Nerd With Red Dragon Tattoo | On-Going

EPILOGUE

I will die for you.

That's the five words that still hunting me.

The five words i didn't know why she did it.

Humahangos na bumaba ng sasakyan si Keina at napatakip na lang sa sariling bibig ng makita ang sira-sirang bahay sa harapan niya.

Ang mansion na tinirhan nila kasama si Ken, Xien at Nico. At ngayon... wala na iyong kwenta ngayon. Natulala man, tinatagan ni Keina ang loob.

Sabay silang naglakad ni Ken papasok sa loob, ibang-iba ang mansion na ito ngayon sa kung paano nila ito iniwan ng araw na 'yon.

Sira-sirang kabahayan na... minsan na niyang tinirhan noon. Napalunok niya matapos bumalik sa isipan niya ang sinabi ni Nico sa telepono ng araw na 'yon. Hindi siya makapaniwala... hindi mag-sink in sa utak niya ang mga nalaman niya.

And until that day... it's still hunting her.

Her smiles...

Her eyes...

Her laugh...

Her memories... with... her.

Napahawak siyang muli sa sariling bibig at pilit pinipigilan ang luhang nagbabadya sa mga mata niya. Kung pinakinggan niya lang sana siya... hindi sana ito mangyayari.

Hindi sana mangyayari ang bagay na 'yon.

Dumeretso siya sa loob kasabay si Ken, doon... nakita niya sa gitna ng sobrang kalat na sala ang mahabang lamesa. Nasa dulo nito si Ark, nakaupo at nakatingin sa kaniya. Tila ba kanina pa sila hinihintay. Habang siya naman ay nasa kabilang dulo... nakikipagtagisan ng titig dito pabalik.

Nakatayo sa likod nito si Jacob at Celice. Hindi niya alam kung may nag-kakalat din sa ibang paligid. Na handa na silang patayin ni Ken.

"You know what is the--"

"Get to the point, Gangster King. I'm not here to waste my time. What do you want? My head?" Mabilis niyang sagot na ikinataas ng kilay nito.

Kakaiba. Wala siyang ibang makitang emosyon sa mga mata nito. It's blank and... empty.

"You're too aggressive, Ms. Cruz. Or should i say... the right hand of Her right?" Tanong nito.

Ngunit hindi niya iyon sinagot. Sa halip ay nilapitan niya ito ng walang takot. Hindi siya natatakot sa dalawang taong nakabantay sa likod nito.

"What do you really want?"

"Give me your Gang." Hindi siya kumibo sa sinabi nito.

Gang? Is he you fucking serious?

Bumuga siya ng hangin sa harap nito mismo at saka niya nakita ang inis sa mukha nito.

"Are you dumb or nah? She's gone. Are you willing to take down a group without their leader? The leader is... gone. So don't you fucking dare touch them. If you want them to die... then I'll give you my head."

"Keina!" Rinig niyang sigaw ni Ken pero hindi siya kumurap sa pagkakatitig kay Ark.

It's like giving your last words to the person who will kill you.

But he just smiled to her.

"Stop giving me hopes..." Rinig niyang bulong nito at sinadtang siya lang ang makakarinig.

Nanatili siyang nakatitig dito, pero wala na itong ibang sinambit pa. Tumingin siya kay Jacob, nagkasalubong ang mata nilang dalawa ngunit ito rin ang agad na umiwas ng tingin sa kaniya.

"Then... we go ahead first." Pag-papalaam niya rito, pero bago pa man sila makalabas ng halos... sirang mansion ay muli siyang lumingon dito.

Hawak-hawak ni Ark ang sariling ulo na tila pagod na sa pag-iisip. Habang siya ay napatingin sa mga kamay nito mismo.

"We'll see each other again. And by that time... I will give my head to you, Gangster King."

Hindi na siya muli pang lumingon at agad na pumasok sa loob ng sasakyan. Nakita niya sa rearview mirror si Nico. She's still looking outside... looking lifeless.

It's been a month, but it's like... yesterday.

"We need to straight to the airport, Don Sardonix are waiting for us." Pagpapaalam ni Ken sa dalawang kasama.

Ngunit walang sumagot sa kaniya. Pinaandar na niya ang sasakyan palayo sa malaking bahay na 'yon.

Pare-parehas lang sila ng nararamdaman, ng naranasan hindi sila makapaniwala sa mga nangyari. Humigpit ang hawak ni Ken sa manibela dahil parang walang siyang kasama sa loob ng sasakyan, dahil na rin sa katahimikang pumapailanlang.

Ngunit natigil lang 'yon ng marinig niya ang mahinang hikbi galing kay Keina.

She's crying...

Nanatili siyang tahimik hanggang sa ang iyak nito ay lumakas na ng lumakas. Hininto niya ang sasakyan sa gilid ng daan. Patuloy sa pag-sakit ang puso niya habang naririnig ang iyak ni Keina sa tabi niya.

"I-I'm sorry---"

"Don't say sorry. Your sorry wouldn't do anything to bring back everything you did." Malamig na sabat ni Nico sa likod.

He looked at her, and he saw her crying silently while looking at the sky.

He sighed. Lumabas siya ng sasakyan at sumandal sa pintuan nito. Pumikit at dinama ang hangin sa paligid niya. It's not good to drive while you're hurting inside. He look up in the sky... and a pang of pain triggered his tears that running to his cheeks.

This is the second time... that he cried for someone. Natagpuan na lang niya ang sarili niyang yakap-yakap si Nico at Keina sa gilid ng daan.

Crying from sadness.

But they need to move forward to see the beautiful day tomorrow.

Tbc.

•••

Book 2: Sin and Betrayal
Status: On-Going