ALIENS AND STARS, LIKE YOU AND ME [COMPLETED]

CHAPTER 13

Nang makarating sa lugar na yun ay kumatok sa isang pinto si Kiana. She said "Tina!" May babaeng sumagot na nagmumula sa loob "sino yan?"

 Kiana said "Si Kiana ito." Bumukas ang pinto at may isang babae na nakapusod ang kanyang buhok ang lumabas mula doon. Ang sabi ng babae,"oh, Kiana, napadalaw ka."

 Kiana said "ano kasi.., may itatanong lang sana kami?" Napatingin ang babae sa amin, she asked "ahh, sino sila?" Kiana said "um..sila ang nakakita kay Isay, nawala kasi kanina si Isay eh."

 Sabi ng babae "ha?! Nawala?" Kiana said "oo, may tinitignan lang ako sa isang tindahan tapos habang tumitingin ako doon ay napakiramdaman ko na wala nang humahawak sa kamay ko." Tumingin si Kiana kay Isay, she said "kasi..sinabihan ko na din siyang huwag bumitaw sa kamay ko pero bumitaw pa din siya."

 Napayuko si Isay pero umangat din naman ang tingin nito sa kanyang nanay and she she said "sorry po, hindi na mauulit." Nagsalita naman ang isang babae eh, she said "tama, huwag mo na uulitin yun. Paano kung mawala ka uli? O paano kung may nangyaring masama sayo? Naku! kapag nawala ka? Hindi lang ganon kadali kang hanapin kahit na gawin ng nanay mo ang lahat para lang mahanap ka." Kiana said "tama siya, kaya huwag mo nang ullitin yun ha?" 

Isay smiled at her said "opo nanay." After she said that ay inakap niya ang kanyang nanay. Habang patuloy pa din na may pinag-uusapan sina Kiana at ang babae ay napatingin naman ako kay Sam. 

Pagkatingin sa kanya ay seryoso ang kanyang mukha habang tutok na tutok kina Isay, Kiana at sa isang babae. Bumalik naman ang tingin ko kina Isay, Kiana at sa isang babae hangga't hindi niya pa ako na nahuling nakatingin sa kanya. Ngunit napatingn ako muli kay Sam nang magsalit siya.

 Sam said while still looking at Isay and Kiana "paano kung.... isa lang din akong bata na nawawala....... na nakita lang ni tatay?" Napakunot ako ng noo at hindi naman ako nakakibo nang sabihin niya yun. Sam said  "paano kung.... ako ang may kasalan kung bakit ako nawala?"

 Nanatili lang akong nakatingin sa kanya. Pahabol ni Sam "paano kung... ako ang may kasalanan kung...bakit ako nalayo sa tunay kong mga magulang." She sighed then she looked at me.

 I said "huwag mong isipin yan, dahil I'm sure... wala kang kasalanan. Dahil wala namang taong gustong mawala o mawalan." Then after I said that, we stared for a while. 

Maya-maya pa ay napatingin kami kay Kiana nang tanungin niya kami. She asked "itatanong niyo kung saan dati nakatira sina...sino ba yun?" Sam said "si Raquelle Lazaro at si Jove Lazaro po." 

Kiana said "oo, yun nga." Sabi ng babae " Raquelle Lazaro at si Jove Lazaro?" Sam said "opo."

 Bumubulong ang babae at patuloy pa din inuulit ang pangalan na 'Raquelle Lazaro at si Jove Lazaro'. Kiana asked "hindi mo ba naalala? Diba nakiramay tayo sa kanila nung namatay si Jove Lazaro dati?"  Nakakunot ang noo ng babae nang tanungin siya ni Kiana. 

Mga ilang saglit ay nawala ang kunot sa noo niya at ang sabi ng babae "ay oo!" Kiana asked "naalala mo na?"  Ang sabi n babae ay "oo! Nalala ko na."

 I asked "may alam po ba kayo tungkol sa kanila?" Ang sabi ng babae "umm..kaunti lang, bakit? Ano ba ang gusto niyo malaman? Teka, kamag-anak niyo ba sila?" Sam said "umm, kakilala lang po kasi namin sila. May gusto lang po kaming malaman tungkol sa kanila." Sabi ng babae "ahhh, bakit? may nangyari ba sa kanila?"

 Sam said "umm, wala naman po,  ang nabalitaan lang po namin ay bigla na lang daw pong lumipat ng ibang bahay sila kahit na kakalipat lang po nila." Ang sabi ng babae "Nang lumipat nga ang mag-asawa diyan ay may kasama silang  dalawang batang babae. Ang naaalala ko ay ang isang  babae ay isang sanggol at ang isa namang  babae ay mga limang taong gulang palang. Nakiramay kami kasi siyempre naging kapit-bahay namin sila. Itong si Kiana ay dumadalaw lang sa amin. Kaya nung dumalaw samin si Kiana ay nagkataon naman na nabalitaan namin na namatay nalang bigla ang asawa ni Raquelle Lazaro na ayun nga si Jove Lazaro."