Papasok na dapat ako ng cafe nang nakita ko nalang na si Sir Cesar lang ang nasa loob ng cafe. Nagtaka ako nang wala pinto sa may stock room at nakita ko na ang mga ibang gamit ay nakakaalat sa lapag. Tanong ko kay Sir Cesar, "ano po nang nangyari dito?"
Tumingin naman ako sa paligid at hinanap sila Faye at Yuwan, "Nasan po sila Faye at Yuwan? Ang sabi po kasi nila sakin na mauna na po sila sa cafe para sila nalang po ang magbukas ng cafe." Sabi ni si sir makita ako "oh, Sam, ah dinala ni Yuwan si Faye sa hospital."
Nanlaki ang mata sa gulat nang marinig ko ang sinabi ni Sir Cesar "Po?! Bakit daw po? Anong po nanyari kay Faye?"
Sabi ni sir Cesar "Nang magbubukas na kami ng cafe ay nasa harapan kami ng cafe ni Yuwan at si Faye naman ang ay nag-aayos ng supply. Nang papasok na dapat siya sa stock room, ay bigla nalang bumagsak ang pinto ng stock room." Hindi ako nagsasalita at seryoso lang akong nakinig kay Sir Cesar.
Pagpapatuloy ni Sir Cesar "Kaya nang mahulog ang pinto ay bumagsak ito kay Faye. Nang marinig namin ni Yuwan na parang may bumagsak sa loob, agad kaming pumasok sa loob at pagpasok namin ay nakita nalang namin na nabagsakan nga si Faye ng pinto. Pagkakita namin sa kanya ay agad namin tinayo at itinabi ang pinto."
Tanong ko dahil sa pag-alala kay Faye "Kamusta po siya?"
Sabi ni Sir Cesar "Nang tanungin namin siya ang sagot niya ay medyo okay lang naman daw siya, pero nang sagutin niya ang tanong namin ay bigla nalang na tumulo na dugo mula sa ulo niya." Tanong ko "saang hospital daw po dinala ni Yuwan si Faye?" Sabi ni sir Cesar "yung bagong tayong general hospital malapit sa munisipyo." Sabi ko "ah okay po."
Bago pa man ako tuluyan na pumunta sa hospital kung nasaan sila Faye ay biglang may lumapit kay sir Cesar, Ang sabi niya "boss, kakakabit ko lang nitong pinto niyo nung isang araw ah. Tinibayan ko nga 'to eh para hindi mahulog eh. Tinesting pa nga natin to diba?" "Sabi sir Cesar "Yun na nga eh, ang alam ko nga din na matibay pa ang pagkakabit mo nun dito."
Tanong niya uli kay sir Cesar "may gumalaw po ba ng pinto niyo?" Sagot ni Sir Cesar "Hindi, hindi namin ginagalaw yan. Kaya nga nagtaka ako kung paano nalang yan biglang nahulog eh, dahil wala naman ang gumagalaw niyan."
Pinakita ng lalaki ang hawak niya, "ito ho kasi yung bisagra at turnilyo ng pinto, nung chineck ko po kung anong problema ng pinto niyo ay nakita ko nalang nakabaklas ang bisagra ng pinto." Medyo sumilip ako sa hawak ng lalaki at ankita ko nga na magkahiwal ang turnilyo at ang bisagra ng pinto. Napakunot ng noo si Sir Cesar at ang sabi niya "sino naman ang magbabaklas o ang gumawa niyan dito?"
Sabi ng lalaki "hindi kaya ho may ibang taong pumasok dito at gumawa nito?" Napakunot ako ng noo ng sabihin ng lalaki yun, napaisip ako at ang sabi ko sa isip ko "Kung hindi nga namin ginalaw yan ay baka nga may nakapasok na ibang tao dito at sinadya na gawin yun. Pero...ang tanong ay sino at bakit naman niya sinadya na gawin yun?""
Maya-maya pa ay hindi na rin ako na nagtagal dun kaya agad na din akong pumunta sa hospital kung nasaan si Faye. Nang imessage ko siya ay nakita ko sa na nakaupo si Faye sa isang kama at nakatayo naman si Yuwan na nagbabantay kay Faye. Agad akong lumapit at ang alalang tanong ko "okay ka lang ba?"
Sabi ni Faye "Oo, okay lang, masakit op course lalo na yun tahi sa ulo ko, pero ayos lang naman ako." Tanong ko "sigurado ka?" Sabi niya "oo, siguro ako, Helloo hindi ba halata sa ganda kona okay lang ko/"
Sabi ko "Sira, nakuha mo pa talagang magbiro noh." Natahimik lang si Faye, sabi ko "buti nalang nandun sila Sir Cesar ng mabagsakan ka ng pinto." Sabi ni Faye "buti nga nandun ang hero ko."
Sabay tingin niya kay Yuwan, sabi naman ni Yuwan "Kasi eh, bakit ba bigla nalang bumagsak yung pinto?" Sabi ni Faye "hindi ko nga din alam eh, pagbukas ko nalang ng pinto, bigla nalang yun bumagsak sakin."
Sabi ko "Nung pumunta ako sa cafe, naikwento nga sakin ni sir Cesar ang nangyari. Nalaman din naman mula sa lalaki nung gumawa na pinto ang problema ng pinto." Tanong ni Yuwan "oh ano daw problema ng pinto?" Sabi ko "pinakita niya samin ang turnilyo at ang bisagra ng pinto. Ang sabi niya na nakabaklas ito sa pinto kaya bumagsak ang pinto."
Napakunot ng noo sina Faye at si Yuwan sa pagtataka "Sino naman magbabaklas nun?" Tanong ni Faye. Tanong naman ni Yuwan "Kaya nga! Sino naman ang gagawa nun? Tayo lang naman palagi na nandun sa cafe, AT imposible naman na tayo ang gumawa nun noh."
Sabi ni Faye "Imposible na tayo ang gumawa nun dahil hindi naman natin na gagawin yun noh. Para saan pa? Para saktan natin ang sarili natin? What are we? CRAZY?" Sabi ko "Tama na yan, mahahanap din naman siguro natin kung sino ang gumawa niyan. Magpahinga ka nalang muna."
Hindi naman nagtagal ay nakauwi na pwede na din makauwi si Faye. Habang naglalakd kami sa hallway ng ospital ay natigil ako nang may tumawag ng pangalan ko "Sam?" Napalingon ako sa tumawag at nanlaki ang mata ko nang makita ko kung sinao yun, "R-ryan?"
Lumapit siya at ang sabi niya "what a coincidence." Napangiti siya nang sabihin niya, tanong ko "anong ginagawa mo dito?" Sagot niya "I visited Gab's mom, aunt Selene, who is in the hospital, her migraine got worse so she was rushed to the hospital. what about you? What are you doing here? "
Sabi ko "um, kasi si Faye, kaibigan ko, na ospital dahil nabagsakan ng pinto." Napakunot ng noo na naman si papel, "Nabagsakan ng pinto?"
Sagot ko "oo, nang magbubukas palang sila ng cafe kanina ay dapat papasok si Faye sa stock room para magsimula na na mag-ayos. Pero nang -pagbukas niya ng pinto ay bigla nalang na bumagsak ang pinto sa kanya. Nang tulungan naman siya ay tumulo ang dugo mula sa ulo niya kaya isinagod siya agad sa hospital."
Tanong ni Ryan "Is she okay?" Sagot ko "oo, mukhang okay naman na siya, ang kulit nga kanina eh. Kung ano-ano sinabi." Sabi ni Ryan "oh, okay." nawala anaman ang kunot na sa noo ni Ryan nang sabihin niya.
Natahimik kami saglit, nanatili lang akong nakatingin sa kanya. Sabi ko "buti pwede ka ngayon." Sabi niya "ah yes, they allowed me to rest."
Sabi ko "buti naman." Maya-maya pa ay saby na kami na naglakad papalabs ng hospital, paglabas ay nagpaalam na ako sa kanya "Mauna na ako, bye." Kumaway ako sa kanya nang sabihin ko yun, papaalis na dapat ako nang sabihin niya "Wait!"
Napalingon ako sa kanya at ako naman ang napakunot ng noo sa pagtataka, "Bakit?" Sabi niya "well.. I was just....wondering.." Nantiling ako napakunot ng noo sa pagtataka kung ano ang sasabihin niya.
Pagpatuloy niya "Do you still have work?"
Sagot ko "Ngayong araw? Mukha wala na eh, kasi..si Sir Cesar pinapagawa yung cafe, tapos si Faye nga kailangan magpahinga. Pagkatapos naman yung Boyfriend niya, si Yuwan, panigurado babantay niya si Faye. Eh..kaming tatlo lang ni Faye at Yuwan ang nagtratrabaho dun dahil yung iba nasa Antipolo na."
Sabi niya "ah." Tanong ko "Bakit?" Sabi niya "Well, I..I thought about what you told me yesterday, about what I should try. I should try to talk to my parents about being too strict with me." Dahan-dahan naman nawala ang kunot ng noo ko at nanatili akong nakinig sa kanya.
Sabi niya "And...I did that yesterday, I did try to talk to my parents yesterday." Tanong ko "Pagkatapos? A-anong nangyari?" Sabi niya ""You were right, they listen and understand to me."
Napangiti ako sa sinabi niya, "Mabuti naman kung ganun! Sabi ko sayo eh, papakingan ka nila." Sabi niya "Thanks to you, if it wasn't for you, I wouldn't have the courage and I might still ignore them."
Sabi ko "naku, wala yun noh, sabi nga nila diba 'communication is the key to success' Oh diba na success ka, UNA, naging success ka sa pagleless pressure mo sa sarili mo dahil sa kanila, PANGALAWA, naging success ka dahil sa muli mong na maintain ang relationship mo sa parents mo, at PANGATLO, naging success ka dahil sa parang muli ka uli kahit papano naging malaya sa pagkastrikto nila sayo dahil naintindihan nila ang side mo."
Napangiti lang sa kanya at siya naman ay dahn-dahan din na napangiti sakin, sabi niya "well, as a thank you... I think I also should." Tanong ko "You also should na ano?" Sabi niya "I also should...take you out."
Nanlaki ang mata ko nang sabihin niya yun, hindi ako nakapagsalita, sabi niya "don't worry it's not a romantic date, take it as just a.. friendly date." Grabe na ang bayaran ngayon bilang pasasalamat o bayaran nayon sa mga utang, hindi gifts o pera kung hindi ay Date na. Sabi ko "s-sigurado ka ba sinabi mo?"
Sabi niya "Yeah, why?" Sabi ko "well, kasi parang kailan lang naiinis at galit kapa sakin dahil sa pagiging makulit at pakielamera ko." Napangiti siya at ang sabi niya "tss, well, things have changed, I wasn't really that hot-headed back then. It only just started when I had problems with my parents, so maybe that's why I was easily annoyed or angry."
Sabi ko "ahh, well, buti nalang pala nag advice din ako sayo. Kung hindi mo pala tinanggap din ang advice na yun, baka naiinis ka pa rin sakin ngayon noh?" Mas napangiti siya at ang sabi niya "Baka nga."
Napangiti naman ako sa sinabi niya, tanong niya "So..can I take you out?" Sumiryoso ang mukha ko at napatingin lang muna sa kanya. Habang nakatingin sa kanya, napansin kong genuine siya sa pasasalamat at pagtatanong sa akin.
Maya-maya pa ay ang sinagot ko sa tanong "Sige ba." Maya-maya pa ay nang makasakay na kami sa kotse niya ay pinaandar niya na agad yun. Habang nagaantay ng green light ay may biglang nagmessage sakin, pagtingin ko sa cellphone ko na hawak-hawak ko ay ang message ay galing kay Faye,"Ikaw Sam ah! Nakita namin yun, kahit na malayo ka samin nun, nakipag date kaaa! WAHHHH!"
Nanlaki ang mata ko nang makita iyon at inilapit ko sa dibdib ko ang cellphone ko para hindi niya makita ni Ryan. Napatingin ako kay Ryan para masigurado na hindi niya nakita yun. Mukhang tinignan o pinanood kaming nag-uusap ni Ryan nila Faye at Yuwan ahh.
Muli naman bumalik ang tingin ko sa cellphone nang may biglang namang tumawag, pagtingin ko sa caller's id, ay si Faye yun. Sabi ko Ryan "sagutin ko lang yung tawag saglit hihi."
Sabi niya "go ahead." Sabi ko "salamat." Pagkasabi ko nun ay nginitian ko siyyak, pagkangiti ko sa kanya ay agad koa naman siyang tinalikuran at sinagot ko na agad ang tawag. Sabi ko sa mahinang boses "Hello?! Bakit?"
Sabi ni Faye "Ikaw ahhh, may ka date ka na naman." Singit namn ni Yuwan "Si AA ba yan?" Mukhang nakaloud speaker ako sa kanila ah, sabi ko na pabulong pa din "Huh hindi ah!!"
Sabay na tanong nila "HUH?! EH SINO?!" Sabi ko "basta." Sabi ni Faye "naku Sam, baka nabudol ka ah, san ka ba????"
Napaisip ako sa sinabi niya, nabudol nga ba ako? AY HINDI! Ano ba yan?!
Sabi ko "hindi ako nabudoll, kakilala ko ito noh, kaibigan ko siya sa university." Sabay na sabi naman nila "Ahhh, okayy." Tanong ni Faye "Kaibigan lang pala eh, oh bakit may pa date?"
Sabi ko "hindi ito date noh, I mean BASTA. Maya-maya nalang tayo mag-usap, magpahinga ka muna diyan." Sabi nila "Oh sige, byee." Sabi ko "Ingat kayo." I
Ibinaba ko na ang tawag matapos nun ay itango ko na din yun sa bag ko. Sabi ni Ryan "who was that?" Sabi ko "Ah, si..sila Faye, tinatanong lang kung nasaan ako."
Sabi ni Ryan "oh okay." Napatingin ako sa daan at ang tanong ko sa kanya "Saan nga pala tayo pupunta?" Sabi niya "sa mall."
Sabi ko at ngumiti bilang pang aasar sa kanya"Sa mall? Bakit? Papatulong ka uli sakin na agawin yung mga babies mo." Napakunot siya ng noo at tanong niya "Babies?" Sabi ko "Oo, babies mo, yung mga sneakers, hindi ba mga babies mo yun?"
Umiwas siya ng tingin at ang sabi niya "H-hindi ko yun babies." Sabi ko "Hindi daw, narinig ko nga na tinawag mo yung babies eh." Hindi na siya kumibo dahil at medyo namula ang psingi niya sa hiya at nagpatuloy nalang na magdrive.
Nang makarating dun ay agad kami na nagpark, pagpark ay agad na kaming pumasok sa loob ng mall. Pagpasok namin ay dineretso namin ang arcade, tanong "here? This is where you want?" Tumango ako at ngumiti, sabi ko "may gusto kasi akong gawin at ipachallenge sayo."
Tanong niya "challenge at??" Maya-maya pa ay pumunta kami sa harapan nun at ang sabi ko "AT PLAYING BASKETBALL." Sabi niya na para bang hindi nagulat "realLy? You're challenging me at playing basketball?'
Sabi ko "oo bakit? Paramhihan tayo ng points." Sabi niya "It's just too easy for me." Sabi ko "WOW, sige, let see kung sino manalo satin."
Itinaas niya ang kanyang manggas at may-maya pa ay nang sabay namin pindutin ang button ay nag simula na mag countdown, "3,2,1 Go!" Nang lumapit na ang mga bola ay parehas namin na binilisan sa pagkakakuha ng mga bola at pagshushoot nito sa net.
Habang tumatakbo ang 1 minutes sa stage 1 namin ay nakaka 84 na agad si Ryan sa kalahati ng minuto, at ako naman ay nag 70 palang, nang makita ako ni Ryan ay ang sabi habang patuloy sa pagshushoot "I told you, this is just too easy for me."
Maya-maya pa ay napangiti dahan-dahan nalang akong napangiti, binilisan ko na at ginalingin ko na sa pagshushoot. Nang makita ako ni Ryan 89 na agad ang na ang points ko matapos ang limang segundo, ay nagulat siya "What the-"Medyo nadistract siya nang makita na puro pasok ang bola sa bawat pagshoot ko.
Maya-maya pa ay bumalik ang tingin niya sa net niya at nagpatuloy na mag-shoot ng bola. Nang Hindi naman nagtagal ay natapos na din ang oras niya, nakita ko na naka three hundred and thirty-six points siya. Nang matapos siya ay ako naman ay patuloy pa din sa pagshushoot ng umabot na ako level kung saan ay gumagawlaw ang net pakaliwa at pakanan.
Habang nagshushoot ako ay hindi pa mana ako nakakatingin kay Ryan ay alam ko na hindi siya makapaniwala dahil sa hindi pa ako tapos. Maya-maya pa ay nang matapos na din ang oras ko at nang matapos ako ay naka three hundred and eighty-two points ako. Nang matapos nun ay humarap ako sa kanya at ang sabi ko "oh? Hindi ko ba na sabi sayo? This is just too easy for me...too."
Matapos nun ay napangiti ako, sabi niya "You're only 46 ahead in points, so I'm just a little bit closer to you." Sabi ko "Closer pala ah, ibig sabihin din ba niyan, close na din tayo?" Sabi "hmmm..are we...close now?"
Nanatili akong nakangiti sa kanya at inaantay ang sagot niya. Nakatingin siya sakin at napangiti nalang din sabi niya "Fine, yes. close na tayo." Matapos nun ay kumain lang kami sa isang fast food. Matapos namin kumain sa isang fast food ay umuwi na kami.
Nang makauwi sa bahay ay ang nagpaalam na ako sa kanya, "thank you sa paghatid." Sabi niya "it's nothing, take care." Sabi ko "Ikaw din, ingat sa pag-uwi."
Maya-maya pa ay tuluyan na siyang nakaalis, nang makaalis na siya ay umakayat na ako at pumasok na sa bahay.