Kaderinden kaçtığını düşünen biri, kaderiyle hiç ummadığı bir şekilde tekrar yüzleşmek zorunda kalırsa, ondan tekrar kaçmaya mı çalışır? Yoksa sonuna kadar tüm gücüyle savaşır mı?
Jongin, endişe ve merak dolu gözlerle Sehun'un cevabını bekliyordu. Onun böyle bir şeyi beklemediğinin farkındaydı. Nitekim Sehun'dan daha önce bunu esirgediğini ve hep bunu yapmanın hayalini de kurduğunu gizlemesine gerek yoktu artık.
Onun başını olumlu bir biçimde salladığını ve yüzünde gerçekten yüreğini yerinden çıkartacak bir gülümsemeyle "Evet" dediğini duyduğunda, aklını kaybedeceğini sandı.
"Evet, elbette seninle evlenirim."
Jongin hızla diz çöktüğü yerden kalkarak onu dudaklarından öpmüş ve kollarının arasına almıştı. Sehun'un kulağına müzik gibi gelen kıkırdaması onu daha da keyiflendirdi.
Geri çekilip kutunun içinde duran yüzüklerden birini eline aldı. Bu ortasında tam tur elmaslar bulunan beyaz altından bir yüzüktü. Sehun'un sol elini elinin içine alıp, yüzüğü parmağına nazikçe taktı ve elinin üzerine bir öpücük bıraktı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sehun diğer yüzüğü Jongin'in parmağına takmak istediği için kutuyu ondan yavaşça aldı ve o da usulca yüzüğü Jongin'in parmağına geçirdi ve o da eşinin elinin üzerine küçük bir öpücük bıraktı. Onun aksine bu yaptığından dolayı yanakları kızarmıştı.
Jongin bir süre sevdiği adama, eşine, ruhuna baktı. Onu kendisine tekrar çekip sıkıca sarılırken, mutluluğu sesine de yansımıştı.
"Şenlik için bizi bekliyorlardır, bana eşlik eder misin?"
Sehun yorgun ama mutlu bir yüzle ona başını salladı. Solgundu ve Jongin bunu görebiliyordu.
"Ama eğer kendini iyi hissetmiyorsan seninle eve gelebilirim. Yorulmanı istemiyorum."
"Sorun değil, kötü hissedersem sana söylerim. Söz veriyorum."
Jongin onu yanağından öpüp elini elinin içine alıp birbirine kenetledi ve şenliğin yapıldığı alana doğru birlikte el ele yürümeye başladılar.
Tam meydana, şenlik ateşinin yandığı yere gelmişlerdi ki, suratında endişeli bir ifadeyle Chanyeol'ün onları beklediğini gördü. Belli ki bir sorun vardı.
"Bizde sizin gelmenizi bekliyorduk. Ufak bir sorunumuz var."
Jongin, Sehun'un daha fazla yorulmasını istemediği için onu kurulu masalardaki en yakın sandalyeye oturmasına yardım ettikten sonra Chanyeol'e doğru döndü.
Baekhyun ve babası da yanlarına gelerek konuşmaya katılmıştı.
"Vadi sınırının kapısında bir ziyaretçimiz var ve ısrarla Sehun ile görüşmek istediğini söylüyor."
Jongin'in kaşları çatılmıştı. Onunla görüşmek isteyecek herkes burada sayılırdı. Peki sınır kapısında ısrarla eşiyle görüşmek isteyen kişi kim olabilirdi ki?
