Number 47 | ON-GOING

CHAPTER 30

Headway To The Courthouse

DMITRI.

THE HEADWAY OF MY RECOVERY became fast with Erina whose always beside me, Knave and Rogue visiting me from time to time and brought me clothes to wear. Umaalis rin si Erina para asikasuhin ang pasilidad at kung kamusta na doon ang sitwasyon matapos ang engkwentro tatlong araw na ang nakalipas.

Dahil nga sa nangyari, kailangan niyang sumama kay Knave sa paglabas para di siya mapansin ng mga reporters. Magaling sa pagsasalisi si Knave, eh.

And today, we've decided. We're going to go home, still avoiding the media team so that we could build our offense to slue out each and every of answers of their questions.

Marami sila, at apat lang kami!

Kung tutuusin, hindi nga kasama sa gulong ito ang mga pinsan ko. Sadyang narito lang sila para sa amin ni Erina, nagsusuporta.

Pababa pa lang kami sa lobby ng ospital ay tila ba nakaramdam ako ng kakaiba. I have a gut feeling that there might be something that awaits for us.

Greeting us with his wide smile, we saw Eleazar accompanied by nurses when the elevator door opened. He was actually waiting for us to come down.

"Congratulations in your recovery, Mr. Caxias." Bati nito sa akin na nakangiti saka naglahad ng kamay.

Hindi naman ako nag-atubili pang tanggapin ang kamay niya na nakangiti at buong pusong nagpasalamat.

"Thank you very much for your wonderful help, Doctor Revamonte." Nakangiti ko namang tugon sa doktor. After all, he's a skilled surgeon. And by that, I don't feel any stinging pain at all after the surgery. Wala akong sakit na nararamdaman pa.

"No worries, it's my job to make my patient better." Ngumiti si Eleazar matapos makipagkamay sa akin. "Well, then. We'll try our best to have your way out without any trouble."

And for three days of staying in the hospital, I've—we rather—we've also been planning on our act to finish up the game with no loses. Staying here for three days was exquisite: free foods with free delivery, free WiFi, free water, free space, everything. Everything was free, we do can things we need to do while staying here. A plan to take things easily.

Hindi naman kami papayag na tutunga-tunganga lang dito sa loob ospital na walang ginagawa.

Patungo pa lang kami sa lobby ng gusali, naririnig na namin ang natatanging ingay ng mga publiko, nag-aabang sa dalawang taong hinihintay nila mula pa n'ong nakaraang mga araw. At hindi nga kami nagkamali.

Pagkalabas namin sa ospital, agad na bumungad sa amin ang mga nakakainis na ingay ng mga madadaldal na mga reporters at mga nakakasilaw na flash ng kanilang mga camera.

Sa tulong ng ilang nurse na kasama ng doctor na in-charge sa surgery ko na si Eleazar, ay nakalabas kami ng lobby. Pero sadyang napakarami ng mga media. Halos maipit na kaming apat, pati na rin ang mga nurses na kasama ni Eleazar dahil sa pagdumog nila sabay tutok ng mga microphones nila sa amin.

"Mr. Caxias, anong pinagtatalunan ninyo ni police Lieutenant Colonel Duque sa loob ng Stanovoy Mental Facility?”

"Mr. Caxias! Totoo bang biktima ang pamilya mo sa mga ginagawa ni Homer? Pwede mo bang sabihin sa amin kung paano niya ginawa 'yon sa pamilya mo?"

"Is revenge was truly the root of this issue, Mr. Caxias? How did you plot out your plan on making Police lieutenant Colonel Duque down?"