Bölüm Şarkısı ; Seze aksu-masum değiliz.
Bölüm ithafları ; ervagkyz 2_Dakika
********************************
ARYA KARACAN
Parktaki boş alanı görünce elimdeki kitabı sıkıca tutup koşarak kendimi yeşilliğe attım.
Yeşillik alanda kitap okumayı çok severdim. Kitabımı açıp okurken bazen karakterlerin yerine kendimi koyuyordum. Kitaplarda yaşamak güzel olmalıydı. En azından kitaplar yazılmış sonları belliydi. Ama gerçek hayat öyle olmuyordu. Bizim sonumuz'un nasıl olacağını bilmiyorduk. Kuş sesleri ve çiçeklerin kokuları eşliğinde kitabımı açtım. Kapağından bile güzel ve sürükleyici bir kitap olduğu belliydi.
Ben kitaba dalmışken yan tarafıma oturan kişi ile hızla irkilip , oturan kişiye döndüm. Kitabımı sertçe kapattım. Bir kitap keyfim vardı sayesinden onuda aldı.
"Selam" diyem Celil'e aldırmadan kalkıp gidecektim ki hızla kolumdan tuttu. "Olmaz ama şakacı şeker." Diyip "nereye?" Diyede sordu .
"Bana şakacı şeker demeyi kesermisin?" Diyip kaşlarımı çattım.
"Neden demeyi kesecekmişim ki şakacı şeker? "
Sinirle soluyup yanımda oturan Celil'e kötü bakışlarımı gönderdim ve kolumu ellerinden kurtardım. "Ben şakacı değilim. Şekerde değilim."
"Bence şekersin" dedi. Gözlerim kısılırken anlına düşen siyah saçları dikkatimi dağıtıyordu. "Tatlı şeker." Demesi ile anlındaki saçlarından zorla aldığım gözlerimi onun gözlerine getirip sinirli bir bakış atıp,
Sinirle önüme döndüm. Çok sinir bozucu bir çocuktu ve benimle uğraşmaya bayılıyordu.
Tamam bana benden hoşlandığını hatta sevmeye başladığını söylemişti. Bende ondan birazcıkta olsa hoşlanıyordum ama onun hakkında konuşulanlar beni çıkmaza sokuyordu. Gerçekten de kızlar ile idda için mi sevgili oluyordu?
Eğer oluyorsa bu iğrenç birşeydi.
"Kitap mı okuyorsun ?" Sorusu ile sinirli ve alaylı bir gülücük attım ona,
"Elimde kitap olduğuna göre kesin şarkı söylüyorumdur. Yada dur dans'ta ediyor olabilirim."
Hafif sırıttı,"yine alaycı tavırlar, şakacı konuşmalar."
Gözlerimi devirdim,"En azından senin gibi iddacı pislik değilim. " diye mırıldandım. Dediğimi duymuştu. Ama duymamazlıktan gelip,"Birşey mi dedin ?"diye sordu.
Gözlerimi ve bedenimi ondan tarafa döndürüp,"Pardon?!" Dedim alaycı bir tavırla. Kendisi de kızlarla alay ediyordu sonuçta değil mi?
"Ben sana ne diyebilirim ki ?. Yani ben birşey desem bile senin anlayabileceğini hiç düşünmüyorum."
O sinirle derin nefesler alıp verirken gözlerimi ondan çekip etrafta gezdirmeye başladım.
"Neden böylesin?"
"Nasılmışım ben?" Diye sordum kaşlarımı çatarak ama hâlâ bakmıyordum ona.
"Herkes'e karşı çok iyisin. Gülüyorsun, eğleniyorsun. Ama bana gelince içinden sanki bir canavar çıkıyor. Anlamıyor muyum sanıyorsun? Bakışların'la bile beni öldürecek gibisin. Yapma! Gerçekten yapma."
Konuşması bitince hızla ona döndüm. Gözlerimiz birleşirken onun gözlerindeki kırgınlığı görebiliyordum. Neye kırılıyordu ki ?
"Çünkü sana konduramıyorum. Çünkü sen hiç düşündüğüm gibi biri değilsin. Kızlarla sürekli idda için çıkan sen gelip benden hoşlandığını söylüyorsun. İnanmalımıyım sence ? Sen olsan inanırmıydın? Senden uzak durmaya çalıştıkça dibimde bitiyorsun. Ne istiyrosun benden ? Yoksa yeni oyuncağında ben-" sözlerim dudaklarıma koyduğu uzun ince parmakları ile son buldu.
"Arya ben seni seviyorum. Sen benim oyuncağım felan olmazsın ki. Ben gerçekte-" elini hızla ittim.
"Celil"dedim sözlerini keserek ve derince yutkundum. İsmini söylemek veya başka birinin ağzından duymak bile midemin katılmasına sebep oldu."sen sevme'nin ne demek olduğunu biliyormusun?"
"Evet!"dedu keskin bir tonda." Önceden bilmiyordum. Ama artık biliyorum. Seninle öğrendim. Çünkü seni seviyorum. Neden inanmıyorsub değiştiğime ? Ben değiştim Arya."diyip yüzüme iyice yaklaştı ve fısıldadı. "Yemin ederim ben çok değiştim.
Ne diyeceğimi ne yapacağımı bilmiyordum. Bir süre göz göze kaldık sonra ilk gözlerini çeken ben olmuştum. Öyle derin bakıyordu ki ne diyecek olduğum şeyi bile unutmuştum.
"Hepsi senin yüzünden." Diye mırıldandım.
"Yine ne yaptım? " dedi hayretle,
Sinirle ona döndüm. "Senin yüzünden diyeceğimi unuttum. Dikkatimi dağıtıyorsun. Hem gidermisin kitap okumaya çalışıyorum burda. Bir dahada buraya gelme. Ben burdayken bile gelme. Hatta sen benim yanıma hiç gelme. Gelecek ne varsa? Yani geldin anladım. Konuştun onuda anladım. neden gitmiyorsun ki? Sinirlerimi bozu-" elimdeki kitabı incelerken ona bakmadan konuşuyordum.
"Arya!" Diye seslenmesi ile susup ona döndüm. "Nefes al be güzelim." Diyip gülümsedi.
Nefes al be güzelim.
Al be güzelim.
Be güzelim.
Güzelim.
Ne! Güzelim mi ?
Hiç düşünmeden hızla " Sensin be güzelim!" Diye çirkef Arya'yı ortaya çıkarmaya başladım. Çirkef Arya ben zaten burdaydım diyip bana el sallarken, Alayla sırıtan Celil eli ile anlına düşen saçlarına elini geçirdi. Şuan onu gizliden biryerde izlesem ağzımın suyunu akıta akıta ona bakardım.
"Biliyorum yakışıklı olduğumu." Diyip göz kırpması ile kaşlarımı yalandan çattım. Bir an 'aynen yakışıklısın valla' diyesim gelmişti ama diyecek olduklarımı hemen yuttum.
"Aman yakışıklı görmesem yakışıklısın diyeceğimde send eidare edersin işte."
Yalandan ölmezdim değil mi ? Bir an çarpılırım diye korkmadım değil.
" 'Yakışıklı görmesem' deki o yakışıklılar kim oluyormuş?! Söyle onların o yakışıklı yüzlerini dağıtayım. "
Kocaman gülümsedim. " ay çen beni kışkandın mı çen ?" Diyip yanaklarını sıktım. Sonradan ne yaptığım aklıma dank edince hızla ellerimi yanaklarından çektim.
Kabul et yanakları yumuşacıktı. Diyen gerizekalı, salak tarafımı susturup Celil'e baktım. Kocamam gülümsüyordu. Ama gözleride sinir'i görebiliyordum. Tam birşey diyecekti Ki arkamızdan gelen sesle hızla ayaklanıp arkamıza döndük. İki tane bizim yaşlarımızdaki çocuk gelip Celil ile erkekçe selamlaştıktan sonra ikisininde gözleri beni buldu.
"Merhaba" dediler. Hafif bir gülümseme ile selamlarına karşılık verdim.
"Bu kız kim ?" Dedi kumral olsn çocuk, sonra Celil'e dönüp alayla gülümsedi. "Yoksa yine mi idda işleri?" Diye sorması ile büyüttüğüm gözlerim ile Celil'e döndüm.
"Kes sesini Akın!"
"Ne oldu lan?" Dedi adının Akın olduğunu öğrendiğim çocuk, "Bu defa kiminle iddaya girdin?" Diyip bana döndü."Yoksa yine öpmesine mi girdin?" Demesi ile Celil sertçe "Akın kes!" Dedi.
Dolan gözlerimle çimlerde duran sırf buraya onu okmak için gelip canımın yanmasına izin verdiğim kitabımı alıp hızla yürüyerek uzaklaşmaya başladım.
"Arya!"
Nekadar seslenirse seslensin durmayacaktım. Eğer durursam kendime haksızlık etmiş olacaktım. O yüzden durmadan hızla eve doğru adımlamaya başladım. Sağ gözümden akan bir damlayı sertçe elimin tersi ile sildim.
Kendimi kimseye iddia malzemesi yapamazdım.
Ben Arya , Arya Karacan.
Hani o hep mutlu olup etrafına neşe saçan kız. Sürekli gülümseyen, ağlayanı bile şakaları ile güldüren kız.
Demek ki neymiş?
Gülümseyen herkes mutlu değilmiş. Gülen herkes'inde canının yandığı noktalar varmış.
****************************
Siyah silüet yavaş yavaş yaklaşıyor ve sonra elindeki metal şeyi çıkardığında kızın bağırıp ,
İrkilip hızla bilgisayarı kapattım.
"Pislik , lanet şey. Ödüm bir taraftarıma kaçtı. Ne diye birden bağırıyorsa sümsük görünümlü sümsük. "Diye söylene söylene ketçap'lı cipsimin olduğu büyük kâse'yi yatağımın yanındaki masaya koydum.
Odama hışımla giren ultra gıcık olan abiciğim ile ona masumane bir gülümseme gönderdim. Çatık kaşları ile biracık ürkütücü görünüyor olabilirdi.
"Abiciğim?" Dedim sevecen çıkarmaya çalıştığım sesim ile,
"Bilgisayarımın kapağını kapatma sesin odama kadar geldi. Kırdın değil mi bu defa. Demiyormuyum ben kızım izleme şu filimleri diye. İlla bana inat izliyorsun." Diyip yatağımdaki bilgisayarı dikkatle kucakladı.
"Birdaha sana bilgisayar yok Arya!"
"Aman be!" Diye cırlayıp yataktan kalktım. "Bilgisayarın kadar konuş ya. İstemiyorum bilgisayarını felan. Zaten çok yavaş çalışıyor hiç sevmiyorum senin bilgisayarını."
"Tabi işin bitti ya hemen kötüle hemen." Diyip odamdan çıktı. Çıkarkende kapımı sertçe çarpmayı unutmadı.
"Yavaş olsana Onur!" Diye bağırıp, "Kapım kırılırsa bende bilgisayarını kırarım." Dedim be kendimi yatağa atıp ellerimi göğsümde bağladım.
Tekrar odamın kapısını bir hışımla açtı abiciğim ve bana ateş saçan gözleri ile bakmaya başladı.
"Onur mu ?" Diyerek hızla başımda dikilmeye başaldı. Elleri boştu. Bilgisayarını odasına koymuş olmalıydı. Ne de çok severdi bilgisayarını. "Abi nereye gitti? Leylekler mi götürdü Arya!"
Göğsümdeki ellerimi indirip hızla uataktan kalktım. "Of tamam abiciğim hadi sen gitte sevgilinle konuş." Dedim.
Bana çatık kasları ile bakarken kafasını ya sabır der gibi yukarıya kaldırıp odamdan çıkacaktı ki, sinsice sırıtıp arkasından,
"Ayy aşkım önce sen kapat. Hayır hayır sen kapat." Abim sinirle bana dönüp üstüme hızlı hızlı yürümesi ile bir çığlık koptu dudaklarımdan.
"Anne! Oğluşunun sevgilisi varmış!"
Abim kocaman gözlerle bana baktı. "Ne yaptın sen Arya!" Diye bağırdı sessizce , sonrası mı?
Sonrası Abimin evlenmesini dört gözle bekleyen be rüyalarında bile abimi evlendirmeye çalışan Annem odama gelip abimi sorularıyla bunlatmış ve ikiside birlikte odadan çıkmışlardı.
Seviyordum abimi. Biricik abimdi o benim. Herşeyimdi.
Mal mal kapıya baktığımı fark edip tam yatağıma ileiyordum ki çalışma masamın üzerindeki telefonum'un çalması ile yönümü yataktan masaya çevirdim. Telefon'umu ilk elime aldığımda kayıtlı olmayan ama benim ezbere bildiğim numaranın aradığını anladım.
Sinirle açtım. İlk ses gelmemişti bende konuşmadım zaten ama sonradan derin bir nefes aldı.
"Aşağıya in"
"Ne?!"
"Aşağıya in Arya. Konuşacağız"
Ellerimi saçlarıma geçirdim. " saçmalama Celil! Ben aşağıya felan inemem."
Sert soluklarını duydum. Yüzsüz müydü bu çocuk? Daha hâlâ benimle konuşmak istemesi yüzsüz olduğunun göstergesiydi.
"O zaman ben gelirim."
"Saçmalama!" Diye cığırdım. "Sakın geleyim deme." Diyip telefonu suratına kapattım ve sessice ilk odamdan sonrada evden çıktım.
Abim ve annem uyumuş olmalıydı. Abim işe gittiği için genelde erken uyurdu.
Kapıdan çıktığımda evimizin yanındaki ağacın altında beni beklediğini gördüm. Sert ve hızlı adımlarımı oraya yönlendirdim.
Tam karşısında durduğumda tek kaşımı havaya kaldırdım-tabiki kaldıracaktım tek kaşımı kaldırmak için kaç gün uğraşmıştım- her neyse kollarımı göğsümde bağladım! -em sevdiğim hareket-
"Yine ne istiyorsun ? Anlamıyorum yani daha hâlâ neden benimle konuşmaya çalışıyorsun? Senin yüzünde-" sözlerimi kesen şey kolumdan tutup beni hızla kendine çekti ve sımsıkı bir şekilde sarıldı.
Kaskatı kesilen bedenim ile olduğum yerde kalırken, sessice söylediklerini duymuştum.
"Ne dersen de. Ben hep seni seveceğim şakacı şeker."
-Bölüm Sonu-
Yazarınız;
Hatice_Ahraz
Öncelikle ramazan bayramınız mübarek olsun💞🍬
Bu bölümde vote ve yorum yapan canlarıma gelsin🤗.
Çocuk ruh'lu ve Celil'in şakacı şeker olarak adlandırdığı Arya hanımı sevenlerin yorumlarını buraya alalım🍬.
Karakterlerimizi takip etmeyi'de unutmayalım.
Uraz Reisin hesabı ;
Uraz_krvncoglu09
Miray'ın hesabı;
Miray_Ural