TEHLİKELİ TOPRAKLAR 1 VE 2. SERİ

THT 12 RUHSUZ

MULTİMEDYA BÖLÜM TEMSİLİ

Kataman askerleri ve Ertunga'nın tarafında olan bozguncular her yeri yakıp yağmalıyordu. Prenses Komutanları ile birlikte Jeyan askerlerini bir araya topladı.

"Yiğitlerim!! İçimiz de ki hainler kirli kelamlarıyla halkımızı zehirlemektedir. Halkımızı zulm ederek vahice katlederler. Buna dur demek için bizzat kendim meydanlara indim. Benim yanımda savaşmak isteyen var ise benimle meydanlara insin. Kanımın son damlasına kadar Jeyan için savaşacağım."

Prenses atının üzerinde heybetli bir şekilde askerlerine sesleniyordu. Kendi canını hiçe sayıyordu. Babasından Ağabeyinden yadigar kalan devleti kimsenin eline bırakmayacaktı.

"Prenses Talia Vera kanımızın son damlasına kadar seninleyiz!!" Hep bir ağızdan konuştuklarında Prenses memnun kalmıştı. Ne olursa olsun isyanı bastıracaktı. Fakat askerlerden bir kaçı isteksizdi. Belki de bu ihanetin başlangıcı olacaktı.

      Jeyan sarayına sızan Bozguncular sarayda kim varsa öldürüyordu. En çokta çocuklar ve kadınlar zarar görüyordu. Onlarla aynı fikirde olmayan halka dehşet saçan işkenceler yapılıyordu.  halk bu zülme dur demek için askerlerle birlik olmuştu.

"Hedefin kimdir Ertunga?" Ertunga sırıttı. Karşısında ki Kataman Komutanına baktı.

"Prensesten tahttını almadan evvel ondan sevdiği herkesi alacağım." Kataman komutanı kılıcını masum bir insana saplayarak üstüne bastı.

"O halde bu sarayı yakacağız." Kataman krallığının askerleri acımasızdı. Hiç bir merhamet göstermeden halkı öldürüyorlardı. Meydan onların üstlerine basıp geçtiği ölü bedenlerle doluydu.

"Yenge, yeğenimi de alasın. Sığınaklara gidesin. Bozguncular saraya sızmıştır." Kraliçe korkuyla kızına baktı. Ona bir şey olma endişesi elini ayağına dolamıştı.

"Seni nasıl bırakırım. Sana bir hal olur ise ben ne yaparım." Prenses yengesine sarıldı. Yeğeninin yanağından öpüp saçlarını okşadı.

"Merak etmeyesin isyanı bastırınca yanınıza geleceğim." Kraliçe Prensesin yüzünü okşadı.

"Babam gibi sende gitme." Kral Alpagu'nun oğluydu bu sözleri söyleyen. Çocuk ağlayarak Vera'ya sarıldı. Babasının öldüğünü bilmiyordu. Ama gelmemesine üzülüyordu. O günden sonra hep gözü yollarda babasını beklemişti. Hiç bir şey sormamıştı. Ama annesini ağlarken gördüğünde daha da içine kapanıyordu.

"Geleceğim." Prenses yeğeninin saçlarını okşadı. Ve öperek oradan uzaklaştı. Bir süre ilerledikten sonra karşısına çıkan bozguncuyu kılıcından geçirmişti. Hemen ardından arkasından saldırmaya çalışan isyancıya arkasını dönüp kılıcını kılıcına yaslamıştı.

"Sizi kışkırtan kimdir." Sert bir şekilde sorarken isyancı kendisine gülerek bakıyordu. Karnında duran hançerini hızlı bir şekilde çıkarttı. Ve isyancının beklemediği anda hançerini boğazına sapladı. Adam boğazını tutarak yere yığıldı.

      Prenses avluya çıktığında hiç beklemediği bir şey ile karşılaşmıştı. Avlu rüyasında ki gibi cesetlerle kaplıydı. Yerde yatan insanlara baktı. Vahşice katledilmişti. Cesetlerin arasından ilerlerken kalbine ağır bir yük oturdu. Görmeyi beklemediği bir görüntü vardı.

"Yenge, Urağan" Şaşkınlıkla yerde yatan iki bedene baktı. Yengesinin yanına çökerek başını ellerinin arasına aldı.