Genre: Romance
"Love is about the selfishness of the wrong person and the sacrifice of the right one."
**
I always thought that I am the right one for him. I was his fourth, and he was my second. Second and fourth. 2 and 4. "Together Forever," like they said. At pinanghawakan ko yun. Little did I know that his together forever lasts for only six months. And.. here I am, still in the process of moving on.
It's been six months since bumalik akong America to study. It's been six months since I last saw him. It's been six months since he broke up with me. And I found myself going back to the Philippines. Thus, I'm planning to stay for good.
"Anissa Gonzalez!!" Rinig kong sigaw ng kaibigan ko, kaya pumunta ako sakanya. Andito ako sa airport ngayon. Kakauwi ko lang. I'm going to surprise my grandparents and also my cousins kaya itong kaibigan ko yung hiningian ko ng favor.
"Waaaaah kamusta ka na?" Sabi niya sabay yakap sa akin. Pinitik ko naman noo niya. "Wow! Parang hindi tayo nags-skype ng once a week at nagchachat araw araw!" Sabi ko naman sakanya. Bumusangot naman siya.
"Iba naman yung may physical contact! Like now, pwede kitang yakapin at kurutin." Sabi niya and she extended her hand, touching my cheeks and pinching it. "Ugh! Hanggang ngayon ba naman." Sabi ko sakanya.
"Hihi! Amin na nga yang bag mo, tutulungan kita." Sabi niya at kinuha niya yung iba kong bagahe. "Thanks." Pagpapasalamat ko sakanya.
"Hihih! Since kakagraduate mo, are you going to stay here for good?" Tanong niya sakin. Well, actually undecided pa ako. Pwedeng bumalik ako sa America kasi may gusto nang kumuha sakin. Pero gusto ko na ding mag-stay dito. So I answered her, "Can be."
"Don't tell me, undecided ka? Akala ko ba mags-stay ka na?" Sabi niya. I just shrugged. Kaka-graduate ko lang. Ayaw ko muna magpaka-stress. Sumakay na kami sa sasakyan niya.
"So.. Isabelle, how are you?" I asked her. "Pretty pa din." She said at lumingon siya sakin. Nakaupo siya sa driver's seat habang ako nasa passenger's seat. "Ang sabihin mo, conceited padin! Hay Isabelle, you haven't changed." Sabi ko sakanya and giggled. "Haha, You know me well." She said.
"Alright, matutulog muna ako. Wake me up pag nakay- Lola na tayo." I told her at natulog na ako. After few minutes, ginising na ako ni Isabelle. Nag stretch ako ng kamay. Pagkalingon ko naman sa bintana, iba yung bahay na nakita ko.
"Where are we?!" I shockingly asked her. "Akala mo ikaw lang may surprise?" She told me at hinila na ako papabalabas ng car. Kinakabahan ako the nearer we are to the door. I know he's here. Kabarkada ko din siya. Silang dalawa ng kakambal niya.
Pagpasok namin sa bahay, lahat sila sumigaw ng surprise. Ngiting-ngiti naman ako. "Thank you! Grabe! Nag-abala pa kayo!" Sabi ko sakanila. Kumpleto lahat ng internet friends namin ni Isabelle. Well, sa internet kami nagkakilala ni Keiji, yung ex ko.
Inikot ko ang mga mata ko at andun siya.. nakahawak sila ng Party Popper at nakangiti. Bumilis yung heartbeat ko and I can feel it. Lahat sila sumisigaw, nag-welcome sakin pero sakanya lang ako nakatingin. Lahat ng palakpakan at sigawan nila nawala... Tanging ang tibok lang ng puso ko ang naririnig ko.
Hanggang sa hinila ako ni Isabelle, "Halika! Let's eat! Roi prepared this for you." Sabi niya at inabutan ako ng paper plate. Then Roi started putting carbonara in my plate. "I can manage, Roi." Sinabi ko sakanya at nginitian siya. Sa internet friends ko, Isa ako sa mga matatanda. Karamihan samin, magc-college palang. Nilapitan naman ako ni Kenji, kakambal ni Keiji. "Uy Anissa, andun si Keiji oh." Sabi niya at ngiting nakakaloko. Tinignan ko siya ng masama, "Stop it! Wag mo ngang asarin si ate Anissa!" Sabi ni Roi. Tinitigan siya ni Kenji, parang nagco-communicate yung mga mata nila. Hmm weird.
"Baka magka-inlove-an kayo diyan." Sabi ko habang naglalagay ng fries sa plate ko. "Eh May-" Kenji was about to say something when Roi cutted him, "T-tawag ka ni Kei!" Sabi ni Roi. Kei? So Keiji is Kenji now?
Lahat Masaya sa pagbalik ko, lahat kami nagj-jamming. Pati si Kei nakisama, nang-aasar na nga eh. Hindi na siya ilang sakin, parang ngang walang nangyari. Nag-kamustahan din kami, nagpakwento din sila ng nangyari sakin sa America. Well, wala naming interesadong nangyari dun. Miserable nga eh. Hindi ako nakapag enjoy because lagi ko siyang naiisip. All is well, kung maide-describe ko yung welcome party. Nag-enjoy talaga ako.
After the party, hinatid na ako ni Isabelle. Nagkwentuhan parin kami sa car. About lovelife na din siguro. Specifically, yung pagmo-move on ko. "You haven't get over him, right?" She told me. Tumango ako. "Haay Ani! Ano bang nakita mo dun sa chinitong payatot na yun?" She told me. Napa-tawa naman ako ng mahina, "Hay nako, Sab. You won't understand." Sinabi ko sakanya.
Pagkadating ko sa bahay, na-surprise naman silang lahat. Then nagkwentuhan, nagkamustahan. I'm glad na kumpleto sila, dun din daw magbabakasyon pinsan ko. Binigay ko na din yung mga pasalubong ko at tuwang-tuwa sila. Tinanong din nila kung kelan uuwi sila mommy, hindi ko naman masagot kasi hindi ko alam.
The day went well; I'm so happy kasi namiss ko din sila. Six months is really a long wait.
**
Naka-ilang linggo na akong nakatira dito. Puro pashopping-shopping, hangout-hangout. Ini-invite din naman kasi nila ako. And about Kei? Three times na kaming nagkikita. Scratch that, pang-four na pala mamaya. Apat kaming lalabas. Kei, Kenji, Isabelle and me. Sinundo ako ni Sab at nagsabay kaming pumunta sa mall. Pagkadating naming sa meeting place, andun sila nakaupo. Kei is wearing his bonnet and Kenji, wearing his glasses.
"Kanina pa kayo?" Sab asked. "Di, naka-dalawang order lang naman kami." Sabi ni Kei at hinampas siya ni Sab, "Hahaha, kakadating lang din namin." Sabat naman ni Kenji. Naglakad-lakad kami, nagtitingin. Hanggang nagpaalam yung dalawa na magc-cr sila. Oh no! Kami lang ni Kei yung naiwan!
"Ugh! Screw them both! Iniwan nanaman tayo!" I told him with matching eye contact. Hindi sana siya magsasalita, "H-hindi ka pa nasanay sa dalawang yun." Dire-diretso niyang sinabi and he broke our eye contact. "Anong gagawin natin ngayon?" He asked. Sinbukan ko silang contact-in kaso wala. Hindi sinasagot! "Garden!" Sabi ko sakanya at hinila siya. Sumunod nalang siya.
"Ang hilig mo talaga sa bulaklak." Kumento niya sakin as soon as we arrived. "Hindi ka pa nasanay sa akin!" Sabi ko at tumawa. Pagtapos nun, nabalot kami ng katahimikan. No one dared to speak. Since andito naman na kami, susulitin ko na. "What happened?" Tanong ko sakanya. Kumunot naman noo niya. "Satin. What happened?" I asked him.
Hindi ko pa kasi talaga alam yung exact reason kung bakit kami nagbreak. Basta, nagkita kami nun sa isang place. Sinabi niyang break na kami tapos umalis na. I tried asking him sa internet, pero no response. Pati yung kakambal niya tinanong ko na, ayaw sabihin. "You changed." Sabi niya.
"I changed? I don't remember changing." Sinabi ko sakanya. We were happy. "Naging clingy ka na. Nagsawa na lang ako bigla." He explained. Napaiyak ako. Nagsawa? Pinagsawaan niya ako? Screw him! All this time, inisip ko kung ano bang nagawa ko. Kung bakit ganun siya. Kung bakit sobra nalang yung iwas niya sakin.
"Pinagsawaan mo ako? Tell me, b-bakit?" I asked him. He just shrugged. Hindi na rin siya nakatingin sakin. Parang wala siyang pakialam. "Keiji humarap ka! I'm talking to you!" Pagigil kong sinabi sakanya. Nanggigigil na ako sakanya, gusto ko siyang sampalin pero hindi ko magawa. "Bakit Kei.. b-bakit?" I asked him. Ilang beses ko siyang tinanong, but he's not answering!
Iyak lang ako ng iyak sa nalaman ko. It felt like, laruan lang ako na pinagsasawaan. "May bago ka na ba?" Tinitigan niya lang ako ng ilang Segundo. And when he was about to answer, dumating sila Sab. "Bakit ka umiiyak?!" She asked me. At nagulat naman si Kenji. Naglakad si Kei papunta kay Kenji habang niyakap ko nalang si Sab.
**
Weeks passed since my last encounter kay Keiji. And after that, nag back to zero nanaman pagmo-move on ko. I hate how I love him! Kasama ko ngayon tong tres marias. Si Roi, Reena at Rose. Magpipinsan sila. Ka-close ko din sila.
"Eh ate kamusta naman na kayo ni Kuya Kei?" Tanong sakin ni Roi. Umiwas ako sa tanong na yun. Kasi anong sasabihin ko? Na iniyakan ko nanaman si Keiji?! Na pag dating kay Keiji mahina ako?!
"Ate may di sinasabi yan si Roi sainyo!" Sabi ni Reena, Tumingin naman ako kay Roi na pinaglakihan yung mata ni Reena, "Tell me. What's that Roi?" I asked. Hindi sumasagot si Roi at nakatingin lang siya sa floor. "W-wala po." Sabi niya. "Ate Roi, tell her na." Rose said. When Roi gained her courage, "M-may gusto po ako kay Kuya Kei.." Sinabi niya at na-shock ako. "A-Ate siya po yung lumapit.. Ate, hindi-" I cutted her, "Hindi naman napipigilan ang pagkagusto." Tinuloy ko.
"I understand Roi. You should have told me, noon pa." I told her, "Ate I'm so sorry kung naitago ko sayo ito for six months." She told me. What?! Six months?! Tinago niya sakin yun ng six months?! But instead of shouting at her, I remained calm. "Okay lang, so tell me what happened between you two." Sabi ko.
Kwinento niya sakin lahat. Lahat ng kilig moments, kahit na labag sa loob ko yun, naging mas matatag ako. Kaya siguro siya nakipaghiwalay. After that, I felt betrayed. Betrayed by my own friends. Alam naman nila pero hindi nila sinabi sakin. So here I am, sacrificing. It's true that Love is about the selfishness of the wrong person and the sacrifice of the right one. Cause right now? I'm sacrificing.
Days after that, kwinento ko kay Sab lahat ng nangyari sakin. Pati yung pag-amin ni Roi. I admit it, may kaunting galit ako sakanya. And Keiji? Ayun, bumalik nanaman kami sa normal. Sanay na siguro siya sa pagiyak ko nang dahil sakanya. Akala niya, okay na ako. Well, makakadating din ako sa point na yan.
Papunta na ako sa meeting place naming ni Kenji when I overheard them, Kenji and Rose, talking to each other. Hindi ko sana pakikinggan pero they were talking about me. "Ate Roi had enough. Ano ba naman kasi meron diyan sa kambal mo ha?! Manhid na, paasa pa!" Rose said. "Relax, baka gusto pa niya si Ani." He said. "Pero nag-usap na silang dalawa ni ate! Imposible yan!" She said. "Kawawa naman si ate Roi! Palagi siyang second option! Palagi nalang siya yung nagdudusa!" She continued. Hindi padin ako lumalabas sa tinaguan ko.
"Kenji, she's always sacrificing. She sacrificed herself para lang makamove on si Keiji. She sacrificed herself para hindi na maging warfreak si Keiji! She spend almost six months taking care of Keiji!"She said. And there, Kenji saw me. Nanlaki ang mga mata niya. Nginitian ko siya at umalis. I texted him na soon nalang, mukha naman siyang busy.
Pagdating ko sa bahay, I cried my heart out. I had so much. Ang daming revelation. And Roi sacrificed? All along, I thought it was me. I thought, Roi is being selfish kasi ayaw niyang masira yung image niya. I thought, inagaw niya sakin si Kei. And I pity myself. Ako pala yung naging selfish. Ako pala yung patuloy na umaasa. I didn't give chance to others.
After reviewing what had happened, I thought of a plan. I know this is the best thing to do.
A day after that, kinontact ko si Roi. I told her to meet me at the restaurant in the airport.
"Ahh, Roi!" I told her and hugged her. Naka-sense naman ako na alam niya na alam ko yung nangyari. "Ate I have a question." She told me. "Ano yun?" I asked her.
"You still love him right?" And I froze at that moment. Tinitigan ko siya sa mata. " Of course, Roi. Isn't it obvious?" Sinabi ko sakanya. "Lalayuan ko na siya, ate." Sinabi niya sakin. Oh no! She can't! "Don't Roi!" Sabi ko sakanya. "Can I say something crazy?" I continued.
"Ate naman, this isn't the right time." She told me. I smiled sweetly. "Can I?" I asked her. "Okay po." She said. "I love Keiji." Sabi ko sakanya. "I told you ate lala-" I cutted her. "Can I say something crazier?" I asked her. "Ate.. ayaw mo siya mawala? You can have him." Hindi ko siya sinagot ng maayos. "Can I say something crazier?" Tanong ko padin. Tumango siya.
"I love you more Roi. Keep him." I said and kissed her cheeks. Kinuha ko na yung bag ko sa upuan at umalis. Sinama ko na din yung bagahe ko. And yes, babalik ako sa America. I have decided. Madami na din kasing naga-alok sa akin dun.
I've always thought na ako yung right one para kay Keiji, na ako yung nagsakripisyo para sakanya. But all along I was wrong, kasi ako yung naging selfish. Like they said, "Love is about the selfishness of the wrong person and the sacrifice of the right one." Sa case ko, ako pala yung selfish.