-
Annmarie'ye baktım ve bir özür diledim.
Maalesef çoktan yemek yedim. (Yuri)
"Gerçekten mi?" (Ann marie)
Üzgün görünüyordu ama sonra aniden gülümsedi ve bana baktı.
"Yine de çok geç yemediğine sevindim." (Ann marie)
"Beni davet ettiğin için teşekkürler. Fırsat bulduğumda, bir dahaki sefere seninle yemek yiyeceğim. " (Yuri)
O anda Annmarie'nin evinden bir 'çatırtı' sesi duydum. Annmarie şaşkınlıkla geriye baktı.
Ona yüksek sesle söyledim.
Bir şey kırılmış olmalı. İçeri geri dönmelisin. " (Yuri)
Ben öyle düşünüyorum. O zaman iyi akşamlar. " (Ann marie)
"Güle güle." (Yuri)
Bir dakika sonra kapı gözlerimin önünde kapandı. İçeriden sızan sıcak parıltı da tamamen söndürüldü. Yüzümde bir gülümsemeyle çiçek tarhına eğildim. Adam hala orada yatıyordu ve hiçbir hareket izi yoktu.
"Ha ..." (Yuri)
Ağzımdan küçük bir iç çekiş sızdı.
Ölmesine izin vereceğim ...
Çok cezbedici bir seçenek karşısında ıstırap çektim. En önemlisi, bu adam Annmarie için bir düşmandı. Ancak kısa bir çatışmadan sonra enstitüdeki son günümü hatırladım ve kararımı verdim. Bu adam sayesinde laboratuardan çıkabildim. Bu adamın karanlık dünyanın kralı olmasından bu yana sokakların biraz daha temiz hale geldiği de doğru.
Ayrıca, bir talebi tamamladıktan sonra iyi bir şey yapmam gerekiyordu. Maalesef, bu sabah erkenden isteği bitirdikten sonra, bütün gün meşguldüm ve genellikle bir isteği bitirdiğimde yaptığım gibi bir iyilik yapamadım. Tabii ki yapmak zorunda olduğum bir şey değildi, ama atlamak garip geldi.
Umm, sanırım yardım edilemez.
Seni toplayacağım, erkek kötü adam.
Onu eve sürükledim. Elbette yetişkin bir adamı tek başına taşımak kolay değildi. Ama benim için kolaydı. Adamın vücuduna çıplak gözle görülemeyen iplikler takıp onu eve götürdüğümde, taşımam gereken neredeyse hiç ağırlık kalmamıştı. Bu yüzden eve girdim, perdeleri çektim ve ipliği biraz daha çıkardım ve adamı kanepeye yatırdım. Sonra kanepenin arkasına dokundum ve ışığı yaktım.
Nefes alan Lakis Avalon göründü. Böyle uzanırken bile yakışıklı. Ciddi bir düşünceden sonra, yaraya bakmak için adamı soydum. Gerçekçi olmayan heykelsi vücut ortaya çıktı, ancak çok şaşırtıcı değildi. Göğsünde büyük bir yara ve bazı yaralar vardı. Romanda Annmarie'ye saygısızlık etmek istemem ama bu yara normal bir insanın düzeltebileceği bir şey değildi. Ama romanda Lakis'e nasıl davrandığını biliyordum.
Tıpkı benim gibi yıkıntı parçalarının gücüne sahipti. Ama bu onun benim gibi laboratuvarda test edildiği anlamına gelmiyordu.
İlk parçalar kıtanın orta kesiminde bulunan çölde göründüğünde, zaten kısmen hasar görmüştü.
Bunu bilerek kıranın biri olmadığını hatırlıyorum, bu çok doğaldı.
Ancak sorun, parçalanmış kalıntıların havaya uçmasıydı. İnsanlar hiçbir şey bilmeden havayı soludular ve kalıntıların gücü içlerine yerleştirildi. Bazı insanlar yan etkilerden öldü. Ama o zaman sebebin kalıntılar olduğunu bilmiyorlardı.
Çoğu durumda, sadece küçük bir miktarın solunması insan vücudu üzerinde önemli bir etkiye sahip olmayacaktır. Bununla birlikte, enkazın gücünü gösteren bazı insanlar vardı, bunlardan biri kadın kahraman Annmarie idi. Onun için iyileştirme gücünü elde etti ve istemeden hastaları tedavi etmek için kullanıyordu. Haber yayıldı ve Annmarie'nin çalıştığı klinikte eskisinden çok daha fazla hasta vardı. Lakis'in romandan Annmarie ile ilgilenmesinin nedeni buydu.
Ama iyileştirme yeteneğim yoktu ...
İlaçlar, dezenfektanlar, temiz su ve havlular dahil gerekli malzemeleri hazırlamak için ipliği hareket ettirdim. Bu yeterli olmayabilir, ama Annmarie'yi getiremedim. Tabii ki yaralı adamı düşünürsek, acımasız davrandığımı düşündüm. Ama kerevitin yengecin yanında yer aldığına dair bir söz var. (T / N: Bu, 'kuş tüyü kuşların bir araya toplanmasına' benzeyen bir sözdür.)
Romanda Annmarie'nin geleceğini düşündüğümde, bu adama onun ellerinde davranılmasına izin verme konusunda isteksizdim.
Kadın kahramanın nesi var?
Kanlı aşk ve savaşla nasıl yeniden çiçek açarsın?
Annmarie'ye takıntılı olan kötü adam, hayatındaki herkesi çıkarmak ve onu krallığında tutsak tutmak için bir komplo bile kurdu. Başka bir deyişle, Annmarie'nin kız kardeşi Hestia'yı öldürmeye çalıştı.
Romanı okurken kısır bir adam olduğunu düşünmüştüm, ama ya bunlar tam önümde olsaydı… Peki, bu farklı bir hikaye.
Belki de yan taraftaki kız kardeşlerle olan yakın ilişkim nedeniyle, artık mahvolmalarına izin veremezdim. Bu adamdaki durum bu.
Lakis'in evin önünde bayılma zamanının neden ilerlemiş olduğunu bilmiyorum, ama buna göre romandaki hikayeyi her zaman takip etmemeli, değil mi?
Lakis, ihanetle ölümcül bir şekilde yaralandı ve tahttan çıkarıldı ve takip edildi. Bu yüzden yaralandıktan sonra bir tedavi merkezine gitmedi, bunun yerine bu sokağa sürünerek girdi.
Yani şimdi elimden geleni yapacaktım. Bana aşık olamayacağı için onu tedavi etmemin sorun olmadığını düşünüyorum çünkü ben bir ana karakter değilim. Adamı kanepede yatarken gördüm ve ipleri parmak uçlarımdan çıkardım. Aslında, daha önce hiç böyle bir şey yapmadım, ama biraz pratik yaptım, yani ...
"Huu ..." (Yuri)
O zaman başlayalım.
***
"İç çek ..." (Yuri)
Nemli kırmızı dudaklarından sızan alçak iç çekiş kahvehanedekilerin kulaklarını dikti. Gün ortasında, bir süre sonra güneşin parladığı zamanlarda, nispeten az müşteri vardı. Yuri boş masayı temizlerken mesafeye baktı. Kısa süre sonra uzun siyah kirpikleri yavaşça aşağı doğru kayarak beyaz yanaklarında bir gölge oluşturdu. Kirpiklerinin altında, zayıf gözde (?) Beklenmedik bir derinlikte su barındıran koyu bir gölge görünüyordu.
Bir sorun mu var? (Kahvehanedeki insanların düşünceleri?)
Yuri bugün biraz tuhaftı.
Söylenemeyen ciddi bir endişe var gibiydi ve kahvehanenin misafirleri endişelenmeye devam etti. Ancak diğer insanların fikirlerinin aksine, Yuri sadece zihinsel yorgunluktan muzdaripti.
Üzülmek için bir nedeni vardı. Doğal olarak, evinin önüne düşen adam yüzündendi. Tabii ki, bütün gece ayakta kaldığı için güçsüzdü. Dün gece yaptığı şey ciddi konsantrasyon gerektiriyordu. Lakis'in durumunun sandığından daha şiddetli olmasından kaynaklanıyordu. Şafağa kadar muazzam çalışma devam etti, sadece yaranın dışarıdan kapatılmasını gerektirmedi, aynı zamanda organlara da zarar verdiği için kan damarları ve sinirlerin iplerle yeniden bağlanması gerekiyordu. Parçanın gücü olmasaydı pes ederdi.
Evden çıkmadan önce onu en son gördüğünde, hala oldukça dengeli bir şekilde nefes alıyordu. Yuri olmasaydı, şafaktan önce ölürdü. Bu anlamda, Lakis Avalon gerçekten şanslı bir adamdı.
Yuri, bugün yorgun görünüyorsun. Sanırım dün geç saatlere kadar çalıştığın için. Ya üzgün olduğumu söylersem? " (Gilbert)
Yuri'nin yüzünü gören kahvehanenin sahibi Gilbert utanarak özür diledi.
"Sorun değil. Bu, onunla alakalı değil. Bu sadece kişisel nedenler. " (Yuri)
"Gerçekten mi?" (Gilbert)
"Bay. Gilbert pek iyi görünmüyor. Şu anda çok fazla müşterimiz yok, bu yüzden kliniğe uğramalısınız. " (Yuri)
Dün hasta olduğu için dükkândan erken ayrılan Gilbert, bugün yine kötü bir şekilde görünüyordu.
Sonunda caddenin karşısındaki kliniği terk etti ve "Sonuçta kliniğe kısa bir gezi yapacağım" dedi.
Yuri!
Bir süre sonra tanıdık birinin bana doğru koştuğunu gördüm.
Parlak bir parıltıyla yaklaşan Yuri'nin komşusu Annmarie'ydi. Karşıdan karşıya geçerken, şeffaf gümüş rengi saçları gözlerinin arasına girdi.
Bir mıknatıs gibi göründüğünü ve her gördüğümde ilginç bir manzara olduğunu düşündüm.
Merhaba Annmarie.
Buraya geldim çünkü Bay Gilbert yalnız kalmak istediğini söyledi. Bu sadece bir ara. "
Kahvehaneden Yuri'nin Ferret Caddesi'nde ünlü olması gibi, tedavi merkezinden Annmarie de ünlüydü. Yuri yıldızlı bir gece gibiyse, Annmarie sabahları gökyüzü gibiydi.