Chapter 1
"Rea!"
Bigla akong napabalikwas galing sa masamang panaginip. Habang hawak ang sintido ay napansin ko ang nakapalibot na mga tao saakin. Taka ko naman din silang tiningnan.
"W-What happened-------Nasaan si Rea?" tarantang tanong ko pero ni isa walang sumagot.
Tiningnan ko si Nozomi na nakacross-arm lang na nakatingin sa gawi ko. Animoy para bang may sasabihin siya ngunit wala siyang lakas ng loob. Hanggang sa lumapit na saakin si Eury at may iniabot na puting sobre.
Halos manlaki ang mata ko kung kanino galing 'yon. Hindi naman ako nagpatumpik-tumpik pa't binuksan na ito. Sa simpleng sulat, dinig ko kung paano niya sinabi ang katagang 'yon. Naririnig ko parin ang boses niya...at aasa nalang ako na sana tuparin niya ang sinabi niyang magkikita parin kami.
"Our lovestory will never end without a happy ending, Rea." I mumbled.
Sa ngayon, hindi ko alam kung gagaan ba ang pakiramdam ko dahil binigyan niya ako ng pag-asa na magkita kaming muli o sadyang pinagaan niya lang ang damdamin ko dahil kailanman hindi kami magkikita.
Hindi mo man lang ako hinintay na magising bago ka umalis.
1 Year Later......
Papunta ako ngayon sa dean's office nang madaan ko bigla ang classroom ng E-rank. Isang taon na ang nakakalipas simula nang magising ako sa mahabang pagtulog at ang pag-alis ni Rea sa HHS. Patuloy parin akong umaasa na babalik siya at magkikita kami ulit.
"A-Aries!"
Napalingon ako sa nagsalita. It was Vinassy.
"...I-Ikaw pala." dagdag niya.
"Sorry for your loss, Vinassy." I said. Alam kong alam niya kung sinong tao ang tinutukoy ko. Alam ko rin na hindi magiging madali sakanya tanggapin ang mga nangyari pero alam kong nakarecover na siya doon.
"Vinassy, tara na------A-Aries."
"Hi." I greeted at her friend. Casper.
Hanggang ngayon, hindi parin ako makapaniwala na simula nang dumating dito sa Hamura si Rea ay nagbago na ang lahat. Wala sa isip ko ang kausapin a ng sinuman sakanila pero sa isang iglap, nagbago ang lahat. It's all thanks to her. Nagbago rin ako....slight.
"A-Aalis na kami, tara na Vinassy."
Naglakad na sila pababa at tumuloy na rin papasok sa Dean's office. Bumungad si Lolo na nakaupo sa kanyang trono habang may malalim na iniisip na nakatingin sa kawalan.
"Bakit niyo po ako pinapunta rito, Lolo?" ang unang sinabi ko dahilan para bumalik sa reyalidad ang isip niya.
"I need to tell you something." he said.
Bigla naman akong kinabahan. Wala pa nga akong naririnig ay malakas na kaagad ang kutob ko na may paparating na hindi maganda.
"A-Ano 'yon, Lolo?"
"Matagal ko na itong gustong sabihin sa'y----------"
"DEAN!"
Biglang naputol ang sinasabi niya dahil sa pagdating ng kanyang lady assistant. Hingal na hingal siyang pumasok sa loob at lumapit kay Lolo at may binulong.
Hinintay ko pa ang irereak ni Lolo at sa hindi inaasahan ay napalo niya ang desk niya saka tumawa.
"Hontoni? (Really?) that's good!"
Taka ko naman siyang tiningnan. Maging ang assistant niya ay napangiti na rin. "A-Anong problema? Granpa, what is happening?!"
Lumapit naman siya't tinap ako sa aking likuran. Hindi ko alam kung ano ang ibinulong ng assistant niya pero nakakagaan din sa pakiramdam na makitang masaya si Lolo. Atlis kampante ako na walang mangyayaring masama.
"Get ready, Aries. we we're having a party mission tonight."
"Party mission, what is that even mean?" Hinabol ko siya sa paglalakad palabas ng opisina niya. "Lo, ano ba talaga ang nangyayari?"
Hindi ko alam ang dahilan pero masaya naman ako at kinakabahan at the same time. Sino ba kasi ang hindi kakabahan kung sa isang taon ang lumipas simula nang tumigil ang pagpasok namin sa mission. Madalas na rin kaming pumasok sa mga ganung bagay lalo pa't nag-iingat kami ngayong alam na nila ang tunay na pagkatao ko. Ngayong wala na si Rea dito..hindi ko na rin alam kung ano ang magiging buhay namin sa oras na may dumating na delubyo.
"She sents me an invitation, kailangan nating pumaroon."
Hindi ko masyado naintindinhan ang sinabi niya dahil maingay sa hallway. Isa pa ay nag-uusap rin sila ng assistant niya kaya hindi ko sila masyadong dinig.
"Granpa, tell me what's going--------"
"Aries, papuntahin mo saakin ang isa sa A-rank together with you, kumuha ka rin ng isa mula sa C rank at isa mula sa D rank. Isa naman mula sa E-rank." anunsiyo niya.
"Okay."
Yun lang ang sinabi ko't kumilos na rin. Una kong pinuntahan ang classroom ng E-rank dahil sila lang ang malapit sa nilalakaran namin. Nung una hindi ko pa alam kung babae ba ang kukunin ko o lalaki pero nang makita ko si Casper na nasa itaas ng desk habang may inaanunsiyo na kung ano ay siya ang tinawag ko.
"Party mission? Tonight?" taka ring tanong niya.
"Pumunta ka ngayon sa Dean, he wants to talk to you."
Pagkatapos nun ay ang D ang sunod kong pinuntahan. Karamihan sa lalaki doon ay malalaki pero mahihina. Wala akong choice kundi piliin ang babaeng nakasalamin. I saw her abilities and scores. Mataas pa nga ang score niya kay Eury pero mas better parin si Eury sakanya.
Wala na akong ibang sinabi, pinapunta ko nalang din siya kay Dean.
Sumunod naman ang C rank. Dito, marami kang pagpipilian. Syempre, matitinik rin ang mga tao rito. Si Haven ang una kong hinanap. Nag-iisip kung buhay paba ang isang 'yon. Nang marinig ko na ang pangmalakasang tunog ay alam kong nasa loob siya kaya pumasok na ako.
Hinawi ng maraming tao ang gawi niya kaya natunton siya ng paningin ko.
"Dean wants to talk to you, Haven." I announced.
"Talk to me for what?"
"I don't know."
Lumabas na ako matapos siyang sabihan. Lastly, pinuntahan ko na ang A-rank na natahimik sa pagdating ko. Sa daming magagaling dito ay nalilito pa ako kung sino ang pipiliin ko o may pipiliin paba ako. I'm enough in this mission. Ang lakas ko ay lakas ng tatlong taong naririto sa A-rank.
But I don't want to be selfish at since party rin naman 'yun, mas masaya kung may isasama ako sakanila.
Tiningnan ko ang babaeng abala sa paglagay ng mascara. Tumaas naman ang kilay niya nang mapansing nakatingin ako.
"Don't look at me like that, you're creeping me out." reklamo niya.
"Dean's wants to talk to you." Wika ko.
"Eury, talk to him." biglang sabi niya.
"Bakit ako?" anang naman ng isa.
"I want. you. to go. there, Trixy." utos ko. Matalim siyang tumingin saakin at malakas na inilapag sa desk niya ang make-up at tumayo.
"Pagsisisihan mong inistorbo mo 'ko." sabi niya sabay labas ng classroom namin.
Sumunod naman ako sa paglalakad niya. "Ikaw ang magsisisi kung hindi ka sasama."
I was about to take another step nang huminto siya bigla't lumingon saakin. "May sinasabi ka?"
"Wala."
[ See you on the next Chapter....]