. Nagpropose sa akin. :(
Noong makita ako ni Dara
"HAYUP KAAAA" Tapos bigla niya akong sinabunutan.
"What's your problem?!"
"WHAT'S MY PROBLEM?! IKAW! IKAW ANG PROBLEMA KO! ANO?! MASAYA KA NA BA?! MASAYA KA NA BANG IKAW ANG PINILI NIYA?! DAHIL SAYO! DAHIL SAYO CHANEL NAMATAY SI KEAN! MURDERER! PINATAY MO SI KEAN! KUNG SANA HINAYAAN MO NA LANG KAMING MAGPAKASAL E DI SANA.. E DI SANA.. SANA HINDI PA PATAY SI KEAN!!!"
**End of Flashback.
Totoo yun. Dahil sa selfish ako. Dahil gusto kong bumalik sa akin si Kean.. Naaksidente siya. Dahil sa akin.
"What? Have you lost your tongue? Say something!"
"Wala akong panahong dapat sayangin sayo."
"How dare you b*t--"
She was about to slap me, pero inunahan ko siya. and then nag grin ako. Wala ng kayang mang-api sa akin. Wala ng kayang magpabagsak sa akin.
"Take that." Tapos umalis na ako.
Tinawagan ko si CK. Ayoko na dito. Hindi ko na kaya. Bawat tao, bawat lugar, bawat bagay, lahat nakakapagpaalala sa akin sakanya. Hanggang sa nakasalubong ko sina Cassandra. Kasama ang barkada. Nilapitan nila ako lahat. Pero wala ako sa mood makipagusap. Pero nilapitan pa rin nila ako. Sinama nila ako sa mall. Magsaya daw ako. Buong time tinatawagan ko lang si Calvin.
I'm gonna kill him.
To: Calvin! ^____^V
Ya! Odiseyo? Joogoolae?! Come back. Pali! Palika! (Ya. Where are you? You wanna die?! Come back. Faster! Faster! Comeback!)
They tried asking me about certain things about my life back in Korea. I'm good. But I'm not better. I'm so bored kaya I told them na I'll go sa C.R. Pero sa totoo lang gusto ko magsmoke.
Yeah. I smoke. Duh. I'm a great b*tch and I don't smoke? That's like whatever. Pero ayaw ni CK na magsmoke ako. Kaya nagsmoke lang ako for like 3 months? Then ngayon na lang ulit. Gusto kong mawala yung stress. Sa barkada. Kapag magkakasama. Naalala ko lang yung time na kasama ko rin siya kasama sila. Yung magkatabi kami.
OHMYEFFINGEE ELLE! Please. Stop. How can you move on?!
Sobrang badtrip na ako. Uuwi na lang ako. Tsss. Pero may narinig akong kanta.
"It's her hair and her eyes today, that just simply takes me away. And the feeling that I'm falling further in love makes me shiver but in a good way."
It's been a year noong huli kong marinig ang kantang yan.
Last time na narinig ko yan. Kasama ko pa siya. Masaya pa kami. We're still together. And automatically, tumulo na naman ang luha ko.
Napaupo na lang ako doon. Umiiyak. Bakit ba ako bumalik?! Para bukas? Para sa death anniversary niya? ANG T*NGA T*NGA ko naman! Ako lang ang masasaktan eh! SANA NAMANHID NA LANG AKO! SANA HINDI KO NARARAMDAMAN TONG SAKIT NA TO! SANA--
Nagvibrate yung phone ko. Tumatawag si Calvin.
Napatayo ako. Nagpunas ng luha, noong sasagutin ko na. Nabitawan ko ang phone ko.
O___________O
Is this for real?
Pagtingin ko sa may bandang kanan, medyo malayo. 10 meters away.
I saw..
KEAN.
**
Pagtingin ko talaga, alam kong si Kean yun. Kilala ko si Kean. SI KEAN TALAGA YUN! Hahabulin ko sana kaso--
"Miss your phone." Sinamaan ko na lang ng tingin yung lalaking kumausap sa akin.
"You don't care. If I want to leave it, I'm gonna leave it. Mind your own business." Tapos kinuha ko yung phone tapos nagmadaling umalis.
KAILANGAN KONG MAABUTAN SI KEAN! Sigurado akong si KEAN yun!!! Tumakbo lang ako, kaso biglang--
"CHA--ELLE! Where are you going?" Sinabi sa akin ni Cassandra.
"I'm going to Kean!"
Tapos tumakbo ako. Nakita ko yung guy, paalis na sa store. NO! He can't go. Hindi siya pwedeng umalis ng hindi ko siya nakikita.
KEAN KAJIMA. :'(
Tumakbo lang ako, tapos si Cassandra hinahabol ako. We're starting a scene sa mall. BUT I DON'T FR*EAKIN CARE! I HAVE TO FIND KEAN! I HAVE TO HAVE HIM BACK!
Hanggang sa may humarang sa akin. At bigla niya akong niyakap. Yung yakap na ito. Kilala ko ito eh.
"Gian."
Gustong gustong gustong gusto kong umiyak kay Gian. Gustong gustong gustong ilabas lahat ng sama ng loob at ng sakit. Pero natatakot ako, na baka sakanya ko maipasa lahat ng sakit. Isa pa, hindi muna ngayon. Kailangan kong puntahan si Kean.
"Gian, let me go. I have to find Kean."
"CHAN--ELLE! PLEASE?! KEAN'S GONE!"
"NO! I SAW HIM! I REALLY SAW HIM! HE'S THERE! GIAN! BELIEVE ME! I SAW HIM! I CAN'T BE WRONG! I KNOW KEAN!"
"Elle. Bukas na ang death Anniversary niya. Kung hindi mo kayang umattend maiinitindihan ka namin. Pero wag namang ganito Elle."
No! Hindi niyo ako mainitindihan! SI KEAN YUN! SI KEAN YUN!
"GIAN! LET ME GO! I SAID LET. ME. GOOOO!!!" then I pushed him. I don't have much time to waste. I have to find that guy. I know. He's Kean.
Kean. Wag mo naman akong pahirapan ng ganito. Please. Tumakbo ulit ako. Sina Gian at Cassandra nasa likod ko.
CAN'T THEY JUST LEAVE ME ALONE?! Para akong murderer!
And then..
AYUN.
I found him.
KEAN!