Chapter 17
ARIES'S POV
"Wahh!"
Bigla kong nailapag sa kung saan si Ms. Riku. Hindi ko na siya kayang buhatin pa. Alam ko na ring nasasaktan na siya dahil sa sugat na tinamo niya ngayon. Pero kung hindi namin siya mailalabas dito tiyak na matutuntun na kami ng mga kalaban. Pero una sa lahat, kailangan namin mahanap si Rea bago kami makalabas.
"Nasaan na sina Rea? Tingin mo ba nahuli na sila ng Emperador?" nag-aalalang tanong ni Nozomi dahilan para kumunot ang noo ko.
Hindi maaari! Imposibleng mahuli sila ng Emperador o ng ibang tauhan ng Black forces. Hindi ganun kadali!
"Heh! Don't underestimate her, she's not weak."
That's right! She's not weak! My girl is not weak! She's not a Collins for nothing! Alam kong kahit anong kalaban ang kaharap niya ay kayang kaya niyang pabagsakin. Dahil higit pa sa isang daang lakas ng tao ang lakas niya sa pakikipag-away.
Ramdam ko 'yan habang nakikipaglaban ako sakanya nung ensayo. Hindi siya basta-basta magpapatalo!
"Kailangan na nating makalabas dito, tara na, Nozomi!"
Tinulungan niya akong maisaklay sa aking likuran si Ms. Riku. Dahil mabigat siya at puro sugat ang kanyang katawan ay nag-aalangan kaming hawakan ito. Pero wala na kaming oras para doon. Kailangan namin siyang mailabas dito at tumawag ng back up mula sa Hamura.
Paniguradong naghahanda na rin sina Lolo sa hideout!
"Ayun sila! Habulin ang tumakas!"
NOZOMI'S POV
This is bad, we've been found out! Wala kaming sapat na lakas para talunin ang grupo ng ulupong na 'to. Ngayong kailangan pa naming protektahan si Ms. Riku at ilayo sa mga taong 'to, wala pa akong maisip na ideya kung paano namin sila malalampasan.
Mag-isip ka, Nozomi! Think carefully!
"Nozomi, what are you doing?! Fight!"
Bumalik ang isip ko sa reyalidad nang makarinig ako ng malakas na sigaw. Boses ng lalaki ang nagmula sa itaas.
"Danko!"
Bumagsak siya sa mga kalaban at karamihan sakanila ay natumba. Doon ko rin nakuha ang pagkakataong lumaban at kumuha ng armas. Habang nakabantay naman si Aries kay Ms. Riku ay hindi namin pinahihintulutang may makalapit sakanila.
"Danko! Nasaan si Rea?" tanong ko.
"Kasama siya ng iba, Kare wa ten'nō no rūto ni ikimashita!"
Nanlaki ang mata ko. "Nani?! Anong pumasok sa isip niya't naisipan niyang pumunta doon mag-isa?!"
What the hell?! I can't believe this! Paano kami makakalabas kung nandoon siya sa Emperador?! Paano kung may mangyaring masama sakanya? Paano kung marami siyang makalaban doon?! Anong gagawin ko?!
Hindi ko alam kung anong naisip niya't pumunta siya doon. May posibilidad na baka inisip niyang nasa ruta mismo ng Emperador si Ms. Riku kaya niya naisipan-----pero nandito siya at ano nalang ang mangyayari sakanya doon?!
Think! Nozomi! You have to save her!
But how.....?
"Nozomi! Watashi wa anata ga shinpai shite iru koto o shitte imasuga, anata mo tatakawanakereba narimasen, Baka!" malakas na sigaw ni Danko na nagpagising saakin mula sa malalim na pag-iisip.
"TATAKAI! BAKA NOZOMI!" malakas na sigaw pa niya.
Dahil sa inis ay buong lakas kong iwinasiwas sa kalaban ang espada at nang pumalo ito sakanila ay sumenyas ako kay Aries na itakbo si Ms. Riku patungo sa labas na kaagad naman niyang sinunod. Wala ng nagbalak na sumunod pa sakanila dahil nasaamin na ang buong atensiyon ng kalaban.
Sa ganitong paraan, kahit mamatay man kami. Atlis man lang nailigtas namin ang isang taong mahalaga kay Rea.
"Ne, Danko!" tawag ko kay Danko na abala sa pagsipa at pag-ilag sa kaaway.
"...Watashitachi ga tatakatte iru kono shinario ga koishī."
nakangiting sabi ko.
"Wag mong sabihin 'yan, parang sinabi mo na rin saakin na ako dapat ang taong papatay sa'yo, baka!"
Narinig ko siyang humalakhak kaya napahalakhak ako. Sa totoo lang, nakakatuwang tingnan na sa ilang taong nangyari sa mga buhay namin. Ito ang unang beses na nagkasama kaming lumaban. Dahil sa mga araw at taong nagdaan lagi kaming magkalaban. Kung nandito lang din si Clark. Magiging masaya ang laban na 'to.
"Subarashii, Nozomi!" sabi nanaman niya.
Pagkasipa ko sa kalaban ay tumingin ako kay Danko. Sa ibang paraan, nakikita ko sakanya si Clark. Ang matalik kong kaibigan, at ang matalik kong karibal. Kung nandito lang siya malamang mamaliitin niya nanaman ang kakayahan ko.
"Hindi ang laki ng katawan ang basehan kundi ang kakayahan sa pakikipaglaban. At base sa naging ensayo natin, mukhang malakas kalang tingnan dahil malaki ang iyong katawan, Nozomi!"
Tch! Iyan na siguro ang nakakahiyang salitang narinig ko sa buong buhay ko mula kay Clark. Ang batang puspos na nakita ko lamang sa harapan ng gate ng Hamura na hindi ko inaasahan na nagmula sa angkan ng may pinakamalakas na kakayahan pagdating sa pakikipaglaban. Hindi ko alam kung anong klaseng ensayo ang pinagdaanan ni Clark nung bata pa siya. Pero base sa mga aksiyon niya noon. Masasabi kong kahit malupit ang naging ensayo niya ay pinilit niyang indahin ang masasakit na pangyayari sa buhay niya.
Hindi na ako magugulat kung si Rea na dumating sa Hamura ay katulad niya rin. Pareho silang makisig, parehong mandirigma, parehong buo ang loob pagdating sa pakikipaglaban.
Collins clan, huh?
Ngayon ko lang narinig ang apelyido at ng angkan na 'yan. Pero sa lahat ng taong dumating sa buhay ko. Sila lang ang nagpabago ng determinasiyon kong magpakatatag at sumabak sa mas mahirap na pagsubok.
Tss! Don'na hitona no ka wakarimasen demo.....
.........omoshiroi!
VINASSY'S POV
"You bunch of fools!"
MAHIGIT SAMPUNG ORAS na ang nakakalipas simula ng makaalis sina Rea at Aries ng Hamura. Buong akala ko pagdating namin ng hideout ay magiging maayos ang kalagayan naming lahat. Pero ang hindi makapaniwalang nangyari saamin ay mas masahol pa pala sa delubyo.
"Naze anata wa kono koto o shite iru nodesu ka?!"
Buong akala namin! Pagdating dito ay masisiguro na namin ang kaligtasan namin!
Pero nalunod kami ng pag-aakalang para saamin ang lugar na 'to.
"It's a trap all along, damn it!" singhal ni Trixy ng A rank.
Mag-iisang oras na rin kaming nasa loob ng iron room na 'to. Hindi ko alam kung ano ang pwedeng mangyari saamin pero sana lang bago kami mamaalam, malaman ko muna kung ligtas ba si Ms. Riku.
Kahit 'yun lang sana.
"Rea wa daijōbu dato ī nodesuga!" sabi ni Ryu.
Hindi ko pa naintindihan ang sinabi niya pero narinig ko ang pangalan ni Rea kaya masasabi kong isa rin siya sa nag-aalala sakanya.
"Sana nga talaga nasa maayos sila." ani ni Casper.
"N-Naintindihan mo si Ryu?" tanong ko na tinanguan ni Casper.
Napanganga ako sa tuwa nang malamang nakakaintindi pala siya ng lenggwahe nila. Ngayon ko lang din siguro napansin.
"Mochiron!" wika naman ni Trixy. Masama siyang tumingin sa gawi namin.
"..Wala ba kayong tiwala sakanila?! Mga losers talaga kayo!" inis na sabi niya.
Aangal pa sana kami nang malakas na tumunog ang kabuoan ng kwarto kung nasaan kaming lahat. Wala kaming nagawa kundi ang mapasigaw nang biglang yumanig ito.
"Hajimemashou! Nakama no gakusei!"
Nagsalubong ang mga kilay namin. Boses ng isang traydor at mapagmanipulang tao ang nagsalita.
"Sayonara HAHAHAHAHAHA!"
[See you on the next Chapter...]