You Got The Wrong House, Villain (Türkçe Çeviri)

05

-

Büyükbaba bu evin kutsanmış bir ev olduğunu söyledi. Gelen her ev sahibi başarılı oldu. " (t / n: gerçek büyükbabasından bahsettiğini sanmıyorum)

Büyükbabam öyle mi dedi?

"Evet! Bana ne kadar söylediğini bilmiyorsun. "

"……"

Ama biraz önce tanıştığımızda hayalet hakkında bir şeyler öğrenince şaşırdım.

Bilmeden mi satın aldınız ...

Küçük bir kız kardeşi var ve bence o huysuz eve gelmek için bir sebep yok.

Kutsanmış bir ev mi? Tüm başarılardan sonra evden ayrılacak mısın? Büyükbaba bile sonuna kadar yalan söyledi. Böyle bir şey satsaydım evimin fiyatını düşürmezdim. Bu, kahramanı görmezden gelen evin sahibi büyükbabaydı. Bundan habersiz Annmarie gökyüzü kadar parlak bir şekilde güldü.

Sanırım bir yanlış anlaşılma oldu. Sanırım benim için de endişeliydi, ama onu bir dahaki görüşümde yanıldığını ona bildireceğim. "

… Kadın kahraman iyi mi

Tabii ki, o evde hayalet diye bir şey yok, bu yüzden sadece yaşamak sorun değil. Ama bunun dışında, nasıl bu kadar saf olabiliyor, bu zorlu dünyadan bile geçebiliyor diye düşündüm. Ah, ana karakter için iyi bir adamın var olduğunu kanıtladığı gibi, romanın son bölümünde zengin büyükannesi mirası alacak ve servetini geri alacaktır.

Yani önemli değil.

“Mahallemde bu kadar çok iyi insanın yaşadığına sevindim. Lütfen bundan sonra bize (o ve kız kardeşi) iyi bakın. "

Dudaklarımı önümdeki parlak kadının yanına çektim ve hafifçe gülümsedim.

"Evet ben de."

*********

"Hmm, sadece devam etmek istiyorum."

O akşam, günbatımında pencereden dışarı baktım ve oldukça ciddi düşündüm. İlk başta, bunun için endişelenmek istemedim, ama kadın kahramanla buluştuğumda, buğulu bir his hissettim. Tecrübelerime göre, bu içgüdüsel sezgi göz ardı edilmemelidir.

"Eup!"

O anda ayaklarımın altından gelen bir ses kulaklarımı rahatsız etti ama ben görmezden geldim. Daha önce kapımda duran kadını gördüm ve hırladığını görebiliyordum. (?) Coco'yu uzun zamandır düşünüyordum. Önceki hayatımın anıları aklıma geleli uzun zaman oldu. Laboratuvarda neredeyse hislerimi kaybettiğimden beri onları özlüyorum. Bu his, Lakis Avalon ile tanıştığım zamana benziyordu. Belki de bu yüzden kahramanı biraz sevdim ……

"Woah! Ah ... "

Ah, kapa çeneni, düşünemiyorum.

Zayıf bir duyguya kapıldım ve sonra gerçeğe geri sürüklendim. Altımda sersemletilen kişi tamamen uyanıktı ve kulak zarından gelen ses daha yoğun hale geldi. Aşağıya baktım ve oturduğum adama baktım. Havada asılı duran bir adam, beyaz iplikli bir koza gibi titriyordu. O kadar iğrençti ki, adamın sırtına bağdaş kurup oturdum ve vücudunu tutan ipi tavana taşıdım. Vücut havada ileri geri sallanmaya başladığında, sessiz odada hızlı bir nefes alma sesi duyuldu.

Bu evi seviyorum. Tavan yüksek ve ses yalıtımı iyi. "

"Ha ..."

"Böyle bir ev ne kadar? 5.000 altın mı? "

Ben farkına bile varmadan, bütün erkekler kavga etmeyi bıraktılar ve inleyerek ölüyorlardı. Bu bir konak ve bir şapeldi. Tavandan zemine olan mesafe yaklaşık 10 metredir. Yani çok şanssız olmasaydı, düşerse ölmezdi ama korkunç bir adamdı.