Hoofdstuk 15

930 74 12
                                    

        "Nate! Nate! Nathan Hurley, kom onmiddellijk dat bed uit!" Het was de stem van mijn moeder en niet het irritante gepiep van de wekker die me wakker maakte. Geweldig, te laat op school komen was echt het laatste waar ik behoefte aan had. Loom stond ik op en ik kleedde me aan. Niet dat ik er echt iets van mee kreeg, want ik sliep nog half. Voor hetzelfde geld had ik mijn shirt aan mijn benen en mijn broek over mijn bovenlichaam gedaan. Nou was mijn half slaperige zelf gelukkig slim genoeg om dat niet te doen. Ik kreeg het wel voor elkaar om over mijn schoenen te struikelen, maar dat weet ik aan het feit dat het donker was op mijn kamer. Slapend kon ik duidelijk niet bedenken dat het openen van de gordijnen of het aandoen van het licht geen slecht idee zou zijn. Dus in het donker gleed mijn hand over de vloer, op zoek naar de gympies waar ik zojuist nog over gevallen was. Om een bepaalde reden was het nog lastig om het paar te vinden. De eerste had ik gelijk, die lag vlak  naast mijn hoofd -wat me eraan herinnerde dat ik ze echt moest laten spuiten of zoiets, hij stonk gigantisch- de ander bleek echter onvindbaar.
        "Nate! Je hebt nog maar een kwartier!" schreeuwde mijn moeder weer.
        "Ja!" schreeuwde ik terug. "Ik kom eraan!" Op dat moment klemde mijn hand zich om mijn andere schoen en ik krabbelde overeind. Zonder verder nog naar de gordijnen om te kijken, strompelde ik de kamer uit. Alles in de badkamer besloot ik maar over te slaan en ik snelde naar beneden. Voedsel ging dan toch voor uiterlijke verzorging en hygiëne. Het was me echt een wonder hoe meisjes op tijd hun bed uit kwamen. Het was niet zo dat ik me vaak versliep, maar gisteravond was ik... Wat was ook al weer de reden dat ik zo laat mijn bed in gegaan was? Er was iets, maar het lukte me niet om het ook daadwerkelijk op te halen. Ik was in elk geval uitgeput en viel de boterhamen bijna aan. Normaal at ik niet zo belachelijk veel en al helemaal als een beet, zoals ik dat op  het moment wel deed, maar om een bepaalde reden had ik ongelofelijk veel honger. Mijn moeder trok gelukkig enkel een wenkbrauw op. Het laatste waar ik zin in had, was haar gemopper. 

        Uiteindelijk verliet ik pas vijf minuten voor het begin van school van mijn  huis. Zo snel ik kon, fietste ik naar school, waar ik een paar minuten later aankwam. Zonder de moeite te nemen om hem op slot te zetten, gooide ik mijn mountainbike in het fietsenrek en ik snelde naar binnen. Blijkbaar was ik nog net op tijd, want er liepen nog een hoop leerlingen door de gangen. Een geluk dat de boeken voor de eerste twee uren al in mijn tas zaten, anders had ik nog door de jungle van kluisjes gemoeten, nu kon ik gelijk naar mijn eerste les. Het wiskunde lokaal dus. Ik was nog net op tijd om de klas in te glippen voordat de leraar besloot de deur te sluiten. Meneer de Graaf was niet de leraar waarbij je te laat moest komen, want dan had je overdreven veel problemen. Hij was wel goed in les geven, dus was niet de meeste gehate leraar van de school, die rol leek weggegeven aan Meneer Jacobs, de techniekleraar die ik gelukkig niet had.

        "...or het proefwerk van vandaag, hij is aardig pittig." Proefwerk? Vandaag? Mensen, ik was echt een zeef.  Gelukkig was ik goed in wiskunde, dus het proefwerk zou geen probleem worden. Tenminste, dat was wat ik dacht, maar toen ik het blad voor me kreeg, kon ik er alleen maar verward naar kijken. Geometrie? Dat was pas in het vijfde hoofdstuk, we zaten in het eerste.
        "Schrijf eerst je naam, klas, het vak en de datum bovenaan je antwoordenblad," zei meneer de Graaf, "het is vandaag zes januari, 2015." Januari? 2015? Dat was pas over een paar maanden? Om mezelf er zeker van te stellen dat ik me niet gruwelijk vergist had in wat de leraar had gezegd, keek ik naar buiten, maar in plaats van een waterige herfstzon, zag ik de kille grijze lucht van januari.

Yay, onverwachte update! Ik had ineens inspiratie, al besef ik dat dit hoofdstuk behoorlijk kort is. Sorry daarvoor. Iemand verward? Iemand? Nate wel! Love you guys!
Opgedragen aan JJ omdat ze geweldig is en super goed schrijft, kijk zeker eens op haar profiel!

Duivelskind [Discontinued]Where stories live. Discover now